28.4.09

Από τη Φόρμουλα, στα άστρα

Κυριάρχησε στις πίστες της Φόρμουλα 1, κερδίζοντας τρεις φορές τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή. Περίπου 25 χρόνια αργότερα, ο Νίκι Λάουντα ετοιμάζεται να πιλοτάρει στο Διάστημα ως οδηγός ενός ιδιότυπου τουριστικού λεωφορείου.

O Αυστριακός πρώην πρωταθλητής της Φόρμουλα 1 και στη συνέχεια ιδιοκτήτης δυο αεροπορικών εταιρειών συμπλήρωσε πριν από μερικές εβδομάδες τα εξήντα του χρόνια. «Έκανα τον επαγγελματία πιλότο στη Φόρμουλα 1 για πολλά χρόνια. Έπειτα πέρασα στα Μπόινγκ και τα Αίρμπας. Κάποια στιγμή έπιασα τον εαυτό μου να έχει μόνο ένα όνειρο: ονειρευόμουν να πιλοτάρω ένα διαστημόπλοιο», εξομολογείται στην εφημερίδα «La Repubblica». Ο Λάουντα προσπάθησε να πραγματοποιήσει το όνειρό του, αλλά χωρίς επιτυχία στην αρχή. Κι έπειτα έμαθε ότι ο Ρίτσαρντ Μπράνσον, ο Βρετανός εκκεντρικός ιδιοκτήτης της Virgin, σχεδίαζε μια εταιρεία που θα αναλάμβανε να μεταφέρει τουρίστες στο Διάστημα. Για τον Λάουντα ήταν ο μοναδικός τρόπος να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Και σήμερα είναι ένας από τους μαθητές τής σχολής πιλότων που διευθύνει η Virgin Galactic.

Ο ζωντανός θρύλος


Το νέο ανακοίνωσε ο ίδιος ο Ρίτσαρντ Μπράνσον στο γκραν πρι του Μπαχρέιν που πραγματοποιήθηκε προχθές: «Ο Νίκι θα ολοκληρώσει την εκπαίδευση και θα μάθει να πιλοτάρει τόσο το αεροσκάφος “WhiteΚnightΤwo” όσο και το διαστημόπλοιο “SpaceShipΤwo”», δήλωσε για τον ζωντανό θρύλο των αγώνων ταχύτητας. Όπως είπε, το «WhiteΚnightΤwo» είναι ήδη έτοιμο και βρίσκεται στο στάδιο των δοκιμών. Αντίθετα το διαστημόπλοιο θα είναι έτοιμο στο τέλος του χρόνου. Ο Μπράνσον και η Virgin Galactic προγραμματίζουν μια δοκιμαστική περίοδο 18 μηνών, ενώ στη συνέχεια θα πραγματοποιηθούν δοκιμές με τη συνδρομή της ΝΑSΑ. Έπειτα, θα είναι όλα έτοιμα για το πρώτο ταξίδι της εταιρείας στο Διάστημα με το «SpaceShipΤwo», το οποίο θα μεταφέρει έξι τουρίστες.

Ανάμεσα στους πρώτους επισκέπτες του Διαστήματος θα είναι μέλη της οικογένειας του Ρίτσαρντ Μπράνσον. Στη λίστα αναμονής έχουν κρατήσει μια θέση πολλά αστέρια της Φόρμουλα, μεταξύ των οποίων ο Λιούις Χάμιλτον και ο Ρούμπενς Μπαρικέλο. Καλού- κακού, μια θέση έχει κρατήσει και ο Λάουντα: αν η ηλικία του δεν του επιτρέψει να πιλοτάρει, θα ήθελε τουλάχιστον να δει τη Γη από το Διάστημα ως τουρίστας. Ο Μπράνσον, όμως, δεν έχει καμία αμφιβολία: «Δεν θα του χρειαστεί το εισιτήριο. Ο Νίκι θα ολοκληρώσει την εκπαίδευση και θα οδηγήσει πολύ κόσμο στο Διάστημα», δηλώνει.

Ραντεβού στον αέρα το... 2011

ΤΟ «WΗΙΤΕΚΝΙGΗΤΤWΟ» πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 21 Δεκεμβρίου του περασμένου χρόνου με απόλυτη επιτυχία. Το αεροσκάφος, που θα μεταφέρει το «SpaceShipΤwo» στο πρώτο στάδιο της υποτροχιακής πτήσης του, απογειώθηκε από μια αεροπορική βάση στην έρημο Μοχάβε της Καλιφόρνιας και πέταξε για περίπου μία ώρα χωρίς να παρουσιάσει κανένα πρόβλημα. Πριν από έναν μήνα, το «WΚ2» πραγματοποίησε τη μακρύτερη και ταχύτερη πτήση του, πετώντας για περισσότερες από δυόμισι ώρες και φτάνοντας στο ύψος των 18.000 ποδιών (περίπου 6 χλμ.). Η μέγιστη ταχύτητα που ανέπτυξε ήταν 290 χλμ./ ώρα. Για την επόμενη δοκιμαστική πτήση προγραμματίζεται να πετάξει μέχρι την οροφή των 18.000 χλμ. Οι τουρίστες, πάντως, θα χρειαστεί να περιμένουν τουλάχιστον έως το 2011 για να απολαύσουν το ταξίδι τους με πιλότο- κατά πάσα πιθανότητα- τον Νίκι Λάουντα.

