Tammy Duckworth

Εκπροσωπεί την 8^η εκλογική περιφέρεια της Πολιτείας του Illinois στην Βουλή των Αντιπροσώπων από το 2013. Γεννημένη το 1968 στην Ταϊλάνδη από πατέρα Αμερικάνο και μητέρα Ταϊλανδή με κινεζικές ρίζες.

Το 1989 αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Χαβάης σπουδάζοντας πολιτικές επιστήμες και το 1990 τελείωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στις διεθνής σχέσεις στο George Washington University. Το 1990, επίσης, εντάχθηκε στην Εφεδρεία του Αμερικανικού Στρατού, έχοντας παρακολουθήσει το πρόγραμμα ROTC κατά την διάρκεια των σπουδών της στο πανεπιστήμιο George Washington, με την ειδικότητα του χειριστή ελικοπτέρων (UH-60 Black Hawk). Το 1996 εντάχθηκε στην Εθνοφρουρά του Illinois.

Το 2004, και ενώ έκανε το διδακτορικό της στην δημόσια υγεία, πήρε μετάθεση στο Ιράκ με την μονάδα της (106^th Aviation Regiment, Illinois Army National Guard). Κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων, το 2004, το ελικόπτερό της χτυπήθηκε από RPG και από την πτώση έχασε και τα δυο της πόδια. Της απονεμήθηκε το παράσημο Purple Heart και αποστρατεύθηκε από την Εθνοφρουρά το 2014 με τον βαθμό του Αντισυνταγματάρχη. Το 2015 τελείωσε και το διδακτορικό της στις υπηρεσίες στο Capella University.

Ο Trump ενώ προσπαθεί να πάει στο συνέδριο του ρεπουμπλικανικού κόμματος στην Καλιφόρνια, 29/04/2016

Διαδηλωτές είχαν αποκλείσει την κεντρική είσοδο του ξενοδοχείου Hyatt Regency όπου διεξαγόταν το συνέδριο.

Επεισόδιο στις Οινούσσες: Τούρκοι απείλησαν να συλλάβουν Έλληνα ψαρά!

Κλιμακώνει την ένταση η Άγκυρα - Ακταιωρός της τουρκικής ακτοφυλακής απείλησε να συλλάβει αλιέα που έπλεε στα ελληνικά χωρικά ύδατα - Χρειάστηκε παρέμβαση κανονιοφόρου του Πολεμικού Ναυτικού - Συνεχίζονται και οι υπερπτήσεις στις Οινούσσες.

Σοβαρό επεισόδιο σημειώθηκε το μεσημέρι της Μεγάλης Παρασκευής μεταξύ ακταιωρού της τουρκικής ακτοφυλακής και κανονιοφόρου του Πολεμικού Ναυτικού που παρενέβη προκειμένου να αποτραπεί η σύλληψη Έλληνα ψαρά! 

Το πρωτοφανές επεισόδιο ξεκίνησε περίπου στη μία και μισή το μεσημέρι όταν σκάφος της τουρκικής ακτοφυλακής προσέγγισε ελληνικό αλιευτικό που ψάρευε μέσα σε ελληνικά χωρικά ύδατα, πολύ κοντά στις Οινούσσες. Αρχικώς η τουρκική ακταιωρός ζήτησε από τον Έλληνα ψαρά να φύγει από την περιοχή με το ψευδεπιχείρημα ότι βρίσκεται σε τουρκικά χωρικά ύδατα. Όταν ο Έλληνας ψαράς αρνήθηκε να απομακρυνθεί το πλήρωμα της τουρκικής ακταιωρού απείλησε να συλλάβει τον Έλληνα ψαρά! 

Το λιμενικό δεν μπόρεσε να αποκλιμακώσει το επεισόδιο και έτσι αποφασίστηκε να κινηθεί προς την περιοχή πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού. 

Κ/Φ ΚΡΑΤΑΙΟΣ, (P269)

Όταν έφτασε ανοιχτά των Οινουσσών η κανονιοφόρος «Κραταιός» κάλεσε το σκάφος της τουρκικής ακτοφυλακής να απομακρυνθεί. Αρχικώς το πλήρωμα της τουρκικής ακταιωρού αρνούνταν, πείστηκε όμως να αποχωρήσει από τα ελληνικά χώρικα ύδατα έπειτα από διαπραγματεύσεις και αντιπαράθεση που διήρκεσε μέχρι τις 16:00 το μεσημέρι της Μεγάλης Παρασκευής.

Οι αξιωματικοί στο θάλαμο επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ και στον κλάδο επιχειρήσεων του ΓΕΝ ενημέρωναν σε απευθείας χρόνο την στρατιωτική και πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας για το σημερινό επεισόδιο στις Οινούσσες, το οποίο αξιολογείται ως πολύ σοβαρό. 

Παραλλήλως με τις προκλήσεις στο θαλάσσιο χώρο, τουρκικό αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας τύπου CN-235 έκανε συνεχείς χαμηλές πτήσεις πάνω από τις Οινούσσες παραβιάζοντας τον ελληνικό εναέριο χώρο αλλά και πετώντας πάνω από ελληνικό έδαφος. 

Τουρκικές προκλήσεις και την Μεγάλη Πέμπτη

Συνολικά 29 παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου έκαναν την Μεγάλη Πέμπτη επτά τουρκικά αεροσκάφη (μία εξάδα μαχητικών αεροσκαφών, ένα ζεύγος F-16 και ένα CN-235) στο βορειοανατολικό, το κεντρικό και το νοτιοανατολικό Αιγαίο. 

Τέσσερα από τα τουρκικά μαχητικά -ανήκαν στον σχηματισμό με τα έξι F-16- έκαναν δύο πτήσεις πάνω από τα νησιά «Μακρονήσι» και «Ανθρωποφάγοι». Οι υπερπτήσεις έγιναν σε ύψος 2.900 ποδών πάνω από τα ελληνικά νησιά.

Οι παραβιάσεις της ελληνικής χωρικής θάλασσας στηνπεριοχή των Οινουσσών ήταν συνεχείς και την Πέμπτη.

Μπροστά στο γαλλικό πολεμικό πλοίο «L'adroit», δύο τουρκικές παραβίαζαν επί ώρες -μπαίνοντας, βγαίνοντας και εισβάλοντας ξανά- τα ελληνικά χωρικά ύδατα στην περιοχή των Οινουσσών. Η κανονιοφόρος «Αήττητος» του Πολεμικού Ναυτικού και ένα σκάφος του Λιμενικού καλούσαν τα τουρκικά σκάφη να απομακρυνθούν από την περιοχή εξηγώντας ότι βρίσκονται εντός ελληνικών χωρικών υδάτων και οι τουρκικές ακταιωροί απομακρύνονται για λίγο αλλά επιστρέφουν και πάλι κοντά στις ελληνικές ακτές στις Οινούσσες συνεχίζοντας τις προκλήσεις και αγνοώντας τις ελληνικές προειδοποιήσεις.

Κι όλα αυτά ενώ στην θαλάσσια περιοχή της Χίου και συγκεκριμένα νοτίως των Οινουσσών βρισκόταν το γαλλικό πολεμικό πλοίο «L'adroit» το οποίο συμμετέχει στην επιχείρηση του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης. Το γαλλικό πολεμικό πλοίο περιορίζεται σε ρόλο παρατηρητή και οι Τούρκοι ξεσαλώνουν...

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Ταραχές στη Βενεζουέλα λόγω περικοπών και ελλείψεων σε βασικά αγαθά

Οικογένεια στο Καράκας χωρίς ηλεκτρικό, 25/04/2016 (CNN)

Οι ελλείψεις σε βασικά αγαθά, οι περικοπές των ωρών λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών αλλά και οι διακοπές ρεύματος έχουν οδηγήσει τους πολίτες της Βενεζουέλας σε ακραίες συμπεριφορές λόγω του πανικού που επικρατεί.  

Στρατιώτες φρουρούν σούπερ μάρκετ, παντοπωλεία αλλά και φαρμακεία στο Καράκας ώστε να αποφευχθεί ενδεχόμενο πλιάτσικο και επεισόδια που, ήδη,  έχουν στην κυριολεξία αδειάσει τα ράφια των καταστημάτων.

Την, ήδη, επιβαρυμένη οικονομική κατάσταση στη χώρα επιδείνωσε και η ενεργειακή κρίση, καθώς η υδροηλεκτρική ενέργεια, η οποία είναι η πηγή των δύο τρίτων της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας, έχει πληγεί από την χειρότερη ξηρασία της χώρας από το 1969.

Ο πρόεδρος Νικολάς Μαδούρο αποδίδει την περίοδο παρατεταμένης ξηρασίας στο φαινόμενο Ελ Νίνο και την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη.

Από την άλλη πλευρά, οι επικριτές της κυβέρνησης υποστηρίζουν ότι η έλλειψη επενδύσεων στις παρωχημένες υποδομές της χώρας έχουν συμβάλει καθοριστικά στα προβλήματα έλλειψης νερού και ηλεκτρικού ρεύματος.

Παράλληλα, η πρόσφατα αποφασισθείσα  μειωμένη εβδομάδα εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων επηρεάζει σχεδόν το ένα δέκατο του πληθυσμού της Βενεζουέλα, που αριθμεί 30 εκατομμύρια άτομα.

Σημειώνεται ότι η οικονομία της λατινοαμερικάνικης χώρας βασίζεται στο πετρέλαιο και βρίσκεται σε βαθιά φάση ύφεσης, επηρεασμένη δραματικά από την κατακόρυφη πτώση των τιμών του πετρελαίου από τα μέσα του 2014.Η έλλειψη ξένου συναλλάγματος οδήγησε σε τεράστιες ελλείψεις εισαγωγών, από τρόφιμα μέχρι και μπαταρίες αυτοκινήτων. Στα μέσα Δεκεμβρίου ο Νίκολα Μαδούρο είχε δηλώσει  ότι σχεδιάζει να μεταρρυθμίσει το οικονομικό σύστημα, χωρίς ωστόσο να προβεί σε περισσότερες λεπτομέρειες.

Στο μεταξύ, η αντιπολίτευση ξεκίνησε εκστρατεία συλλογής υπογραφών. Στόχος να συγκεντρωθούν 200.000, ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία διεξαγωγής δημοψηφίσματος για την αποπομπή του Νικολάς Μαδούρο.

ΤΟ ΒΗΜΑ

Τo επικούρειο δείπνο της Ντέλια

Ανακαλύπτει σιγά-σιγά αλλά σταθερά τη μεσογειακή διατροφή και τα δείπνα του Επίκουρου η Ντέλια Βελκουλέσκου και τη M. Δευτέρα το βράδυ έκλεισε άρον-άρον τις διαπραγματεύσεις στο Hilton και το έριξε έξω με την παρέα της. Δείπνο σε ένα από τα πιο ακριβά εστιατόρια, το γνωστό από τους εφοπλιστές και κοσμικούς «Δουράμπεης» στο Νέο Φάληρο. Οπως έλεγε και ο Επίκουρος ο ηδονιστής (αρχαίος φιλόσοφος, γεννηθείς το 341 π.Χ. στη Σάμο), για να απολαύσεις ένα καλό δείπνο με οψάριον και ρόκα, πρέπει επί δέκα ημέρες να τρως ψωμί και να πίνεις νερό. Η Ντέλια, ρουμανικής καταγωγής, μεγαλωμένη στα σχολεία του Τσαουσέσκου (και έχει μάθει από μικρή τι εστί μπομπότα), χριστιανή ορθόδοξη, προφανώς θα νήστευε Μεγαλοβδόμαδα και πήγε να απολαύσει καλαμαράκια, καραβιδόψιχα και χταποδάκι καθώς και την περίφημη σαλάτα από αποφλοιωμένες ντομάτες, μαρούλι, ραπανάκια και καυτερές πιπεριές του γνωστού αυτού εστιατορίου, μετά τις ατέρμονες διαπραγματεύσεις με τους Ευκλ. Τσακαλώτο, Γ. Σταθάκη και Γ. Κατρούγκαλο. Και προφανώς θα έχει διαβάσει καλά τον Επίκουρο, αφού έκανε πράξη και ένα άλλο απόφθεγμά του: «Θα πρέπει να βρούμε με ποιον θα φάμε και θα πιούμε, πριν βρούμε τι θα φάμε και θα πιούμε...». Ετσι πήρε μαζί της την κολλητή της, Βουλγάρα Ιβα Πέτροβα (πρώην μεταφράστρια του Τόμσεν που ξέρει λίγα ελληνικά για να της επεξηγεί τι εστί «χταποδάκι στα κάρβουνα») και όλο το team του κουαρτέτου, περιλαμβανομένου και του Ιρλανδού Ντέκλαν Κοστέλο. Στου Δουράμπεη βρήκαν την ευκαιρία να συζητήσουν άφοβα την πορεία των διαπραγματεύσεων, χωρίς τον φόβο των υποκλοπών και των WikiLeaks.

