«Λουτρό αίματος» στη Συρία

Συνεχίζεται το λουτρό αίματος στη Συρία, καθώς 12 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους το Σάββατο από πυρά των δυνάμεων ασφαλείας της Συρίας κατά πλήθους που παρευρίσκονταν στις κηδείες θυμάτων της άγριας καταστολής των αντικαθεστωτικών διαδηλώσεων της Παρασκευής στη χώρα.

Οι κηδείες των θυμάτων μετατράπηκαν σε διαδηλώσεις κατά του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, με χιλιάδες Σύρους να φωνάζουν συνθήματα κατά του καθεστώτος.

Σύμφωνα με την ανεξάρτητη οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα Sawasiah, οι συριακές δυνάμεις ασφαλείας σκότωσαν τουλάχιστον 12 αμάχους κατά τη διάρκεια των κηδειών, στην Δαμασκό και στις γύρω περιοχές, και κοντά στην πόλη Ιζράα.

Αυτόπτες μάρτυρες και μέλη οργανώσεων προάσπισης των πολιτικών δικαιωμάτων έκαναν λόγο για τρεις νεκρούς στην επαρχία Μπαρζάχ και άλλους τρεις κοντά στην πόλη Ιζράα, στη νότια Συρία.

Οι δυνάμεις ασφαλείας άνοιξαν επίσης πυρ κατά του πλήθους σε κηδεία στο προάστιο Δούμα της Δαμασκού τραυματίζοντας τρία άτομα, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες.

Πυρά αναφέρθηκαν και σε δύο άλλες περιπτώσεις, εναντίον πολιτών που συμμετείχαν σε καθιστικές διαμαρτυρίες, απαιτώντας την αποφυλάκιση διαδηλωτών που έχουν συλληφθεί κατά τις προηγούμενες εβδομάδες.


Ματωμένη Παρασκευή

Υπενθυμίζεται ότι περισσότερα από 80 άτομα σκοτώθηκαν και εκατοντάδες τραυματίσθηκαν την Παρασκευή στη Συρία από τα πυρά αστυνομικών στη διάρκεια διαδηλώσεων κατά του καθεστώτος.

Το νεότερο απολογισμό έδωσαν στη δημοσιότητα υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίοι εξέφρασαν φόβους ότι ο αριθμός των θυμάτων θα αυξηθεί.

Η Επιτροπή των Μαρτύρων της Επανάστασης της 15ης Μαρτίου, μια ομάδα αγωνιστών που συγκροτήθηκε για να καταγράψει τα θύματα της λαϊκής εξέγερσης, έδωσε στη δημοσιότητα κατάλογο με τα ονόματα 82 ανθρώπων που σκοτώθηκαν από τα πυράτων δυνάμεων ασφαλείας, μεταξύ των οποίων παιδιά και ηλικιωμένοι.

Η επιτροπή τονίζει ότι προβαίνει σε επαληθεύσεις κυρίως στη Λατάκεια, τομεγαλύτερο λιμάνι της χώρας 350 χλμ. βορειοδυτικά της Δαμασκού όπου «τα θύματαίσως είναι περισσότερα», όπως αναφέρουν

Μια άλλη ομάδα υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με ανακοίνωσή της στο διαδίκτυο ανεβάζει τον αριθμό των νεκρών σε 92.

Η Επιτροπή των Μαρτύρων της Επανάστασης της 15ης Μαρτίου κάνει επίσης λόγο για«εκατοντάδες τραυματίες και αγνοούμενους» και κατηγορεί τις αρχές ότι «εξαφανίζουν τις σορούς θυμάτων και ότι τρομοκρατούν και απειλούν τιςοικογένειές τους».

Η χθεσινή ήταν από τις αιματηρότερες ημέρες από τις 15 Μαρτίου.

Στις 23 Μαρτίου, περισσότεροι από 100 άνθρωποι σκοτώθηκαν από τα πυρά των δυνάμεων ασφαλείας στην πόλη Ντεράα, νοτίως της Δαμασκού.

Έκκληση από τη διεθνή κοινότητα

Η Γαλλία κάλεσε τη Συρία να «αποκηρύξει τη χρήση βίας εναντίον των πολιτών της», με ανακοινωθέν του υπουργείου Εξωτερικών στο Παρίσι.

Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι ,Μουν καταδίκασε την «επαναλαμβανόμενη βία» που ασκούν οι συριακές αρχές σε ανθρώπους που διαδηλώνουν ειρηνικά.

Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Γιέρζι Μπούζεκ χαρακτήρισε χθες τη χρήση φονικής βίας εναντίον διαδηλωτών στη Συρία «απαράδεκτη».

Έκκληση «για αυτοσυγκράτηση και για την άμεση εφαρμογή από την κυβέρνηση της Συρίας των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων, προς όφελος του συριακού λαού και της σταθερότητας της χώρας», απηύθυνε ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας.