ΤΑ ΝΕΑ, 28/4/2009

Tο 3% του αμερικανικού ΑΕΠ υπόσχεται να διαθέσει στην Έρευνα ο Ομπάμα

Δεσμευόμενος να δώσει τέλος στην τακτική του Τζορτζ Μπους να μπλέκει την επιστήμη με την πολιτική, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα υποσχέθηκε να τονώσει την αμερικανική καινοτομία διαθέτοντας τουλάχιστον το 3% του ΑΕΠ για έρευνα.
«Εδώ και μισό αιώνα, η χώρα δεσμεύτηκε να βρίσκεται στην πρωτοπορία της επιστημονικής και τεχνολογικής καινοτομίας, να επενδύει στην εκπαίδευση, την έρευνα, να αφιερωθεί στο στόχο της κατάκτησης του διαστήματος και να συνεργαστεί με όλους τους πολίτες για αυτή την ιστορική αποστολή» τόνισε ο Ομπάμα μιλώντας ενώπιον της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, ενός φορέα που γνωμοδοτεί στην αμερικανική κυβέρνηση.
Ο Αμερικανός πρόεδρος εξέφρασε τη λύπη του που οι επενδύσεις στην τεχνολογία μειώνονται διαρκώς από τότε που το αμερικανικό πρόγραμμα έστειλε τον πρώτο άνθρωπο στη Σελήνη και η αμερικανική τεχνολογία βρισκόταν «στο υψηλότερο επίπεδό της»:
«Είμαι εδώ για να διορθώσω αυτό το στόχο: θα αφιερώσουμε περισσότερο από το 3% του ΑΕΠ μας στην έρευνα και την ανάπτυξη» είπε, υποσχόμενος ότι θα επενδύσει στην εφαρμοσμένη έρευνα, θα ενθαρρύνει την πρόοδο στους τομείς της ενέργειας και της ιατρικής και θα βελτιώσει τη διδασκαλία των μαθηματικών και της φυσικής.
Η επιστήμη δεν υπέφερε μόνο από τις περικοπές στη χρηματοδότηση των ερευνών αλλά και από την πολιτικοποίησή της, επισήμανε, αναφερόμενος χωρίς να τον κατονομάσει στον προκάτοχό του Τζορτζ Μπους: «Με την κυβέρνησή μου πέρασε η εποχή που η επιστήμη υποχωρούσε μπροστά στην ιδεολογία (...) Θέλω να είμαι βέβαιος ότι τα επιτεύγματα θα αποτελούν το κίνητρο για τις επιστημονικές αποφάσεις και όχι το αντίστροφο» ανέφερε.
Ο Τζορτζ Μπους, πολέμιος των αμβλώσεων και αμφισβητίας της κλιματικής αλλαγής, είχε κατηγορηθεί για πολιτικές παρεμβάσεις στις αμερικανικές έρευνες για την παγκόσμια έρευνα, καθώς και για την απαγόρευση που επέβαλε στην έρευνα σε ανθρώπινα έμβρυα.
Ο Ομπάμα, μεταδίδει το Reuters, αναφέρθηκε και στο νέο ιό της γρίπης των χοίρων ως παράδειγμα για τη χρησιμότητα της επιστημονικής προόδου. «Αν υπήρχε ποτέ μια μέρα που να μας θυμίζει την κοινή μας διακύβευση στην επιστήμη και την τεχνολογία, αυτή η μέρα είναι σήμερα» είπε, αναφερόμενος στην επιδημία που ξέσπασε στο Μεξικό και τις νότιες ΗΠΑ.
Ο Αμερικανός πρόεδρος, τέλος, παρουσίασε την Προεδρική Επιτροπή Συμβούλων Επιστήμης και Τεχνολογίας, ένα νέο φορέα που τον συμβουλεύει σε «εθνικές στρατηγικές για την καλλιέργεια και διατήρηση μιας κουλτούρας επιστημονικής καινοτομίας».

26.4.09

Δισέγγονος του Χίτλερ έγινε εβραίος και ζει στο Ισραήλ

O δισέγγονος εξ αγχιστείας του Αδόλφου Χίτλερ ζει εδώ και 25 χρόνια στο Ισραήλ, έχει ασπαστεί την εβραϊκή θρησκεία και διδάσκει το Ταλμούδ, το ιερό βιβλίο των εβραίων, σε ισραηλινό πανεπιστήμιο. Στα 52 του χρόνια διατηρεί γερμανικό ονοματεπώνυμο, αλλά προτιμά να μη δημοσιοποιήσει τα πλήρη στοιχεία της ταυτότητάς του, που αποκαλύπτουν την εξ αγχιστείας συγγένεια με τον Φύρερ και το ναζιστικό παρελθόν της οικογένειάς του.

«Ο Χανς Χίτλερ, γιος του Αλόις Χίτλερ, ετεροθαλούς αδελφού του Αδόλφου Χίτλερ, ήταν γαμπρός στην οικογένειά μας. Ηταν ο δεύτερος σύζυγος της γιαγιάς μου Ερναμετά το διαζύγιό της με τον παππού μου. Συνεπώς εγώ δεν έχω δεσμούς αίματος με τον Φύρερ» εξηγεί στην ιταλική εφημερίδα «La Repubblica».

Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, είχε δύσκολα παιδικά χρόνια. «Οι γονείς μου χώρισαν λίγο καιρό μετά τη γέννησή μου. Με τη μητέρα μου, που τότε δεν είχε εισοδήματα, αλλάζαμε σπίτι συχνά. Μας πετούσαν στον δρόμο κάθε φορά που δεν υπήρχαν χρήματα για το ενοίκιο. Με χτυπούσε πολύ. Η γιαγιά Ερνα, μια γυναίκα αδιάφορη για τις δυστυχίες των άλλων, δεν μας συνέδραμε ποτέ, ούτε οικονομικά ούτε ηθικά»λέει.