Tο Μαξίμου ανακαλύπτει τα... Holmes
Ξαφνική ροπή προς τον τρυφηλό βίο ή γνώση ότι επέρχεται συμφωνία που επιτρέπει στους πρωταγωνιστές της «μάχης» να ξαποστάσουν; Ο,τι και να 'ναι, εντύπωση προκάλεσε η εμφάνιση με αέρα νικητή την περασμένη Παρασκευή στη ρεσεψιόν του πολυχώρου Wellbeing Holmes του κολλητού (από τα χρόνια των καταλήψεων) του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα και διευθυντή του γραφείου του Δ. Τζανακόπουλου. Ο κ. Τζανακόπουλος (από την «παρέα» του Μαξίμου) ζήτησε να πληροφορηθεί για τα πακέτα που προσφέρονται σε αυτό το γυμναστήριο, εφάμιλλο των αντίστοιχων πολυχώρων του εξωτερικού καθώς περιλαμβάνει πισίνα, σάουνα, υδρομασάζ, ξεχωριστή πτέρυγα για... spa και αναζωογόνηση, ενώ προσφέρει εξειδικευμένα προγράμματα ατομικών προπονήσεων υπό την επίβλεψη πεπειραμένων γυμναστών και γυμναστριών. Την κρυφή γοητεία της μπουζουαρζίας είχε ανακαλύψει, σας πληροφορώ, εδώ και ενάμιση χρόνο, αμέσως δηλαδή μετά τον θρίαμβο της πρώτη φορά Αριστεράς και την εγκατάστασή του στο ΥΠΕΞ με καλό μισθό και ο εξάδελφος του πρωθυπουργού Γ. Τσίπρας. Μετά τον αγώνα της Αριστεράς ο εξάδελφος γύρισε χωρίς χρονοτριβή το κουμπί. Ο Γ. Τσίπρας τιμά δεόντως τα προγράμματα ατομικών προπονήσεων, τα οποία πέραν της μίνιμουμ συνδρομής των 1.000 ευρώ ετησίως κοστίζουν περί τα 500 ευρώ για κάθε δίμηνο. Βέβαια ποιος είπε ότι δεν χρειάζονται Διαύγεια πρόσωπα που βρίσκονται σε θέσεις κύρους και που χειρίζονται τις σχέσεις της χώρας με το Ιράν (λόγου χάριν) και με άλλους «συμμάχους». Και για να γυρίσουμε στην εποχή του Επίκουρου, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, «νους υγιής εν σώματι υγιεί».

ΒΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ, 27/04/2016

Ο Αλέξης έμαθε, επιτέλους, το μυστικό του Αντώνη!

Από τον Σεπτέμβριο του 2014 και μετά από το ταξίδι του Αντώνη στο Βερολίνο δημιουργήθηκε μία εύλογη απορία. Σε εμάς και σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα. Τι συνέβη και ο Αντώνης τα παράτησε; Γιατί έφυγε τρέχοντας; Τι είδε σε εκείνο το μοιραίο ταξίδι στο Βερολίνο; Τι του είπε η Άνγκελα; 

Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε το ίδιο λάθος που έκανε και παλιότερα ο Αντώνης Σαμαράς. Πίστεψε ότι η ιδιαίτερη προσωπική σχέση που «έκτισε» με την Άνγκελα Μέρκελ από τον Γενάρη του 2015 θα ήταν αρκετή για να του λύσει μερικά ζητηματάκια που είχε με τους Θεσμούς. Δεν παίζονται αυτοί Αλέξη, είναι πιο επαγγελματίες από εσένα!

Ο Αντώνης Σαμαράς είδε ότι οι Ευρωπαίοι τον άδειαζαν εν ψυχρώ. Του τραβούσαν το χαλί κάτω από τα πόδια. Πολύ απλά διότι δεν ήθελαν πλέον να συνδιαλέγονται με το 40% του ελληνικού λαού, αλλά με το 60%. Επέλεξαν τη λύση εκείνη που έκριναν ως πιο συμφέρουσα για τα ζωτικά τους συμφέροντα: Να «πουλήσουν» εν ψυχρώ τον Αντώνη και να περάσουν στο επόμενο κεφάλαιο, στον Αλέξη Τσίπρα.

Αυτό, λοιπόν, που έμαθε ο Αντώνης –με λίγο άκομψο τρόπο είναι η αλήθεια– είναι ότι σε αυτό το επίπεδο δεν υπάρχουν προσωπικές σχέσεις, παρά μόνο ισχυρά συμφέροντα. Ειδικά η Άνγκελα Μέρκελ…Τώρα το μαθαίνει αυτό και ο Αλέξης Τσίπρας. Έσπευσε να της πουλήσει υπηρεσίες εκθέτοντας το ΔΝΤ και ύστερα από λίγο τους είδε όλους να συνασπίζονται εναντίον του. Είχαμε επισημάνει πόσο σοβαρό ήταν το άρθρο των FT που υποστήριζε ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν ήταν πλέον ένας αξιόπιστος συνομιλητής. Είναι σαφές ότι ο διεθνής παράγοντας έχει αλλάξει τακτική σε σχέση με την ελληνική υπόθεση. Ο Αλέξης Τσίπρας έπαψε να είναι ο εκλεκτός τους, όπως νωρίτερα είχε πάψει να είναι ο Αντώνης Σαμαράς.

Το περίεργο είναι ότι με τον Αλέξη δεν περίμεναν καν να τους τελειώσει τη δουλειά, όπως είχε γίνει με τον Αντώνη Σαμαρά. Κι αυτό από μόνο του είναι αξιοπερίεργο. Μένει να δούμε ποια θα είναι η επόμενη λύση που θα προκρίνουν. Διότι κάποιος πρέπει να τελειώσει τη δουλειά, εφόσον η απόφαση για τον Αλέξη είναι οριστική και αμετάκλητη.

Ποιος θα είναι αυτός ο επόμενος άνδρας που θα κληθεί να σφίξει το χέρι της Άνγκελα Μέρκελ. Κι αν εκείνος θα μάθει από τα παθήματα των υπολοίπων. Μην βιαστείτε να δώσετε προφανείς απαντήσεις του τύπου «Ο Κυριάκος θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός». Αυτό είναι που πρέπει να συμβεί κάτω από κανονικές συνθήκες. Μόνο που οι συνθήκες δεν είναι κανονικές. Είναι ανώμαλες και σε ανώμαλες περιόδους συναντάμε και ανώμαλες λύσεις.

Επίσης, δεν είναι ανάγκη να είναι άνδρας. Μπορεί να είναι και γυναίκα! Κάποτε τις ανώμαλες λύσεις τις επεξεργαζότανε το παλάτι. Σήμερα που δεν υπάρχει παλάτι εμφανίζονται άλλοι πρόθυμοι. Επειδή πάντα υπάρχουν πρόθυμοι. Άλλωστε, η λύση της Οικουμενικής κυβέρνησης δεν είναι κάτι νέο. Την επεξεργάζονται εδώ και μήνες στο Βερολίνο. Κι όλες οι σχετικές συναντήσεις γίνονται στο Βερολίνο. Η μεγαλύτερη αλήθεια για την Ελλάδα είναι ότι αυτή έχει χρεωθεί στο Βερολίνο. Το πρόβλημα είναι ότι οι Γερμανοί τα κάνουν συνήθως θάλασσα στις διεθνείς τους σχέσεις…

Θανάσης Μαυρίδης

liberal.gr

Απερρίφθη το αίτημα Τσίπρα για ευρωσύνοδο

Μετά την επικοινωνία του Προέδρου του Συμβουλίου Ν. Τούσκ με τον Αλέξη Τσίπρα, στην οποία ο Έλληνας πρωθυπουργός  ζήτησε να συγκληθεί έκτακτη ευρωσύνοδος για να αρθεί το αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις, ο κ. Τουσκ απάντησε αρνητικά λέγοντας «είμαι πεπεισμένος ότι υπάρχει περισσότερη δουλειά που πρέπει να κάνουν οι υπουργοί οικονομικών».

Έτσι απέρριψε το αίτημα για έκτακτη Σύνοδο που του έθεσε ο Έλληνας πρωθυπουργός και αναφέρθηκε στην ανάγκη για νέο Eurogroup, το οποίο είπε ότι θα πρέπει να γίνει «όχι στο τόσο μακρινό χρονικό διάστημα» προσδιορίζοντας το χρονικά σε μερικές ημέρες και όχι σε μερικές εβδομάδες.

Συγχρόνως είπε ότι «πρέπει να αποφευχθεί νέα κατάσταση αβεβαιότητας για την Ελλάδα».

Άλλωστε για να συγκληθεί Σύνοδος Κορυφής των κρατών μελών του ευρώ πρέπει να έχει προηγηθεί Eurogroup.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Μισθός και ώρες εργασίας εκπαιδευτικών στις χώρες του ΟΟΣΑ

The Economist, 26/04/2016

Από το Συνέδριο της ΝΔ, 22-24/04/2016

Eurogroup: Αμεση νομοθέτηση των προληπτικών μέτρων

Την υιοθέτηση ενός πακέτου προληπτικών μέτρων που θα ενεργοποιηθεί εφόσον η Ελλάδα αποκλίνει από τους στόχους μέχρι το 2018, ανακοίνωσε ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, μετά το πέρας του Eurogroup της Παρασκευής ενώ έκανε λόγο για μια ισχυρή και παραγωγική συνεργασία,  που όμως χρειάζεται ακόμα δουλειά προκειμένου να κλείσουν οι συνομιλίες με την ελληνική πλευρά.

Ωστόσο ξεκαθάρισε πως τα μέτρα αυτά θα πρέπει να νομοθετηθούν εκ των προτέρων, και μάλιστα θα αποτελούν μέρος ενός μηχανισμού που θα ενεργοποιείται αυτόματα, σε περίπτωση που δεν θα επιτυγχάνονται οι συμφωνημένοι στόχοι.

Ο κ. Ντάισελμπλουμ άφησε επίσης ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξει νέο Eurogroup την Πέμπτη, ώστε να κλείσει το θέμα των προληπτικών αυτών μέτρων. Συγκεκριμένα δήλωσε «Πρέπει να υπάρχει ένα προληπτικό πακέτο αν χρειαστεί για να επιτευχθεί ο στόχος του 2018. Αυτό χρειάζεται περισσότερη δουλειά, για το πώς θα εφαρμοστεί, ποια μέτρα θα περιλαμβάνει και πώς θα πυροδοτείται».