ΤΑ ΝΕΑ, 23/04/2011

Λιβύη:Οι αντικαθεστωτικοί απελευθέρωσαν τη Μιζουράτα

Οι λιβυκές αντικαθεστωτικές δυνάμεις απελευθέρωσαν την πόλη Μιζουράτα από τις δυνάμεις του λίβυου ηγέτη Μουάμαρ Καντάφι, δήλωσε σήμερα ο εκπρόσωπος των εξεγερμένων Τζεμάλ Σάλεμ.

Η πληροφορία δεν έχει επιβεβαιωθεί από ανεξάρτητη πηγή, αλλά λίβυοι στρατιώτες που αιχμαλωτίσθηκαν από αντικαθεστωτικούς στη Μιζουράτα δήλωσαν ότι ο στρατός διατάχθηκε να οπισθοχωρήσει, ενώ η λιβυκή κυβέρνηση ανακοίνωσε νωρίτερα ότι ότι τοπικές φυλές θα συνεχίσουν τις μάχες με τις αντικαθεστωτικές δυνάμεις στη θέση του στρατού.

Σύμφωνα με εκπρόσωπο του νοσοκομείου της πόλης, τουλάχιστον δέκα άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σήμερα στις μάχες.

Ο Σάλεμ τόνισε τηλεφωνικώς στο Reuters από τη Μιζουράτα, ότι παρόλο που οι δυνάμεις του Καντάφι αποσύρθηκαν από τη Μιζουράτα, παραμένουν έξω από αυτήν και ότι είναι σε θέση να τη βομβαρδίσουν και πάλι.

Στις μάχες που έγιναν στη διάρκεια της δίμηνης πολιορκίας της πόλης αυτής σκοτώθηκαν εκατοντάδες άμαχοι.

ΤΑ ΝΕΑ, 23/04/2011

Δημιουργούν υποθαλάσσιο φράγμα στη Φουκουσίμα

Σχέδια για την κατασκευή υπόγειου τείχους, περιμετρικά των πυρηνικών αντιδραστήρων στη Φουκουσίμα, προκειμένου να αποτραπεί η διαρροή μολυσμένου ύδατος στη φύση, παρουσίασε σήμερα η εταιρεία Tepco.

Για το σκοπό αυτό και για να φθάσουν σε στεγανό έδαφος, οι εργάτες του πυρηνικού σταθμού Φουκουσίμα Νταΐτσι 1, το οποίος βρίσκεται περίπου 250 χλμ. βορειοανατολικά του Τόκιο, θα πρέπει να σκάψουν σε βάθος 15 μέτρων.

Μετά τον ισχυρό σεισμό της 11ης Μαρτίου και το τσουνάμι που ακολούθησε, η Τepco έριξε χιλιάδες τόνους θαλάσσιου και στη συνέχεια γλυκού νερού στους αντιδραστήρες και τις δεξαμενές χρησιμοποιημένου καύσιμου για να σταματήσει την υπερθέρμανσή τους.

Μέρος του μολυσμένου, πλέον, νερού πλημμύρισε την αίθουσα των τουρμπινών των αντιδραστήρων και πέρασε στις υπόγειες σωληνώσεις.

Στις αρχές Απριλίου εκατοντάδες τόνοι του μολυσμένου νερού κατέληξαν στον Ειρηνικό Ωκεανό από μια ρωγμή, η οποία στη συνέχεια σφραγίστηκε.

ΤΑ ΝΕΑ, 23/04/2011

Θύματα της Iστορίας, όχι συντελεστές

Tου Χρήστου Γιανναρά

H κρίση του συστήματος λειτουργίας της οικονομίας, που το ονομάζουμε «ελευθερία της αγοράς», είναι φανερά διεθνοποιημένη, ταυτίζεται με τους τριγμούς κατάρρευσης του συνολικού «παραδείγματος» της Nεωτερικότητας – κάνει την κατάρρευση συγκεκριμένη, χειροπιαστή.

Πότε καταρρέει ένα πολιτιστικό «παράδειγμα»; Mα, αυτονόητα, όταν παύει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της μεγάλης πλειονότητας των ανθρώπων. Oταν θεσμοί που κάποτε θεωρήθηκαν (και λειτούργησαν) σαν σπουδαίες κατακτήσεις, υπηρετικές των αναγκών της πλειονότητας, αυτονομούνται από τις κοινωνικές ανάγκες, λειτουργούν για δικό τους όφελος, η συντήρησή τους και η λειτουργία τους γίνεται αυτοσκοπός. Yπηρετούν πια οι θεσμοί μόνο τούς λίγους που οι πολλοί τούς εμπιστεύθηκαν να διαχειρίζονται τη λειτουργία τους για την εξυπηρέτηση των κοινών αναγκών. ΄Η τους ακόμα λιγότερους, που κατορθώνουν να ιδιοποιηθούν, σε μεγάλο ποσοστό, το ωφέλιμο αποτέλεσμα των θεσμικών λειτουργιών.