Και οι δύο γονείς του ήταν μέλη της Βέρμαχτ, του γερμανικού σώματος στρατού του Γ΄ Ράιχ.

«Ο πατέρας μου ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Ναζιστικού Κόμματος και αξιωματικός της Βέρμαχτ. Τον έβλεπα πολύ σπάνια και χαιρόμουν τόσο πολύ που ποτέ δεν τον ρώτησα τι έκανε στον πόλεμο. Η γιαγιά μου πίστευε στην εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον πόλεμο. Ηταν πολύ υπερήφανη που είχε παντρευτεί έναν Χίτλερ. Η μητέρα μου ήξερε τι συνέβαινε με τους εβραίους. Οταν τη ρώτησα γιατί συνέχιζε να υπακούει στις διαταγές, μου απάντησε ντροπιασμένη ότι φοβόταν να κάνει διαφορετικά και την πίστεψα». Ο ίδιος μετακόμισε στο Ισραήλ και ασπάστηκε τον ιουδαϊσμό.

«Ημουν νεαρός όταν πρωτοδιάβασα το βιβλίο “Ο Αγών μου”, του Χίτλερ. Πώς μπόρεσαν οι Γερμανοί να είναι τόσο ηλίθιοι ώστε να εκλέξουν έναν άνθρωπο που έγραφε τέτοια πράγματα; Η πορεία μου προς την εβραϊκή θρησκεία υπήρξε μακροχρόνια. Προτού υπηρετήσω τη στρατιωτική μου θητεία επέλεξα να σπουδάσω θεολογία και, στο πλαίσιο των μαθημάτων, έπρεπε να περάσω έξι εβδομάδες στο Ισραήλ. Ηταν στις αρχές της δεκαετίας του ΄70. Οταν έφτασα, ένιωσα σαν στο σπίτι μου. Ασπάστηκα την εβραϊκή θρησκεία και δεν έφυγα ποτέ» λέει.