Ο Κλάους Ρέγκλινγκ ανέφερε μάλιστα πως τα έκτακτα μέτρα «είναι προϋπόθεση για να κοιτάξουμε το χρέους», κάτι στο οποίο συμφώνησε και ο επίτροπος Μοσκοβισί. 

Η κα Λαγκάρντ από την πλευρά της δήλωσε την ικανοποίησή της για την σημαντική υποστήριξη των μελών του Eurogroup πάνω στην ανάγκη για τα έκτακτα μέτρα.

Το Eurogroup της Παρασκευής είχε ξεκινήσει σε αισιόδοξο τόνο με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Β. Σόιμπλε να δηλώνει: «Δεν είμαι τόσο απαισιόδοξος ότι δεν μπορούμε να φτάσουμε σε μια συμφωνία», συμπλήρωσε σύμφωνα με το Reuters.

Σε θετικό τόνο ήταν και η δηλωση της επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία αναγνώρισε σημάδια προόδου στις συζητήσεις αλλά τόνισε «Δεν είμαστε ακόμα στο σημείο για μια συμφωνία», ενώ μίλησε και για τη θέση του ΔΝΤ σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.

Την άποψη ότι υπάρχει πρόοδος στο ελληνικό ζήτημα φαίνεται να συμμερίζεται και ο Ευρωπαίος Επίτροπος Πιερ Μοσκοβισί, ο οποίος σε μια πρώτη εκτίμηση δήλωσε: «Κατά τη γνώμη μου είμαστε κοντά σε συμφωνία».

Ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ προσερχόμενος στη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, είχε δηλώσει, «Θα ακούσουμε την πρόοδο που έγινε, ακούω καλά νέα από την Αθήνα», «Μην περιμένετε κάποια συμφωνία σήμερα». «Το χρέος είναι μια συζήτηση που δεν είχαμε πριν. Είχαμε μια υπόσχεση ότι αν η Ελλάδα προχωρήσει με το πρόγραμμα θα συζητήσουμε μέτρα για το χρέος. Είμαστε στην αρχή αυτής της συζήτησης. Είμαι ένας ευτυχής άνθρωπος που μπορούμε να ξεκινήσουμε τη συζήτηση». «Λέτε ότι παίρνει χρόνο αλλά εγώ ξέρω σε άλλες χώρες πόσο καιρό παίρνει μια μεγάλη ασφαλιστική και μια μεγάλη φορολογική μεταρρύθμιση» σημείωσε «Ας μην είμαστε σκληροί με τους Ελληνες. Έχουν κάνει πάρα πολύ δουλειά τους τελευταίους μήνες».

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Διήμερη επίσκεψη Ομπάμα στη Σαουδική Αραβία

Στη Σαουδική Αραβία για διήμερη επίσκεψη έφτασε την Τετάρτη ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα σε μία προσπάθεια να κατευνάσει τις εντάσεις με τον ιστορικό σύμμαχο της Ουάσινγκτον που έχει δυσαρεστηθεί ιδιαίτερα από το άνοιγμα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής προς την Τεχεράνη.

Το προεδρικό αεροσκάφος Air Force One προσγειώθηκε το μεσημέρι στο διεθνές αεροδρόμιο Βασιλιάς Χάλεντ του Ριάντ. Ο βασιλιάς Σαλμάν, τον οποίο αναμένεται ο Ομπάμα να συναντήσει το απόγευμα, δεν ήταν στο αεροδρόμιο για να τον υποδεχθεί. Η άφιξη, κάτω από τον δυνατό ήλιο, του Αμερικανού προέδρου, δεν μεταδόθηκε απευθείας από την τηλεόραση, όπως συνήθως συμβαίνει κατά τις επισκέψεις ξένων ηγετών.

Το ταξίδι αυτό, που η Ουάσινγκτον θέλει να επικεντρώσει στην καταπολέμηση των τζιχαντιστικών οργανώσεων και στην κατάπαυση των συγκρούσεων στην περιοχή (Συρία, Ιράκ, Υεμένη) είναι η τέταρτη επίσκεψη του Ομπάμα στο σουνιτικό βασίλειο μετά την άφιξή του στον Λευκό Οίκο.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, η θητεία του οποίου λήγει τον Ιανουάριο του 2017, αναμένεται να μετάσχει σε σύνοδο με τις έξι χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (Σαουδική Αραβία, Μπαχρέιν, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Κουβέιτ, Κατάρ και Ομάν).

Τον Μάιο του 2015, εν μέσω των διαπραγματεύσεων με την Τεχεράνη για το πυρηνικό της πρόγραμμα, ο Ομπάμα είχε συγκεντρώσει τους ηγέτες των χωρών του Κόλπου στο Καμπ Ντέιβιντ σε μια σύνοδο κορυφής με τις ΗΠΑ. Ο βασιλιάς Σαλμάν δεν είχε μεταβεί, αλλά είχε στείλει τους πρίγκιπες διαδόχους, τον υπουργό Εσωτερικών Μοχάμεντ μπιν Νάγιεφ, και τον γιο του και υπουργό Άμυνας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν.

ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 20/04/2016

Kόρη από τζάκι επικεφαλής της Πατριωτικής Δεξιάς

Την “έμπνευση” του έμπιστου συνεργάτη του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή αποζητούν πολιτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα που ευνοούν την συνεργασία Καραμανλή-Τσίπρα-Παυλόπουλου.

Η “έμπνευση” έχει να κάνει με την επιλογή του προσώπου που θα έχει άμεση αναφορά (όχι όμως ηλικιακά) στον Εθνάρχη Καραμανλή ώστε να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην επανασύσταση της πατριωτικής Δεξιάς. Κι αυτό καθώς διαπιστώνουν ότι απόπειρες τύπου Καρατζαφέρη-Μπαλτάκου είναι σχεδόν γραφικές και σίγουρα θνησιγενείς.

Ανάμεσα στα ονόματα που παρελαύνουν είναι κι εκείνο της κόρης γνωστού ευρωπαϊστή πολιτικού, ο οποίος είχε πολύ στενές σχέσεις με τον Εθνάρχη, ενώ η κόρη με εξαιρετικές σπουδές και θητεία σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά κέντρα λήψης αποφάσεων θεωρείται ιδανική για τον ρόλο του ηγέτη. Είναι δυναμική, αποφασιστική, λιτή, με ηγετικά χαρακτηριστικά. Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι με το βάπτισμα του Πυρός θα κάνει γκελ στα ΜΜΕ. Φυσικά ο τελευταίος λόγος ανήκει στα παλαιά τζάκια αλλά όπως όλα δείχνουν η υποψηφιότητά της είναι ακαταμάχητη.

Δεν μένει παρά να δώσει την συγκατάθεσή του και ο Νέστωρ της πολιτικής κ. Μολυβιάτης. Σ΄αυτή την περίπτωση το νέο κόμμα θα προκαλέσει τεράστιες απώλειες ψήφων στην ΝΔ του Κυριάκου και θα επιτευχθεί έτσι ο στόχος που δεν είναι άλλος από το να παραμείνει ο έλεγχος της εξουσίας και του Μεγάρου Μαξίμου στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα.

kourdistoportocali

Υπερπτήσεις ελικοπτέρων της ΠΓΔΜ πάνω από την περιοχή της Αριδαίας

Δύο υπερπτήσεις σκοπιανών ελικοπτέρων βόρεια της Αριδαίας καταγράφηκαν από το ΓΕΕΘΑ το πρωί της Τετάρτης.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας τα δύο ελικόπτερα εισήλθαν μισό μίλι μέσα στον ελληνικό εναέριο χώρο στις 09:33 πετώντας στα 7.000 πόδια και στις 09:49 σε ύψος 8.300 πόδια αντίστοιχα. Τα ελικόπτερα αναγνωρίστηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες και κατά πάγια πρακτική.

Η έντονη κινητικότητα στην περιοχή σχετίζεται με το προσφυγικό. Τις προηγούμενες ημέρες είχαν καταγραφεί επανειλημμένες πτήσεις ελικοπτέρων αλλά στον εναέριο χώρο της ΠΓΔΜ. Υπενθυμίζεται επίσης ότι την περασμένη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε εκτεταμένη άσκηση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε έδαφος και αέρα.

Οι υπερπτήσεις των σκοπιανών ελικοπτέρων σημειώθηκαν την πρώτη ημέρα έναρξης των εργασιών της τετραμερούς συνάντησης στη Θεσσαλονίκη ανάμεσα σε Βουλγαρία, Ελλάδα, ΠΓΔΜ και Αλβανία.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΚΥΟΦΟΡΟΥΜΕΝΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ

1)Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΒΛΕΠΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΤΟΥΣ 153 ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ ΠΛΕΟΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ-ΕΞΟΡΓΙΣΤΙΚΑ-ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΑ-ΤΡΙΣΑΘΛΙΑ ΜΕΤΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ. ΠΡΟΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΟΤΙ ΔΙΑΛΥΕΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ, ΙΣΟΠΕΔΩΝΕΙ ΤΟ 95% ΤΟΥ ΛΑΟΥ(ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ). ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΓΙΑ ΠΟΛΥ.....ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ(ΔΕΝ ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ) ΚΟΝΤΑ Ο ΛΑΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ.....(ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΗΔΗ 3 ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΩΝ ΠΟΥ ΤΟΝ ΘΕΩΡΟΥΝ ΟΤΙ ΦΘΑΝΕΙ Η ΩΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ 2016 ..ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ......). ΔΕΝ ΤΟ ΥΠΟΓΡΑΦΩ. ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΚΟΝΤΑ....(ΑΝΤΕΞΕ ΠΟΛΥ Ο ΛΑΟΣ....ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ). ΔΙΑΤΗΡΩ ΕΠΙΦΥΛΑΞΕΙΣ ΑΛΛΑ ΤΟΝΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ.....

2)ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΡΗΓΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΙΟ ΧΥΔΑΙΑ ΜΕΤΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ. ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 53 ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ . Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΠΕΡΑΣΕΙ. ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΑΣΗ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΡΟΧΩΡΑ ΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ Ή ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. ΦΥΣΙΚΑ ΣΕ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΜΕΤΡΩΝ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΙΚΗ ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ. Ι. ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΧΑΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ....ΚΑΙ ΠΑΝΣΠΕΡΜΙΑ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΔΙΩΝ.ΛΥΣΗ ΔΕΝ ΔΙΔΕΤΑΙ . Η ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΦΑΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΠΤΩΣΗΣ. ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΣΕ ΟΚΤΑΣΕΛΙΔΗ ΑΝΑΦΟΡΑ(ΜΑΡΤΙΟΣ 2016) ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ "ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΟ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ...ΚΑΘΕ ΑΚΡΑΙΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΟ!!!'

3)Η ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΔΙΝΗ ΔΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ΚΑΙ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΕΚΡΗΞΗ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΟ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟΥ. ΠΑΓΩΝΟΥΝ ΟΛΑ. Η ΧΩΡΑ ΑΝΤΙΜΕΤΨΠΙΖΕΙ ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΑ ΘΕΜΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΜΕ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ.....ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΚΗΡΥΧΘΕΙ Η ΧΩΡΑ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ....ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ...ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ ΟΡΙΑ....

4)ΔΙΑΚΟΠΤΟΝΤΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ. ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟ ΤΟ ΔΝΤ ΠΧ ΣΤΟ ΠΛΑΦΟΝ ΤΟΥ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΟΥ....ΟΙ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ....ΚΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ Μ.ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΓΙΑ BREXIT, ΕΝΤΟΝΟΤΑΤΑ ΕΠΑΝΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΡΙΣΤΙΚΟ GREXIT. ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ.ΑΡΚΕΤΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ(ΔΥΤΙΚΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΝ ΩΣ FAILED STATE....)