Σε κάθε πολιτιστικό «παράδειγμα», μία από τις θεμελειώδεις λειτουργίες που συγκροτούν και εξασφαλίζουν τη συνοχή της συλλογικότητας (της συνύπαρξης των ανθρώπων) είναι και η οικονομία: η οργάνωση των παραγωγικών και ανταλλακτικών σχέσεων, η θεσμοποίηση και λειτουργία του νομίσματος (κοινά αποδεκτής σύμβασης για την απόδοση αξίας στα προϊόντα της φύσης και της εργασίας). Στην πρωτόγονη φάση της κοινωνικής ανάπτυξης, η οικονομία («κοινωνία της χρείας» έλεγε ο Aριστοτέλης) είναι ο κύριος και επαρκής λόγος για τη συνύπαρξη των ανθρώπων. Σε φάσεις προχωρημένης ανάπτυξης (ανάπτυξης αναγκών πέρα από τη βιολογική επιβίωση), η οικονομία εξασφαλίζει και υπηρετεί τις άλλες ανάγκες που είναι πρωτεύουσες: την κατά κεφαλήν καλλιέργεια, τη χαρά των σχέσεων κοινωνίας, την αναζήτηση των μέτρων («τρόπου») του αληθεύειν.

Tο πολιτιστικό «παράδειγμα» της Nεωτερικότητας είναι φανερά, θελημένα και εξ ορισμού, παλιμβαρβαρικό (παλινδρόμησης στη βαρβαρότητα): Θέτει σαν αποκλειστικό στόχο της συνύπαρξης τη χρησιμότητα, μοναδικό «νόημα» για την ερμηνεία της πραγματικότητας τον Iστορικό Yλισμό, μοναδικό κλειδί για την κατανόηση της Iστορίας την οικονομία. H κατάκτηση της γνώσης ενδιαφέρει (και καλλιεργείται φρενιτιωδώς) για να εξαργυρωθεί σε ατομοκεντρική ωφελιμότητα: σε τεχνολογία υπηρετική της μακροβιότητας, της ανωδυνίας, της ευκολίας και μη καταπόνησης, της χρηστικής πληροφόρησης, επικοινωνίας, ενημέρωσης, της ποικιλότροπης τέρψης και ηδονής.

Tο πολιτιστικό «παράδειγμα» της Nεωτερικότητας είναι ένας θρίαμβος (με διαστάσεις παγκοσμιότητας) του Iστορικού Yλισμού. Oι αντιστάσεις κυριολεκτικά ασήμαντες, ουτοπικές: η «γιγαντομαχία περί της ουσίας» (πάλη για το «νόημα», αιτία και σκοπό της ύπαρξης και της συνύπαρξης) εξωπραγματική και ακατανόητη, η «αλήθεια» συνώνυμη με το αυθαίρετο ιδεολόγημα, την ψυχολογική επιλογή «πεποιθήσεων». Σημαδεύτηκε οδυνηρά, με αίμα πολύ, το «παράδειγμα» από τη διχοστασία: ποιος είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να πραγματωθεί πληρέστερα ο Iστορικός Yλισμός. Eίναι το σύστημα της «ελεύθερης» ή της «κεντρικά κατευθυνόμενης» οικονομίας;

Nίκησε κατά κράτος η ελεύθερη οικονομία. H υπερδύναμη του μαρξιστικού στρατοπέδου, με εκπληκτικές κατακτήσεις στην πολεμική τεχνολογία και στην ολοκληρωτική άσκηση της εξουσίας, νικήθηκε από τα μπλου-τζηνς, την Kίρκη της «μόδας», θεάς και μάγισσας της παραπλανητικής, καταλυτικής γοητείας που ασκεί στο άτομο η κολακεία του ναρκισσισμού του, η πανίσχυρη ορμή της ηδονής. Xωρίς αντίπαλο πια οι διαχειριστές της «ελεύθερης αγοράς» αφέθηκαν στη μέθη του ανεξέλεγκτου παιγνίου, της εξωφρενικής ισχύος να διαφεντεύουν, με τους όρους της αγοράς, τον πλανήτη: ποιοι θα πεινάσουν και ποιοι θα απολαύσουν ασύδοτα, ποιοι θα εξοντωθούν από τη στέρηση, από τον απελπισμό της ανεργίας, τον εξευτελισμό της περιθωριοποίησης. Kαι ποιοι θα ηδονίζονται στον παγκοσμιοποιημένο τζόγο του «λογιστικού χρήματος».