ΤΟ ΒΗΜΑ, 24/4/2009

Ψήφος εξαλλαγής του σκηνικού

Tου Χρήστου Γιανναρά
Ψύχραιμα, νηφάλια, σοβαρά, οπαδοί και αντίπαλοι πρέπει να αναγνωρίσουν ότι το κόμμα της «Νέας Δημοκρατίας» έχει ιστορικά τελειώσει.
Ο λόγος για τη συγκρότησή του και την ύπαρξή του εξαντλήθηκε στα πρώτα εφτά χρόνια από την ίδρυσή του: Ηταν το θεσμικό σχήμα ή όχημα για να ασκήσει την προσωποπαγή πολιτική του ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρεσβύτερος. Εκεί τελείωσε ο ιστορικός ρόλος αυτού του κόμματος.
Δεν φιλοδόξησε ποτέ τίποτα περισσότερο. Δεν επαγγέλθηκε κοινωνικούς στόχους, δεν είπε ποτέ ποιο μέλλον οραματίζεται, πώς καταλαβαίνει την ελληνικότητα πέρα από τις εθνικιστικές ρητορείες, για ποια ποιότητα ζωής ήθελε να δουλέψει και να αγωνιστεί. Ψέλλιζε μόνο αφελείς γενικότητες για οικονομικό φιλελευθερισμό με παράλληλο «κοινωνικό κράτος», ωσάν τέτοια λόγια του αέρα να συνιστούσαν πολιτική ραχοκοκαλιά. Ηταν κόμμα από γεννησιμιού του ασπόνδυλο, δεν πίστευε σε τίποτα. Φιλοδοξούσε να διαχειριστεί την εξουσία, να αυξήσει ίσως και την ευμάρεια. Αυτό μόνο.
Ο ίδιος ο ιδρυτής της «Νέας Δημοκρατίας» ήταν άνθρωπος της διαχειριστικής πράξης, αποκλειστικά. Ακόμα και την είσοδο της Ελλάδας στην «Ευρωπαϊκή Ενωση» την επιδίωξε για λόγους ωμής χρησιμοθηρίας, οικονομικής και αμυντικής – δεν είχε τις προϋποθέσεις να προβληματιστεί για τις ιστορικές παραμέτρους της ένταξης. Κυβέρνησε τη χώρα μετά τη μεταπολίτευση και ούτε καν αντιλήφθηκε το τεράστιο κενό ταυτότητας και συνοχής που κληροδότησε στην ελληνική κοινωνία η δικτατορία: Με τη «Νέα Δημοκρατία» στην εξουσία, κυρίαρχη ιδεολογία ώς το πιο απόμακρο χωριό, σχολειό, γειτονιά ή καφενείο ήταν ένας παλαιοημερολογίτικος μαρξισμός δίχως αντίλογο.
Την ανάγκη αντιλόγου, κριτικής στάσης και θετικής κοινωνικής αντιπρότασης στην «προοδευτική» φενάκη του παλαιοημερολογίτικου μαρξισμού δεν την κατάλαβε ποτέ το κόμμα της «Νέας Δημοκρατίας». Ούτε και όταν ευφυέστατα το ΠΑΣΟΚ προσεταιρίστηκε το φενακισμένο ιδεολόγημα, το συνταίριαξε με τον αμοραλισμό του παπανδρεϊσμού και εμφανίστηκε να σαρκώνει τη ρεβάνς των ηττημένων της πολυαίμακτης ανταρσίας που εξωραΐστηκε σαν «εμφύλιος». Με τον πρεσβύτερο Καραμανλή η «Νέα Δημοκρατία» αποδείχθηκε ανίκανη να αρθρώσει πρόταση προσανατολισμού της παραπαίουσας, μετά τη μεταπολίτευση, ελλαδικής κοινωνίας. Και επί αρχηγίας Ράλλη και Αβέρωφ η ανικανότητα αυτή πήρε τον χαρακτήρα πανικόβλητης παραίτησης από κάθε πολιτική ιδιοπροσωπία, φτηνής απομίμησης της πασοκικής «επιτυχίας».
Ο πόθος της απομίμησης γέννησε τη λογική της εκλογής Μητσοτάκη, λογική αναπαραγωγής του ανδρεϊκού προτύπου, ώστε «το ένα σαΐνι να φάει το άλλο». Δεν ενδιέφερε παρά μόνο και αποκλειστικά η ανακατάληψη της εξουσίας με οποιοδήποτε τίμημα. Στη δεκαετία του ’80 η Ελλάδα «μετασχηματιζόταν» στανικά με όρους κοινωνικού παλιμβαρβαρισμού, ιδεολογικής τρομοκρατίας, κυνικού αμοραλισμού. Και η «Νέα Δημοκρατία» ήταν σαν να μην υπήρχε, σαν μην καταλάβαινε τι συμβαίνει στον τόπο. Κατεδαφιζόταν κάθε ιεραρχική δομή του κράτους και της κοινωνίας, κάθε θεσμική αξιοκρατία, κάθε έλεγχος πειθαρχικός ή αξιολόγησης ποιοτήτων. Και η αξιωματική τότε αντιπολίτευση δεν ψέλλισε ποτέ έστω μια λέξη διαμαρτυρίας, διαφωνίας, αντίστασης. Ετρεμε να μην δυσαρεστήσει οπαδούς της πασοκικής λοιμικής, ώστε να ψαρέψει ψήφους παραπονούμενων ή παραγκωνισμένων.