5)ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΟΧΡΗΜΑΤΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ. ΑΥΤΗ ΜΕ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ Η ΙΔΙΑ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ.OYTE MIA KYBEΡΝΗΣΗ OIKOYMENIKH ANTEXEI. ΔΥΤΙΚΕΣ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΩΣ ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.

6)Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΜΕΙΖΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑ ΣΕ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ.(ΧΡΟΝΙΚΑ ΚΟΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΗΝ ΒΑΡΣΟΒΙΑ)...ΤΕΛΟΣ ΕΧΩ ΠΕΙ ΟΤΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ 2016 , ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΘΑ ΛΑΒΟΥΝΕ ΧΩΡΑ. ΓΙΑ ΠΡΟΦΑΝΕΙΣ ΛΟΓΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΕΙ ΠΟΙΑ....ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΝ ΔΕΝ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ, ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΛΥΠΑΜΑΙ-ΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ-ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ. Η ΧΩΡΑ ΤΟΤΕ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΠΡΩΤΟΓΝΟΡΕΣ ΓΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΚΑΝ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ...ΑΥΤΑ.

Wikileaks: To υπερατλαντικό ταξίδι και η....παραίτηση

Συνήθως τα πρωινά του είναι ήσυχα. Πίνοντας τον καφέ του διαβάζει τις αναφορές που έχουν έρθει στο mail του από την βραδινή βάρδια της προηγούμενης ημέρας. Τον τελευταίο καιρό όμως βρίσκεται σε αναταραχή καθώς του χρεώνουν πράγματα και καταστάσεις για τα οποία δεν είχε ιδέα ή έτσι τουλάχιστον δείχνει. Λόγω θέσης όμως, είναι υπόλογος στο εξωτερικό... Οι υποκλαπείσες συνομιλίες Τόμσεν, Βελκουλέσκου είχαν στιγματίσει το προφίλ του, το οποίο έχτιζε μεθοδικά δίπλα σε μεγάλους πολιτικούς της Ελλάδας. 

Λόγω της μακράς του θητείας στις ΗΠΑ είχε δώσει διαπιστευτήρια για τις ικανότητες του, και είχε κερδίσει με το σπαθί του μια θέση στο τραπέζι των στρατηγικών συζητήσεων για την Ν/Α Ευρώπη.

Είχε διαβλέψει ότι οι αντιδράσεις των "καλών μας" φίλων μετά την δημοσίευση των υποκλαπεισών συνομιλιών, δεν επρόκειτο ν' αργήσουν. Απλά δεν μπορούσε να προβλέψει την ένταση αυτών...

Ξαφνικά ενώ απολάμβανε τον καφέ του χτύπησε ένα από τα κινητά του, το οποίο είναι ανοιχτό 24 ώρες και το γνωρίζουν ελάχιστοι άνθρωποι. Αμέσως κατάλαβε ότι η ημέρα του θα αποκτήσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον...

Μία μέρα νωρίτερα...

Στην Αγγλο-Σαξωνική σχολή πολιτικής από την στιγμή που θα σε επιλέξουν να κάτσεις στο ίδιο τραπέζι μαζί τους ή στον  καναπέ ξενοδοχείου τους... σε θεωρούν "ex officio" αξιόπιστο συνομιλητή. Μπορεί να διαφωνήσεις, όπως μπορεί και να συμφωνήσεις μαζί τους. Στο τέλος της συζήτησης όμως, ότι έχει συμφωνηθεί θα πρέπει να γίνει. Έτσι έχουν μάθει να λειτουργούν. Η λέξη "μπαμπεσιά" δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό τους. Όταν ανακαλύψουν ότι άλλα συμφωνείς και άλλα πράττεις, τότε, συνειδητοποιείς τι γίνεται όταν ένα βατράχι τα "βάζει" με έναν κροκόδειλο. Στο τέλος καταλήγει στο στομάχι του... αμάσητο κιόλας.

Γύρω στις 10 το πρωί άκουσα τον χαρακτηριστικό ήχο εισερχόμενου μηνύματος από το κινητό μου. Η τεχνολογία ενός "έξυπνου" τηλεφώνου σου επιτρέπει να ορίζεις ένα ιδιαίτερο τόνο μηνύματος σε όποια επαφή θέλεις. Στην επαφή του "Σταθμάρχη" έχω βάλει ένα ξεχωριστό ήχο, τόσο ξεχωριστό όσο και οι πληροφορίες που έχει αποφασίσει να μοιράζεται μαζί μου.

Αυτή την φορά δεν πήγαμε για ψάρι. Ο "Σταθμάρχης" μόλις είχε γυρίσει από την Ουάσιγκτον και προσπαθούσε να συνέλθει από τις ζαλάδες που προκαλεί η απότομη εναλλαγή ώρας μεταξύ δύο ηπείρων. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο το μόνο που τον βοηθάει να πολεμήσει τις ζαλάδες είναι ένας "γαλλικός σκέτος" σε ένα από τα ωραιότερα καφέ των νοτίων προαστίων μέσα σε μαρίνα σκαφών, με απίστευτη θέα στον κόλπο της Βουλιαγμένης.

Θυμάσαι που σου είχα αναφέρει ότι "τέτοια παιχνίδια είναι για μεγάλα παιδιά, αυτοί είναι ερασιτέχνες, επικίνδυνοι και πιστεύουν για κάποιο λόγο, ότι η ιστορία τους χρωστάει και μπορούν να κάνουν ότι θέλουν όπως θέλουν";

Ναι το θυμάμαι του απάντησα, φέρνοντας στο μυαλό μου ακριβώς την φράση του σε ένα από τα τελευταία μας ραντεβού.

Περάσαμε μερικά λεπτά θαυμάζοντας την εξαιρετική θέα στον κόλπο που πρόσφερε απλόχερα το μεγάλο μπαλκόνι του καφέ.

Δεν θα με ρωτήσεις για την συνέχεια μου αποκρίθηκε, κοιτάζοντάς με σατανικά;
Περιμένω με αγωνία του απαντώ. Εξάλλου, πάντα όταν έχει προηγηθεί υπερατλαντικό ταξίδι οι πληροφορίες του καλού μου φίλου, "Σταθμάρχη" όπως τον αποκαλώ, είναι πάντα πολύ ενδιαφέρουσες.

Σου έχω εξηγήσει πολλές φορές ότι με τους "καλούς μας φίλους" δεν πρέπει να παίζεις.Όποιος έχει προσπαθήσει να τους "παίξει" έχει δοκιμάσει την ισχύ τους τόσο σε πολιτικό όσο και σε γεωπολιτικό επίπεδο. Στην αρχή σε προειδοποιούν για την δύναμή τους, εφ' όσον είσαι τόσο αφελής και δεν την γνωρίζεις, και μετά σε τελειώνουν τις πιο πολλές φορές αναγκάζοντάς σε, σε παραίτηση.

Την περασμένη εβδομάδα ο Yiannis δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από αυτά που,  πρώτον, δεν μπορεί να μην απαντήσει και δεύτερον ποτέ μα ποτέ δεν έχουν καλή κατάληξη.  "We should have a meeting Yiannis" ακούστηκε η γνώριμη φωνή από την άλλη άκρη του τηλεφώνου.

Έπρεπε να ταξιδέψει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού άμεσα. Μάλιστα δεν του άφησαν πολλά περιθώρια.  Ένα θηριώδες μαύρο τζιπ Chevrolet τον οδήγησε στο Ελ. Βενιζέλος. To ιδιωτικό αεροσκάφος λευκού χρώματος χωρίς κρατικά διακριτικά, ήδη ζέσταινε τις μηχανές του. To συγκεκριμένο "Golfstream" μπορεί να διασχίσει τον ατλαντικό χωρίς ενδιάμεσο ανεφοδιασμό, που συνήθως γίνεται στις Αζόρες ή στο "Shannon" της Ιρλανδίας, σε περίπου 11 ώρες.

Ο Yiannis αν και πολύπειρος από κυβερνητικές κρίσεις, αυτή την φορά ήταν πολύ προβληματισμένος για το κλίμα που θα συναντούσε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Μην ξεχνάς, μου είπε χαρακτηριστικά ο "Σταθμάρχης" ότι είχαν προηγηθεί οι υποκλοπές και οι παλινωδίες της κυβέρνησης σχετικά με την αξιολόγηση.

Η συνάντηση με τους αξιωματούχους ήταν λιτή σύντομη και περιεκτική. Σχεδόν απειλητική. Δεν τους είχε ξαναδεί σε τέτοια κατάσταση. Στην επιστροφή προσπάθησε να αναλύσει όλα τα δεδομένα της συνάντησης. Οι αξιωματούχοι του είχαν περιγράψει επακριβώς τι θα γίνει εάν δεν προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις της ηγεσίας με τους Ευρωπαίους και δεν τηρηθούν οι υπογραφές του περασμένου καλοκαιριού. Η επιστροφή παρ' όλη την άνεση και την πολυτέλεια του συγκεκριμένου τζετ, ήταν ατελείωτη. Στην Αθήνα τον περίμεναν με αγωνία.

Κάποιες όμως προειδοποιητικές κινήσεις είχαν ήδη ξεκινήσει από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού...

Ήδη το ΔΝΤ από κούρεμα του χρέους, άλλαξε ρότα, επισημαίνοντας την αναγκαιότητα επιμήκυνσής.... του, ενώ η σχέση του ΔΝΤ με τους Ευρωπαίους μετά από τις υποκλοπές έχει ενδυναμωθεί όσο ποτέ άλλοτε... 

Αυτά είναι τα αποτελέσματα των "πονηρών" ηγετών που πιστεύουν ότι διοικούν ακόμα γκρουπούσκουλα σε φοιτητικές καταλήψεις, μου αποκρίθηκε με σατανικό χαμόγελο ο"Σταθμάρχης".

Αν έχεις προσέξει μου είπε, οι Τούρκοι έχουν εντείνει τις παραβιάσεις τους στον εθνικό εναέριο χώρο, λειτουργώντας ήδη προειδοποιητικά εκ μέρους των "καλών μας φίλων". Το επόμενο βήμα όπως μετέφεραν οι Αξιωματούχοι στον Yiannis εάν συνεχίσουμε τα ήξεις-αφίξεις με τους Ευρωπαίους θα είναι η μονομερής δέσμευση περιοχών για στρατιωτικές ασκήσεις από την Τουρκία ταυτόχρονα σε 3 νησιά μας.

Αυτό για τους γνωρίζοντες είναι ξεκάθαρη απειλή πολέμου και ο Ελληνικός Στρατός θα αναγκαστεί να μπει σε κόκκινη επιφυλακή και να προχωρήσει σε μερική επιστράτευση εφέδρων, με απροσδιόριστες συνέπειες και κατάληξη..

Οι "καλοί μας φίλοι" δεν θέλουν επ' ουδενί η χώρα που τόσα πολλά έχουν επενδύσει εδώ και δεκαετίες να καταλήξει μία μπανανία (banana republic) εξαιτίας κάποιων ιδεοληπτικών που αρνούνται να συνειδητοποιήσουν ότι η αριστερή ιδεολογία έχει χρεοκοπήσει σε ολόκληρο τον κόσμο εδώ και δεκαετίες, και θα κάνουν τα πάντα ώστε να το αποτρέψουν.

Εξάλλου δεν υπάρχει καμία αμφιβολία από τους "καλούς μας φίλους" ότι ο Κυριάκος είναι έτοιμος και  ικανός να κρατήσει την χώρα μέσα στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης.