Tο πολιτιστικό «παράδειγμα» της Nεωτερικότητας καταρρέει – άσχετα από το πόσο θα διαρκέσει, χρόνια ή δεκαετίες, η εφιαλτική κατάρρευση. Kαταρρέει από τη στιγμή που το χρήμα έπαψε να μετράει αξίες (της παραγωγής και των ανταλλαγών) και λογαριάζεται φαντασιωδώς σαν αυταξία, συνάρτηση της θρασύτητας, μέτρο της ικανότητας να παίζεις με σημαδεμένη τράπουλα. Tα πρώτα εύκολα θύματα εξαπάτησης είναι οι κοινωνίες οι υπανάπτυκτες σε θεσμούς και ιστορικούς εθισμούς νομικισμού και ηθικισμού, δηλαδή χαλιναγώγησης της εγωλαγνείας. Eκμαυλίστηκαν τα θύματα με εξωφρενικούς δανεισμούς – ή «κεφαλαιαγορά» και οι (ιδιωτικοί) «οίκοι αξιολόγησης» εθνικών οικονομιών λειτούργησαν με τη λογική του προαγωγού και του μαστροπού, κυριολεκτικά.

Eτσι βρίσκεται και η Eλλάδα σήμερα φορτωμένη με χρέος ιλιγγιώδες, προορισμένο να τη συνοδεύει για πολλές δεκαετίες – καταδίκη στην κακομοιριά, στη ραγιάδικη εξάρτηση, στη συλλογική ατίμωση. Πολύ πιθανό να λειτουργήσει το χρέος και σαν καταλύτης οριστικής διάλυσης: H Eλλάδα έχει βάλει υποθήκη για τον δανεισμό της την ίδια την εδαφική της ακεραιότητα – παραχώρησε στους δανειστές της το δικαίωμα να κατασχέσουν τη γη της, τα μνημεία του άλλοτε πολιτισμού της, τις πηγές ενέργειας, τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας (το νερό που πίνουμε, το φως και τη θέρμανση), αν καθυστερήσουμε την αποπληρωμή του χρέους μας.

Tο νεωτερικό «παράδειγμα» καταρρέει, η αυτονομημένη από την κοινωνία οικονομία αλλά και πολιτική απειλούν την ίδια την ανθρωπιά μας. Eίναι συναρπαστικό, από μιαν άποψη, να ζει κανείς τέτοια κοσμογονία. Tο αντιλαμβανόμαστε όταν βγαίνουμε από την Eλλάδα, σε κοινωνίες που μπορούν ακόμα να σοβαρολογούν, να προβληματίζονται για τα ουσιώδη. Γυρίζοντας στην πατρίδα μας οι Eλληνες μοιάζει να επιστρέφουμε στη φυλακή μας, μετά από σύντομη απόδραση. Δεν μπορούμε να συζητήσουμε τίποτε άλλο παρά μόνο για την ιδιωτεία και ευτέλεια των δεσμοφυλάκων μας, την παράνοια και αθλιότητα των συνθηκών της φυλακής μας. Aυτά και μόνο αυτά, πάντοτε συνεχώς.

Πότε θα ελευθερωθεί η Eλλάδα από τον τυραννικό ζυγό της ευτέλειας, την ντροπή της κομματοκρατίας;

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 17/04/2011

Συνάντηση Παπανδρέου-Τζορτζ Σόρος

Συνάντηση με τον Τζορτζ Σόρος είχε το μεσημέρι ο Γιώργος Παπανδρέου. Η συνάντηση ανακοινώθηκε από το γραφείο του πρωθυπουργού χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες, ενώ μία ημέρα νωρίτερα ο κ. Σόρος είχε μιλήσει σε κλειστό συνέδριο, όπου συμμετείχαν Έλληνες επιχειρηματίες, επενδυτές, πολιτικά στελέχη και διπλωματικοί παράγοντες.

Στη συνάντηση συμμετείχε και ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Σόρος είχε σημειώσει στην ομιλία του την αισιοδοξία του για τη διάσωση της Ελλάδος, τονίζοντας ότι πρέπει πάση θυσία να σωθεί.

Κατά τον Σόρος, η σωτηρία αυτή θα έλθει από την Ευρώπη, αρκεί να επιδειχθεί συνέπεια στη μεταρρυθμιστική προσπάθεια.

Επίσης, ο κ. Σόρος ανέφερε ότι και στις ΗΠΑ αυτήν την περίοδο επικρατεί ιδιαιτέρως θετικό κλίμα για την Ελλάδα και στο πλαίσιο αυτό αναφέρθηκε και στο πρόσφατο ταξίδι του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, Τιμ Γκάιτνερ στο Βερολίνο, λίγο πριν τις Συνόδους Κορυφής.

ΤΑ ΝΕΑ, 04/04/2011