Διαλύονταν τα σχολειά, ατιμάζονταν τα πανεπιστήμια, ο συνδικαλισμός είχε αλλοτριωθεί σε γκανγκστερισμό ασύδοτων εκβιασμών, σε αντικοινωνική κακουργία. Ο Παπανδρέου βύθιζε το κράτος σε εφιαλτική υπερχρέωση με ξέφρενο δανεισμό και παρανοϊκή σπατάλη των κοινοτικών «πακέτων». Αλλά η «Νέα Δημοκρατία» σιωπούσε, ήταν κυριολεκτικά ανύπαρκτη, αηδιαστικά ψοφοδεής. Δεν την έκοφτε ούτε η κοινωνία ούτε η πατρίδα ούτε η αξιοπρέπεια. Μόνο το τσιμπολόγημα ψήφων από το ηροστράτειο «κίνημα».
Η αγανάκτηση και οργή του λαού για τη σοσιαλεπώνυμη απάτη κορυφώθηκε το 1989 και ύστερα πάλι το 2004. Και τις δύο φορές ήταν φανερό ότι η κοινωνία ζητούσε απαλλαγή από το ΠΑΣΟΚ, δεν είχε την ψυχραιμία να διακρίνει ότι η «Νέα Δημοκρατία» δεν διέθετε ούτε πολιτικό πρόγραμμα ούτε κοινωνικούς στόχους. Η κυβένηση Μητσοτάκη ήταν κυριολεκτικά μια παρένθεση ντροπής: προσπάθεια οικειοποίησης των μεταρρυθμιστικών πανουργημάτων του ΠΑΣΟΚ για να στηθεί «γαλάζιο» κομματικό κράτος – προσπάθεια ευτελής όπως κάθε απομίμηση. Δεν άντεξε ούτε μια τετραετία.
Το 2004 έμοιασε να διαφαίνεται ρεαλιστικότερη ελπίδα: Και πάλι η Ν. Δ. απέφευγε περίτρομη κάθε συγκεκριμένη αντιδιαστολή της προς το ΠΑΣΟΚ, κάθε ρήξη με την εγκληματική πολιτική του στη Δημόσια Διοίκηση, στην Παιδεία, στον Συνδικαλισμό, στα ΜΜΕ. Κοινωνική αντιπρόταση στον αμοραλισμό και μηδενισμό δεν διέθετε. Αλλά τώρα ο αρχηγός ήταν νέος, ευφραδής, με φήμη καλοσπουδαγμένου, που ετοιμαζόταν από νήπιο για να γίνει πρωθυπουργός. Βάραινε ουσιαστικά και η σύγκριση με τον αρτιδόμητο τότε, μέσα από περίεργες διαδικασίες πανικού, αρχηγό του ΠΑΣΟΚ – η διαφορά παρουσίας και φαινόμενων προσόντων ήταν συντριπτική για τον παπανδρεϊκό επίγονο.
Αυτή η διαφορά ανατράπηκε παταγωδώς μέσα σε πέντε μόλις χρόνια. Ολες οι δημοσκοπήσεις βεβαιώνουν περίτρανα ότι ο πολύφερνος (με ζηλευτή προίκα) αρχηγός της Ν. Δ. νικιέται κατά κράτος από τον πιο μειονεκτικό που θα μπορούσε να του λάχει αντίπαλο. Περισσότερο ταπεινωτική ήττα δεν ήταν δυνατόν να γνωρίσει. Πρόκειται για εξευτελιστική συντριβή, για ισόβιο στίγμα.
Ωστόσο, από την τραγωδία συνάγεται δίδαγμα πολύτιμο: Δεν γίνεται να κυβερνηθεί μια χώρα μόνο με κοντόφθαλμη ιδιοτέλεια, φτηνή εξουσιολαγνεία. Οταν μάλιστα είναι εξόφθαλμη και η ανικανότητα, η αδυναμία να επενδυθεί έστω και η ιδιοτέλεια σε φιλόδοξους στόχους. Εξουσία διαχειριστική, δίχως τόλμη για ρήξεις μεταρρυθμιστικές, εξουσία υποταγμένη στην ευτέλεια εσωκομματικών ισορροπιών, καμαρίλας «διαπλεκομένων» είναι εξ ορισμού βραχύβια.
Το κόμμα της Ν. Δ. έχει ιστορικά τελειώσει, το τέλος υπογραμμίζουν οι καραδοκούντες δελφίνοι της αρχηγίας, υποδειγματικές περιπτώσεις κωμικής ανικανότητας. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την Ελλάδα να επιστρέφει, με αυτοκτονική αμβλύνοια, σε ό, τι εξέμεσε το 1989 και το 2004. «Συμβέβηκε το της αληθούς παροιμίας: κύων επιστρέφων επί το ίδιον εξέραμα και υς λουσαμένη εις κύλισμα βορβόρου». Η παροιμία δεν προέβλεψε την πενταετή αλουσία από του βορβόρου, που μας επέβαλε η «Νέα Δημοκρατία».
Με τη λογική της τιμιότητας, που ίσως δεν είναι πάντοτε πολιτικά ορθή, απομένει μία και μοναδική ρεαλιστική ελπίδα για την Ελλάδα: Οψέποτε γίνουν εκλογές, ΠΑΣΟΚ και Ν. Δ. να πάρουν το καθένα ποσοστό μικρότερο από το 10% του συνόλου των ψήφων. Να τολμήσουν οι Ελληνες αντίσταση στην αναίδεια και θρασύτητα των «κομμάτων εξουσίας» ψηφίζοντας έστω και κομματίδια ήσσονος σοβαρότητας – φυσιολατρών, κυνηγών, ονειροπαρμένων. Ισως έτσι θα υποχρεωθεί σε ανασύστατη το πολιτικό σκηνικό.