Για ακόμα μια φορά τον κοιτούσα άναυδος, σχεδόν σοκαρισμένος από αυτά από άκουγα.

Αυτό είναι το "παιχνίδι" αγαπητέ μου φίλε, συνέχισε, διασκεδάζοντας με το απορημένο μου βλέμμα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι σημερινή "ηγεσία" είναι τόσο ανυποψίαστη για τις συνέπειες των πολιτικών τους,  που συνεχίζουν ακόμα να πουλάνε φθηνό "πολιτικό τσαμπουκά" σκούζοντας μέσα από το στομάχι του κροκόδειλου...
"Φίλε μου, τέτοια παιχνίδια είναι για μεγάλα παιδιά, αυτοί είναι ερασιτέχνες, επικίνδυνοι και πιστεύουν για κάποιο λόγο, ότι η ιστορία τους χρωστάει και μπορούν να κάνουν ότι θέλουν όπως θέλουν.

Αν και όπως μου επισήμανε, ο "ηγέτης που θα άλλαζε την Ευρώπη" κάτι αρχίζει να καταλαβαίνει. Μία ανάγνωση στο σημερινό (17/4) πρωτοσέλιδο της κυριακάτικης έκδοσης του "αντικειμενικού" δημοσιογράφου θα σε πείσει, μου αποκρίθηκε.

Η ώρα είχε περάσει, με ένα νεύμα κινητοποίησε την φρουρά του και το μαύρο θωρακισμένο AUDI ήρθε στην είσοδο του μαγαζιού για να τον παραλάβει.
"Θα τα πούμε πολύ σύντομα καλέ μου φίλε, μου είπε και σηκώθηκε να φύγει με γοργά βήματα."

Δεν έφυγα μαζί του. Κάθισα αναπαυτικά στην πολυθρόνα του μαγαζιού, κοίταξα την απολαυστική θέα και προσπάθησα να αναλύσω όλες τις πληροφορίες που μοιράστηκε μαζί μου ο "Σταθμάρχης" σχεδόν σοκαρισμένος. Κάτι μου λέει όμως ότι ο χαρακτηριστικός ήχος του κινητού μου θα χτυπήσει και πάλι, πολύ σύντομα...

vimaonline.gr, 18/04/2016

Pulse/Action 24

Πώς μεθοδεύουν το Grexit

Η περυσινή αλλαγή της διαρρύθμισης των επίπλων στο γραφείο του Πρωθυπουργού με τη μετακίνηση του βάρους 94 κιλών δρύινου γραφείου του κ. Τσίπρα στο ανατολικό τμήμα της μακρόστενης αίθουσας με την ξύλινη επένδυση στους τοίχους, δεν έγινε τυχαία. Περιέχει συμβολισμούς. Το "Ιερό Βήμα" βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα των Ναών, αλλά και στην Ανατολή (Ρωσία, Κίνα και Ιράν) προστρέχει ο Αλέξης Τσίπρας για να οικοδομήσει μια «πολύπλευρη» εξωτερική πολιτική και να επιτύχει την εξασθένιση της «εξάρτησης» της χώρας (και των Πρωθυπουργών της...) από τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο «αρχιερέας» Αλέξης κοιτάζει την Ελλάδα από τα ανατολικά, σαν να ιερουργεί, σαν να επιτελεί την αναίμακτη θυσία. Αυτή η μελετημένη «νέα αρχιτεκτονική χώρου» του Μεγάρου Μαξίμου παλεύει από τότε να απλωθεί στη χώρα και να γίνει η νέα πολιτική, οικονομική και γεωπολιτική αρχιτεκτονική. Στη μεταφυσική, και τα άψυχα έχουν ζωή, όλα αντιλαμβάνονται τον αισθητό κόσμο. Ακόμα και το ξύλο στο μακρόστενο τραπέζι των συνεδριάσεων του πρωθυπουργικού γραφείου, η μικρή βιβλιοθήκη με τα δερματόδετα βιβλία (που δεν έχει καταδεχτεί να ανοίξει κανείς...), οι παλιοί μηχανισμοί των διάφανων κουρτινών και των εξωτερικών ρολλών που τρίζουν ελαφρώς, τα επίχρυσα φωτιστικά δαπέδου....Όλα έχουν ζωή, όλααφουγκράζονται χωρίς να απαντούν. Ας ανατρέξουμε λοιπόν σε ένα πρωί λίγες ημέρες πριν από το δημοψήφισμα και ας δούμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της παράξενης "πολιτικής" που παράγεται σήμερα μέσα σε αυτό το ιστορικό γραφείο.

- «Το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως και η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση, ως οφείλουμε, έχουμε εκπονήσει σχέδια για την διασφάλιση της τάξης και την περιφρούρηση νευραλγικών δημοσίων κτιρίων σε περίπτωση ρήξης με την Ευρώπη», είπε ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Πανούσης.

- «Ο Στρατός θα βγει στους δρόμους και θα εγγυηθεί την ασφάλεια», τόνισε ο κ. Πάνος Καμμένος με τη γνωστή σιγουριά που τον διακρίνει.

- «Δεν θα χρειαστεί ούτε ο Στρατός, ούτε η Αστυνομία», είπε ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης, τότε υπουργός Υποδομών. «Ο λαός θα μπει μπροστά στη ΔΕΗ, ο λαός θα μπει μπροστά στον ΟΤΕ, ο λαός θα προστατεύσει τη χώρα».

- «Τίποτα από αυτά δεν θα χρειαστεί», καθησύχασε περιχαρής όπως πάντα ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης. «Θα τυπώσουμε IOUs και δεν θα σημειωθεί καμία αναστάτωση».

- «Τα IOUs χρειάζονται πολύ χαρτί και πολύ χρόνο....», απάντησε σαν να μονολογούσε ο κ. Γιάννης Δραγασάκης, αποστασιοποιημένος, αμυντικός, μελαγχολικός κοιτάζοντας τα χαρτιά του...

Ο αμίλητος σκηνοθέτης

Ο κ. Τσίπρας δεν είπε τίποτα. Παρακολουθούσε διερευνητικά. Όπως και κάθε άλλη φορά, έμοιαζε σαν να παρακολουθεί τη συζήτηση από έναν τηλεοπτικό δέκτη. Συμμετείχε χωρίς να είναι "εκεί". Όπως επιβεβαιώνουν πολλοί υπουργοί, ο Πρωθυπουργός μοιάζει στις πολύωρες συσκέψεις σαν να βρίσκεται σε μια δική του πραγματικότητα, κοντινή, αλλά διαφορετική από τη δική τους. Δεν είναι αφηρημένος, αντίθετα είναι έντονα παρών, αλλά δεν δείχνει να εμπλέκεται συναισθηματικά, ούτε εκφράζει γνώμη. Αυτό το "στυλ" κάνει πολλούς να νομίζουν πως δεν έχει άποψη και πως παρασύρεται από τον έντονο χαρακτήρα και την ωμή αποφασιστικότητα του κ.Ν. Παππά, του παντοκράτορα του σαλονιού του πρώτου ορόφου του Μεγάρου Μαξίμου, του χώρου αριστερά της σκάλας, ενός χώρου με τοίχους σε απαλά γαλάζια χρώματα και υπόλευκους καναπέδες δεκαετίας ’70 που είχε φιλοξενήσει το feng sui γραφείο του Θοδωρή Ρουσόπουλου (2004 - 2008), αλλά και τους απογευματινούς καφέδες της Δήμητρας Λιανή (1993 - 1995). Αυτό το φορτισμένο σαλόνι φιλοξενεί σήμερα τον υπουργό που δεν διστάζει να απαντά απότομα και «χύμα» στον καλό φίλο και προϊστάμενό του, όταν διαφωνεί μαζί του, εκπλήσσοντας τους παρευρισκόμενους και διαταράσσοντας τα «κύματα» που διατρέχουν την ατμόσφαιρα.

Η αλήθεια όμως, μια αλήθεια που ελάχιστοι έχουν κατορθώσει να διακρίνουν, είναι ότι ο κ. Τσίπρας είναι ο αμίλητος σκηνοθέτης της πραγματικότητας, όχι μόνο του Γραφείου του, αλλά επίσης της κυβέρνησης και (εν πολλοίς) και της χώρας. Διαχειρίζεται υπομονετικά τις εντυπώσεις που προκαλεί στους συνεργάτες του, στο κόμμα και στον λαό μιλώντας αμφίσημα, ελάχιστα, στρεψόδικα ή καθόλου. Διαχειρίζεται τις εντυπώσεις που εκείνος υποβάλλει έτσι ώστε να «αναπλάθει τα πράγματα» στο σχήμα που αυτός θέλει. Σύντομα οι εξελίξεις αποκρυσταλλώνονται με τρόπο φυσικό και οι συνεργάτες του, οι υπουργοί, οι συνομιλητές, οι πολίτες πιστεύουν ότι εκείνοι τις αποφάσισαν, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι αυτός τους επηρέασε, ότι αυτός σκηνοθέτησε τις μεταβολές που «αποφάσισαν». Τους αφήνει όλους να πιστεύουν, από τον «πραγματικό Πρωθυπουργό» κ. Παππά ως τον «ρωμαίο συγκλητικό» κ. Κοτζιά, ότι εκείνοι είναι οι ισχυροί, ότι εκείνοι είναι τα μυαλά, ότι εκείνοι τον επηρεάζουν, ότι εκείνοι τον ελέγχουν. Μέχρι που φτάνει μια ημέρα που οι «πανίσχυροι» χάνουν τη θέση τους (και έχουμε πολλά παραδείγματα ήδη αυτούς τους 15 μήνες γι’ αυτό κακώς διολισθαίνουν σε αλαζονεία ορισμένοι...).Και μάλιστα ο κ. Τσίπρας δεν έχει ποτέ διαπληκτιστεί με εκείνους που εξαφάνισε, δεν έχει ποτέ συγκρουστεί, δεν έχει ποτέ αλλάξει το εφηβικό χαμόγελο με το οποίο τους υποδεχόταν.

«Δεν θυμώνει με κανέναν από εμάς και δεν έχει αντιδικήσει με κανέναν από εμάς, όχι γιατί δεν έχει το θάρρος, τις γνώσεις και τις πεποιθήσεις, όχι γιατί είναι άβουλος, ανεπαρκής ή δειλός, αλλά γιατί μας θεωρεί όλους χρήσιμους και αναλώσιμους ταυτόχρονα, άρα γιατί να θυμώσει μαζί μας όταν ξέρει ότι η ημερομηνία λήξης του καθένα μας θα έρθει από μόνη της;», παρατηρεί μιλώντας υπό συνθήκες εχεμύθειας προς "ΤΟ ΒΗΜΑ" πρόσωπο που έχει «διαβάσει» τον Πρωθυπουργό σε άπειρες άτυπες συσκέψεις, κλειστές μυστικές συναντήσεις και συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου. Κάπως έτσι ο κ. Τσίπρας, αθόρυβα, αθέατα, σαν ένας αόρατος άνθρωπος που μετακινεί τα αντικείμενα σε ένα σαλόνι ανυποψίαστων ανθρώπων, όχι μόνο ελέγχει την κυβέρνηση, αλλά μεταλλάσσει την κοινή γνώμη και την οδηγεί αργά και σταθερά στη ρήξη με την Ευρώπη. Προτού όμως αναλύσουμε περισσότερο αυτή τη στρατηγική του, ας δούμε το υπόβαθρο επάνω στο οποίο μπόρεσε να αναπτυχθεί.