12.4.09

Μετοχή και ιδιωτεία

Tου Χρήστου Γιανναρά
Οταν μιλάμε για ελληνική παράδοση –τότε που λειτουργούσε– δεν εννοούμε μια συλλογική ιδεοληψία, κυρίαρχη ιδεολογία παρατεινόμενη σε διάρκεια αιώνων. Θα τολμούσα την αποφθεγματική, αλλά όχι αυθαίρετη διατύπωση ότι «παράδοση» για τους Ελληνες ήταν η πείρα που παραδινόταν από γενιά σε γενιά. Και είχε κριτικό χαρακτήρα αυτή η μεταβίβαση πείρας: κάθε γενιά ξεσκαρτάριζε ό, τι περιττό και ανώφελο από τα όσα παραλάμβανε και πρόσθετε τις δικές της εμπειρικές εκτιμήσεις για το αναγκαίο και για την ποιότητα.
Στην ελληνική, λοιπόν, παράδοση ήταν πραγματικά αδιανόητος ο ατομικός, ιδιωτικός χαρακτήρας της μεταφυσικής αναζήτησης. Αυτό συνάγεται καταφανέστατα από τις γραπτές απομνημειώσεις, τις καλλιτεχνικές εκφάνσεις, τις εθιμικές πρακτικές της παράδοσης. Δυσκολευόμαστε σήμερα να το αντιληφθούμε, γιατί οι δικοί μας εθισμοί, μαζί με τις εντολές «πολιτικής ορθότητας» που μας επιβάλλει η νατοϊκή Νέα Τάξη πραγμάτων, απωθούν τη μεταφυσική αναζήτηση στο πεδίο του αποκλειστικά ιδιωτικού, της στεγανά ατομικής επιλογής. Η μεταφυσική σήμερα είναι εξ ορισμού ιδεολόγημα και ψυχολογική μόνο καταφυγή, επομένως ατομική καθαρά υπόθεση. Η κρατική νομοθεσία αναγνωρίζει την ανάγκη των ατόμων να ικανοποιούν τα θρησκευτικά τους ορμέμφυτα, γι’ αυτό και προστατεύει ως «δικαίωμα» την οποιαδήποτε (αδιαφοροποίητα) θρησκευτική ιδεοληψία.
Με άλλα λόγια, η σημερινή νομοθεσία και νοοτροπία αποκλείουν καισαρικά τον τρόπο οργάνωσης του κοινού βίου με τον οποίο σημάδεψε κάποτε την πανανθρώπινη ιστορία η ελληνική παράδοση: Αποκλείουν την ελληνική «πόλιν», το «κοινόν άθλημα» του «πολιτικού βίου», τη δημοκρατία ως μετοχή όλων των πολιτών στην πραγμάτωση του «αληθούς».
Στον γεωγραφικό χώρο που ορίζουν οι ακτές του Αιγαίου και το ενδιάμεσο αρχιπέλαγος, γεννήθηκε, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, η κριτική σκέψη.
Δηλαδή η ανάγκη να επαληθεύεται η γνώση, να διακρίνεται το σωστό από το λάθος, η πραγματικότητα από την ψευδαίσθηση, την πλάνη, το ψεύδος. Και «κριτήριον αληθείας» για τους Ελληνες ήταν πάντοτε το «κοινωνείν»: η εμπειρική συμμαρτυρία, ο γλωσσικός συντονισμός της εμπειρίας – «όταν πάντες ομοδοξούσι και έκαστος επιμαρτυρεί».
Με την «πόλιν» και το «πολιτικόν άθλημα» έκαναν οι Ελληνες το άλμα μετάβασης από την «κοινωνίαν της χρείας» στην «κοινωνίαν του αληθούς»: Η συλλογική συνύπαρξη να μην αποβλέπει πια μόνο ή πρωτευόντως στη χρεία – στον καταμερισμό της εργασίας για την πληρέστερη κάλυψη των βιοτικών αναγκών. Να αποβλέπει κυρίως στην επιδίωξη μίμησης του «όντως υπαρκτού»: του αθάνατου «τρόπου» της λογικής κοσμιότητας και αρμονίας των υπαρκτών. Και αυτή την επιδίωξη την έκαναν οι Ελληνες «γλώσσα», δηλαδή πράξη αποκαλυπτική του στόχου: Γλώσσα θεσμών της «πόλεως», γλώσσα της τραγωδίας, του αγάλματος, της αρχιτεκτονικής – του Παρθενώνα.
Η μεταφυσική αναζήτηση για τον Ελληνα ήταν μετοχή, εμπειρία συνάθλησης, κοινωνία λογικών ψηλαφήσεων – όχι ατομική επιλογή και ιδιωτικές «πεποιθήσεις». Στην «εκκλησία του δήμου» συνάζονταν οι πολίτες για να συγκροτήσουν και φανερώσουν την «πόλιν» ως «κόσμον» – κόσμημα «κατά λόγον» τάξεως, αρμονίας και κάλλους. Και στην «εκκλησία των πιστών» συνάζονταν στη συνέχεια οι χριστιανοί Ελληνες για να συγκροτήσουν και φανερώσουν την καινούργια τώρα «πόλιν» της αγαπητικής κοινωνίας της ζωής, τον τρόπο του «όντως υπαρκτού» που τώρα τον ψηλαφούσαν στην υπαρκτική ελευθερία της Τριαδικής Αγάπης.
Με άλλα λόγια, το ζητούμενο της μεταφυσικής αναζήτησης, τόσο για τον αρχαίο όσο και για τον εκχριστιανισμένο Ελληνισμό, δεν ήταν μια υπερβατική πληροφορία, αλλά ένας «τρόπος υπάρξεως»: η εμπειρία, η βίωση του «τρόπου» χάριζε τη γνώση της αλήθειας. Και ο «τρόπος» ήταν πάντοτε κοινωνικός, τρόπος κοινωνίας, μετοχής – κοινωνούμενης εμπειρίας, μετοχικής γνώσης. «Κατά μετοχήν του κοινού λόγου και θείου γινόμεθα λογικοί», έλεγε ο Ηράκλειτος. Ο δεδομένος τρόπος της λογικής κοσμιότητας του κόσμου ήταν για τον αρχαίο Ελληνα η οδός για την εμπειρική ψηλάφηση της αλήθειας. Και η ελευθερία του τρόπου της ερωτικής αυθυπέρβασης, η αγάπη όχι ως ατομική αρετή, αλλά ως κατόρθωμα ελευθερίας από τον ατομοκεντρισμό της φύσης και της ανάγκης –κατόρθωμα κοινωνίας της ζωής και της ύπαρξης– είναι για τον χριστιανό Ελληνα η οδός εμπειρίας του αληθούς.
Αν είχαν αρκεστεί και οι Ελληνες στην κατασφάλιση των ορμέμφυτων ατομοκεντρικών αναγκαιοτήτων, αν είχαν εκλάβει τη μεταφυσική αναζήτηση σαν ιδιωτική επιλογή και ατομική αρέσκεια, η ανθρωπότητα δεν θα είχε γνωρίσει την πολιτική και τη δημοκρατία: το κοινόν άθλημα να αληθεύει ο βίος. Δεν θα είχε γνωρίσει η ανθρώπινη ιστορία τον Παρθενώνα και την Αγια-Σοφιά, το αρχαιοελληνικό άγαλμα και την εκκλησιαστική Εικόνα, την τραγωδία και την ορθόδοξη λειτουργική δραματουργία.
Ομως, η ελληνική παράδοση ήταν έκπληξη και η έκπληξη δεν αντέχεται: Η μεσαιωνική (βαρβαρική τότε) Δύση φρόντισε να τη φέρει στα μέτρα του ορμέμφυτου ατομοκεντρισμού, να την παραχαράξει στα καίρια. Και ο Ελληνισμός, περιθωριοποιημένος ιστορικά, υποτάχθηκε μιμητικά στην παραχάραξη, έπαψε να υπάρχει ως πρόταση ή έκπληξη πολιτισμού. Οι άνθρωποι σήμερα λέμε «μεταφυσική» και εννοούμε ατομικές πεποιθήσεις, ιδεολογήματα και ψυχολογήματα. Λέμε «πίστη» και εννοούμε ιδιοκτησία απόψεων, όχι αγώνισμα εμπιστοσύνης. Λέμε «πολιτική» την εμπορευματοποιημένη μαφιόζικη εξουσιολαγνεία, λέμε «δημοκρατία» τα ολιγαρχικά προϊόντα μαγειρέματος των εκλογικών νόμων και «επικοινωνιακής» διαβουκόλησης ανέγνωμων ψηφοφόρων.
Ο Ελληνισμός έχει ιστορικά τελειώσει, η διαιώνιση του ελληνικού ονόματος από το ελλαδικό κρατίδιο είναι μόνο ντροπή: συσκότιση και διασυρμός μιας πρότασης πολιτισμού με πανανθρώπινη εμβέλεια. Σώζεται, ωστόσο, αλλοτριωμένη η πρόταση προκλητικά περιφρονημένη, αλλά ως ενεργός λαϊκή πράξη, στη δραματουργία και στην ποίηση του λατρευτικού εκκλησιαστικού γεγονότος. Και κορύφωμα των εόρτιων κύκλων αυτού του γεγονότος είναι η Μεγάλη Εβδομάδα – από σήμερα ώς και την επόμενη Κυριακή.
Αν κάποιος θέλει να ψηλαφήσει εμπειρικά τη μεταφυσική αναζήτηση ως άθλημα κοινωνίας και όχι ως ιδιωτική αρέσκεια, μπορεί να αξιοποιήσει το λείμμα: Ας ξεχωρίσει μιαν εκκλησιά, όσο γίνεται λιγότερο «εκσυγχρονισμένη». Και να χώνεται εκεί, σε μια γωνιά, εφτά μέρες, πρωί - βράδυ.
Ισως του χαριστεί η εμπειρία και γεύση της μετοχής.