Ο κύκλος της εξαπάτησης

Δύο είναι οι αλήθειες του προγράμματος μέσα στο οποίο η Ελλάδα έχει βαλτώσει επί έξι χρόνια. Πρώτον, ότι για να εφαρμοστεί ένα μνημόνιο πρέπει να ψηφιστεί από τη Βουλή δύο φορές. Μία φορά ονομαστικά, ως «πακέτο» (σε μια κατά το σύνηθες «δραματική» συνεδρίαση της Ολομέλειας), και μία ως «εφαρμοστικοί νόμοι» συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων, που ψηφίζονται σταδιακά, με ιεράρχηση, μέσα στη χρονική διάρκεια του Μνημονίου η οποία χωρίζεται σε «περιόδους αξιολόγησης».Η τρόικα παρακολουθεί τη (δεύτερη) ψήφιση και την εφαρμογή όσων ψηφίστηκαν ως «πακέτο» (Μνημόνιο) και ανάλογα με την πρόοδο που σημειώνεται σε κάθε «περίοδο αξιολόγησης» εγκρίνει ή καθυστερεί τη συμφωνημένη δόση. Έτσι εξηγείται γιατί εμείς και οι δανειστές μπορεί να συμφωνούμε (με τα χίλια βάσανα...) σε ένα «σκληρό Μνημόνιο», αλλά μετά «κολλάνε» οι αξιολογήσεις με αποτέλεσμα μετά από 2 χρόνια να χρειάζεται ένα νέο «σκληρό μνημόνιο» για να ξαναρχίσουν από την αρχή οι προσχηματικές απόπειρες εφαρμογής των ίδιων μεταρρυθμίσεων. Οι κυβερνήσεις ψηφίζουν ότι θα εφαρμόσουν όλα αυτά που αργότερα αποφεύγουν να ξαναψηφίσουν προκειμένου να αποτρέψουν την εφαρμογή τους. Εξαιρούνται μόνο όσα μέτρα επιβάλλονται από τους δανειστές «με το μαχαίρι στο λαιμό» τα οποία ψηφίζονται σε εξευτελιστικές για τη χώρα μεταμεσονύχτιες κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις λίγες ώρες πριν από το επόμενο πιστωτικό γεγονός.

Οι καθυστερήσεις αυτές εξαθλιώνουν οικονομικά τους πολίτες αφού τελικά, όπως απέδειξαν άλλες χώρες με πρώτη την Κύπρο, που μπήκαν και βγήκαν από τα μνημόνια, το σωρευτικό κόστος της ματαίωσης των μεταρρυθμίσεων είναι αισθητά μεγαλύτερο από το κόστος που θα είχε η άμεση εφαρμογή τους. Μετά την άμεση εφαρμογή των επώδυνων μέτρων ο εργαζόμενος, ο επαγγελματίας, ο επιστήμονας θα μπορούσαν να αναπληρώσουν όσα θα έχαναν αφού μια οικονομία που θα λειτουργούσε ξανά θα τους πρόσφερε πολλές ευκαιρίες για νέες δημιουργικές πρωτοβουλίες. Η μη εφαρμογή των μέτρων όμως εγκλωβίζει τους πάντες στη διαλυτική απραξία. Και το κόστος της απραξίας συσσωρεύεται και μετουσιώνεται σε νέα, σκληρότερα μέτρα, χωρίς να υπολογίζουμε το κόστος της μαζικής μετανάστευσης των ικανότερων και πιο μορφωμένων από τη νέα γενιά. Οι πολίτες όμως αποδίδουν την κύρια ευθύνη για όλα τα δεινά στους δανειστές που επιβάλλουν «νέα μέτρα» και όχι στις κυβερνήσεις που καθιστούν τα «νέα μέτρα» απαραίτητα αφού το πολιτικό σαμποτάζ στην εφαρμογή των «παλαιότερων μέτρων» αυξάνει διαρκώς τον λογαριασμό της κρίσης που πρέπει οι πολίτες να καταβάλλουν με τη μορφή «νέων μέτρων».Ο κύκλος της εξαπάτησης ολοκληρώνεται με τους κυβερνητικούς να συναντούν τους δανειστές στο Hilton ή στις δραματικές συνεδριάσεις του Eurogroup και να επικαλούνται τη μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια και τον «κίνδυνο για τη Δημοκρατία» προκειμένου να δικαιολογηθούν επειδή δεν εφαρμόζουν τα «νέα μέτρα» (δηλαδή τα παλιά) που έχουν υπογράψει ότι θα εφαρμόσουν (και που ο λαός νομίζει ότι έχουν ήδη εφαρμοστεί...).

Καθυστερώντας διαρκώς την ώρα που θα πουν και θα πράξουν όλα όσα οι περιστάσεις επιβάλλουν, οι πολιτικοί θέλουν να εξασφαλίσουν την παράταση της παραμονής τους στην πολιτική σκηνή. Σταδιακά, βεβαίως, η εκάστοτε κυβέρνηση αποδοκιμάζεται. Δεν αλλάζει όμως κάτι. Η σκυτάλη της εξαπάτησης περνά στην επόμενη χάρη στην οποία ο λαός ανανεώνει τις ψευδαισθήσεις του. Η θεμελιώδης ψευδαίσθηση είναι ότι η ευθύνη για την παρακμή οφείλεται στην «πανίσχυρη» Ευρώπη και στο «απεχθές» ΔΝΤ που δεν κουρεύουν το χρέος. Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι η παρακμή οφείλεται σε μια εγχώρια εξαπάτηση γιατί είμαστε συνένοχοι σ’ αυτήν. Εμείς εξαπατούμε τους εαυτούς μας με όργανο τις κυβερνήσεις που διαρκώς αλλάζουμε. Κάπως έτσι κλείνουν σύντομα έξι χρόνια στο βάλτο του Μνημονίου, ένα πρωτοφανές ιστορικό αδιέξοδο για το οποίο μερίδιο ευθύνης φέρουν όλες οι κυβερνήσεις και ασφαλώς ο ίδιος ο λαός, δηλαδή εμείς.

Το εθνικοπατριωτικό τόξο στην εξουσία

Στις αρχές του 2015, όμως, η ελληνική κρίση άλλαξε ποιοτικά χαρακτηριστικά. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 25ης προς 26^η Ιανουαρίου 2015 δεν σφραγίστηκε απλώς η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ. Για πρώτη φορά στη Μεταπολίτευση εγκαθιδρύθηκε στην εξουσία το εθνικοπατριωτικό τόξο. Ουσιαστικά ιδρύθηκε σιωπηλά και ανέλαβε την εξουσία ένα νέο υπερ - κόμμα που διαπερνά οριζόντια ολόκληρο το πολιτικό φάσμα και εκδηλώθηκε ως κύριος εκφραστής του σοσιαλισμού, του εθνικισμού, του λαϊκισμού, του αντιδυτικισμού και του ευρωσκεπτικισμού. Η πολιτική του Αλέξη Τσίπρα δεν είναι ποτέ μονοσήμαντη. Σχεδόν όλες οι τοποθετήσεις του μοιάζουν με χρησμούς αφού τα ίδια λόγια επιδέχονται διαφορετικές ερμηνείες. Σταθερή στρατηγική του είναι να αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, να μην δεσμεύεται ποτέ σε μία πολιτική και να κάνει όσο γίνεται περισσότερους πολίτες (όπως επίσης τους βουλευτές, τους συνεργάτες, τους συνομιλητές ή ακόμα και τους αντιπάλους του) να πιστεύουν ότι σχεδόν συμφωνεί με τις απόψεις και τις ιδέες τους. Με την ελλειπτικότητα των θέσεών του, με έναν πολιτικό λόγο που σχεδιάζεται από τον ίδιο για να παραμένει ανοιχτός σε ερμηνείες, ο Τσίπρας αναπλάθει και αναδιαμορφώνει την κοινή γνώμη έτσι ώστε αργά και σταθερά να την εξοικειώνει με την ιδέα της αποχώρησης από το ευρώ. «Ναι, στο ευρώ, αλλά όχι με κάθε κόστος», ήταν η πρωθυπουργική φράση που σφράγισε το 2015 και συνεχίζει να χαρακτηρίζει κάθε πράξη (και μη πράξη...) της διακυβέρνησής του. Αυτή η φράση υποβάλλει έντεχνα την ιδέα ότι από ένα σημείο και μετά μπορεί να υπάρχει ένας άλλος δρόμος για τη χώρα με λιγότερο κόστος και περισσότερα οφέλη. Πλάθεται λοιπόν μια κοινή γνώμη που ολοένα και περισσότερο προσχωρεί σε αυτή την άποψη.

Ο Αλέξης Τσίπρας ασφαλώς δεν έχει υιοθετήσει δημοσίως τη θέση ότι η Ευρώπη δεσμεύει τη χώρα. Ιδιωτικώς όμως ποτέ δεν απορρίπτει, ούτε αποδοκιμάζει την νεοκομμουνιστική ιδέα σύμφωνα με την οποία η ευρωζώνη είναι το σημερινό πρόσωπο της εξάρτησης της Ελλάδας από τις ξένες δυνάμεις οι οποίες επιβάλλουν και υποστηρίζουν το «αστικό καθεστώς».Και αφήνει να εννοηθεί πως συμμερίζεται την ιδέα ότι στην ευρωζώνη οι πρωθυπουργοί είναι αναλώσιμα «ανταλλακτικά» του κεντρικού συστήματος χωρίς ουσιαστικές δυνατότητες επιλογών. Κατά συνέπεια, προϋπόθεση για να εφαρμοστεί μια «άλλη πολιτική» (και για να μακροημερεύσει στην εξουσία ένας αριστερός ηγέτης...) είναι είτε η «αλλαγή της Ευρώπης», είτε η εξασφάλιση βαθμών ελευθερίας από τη ζώνη του ευρώ. Και επειδή μόνο αφελής δεν είναι, γνωρίζει ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να αλλάξει επειδή το θέλει η Αθήνα, άρα η ρητορική περί «άλλης Ευρώπης» δεν είναι παρά το πρόσχημα κάτω από το οποίο εφαρμόζεται μια πολιτική απομάκρυνσης από τη σημερινή Ευρώπη.

Η πραγματική «κυβέρνηση συνασπισμού»

Για να προχωρήσει σε αυτή την πορεία σταδιακής απεμπλοκής από την ευρωζώνη ο Πρωθυπουργός χρειάζεται την υποστήριξη όλων των πολιτικών παρατάξεων. Είναι προφανές ότι αυτό το συνειδητοποίησε πολύ καιρό προτού κερδίσει τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Η συμμαχία με τον νεοκαραμανλισμό (που ουσιαστικά εκφράζει τον δεξιό λαϊκισμό με τη σφραγίδα ενός οικόσημου), η «συνεννόηση» με την Εκκλησία και προσωπικά με τον κ. Ιερώνυμο, η ανακωχή με το ΚΚΕ και τη Χρυσή Αυγή καθώς και η κυβερνητική συνεργασία με προσωπικότητες του εθνικοπατριωτικού τόξου όπως ο Πάνος Καμμένος δεν είναι τυχαίες επιλογές. Προϋποθέτουν πολλή δουλειά και επαφές ετών στο πλαίσιο μιας ενιαίας πολιτικής στρατηγικής που στόχο έχει τη συνένωση διαφορετικών τάσεων (συνιστωσών) της ελληνικής πολιτικής μέσα σε ένα μεγάλο εθνικό κίνημα. Αυτή την αθόρυβη δουλειά έκανε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός μαζί με τον κ.Ν. Παππά. Και το αποτέλεσμα είναι ο Τσίπρας να έχει υπερβεί προ πολλού τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και ουσιαστικά συνενώνει υπό το πρόσωπό του τις συνιστώσες του εθνικοπατριωτικού τόξου. Μας κυβερνά ήδη μια κυβέρνηση συνασπισμού και αυτή είναι η κυβέρνηση του εθνικοπατριωτικού τόξου. Η πρωτοφανής για τα μεταπολεμικά δεδομένα συνένωση του εθνικοπατριωτικού τόξου έδειξε για πρώτη φορά τη δύναμή της στο δημοψήφισμα του περασμένου Ιουλίου όταν ο Αλέξης Τσίπρας, ο μοναδικός υποστηρικτής του «ΟΧΙ» απέναντι σε όλους και σε όλα, εξασφάλισε 61%. Συνένωσε όλους τους μη εκσυγχρονιστές, εθνικιστές και ευρωσκεπτικιστές απ’ όλες τις παρατάξεις ενώ παρέσυρε απολίτικες, αγανακτισμένες και ριζοσπαστικοποιημένες ομάδες, ιδίως νέων ανθρώπων. Γι’ αυτό είναι αλήθεια ότι ο Πρωθυπουργός ελάχιστα ανησυχεί σήμερα από την πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις. Δεν ανησυχεί γιατί δεν είναι πια απλώς ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ο ηγέτης του «ΟΧΙ στην ΕΥΡΩΠΗ».Και έχει την πρόσθετη ευελιξία ώστε αυτό να μην το λέει, να μην το διατυμπανίζει, να μην προειδοποιεί και να μην «ξυπνάει» τους αντιπάλους του οι οποίοι, παρά τα δαχτυλικά αποτυπώματα που υπάρχουν παντού στην καθημερινότητα της διακυβέρνησης, ελάχιστα πράγματα έχουν υποψιαστεί για τις πραγματικές του δυνατότητες και τις αληθινές του επιδιώξεις.