Διαψεύδονται οι ισχυρισμοί για διαστημικό «διπλωματικό επεισόδιο» στον ISS

Το πλήρωμα που επέστρεψε στη Γη έπειτα από εξάμηνη παραμονή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) διαψεύδει τους ισχυρισμούς για νέους κανόνες που απαγορεύουν σε Αμερικανούς και Ρώσους να μοιράζονται τις τουαλέτες και το φαγητό τους σε τροχιά.

Η αρχή έγινε όταν η ρωσική εφημερίδα Novaya Gazeta δημοσίευσε μια προκλητική συνέντευξη του Ρώσου κοσμοναύτη Γενάντι Παντάλκα, ο οποίος επέστρεψε από τον ISS το Μάρτιο.

Ο κοσμοναύτης δήλωσε ότι η Ρωσία αποφάσισε να χρεώνει τις διαστημικές υπηρεσίες άλλων χωρών για τη χρήση των εγκαταστάσεών της στον ISS. Με τη σειρά της, η κίνηση αυτή οδήγησε τις ΗΠΑ στην απόφαση να μην επιτρέπουν σε Ρώσους να χρησιμοποιούν τις δικές της εγκαταστάσεις στο σταθμό.

«Θα ευχόμουν οι επαγγελματίες πολιτικοί και οι γραφειοκράτες να μην παρεμβαίνουν και να εμποδίζουν το έργο μας» είπε δυσαρεστημένος ο Παντάλκα.

Η συνέντευξή του δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα με τίτλο Διαζύγιο στο Διάστημα.

Τις δηλώσεις του κοσμοναύτη διαψεύδουν τώρα ο Αμερικανός αστροναύτης Μάικλ Φίνκε και ο Ρώσος κοσμοναύτης Γιούρι Λονκάνοφ, οι οποίοι επέστρεψαν από τον ISS την περασμένη εβδομάδα.

«Μοιραζόμαστε τα πράγματα [...] Οι Αμερικανοί σίγουρα δεν είπαν ότι οι Ρώσοι απαγορεύεται να χρησιμοποιήσουν την τουαλέτα τους» διαβεβαίωσε ο Φίνκε, δήλωσε από τη Μόσχα ο Φίνκε.

Ο αστροναύτης τόνισε ότι διαφωνίες αυτού του είδους υπάρχουν μόνο στο έδαφος, και όχι στο πολυεθνικό τροχιακό συγκρότημα. «Αυτή είναι η καλύτερη συνεργασία που είχαν ποτέ οι άνθρωποι [...] Θα πάμε στα άστρα μαζί» δήλωσε στη ρωσική τηλεόραση.

Με τον Αμερικανό συνάδελφό του συμφώνησε ο κοσμοναύτης Γιούρι Λονκάνοφ: «Ονομάζεται Διεθνής Διαστημικός Σταθμός επειδή εργάζονται εκεί άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων» υπενθύμισε. «Στο Διάστημα δεν υπάρχει πολιτική» τόνισε.

Το πλήρωμα του ISS πρόκειται να αυξηθεί φέτος από τα τρία στα έξι άτομα. Από το 2010, όταν αποσυρθούν τα διαστημικά λεωφορεία των ΗΠΑ, και μέχρι το 2014, οπότε θα αρχίσει τις αποστολές το νέο αμερικανικό σκάφος Orion, η μεταφορά πληρώματος από και προς το σταθμό θα γίνεται μόνο με τα ρωσικά Soyuz.

in.gr

9.4.09

Ρεσάλτο σε αμερικανικό πλοίο

Σε θρίλερ εξελίσσεται η πειρατεία σε πλοίο υπό αμερικανική σημαία έξω από τις ακτές της Σομαλίας- η πρώτη που γίνεται σε αμερικανικό πλοίο τα τελευταία 200 χρόνια. Λίγο μετά το ρεσάλτο των πειρατών, οι ναυτικοί του «Μaersk Αlabama» μεταξύ των οποίων και 20 Αμερικανοί ανακατέλαβαν το σκάφος, όμως μέχρι αργά χθες το βράδυ οι πειρατές κρατούσαν όμηρο ένα μέλος του πληρώματος, σε σωστική λέμβο που έριξαν στη θάλασσα.