Οι αντίπαλοί του και οι ξένοι συνομιλητές του εφησυχάζουν και εθελοτυφλούν όταν δηλώνουν πεπεισμένοι ότι «ο Τσίπρας έγινε μνημονιακός αφού έφερε τρίτο μνημόνιο».Ο Πρωθυπουργός δεν έγινε «μνημονιακός».Θα γίνει μνημονιακός μόνο αν εφαρμόσει το τρίτο μνημόνιο και μέχρι σήμερα επιβεβαίωσε πλήρως όλους εκείνους που πίστευαν ήδη από το περασμένο καλοκαίρι πως δεν θα το εφαρμόσει. Το τρίτο μνημόνιο δεν σηματοδοτεί «ήττα», αλλά έναν στρατηγικό ελιγμό, μια νέα «Βάρκιζα» με τη διαφορά ότι τώρα η Αριστερά δεν κατέθεσε τα όπλα γιατί (όπως δήλωσε το καλοκαίρι του 2015 ο κ. Κατρούγκαλος) «τα όπλα είναι η εξουσία». Άλλωστε η Αριστερά, παρά τους θρύλλους, ούτε στην Βάρκιζα κατέθεσε τον βαρύ οπλισμό της...

Δημοψήφισμα για Grexit;

Κάποιοι που δεν μπορούν να διανοηθούν την αποχώρηση από το ευρώ επιμένουν πως ο Πρωθυπουργός θα αποφασίσει και θα υλοποιήσει μονομιάς όλες τις μεταρρυθμίσεις (με πρώτη τη βαθιά περικοπή όλων των συντάξεων) που δεν έκαναν οι προκάτοχοί του. Ο ίδιος όμως προφανώς γνωρίζει πως αν το κάνει τότε θα ακυρώσει την πολιτική του υπόσταση. Θα εμφανιστεί ως ένας ακόμα πολιτικός που έγινε «συνεργάτης των δανειστών». Σύμφωνα με κάποιους περισσότερο ρεαλιστές, μια άλλη επιλογή για τον Πρωθυπουργό θα μπορούσε να ήταν η προκήρυξη εκλογών με στόχο την ήττα και την αποχώρηση από την εξουσία προκειμένου να διασωθεί ό,τι απέμεινε από το «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς. Ο τρόπος που η κυβέρνηση διαχειρίζεται τις ανεξάρτητες αρχές, τη Δικαιοσύνη και τα Μέσα Ενημέρωσης, ως πόλους εξουσίας που πρέπει να ελεγχθούν, αποκλείει την ύπαρξη ενός τέτοιου σχεδιασμού. Ποιος είναι λοιπόν ο τρίτος δρόμος; Ο τρίτος δρόμος για τον Πρωθυπουργό (και ενδεχομένως η κεντρική του επιδίωξη από την πρώτη στιγμή) είναι να ισχυριστεί πως αγωνίστηκε για 1,5 χρόνο απέναντι στην αδιαλλαξία των ξένων και ότι την απόφαση για το κόστος της παραμονής στο ευρώ δεν μπορεί παρά να την λάβουν οι άνθρωποι που θα κληθούν να το καταβάλλουν. Ο τρίτος δρόμος λοιπόν θα μπορούσε να είναι μία ακόμα «Γιορτή Δημοκρατίας», ένα δημοψήφισμα για το νόμισμα στο οποίο ο Πρωθυπουργός θα εμφανιστεί ήπιος και θα πάρει θέση υπέρ ενός ελεγχόμενου και φιλικού Grexit.

Θα μιλήσει με σεβασμό για τους ευρωπαίους εταίρους και θα τονίσει ότι η Ελλάδα είναι το κέντρο της Ευρώπης από τα αρχαία χρόνια (!), ότι θα παραμείνει μέλος της ΕΕ και θα συνεχίσει να συνεργάζεται στενά με όλους τους εταίρους της. Θα υπαινιχθεί το «σχέδιο Σόϊμπλε» για το πακέτο βοήθειας σε περίπτωση Grexit, θα υπογραμμίσει ότι «το νόμισμα δεν είναι ταμπού» και θα επιστρατεύσει μια θερμή, λαϊκιστική και συγκινησιακή ρητορική που θα έχει ως επίκεντρο την εθνική κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία. Θα πει ότι η νέα γενιά αξίζει μια νέα αρχή και θα αποδοκιμάσει όλους όσοι κυβέρνησαν τα τελευταία 40 χρόνια. Τέλος, έχει την μοναδική ευκαιρία να αξιοποιήσει τη συγκυρία του βρετανικού δημοψηφίσματος και να υπογραμμίσει πως όταν οι Βρετανοί καλούνται να αποφασίσουν με δημοψήφισμα (στις 23 Ιουνίου) για την παραμονή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τότε ένα ελληνικό δημοψήφισμα για το ευρώ πρέπει από όλους να χαιρετιστεί ως μια πρωτοβουλία για να πνεύσει επιτέλους «άνεμος Δημοκρατίας» στην Ευρώπη. Με άλλα λόγια, γιατί όχι δημοψήφισμα για Grexit στο πρότυπο του Brexit; Η ατμόσφαιρα ρήξης που αναβιώνει σήμερα είναι βέβαιο ότι μπορεί να υπηρετήσει άριστα και έναν τέτοιο σχεδιασμό. Γιατί λοιπόν να αποκλείσουμε ότι υπάρχει;

Τα «χρήσιμα» capital controls

Κακώς, επίσης, δεν μας έχει κάνει καχύποπτους η πολύμηνη επιδεικτική αδιαφορία της κυβέρνησης για την ταχύτατη λήψη των αποφάσεων που θα οδηγούσαν στην άρση των capital controls, που είναι η κυριότερη προϋπόθεση για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Πέραν του ότι σοκάρει η εξοικείωση του επιχειρηματικού κόσμου με την χρηματοοικονομική ασφυξία (ποιος διαμαρτύρεται;), πέρα από την πυκνή ματαιότητα, την κατήφεια και την αδιαφορία των πάντων για την αποκατάσταση στοιχειωδών συνθηκών λειτουργίας της οικονομίας, πέραν από την κανονικότατη εγκατάλειψη της Ελλάδας από τους ίδιους τους Έλληνες που αυτή η στάση απόσυρσης αποκαλύπτει, η ίδια η παγίωση των capital controls είναι μία ακόμα ισχυρή ένδειξη ότι η επανεκκίνηση της οικονομίας μέσα στην ευρωζώνη δεν μπορεί να είναι ο κεντρικός στόχος του Πρωθυπουργού. Αντίθετα, τα capital controls μάλλον χρησιμεύουν, μάλλον θεωρούνται απολύτως απαραίτητα για να διασφαλίσουν τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα σε περίπτωση δημοψηφίσματος για το ευρώ. Ο κίνδυνος που ανέφεραν όλοι εδώ και χρόνια κάθε φορά που γινόταν συζήτηση περί αλλαγής νομίσματος ήταν ότι «θα εξασφανιστούν οι καταθέσεις». Τώρα οι καταθέσεις (όσες απέμειναν) είναι προστατευμένες... Ποιος θυμάται τις προεκλογικές ανακοινώσεις της προέδρου της Εθνικής Τράπεζας κυρίας Λουκάς Κατσέλη ότι «τα capital controls θα αρθούν ως τα Χριστούγεννα»; Οι δηλώσεις είναι κατανοητές, αφού πολλοί υπογραμμίζουν κάτι άλλο ακατανόητο. Ότι στις ιδιωτικές συζητήσεις της η κυρία Κατσέλη θεωρεί τον κ. Τσίπρα ηγέτη μεγαλύτερο ακόμα και από τον Ανδρέα Παπανδρέου (!).Η σημαντική οικονομολόγος και πολιτικός δεν είναι η μόνη που έχει χάσει το μέτρο. Από την άλλη πλευρά ωστόσο, η έννοια του μεγάλου ηγέτη έχει πολλές ερμηνείες...

Κατά συνέπεια, πράγματι, ο κ. Τσίπρας έχει τρεις επιλογές. Ας τις επαναλάβουμε: Η πρώτη είναι να εφαρμόσει τη συμφωνία, και μάλλον να συναινέσει σε μια νέα «κυβέρνηση Παπαδήμου», να υποστηρίξει δηλαδή μια νέα κυβέρνηση από κοινού με τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ. Αυτό το «προξενιό» προσπαθεί να «στήσει» τις τελευταίες εβδομάδες ο κ. Μάρτιν Σουλτς (κατ’ απαίτηση της κυρίας Μέρκελ), αυτό του έχουν ζητήσει οι ευρωπαίοι συνομιλητές του και (με βάση την προσφιλή του τακτική) δεν το έχει αποκλείσει... Όποιος όμως πιστεύει ότι πράγματι θέλει να το κάνει, απλώς θέλει να αυταπατάται. Ας αντιληφθούν όλοι (και θα το επαναλάβουμε) ότι η Ελλάδα κυβερνάται ήδη από κυβέρνηση συνασπισμού των δυνάμεων και των διακομματικών συνιστωσών του εθνικοπατριωτικού τόξου. Οι δυνάμεις που θα συγκροτούσαν μια κυβέρνηση στο πρότυπο της κυβέρνησης Παπαδήμου βρίσκονται διασπασμένες στην αντιπολίτευση. Θα εγκαταλείψουν την εξουσία οι πρώτοι για να χαρίσουν τη χώρα στους δεύτερους; Μοιάζει με ευσεβή πόθο. Η δεύτερη επιλογή του κ. Τσίπρα είναι να προκηρύξει εκλογές για να τις χάσει και να κάνει αντιπολίτευση σε μια κυβέρνηση Μητσοτάκη που θα εφαρμόζει τη συμφωνία. Και η τρίτη επιλογή είναι, όπως είπαμε, ένα νέο δημοψήφισμα. Άλλωστε το περυσινό «τεχνικό τεστ» πέτυχε. Πράγματι μπορεί να οργανωθεί δημοψήφισμα σε μία εβδομάδα. Και ας παραδεχθούμε ότι το ρίσκο πέρυσι ήταν μεγαλύτερο. Δεν υπήρχαν capital controls, η ζημιά στο τραπεζικό σύστημα μπορούσε να συνδεθεί με βαρύτατες εξατομικευμένες ποινικές ευθύνες, η κυβέρνηση έμπαινε σε αχαρτογράφητα νερά, οτιδήποτε μπορούσε να συμβεί που θα οδηγούσε στην ανατροπή της. Κι όμως το αποφάσισαν. Κι όμως δεν συνέβη τίποτα απ’ όσα πολλοί φοβούνταν (ή ήλπιζαν) ότι θα συμβούν...

Θέλουν οι Έλληνες το Grexit;

Τον Νοέμβριο 2015, σύμφωνα με έρευνα του think tank «ΔΙΑΝΕΟΣΙΣ», 1 στους 3 Έλληνες τάσσονταν υπέρ της δραχμής (10% πάνω από σε σχέση με τον Μάρτιο 2015 κάτι που επιβεβαιώνει ότι το πολιτικό crash και το δημοψήφισμα του περασμένου καλοκαιριού δεν εξασθένισε, αλλά αντίθετα ενίσχυσε αισθητά τον σκληρό ευρωσκεπτικισμό).Εάν το ερώτημα για το νόμισμα τεθεί με όρους εθνικής κυριαρχίας, σε συνθήκες ακραίας πόλωσης και με το δίλημμα «Υποταγή ή Grexit;» το ποσοστό αυτό μπορεί εύκολα να αυξηθεί. Εάν παρ’ όλα αυτά ο κ. Τσίπρας χάσει αυτό το δημοψήφισμα θα μπορεί να αποχωρήσει όρθιος έχοντας εξασφαλίσει ένα ισχυρό πολιτικό κεφάλαιο για το μέλλον την ίδια ώρα που οι αντίπαλοί του θα σπεύδουν να εφαρμόσουν ένα «σχέδιο Τόμσεν» με την κοινωνία να τους αποδοκιμάζει και την Αριστερά πιο ισχυρή από ποτέ. Εάν όμως κερδίσει θα θέσει τις βάσεις για μια πολυετή παραμονή στην εξουσία και για την εδραίωση ενός καθεστώτος με ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά, όπως αυτά που κυβερνούν πολλές χώρες (ας υπενθυμίσουμε ότι η Δημοκρατία δυτικού τύπου είναι μειοψηφική στον πλανήτη).

Μετά το Grexit το δημόσιο χρέος θα παγώσει και θα επιμηκυνθεί για πολλά χρόνια (αυτό δηλαδή που ούτως ή άλλως θα συμβεί), ευρωπαϊκή βοήθεια (πακέτο Σόϊμπλε) προφανώς θα υπάρξει, αλλά και ξένος οικονομικός έλεγχος, μάλλον ασφυκτικός, ασφαλώς θα θεσμοθετηθεί με άλλη μορφή. Δεν θα υπάρξει αθέτηση του χρέους διότι σε αυτή την περίπτωση η χώρα οδηγείται στο Paris Club και αποκόπτεται από το παγκόσμιο σύστημα. Κανείς δεν θέλει κάτι τέτοιο και σίγουρα όχι ο κ. Τσίπρας. Μεγάλο μέρος των (ήδη εγκλωβισμένων) καταθέσεων μπορεί να περικοπεί (θα εξαρτηθεί από τη συμφωνία) αλλά ούτως ή άλλως το «ψαλίδι» (μικρό ή μεγάλο) θα επιβληθεί μέσω της νέας ισοτιμίας. Μισθοί και συντάξεις θα περικοπούν στην πράξη ακόμα περισσότερο και νέα σκληρή λιτότητα θα επιβληθεί για να σταθεροποιηθεί η δραχμή. Πολλά εισαγόμενα αγαθά θα λείψουν, οι τιμές των πρώτων υλών θα αυξηθούν, το κράτος θα στηρίζεται στο ευρωπαϊκό πακέτο (που θα προσφέρεται με το σταγονόμετρο και θα μοιράζεται σε εκλεκτούς της κυβέρνησης ...).Οι ειδικές συμφωνίες με την Κίνα και το Ιράν θα αποκτήσουν άλλη σημασία ενώ ο αλήστου μνήμης τιμάριθμός θα επιστρέψει. Τα προβλήματα με την Τουρκία θα πολλαπλασιαστούν μια που η γείτονα θα αισθανθεί πολλούς πειρασμούς για τους οποίους ήδη προετοιμάζεται. Η ελευθερία του λόγου θα γίνει περισσότερο προβληματική από ποτέ στη ζωντανή μνήμη..Και όσοι νέοι θα έχουν απομείνει στη χώρα θα συνωστίζονται για μετεγκατάσταση στην Ευρώπη προτού ζητηθούν βίζες. Όμως όλα αυτά (που είναι το «καλό σενάριο» καθώς δεν περιλαμβάνουν κάποια απότομη καταστροφή) θα γίνουν μέσα σε ένα κλίμα μεγάλης πόλωσης. Μεγάλο μέρος του λαού θα αποδίδει την ευθύνη για το απότομο crash όχι στην κυβέρνηση, αλλά σε όσους «μας έφεραν ως εδώ τα τελευταία 40 χρόνια», ενώ ταυτόχρονα θα έχει πειστεί ότι επιτέλους μπήκε πάτος στο βαρέλι και ότι η Ελλάδα ξαναρχίζει από την αρχή απαλλαγμένη από το αμαρτωλό παρελθόν της. Αυτό το μήνυμα θα μεταδίδει η κυβέρνηση και θα βρίσκει πολλούς πρόθυμους να το μεγεθύνουν και να το διαδώσουν.

Και φυσικά πολλοί θα είναι οι σιωπηλοί, αυτοί που θα περιμένουν για να δουν τι θα γίνει τελικά. Πολλοί είναι και σήμερα οι σιωπηλοί. Που προσφέρουν σιωπηλή ανοχή στην κυβέρνηση. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Πρωθυπουργός θεωρείται αδιαφιλονίκητος ενώ έχει ψηφιστεί μόνο από το 18% εκείνων που έχουν δικαίωμα ψήφου (ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκε από το 36% με τη συμμετοχή στις εκλογές του Σεπτεμβρίου να είναι λίγο πάνω από 50%).Πώς εξηγείται η πολιτική ηγεμονία του 18%; Εξηγείται γιατί η αποδοχή του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολλαπλάσια της ψήφισής του. Η αποδοχή του γεγονότος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κυβερνά υπερβαίνει κατά πολύ το 18%. Γι’ αυτό η κυβέρνηση με άνεση μπορεί να προχωρεί σε παράτολμους σχεδιασμούς. Η κυβέρνηση της δραχμής θα ελέγχει τις τράπεζες, τον εθνικό πλούτο και τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης. Αυτά θα είναι αρκετά για να δημιουργήσει τον δικό της λαό, για να διαμορφώσει μια δική της κυβερνώσα τάξη, να ελέγξει τους ορισμούς των εννοιών και να επιβάλλει ένα νέο σύστημα αλήθειας. Αυτό το πείραμα μπορεί αργότερα να εξελιχθεί σε ένα σκληρό ολοκληρωτικό καθεστώς ή να παραμείνει μία μεσογειακή τσαβική μεταφορά. Όσο για την εύγλωττη σιωπή των ΗΠΑ, αρκετοί την ερμηνεύουν ως υποστήριξη της Ουάσιγκτον προς μια Αθήνα που «σείει» την Ευρώπη χωρίς να την απειλεί, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι η πρωτοφανής αμερικανική απραξία στις ελληνικές υποθέσεις δεν είναι παρά ένα ακόμα σημάδι της παγκόσμιας αποδυνάμωσης της υπερδύναμης.

Πολλοί ρωτούν: «Μα δεν φοβάται ο Αλέξης τις απρόβλεπτες συνέπειες ενός Grexit; Γιατί δεν συμβιβάζεται με την επικρατούσα λογική στην Ευρώπη;».Η απάντηση, για όσους γνωρίζουν, είναι ότι ο Πρωθυπουργός, ένας άνθρωπος πεπεισμένος πως δεν υπάρχει Θεός, αφενός δεν πιστεύει ότι υπάρχει οποιαδήποτε λογική που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί και αφετέρου δεν φοβάται εύκολα. Κάποιοι λένε ότι μάλλον δεν φοβάται καθόλου. Ότι στερείται της ... ικανότητας του φόβου. Ότι αντίθετα, πίσω από το γελαστό πρόσωπο βρίσκεται ένας άνθρωπος που έλκεται από την ιδέα για το «μεγάλο άλμα», ότι θέλει να ξαναγράψει την ιστορία της εθνικοπατριωτικής Αριστεράς της δεκαετίας του ’40, ότι θέλει να είναι αυτός που θα «πάρει τη ρεβάνς», ότι επιζητεί τη διακινδύνευση και την απειλή. Είναι γεγονός ότι οι καλύτερες επιδόσεις του στην πολιτική έχουν καταγραφεί όταν έχει απειληθεί. Μπορεί να είναι ειρωνεία της Ιστορίας ότι το Μέγαρο Μαξίμου την περίοδο της Κατοχής ήταν η κατοικία του γερμανού ναυάρχου των δυνάμεων του Αιγαίου και σήμερα που βρίσκεται στο Μέγαρο Μαξίμου ο Αλέξης Τσίπρας ένας άλλος γερμανός, ο υποναύαρχος Γιοργκ Κλάϊν, είναι τακτικός διοικητής της Μόνιμης Ναυτικής Δύναμης του ΝΑΤΟ που «επιτηρεί» το Αιγαίο. Ο κ. Τσίπρας όμως αισθάνεται απελευθερωτής, αναμορφωτής, ηγέτης που ξαναγράφει την Ιστορία. Δεν ξέρουμε τι θα αποφασίσει τελικά. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε τους αστάθμητους παράγοντες που ενδεχομένως θα ενεργοποιηθούν. Ωστόσο, ουδείς δικαιούται πια να εκπλαγεί αν το 2015 ήταν μια «πρόβα τζενεράλε» και αν ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποφασίσει να υποβάλλει στους Έλληνες το εθνεγερτικό μήνυμα της ηρωϊκής εξόδου και να οδηγήσουμε όλοι μαζί την Ελλάδα, αν υπνωτισμένοι, σε ένα Grexit που μπορεί να ισοδυναμεί με εθνικό restart, με εθνική καταστροφή ή και με τα δύο ταυτόχρονα.

Σύμφωνα με μία αξιόπιστη διήγηση, ο Πρωθυπουργός είχε αποφασίσει να μην συμβιβαστεί αμέσως μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου και παρά το γεγονός ότι δεν είχε εξασφαλίσει κεφάλαια για τη υποστήριξη της δραχμής από καμία τρίτη χώρα (Ρωσία, Κίνα, Ιράν...). Εκείνο που τον απέτρεψε ήταν ένας συνεργάτης του που του παρουσίασε ψύχραιμα και νηφάλια τις ποινικές ευθύνες που θα είχε εάν κάτι πήγαινε στραβά, αν το «πείραμα» οδηγούσε στην ανατροπή του από την εξουσία και αν οδηγούνταν σε Ειδικό Δικαστήριο με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Τότε προφανώς σκέφτηκε ότι δεν ήταν ακόμα έτοιμος. Ότι πρέπει να περιμένει. Φέτος, εάν το ερώτημα τεθεί ολοκληρωμένο, έντιμα και νηφάλια στον λαό, ο Πρωθυπουργός δεν θα έχει καμία απολύτως ποινική ευθύνη, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα. Η ευθύνη θα ανήκει εξ’ ολοκλήρου στον λαό...

Παπαδόπουλος Παύλος

ΤΟ ΒΗΜΑ