Εκπρόσωπος του ναυτικού ανέφερε ότι η επίθεση έγινε στο 17.000 τόνων, συμφερόντων Δανίας, «Μaersk Αlabama», το οποίο μετέφερε επισιτιστική βοήθεια στη Σομαλία. Πρόσθεσε ότι οι πειρατές, οι οποίοι έχουν καταλάβει πολλά πλοία στον Κόλπο του Άντεν, φαίνεται ότι κινούνται νοτιότερα στην ανοιχτή θάλασσα έξω από τις ακτές της Σομαλίας, μια περιοχή που μπορεί να ελεγχθεί πολύ πιο δύσκολα. «Είναι μια τεράστια περιοχή», δήλωσε εκπρόσωπος του 5ου Στόλου των ΗΠΑ, με βάση το Μπαχρέιν. «Η παρουσία των 24 πολεμικών σκαφών που κάνουν περιπόλους στην περιοχή έχει μειώσει τα κρούσματα, όμως συνεχίζουμε να λέμε ότι η ναυτική παρουσία από μόνη της δεν αποτελεί την πλήρη λύση. Αυτή αρχίζει στο έδαφος». Πολλά από τα σκάφη που συμμετέχουν στη διεθνή δύναμη περιπολίας σπεύδουν στο «Μaersk Αlabama». Τη διοίκηση της ευρωπαϊκής αρμάδας που επιχειρεί στην περιοχή είχε μέχρι τη Δευτέρα η ελληνική φρεγάτα «Ψαρά», η οποία αποχώρησε.

Ο πλοίαρχος Τζόσεφ Μέρφι, καθηγητής στη Ναυτική Ακαδημία της Μασαχουσέτης, δήλωσε ότι ο γιος του Σέιν, υποπλοίαρχος του υπό κατάληψη πλοίου, τηλεφώνησε και τον ενημέρωσε ότι ανακατέλαβαν το πλοίο από τους πειρατές. Λίγο αργότερα όμως έγινε γνωστό ότι οι 4 πειρατές, οι οποίοι είχαν βουλιάξει το δικό τους σκάφος, ανέβηκαν στο πλοίο, έριξαν σωστική λέμβο και κράτησαν όμηρο σε αυτή μέλος του πληρώματος- πιθανότατα τον καπετάνιο. «Θέλουν να κρατήσουν τον όμηρο για λύτρα και εμείς τους προσφέρουμε τρόφιμα προκειμένου να τον απελευθερώσουν», είπε ο Μέρφι. «Τα πράγματα δεν δείχνουν καλά».

Το αμερικανικό πλοίο ήταν το έκτο που κατέλαβαν πειρατές την τελευταία εβδομάδα. Αυτή τη στιγμή οι Σομαλοί πειρατές ελέγχουν συνολικά 17 πλοία- πέρυσι υπολογίζεται ότι τους δόθηκαν για λύτρα περισσότερα από 150 εκατομμύρια δολάρια. Ο Λευκός Οίκος παρακολουθεί στενά την κατάληψη και εκπρόσωπός του δήλωσε ότι εξετάζονται όλα τα μέτρα.

Σε ερώτηση εάν υπήρχαν θύματα κατά την εκδήλωση της πειρατείας, εκπρόσωπος της εταιρείας δήλωσε ότι «όλοι είναι καλά». Αυτή ήταν η πρώτη πειρατεία κατά την οποία Αμερικανοί πολίτες κρατήθηκαν όμηροι από πειρατές τα τελευταία 200 χρόνια. Τον περασμένο Δεκέμβριο, Σομαλοί πειρατές κατεδίωξαν και πυροβόλησαν εναντίον ενός αμερικανικού κρουαζιερόπλοιου με περισσότερους από 1.000 επιβάτες, όμως τελικά δεν κατόρθωσαν να το καταλάβουν.

ΤΑ ΝΕΑ, 9/4/2009

8.4.09

Κυβερνοκατάσκοποι «διείσδυσαν στο αμερικανικό δίκτυο ηλεκτροδότησης»

Χάκερ που δρούσαν για λογαριασμό ξένων κυβερνήσεων, όπως της Κίνας και της Ρωσίας, παρεισέφρησαν στο δίκτυο ηλεκτροδότησης των ΗΠΑ και άφησαν πίσω τους λογισμικό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να θέσει εκτός λειτουργίας τα συστήματα, γράφει την Τετάρτη η Wall Street Journal.

«Οι Κινέζοι έχουν επιχειρήσει να χαρτογραφήσουν υποδομές μας όπως το δίκτυο ηλεκτροδότησης. Το ίδιο έχουν κάνει και οι Ρώσοι» δήλωσε στην εφημερίδα ανώτατος αξιωματούχος των μυστικών υπηρεσιών, ο οποίος πάντως δεν κατονομάζεται.

Με τις δηλώσεις αυτές συμφώνησε ωστόσο και ένας πρώην αξιωματούχος του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας: «Καταγράφονται εισβολές, οι οποίες μάλιστα αυξάνονται. Υπήρξαν πολλές πέρυσι» είπε, αναφερόμενος στις υποδομές ηλεκτροδότησης. Πρόσθεσε ότι οι απόπειρες κατασκοπείας αφορούν όλη την αμερικανική επικράτεια και δεν περιορίζονται σε συγκεκριμένες περιοχές ή εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας.

Οι κυβερνοκατάσκοποι φέρεται να άφησαν πίσω τους εργαλεία λογισμικού τα οποία θα μπορούσαν να ενεργοποιήσουν αργότερα για να θέσουν εκτός λειτουργίας συστήματα των υποδομών. «Αν ξεκινήσουμε πόλεμο εναντίον τους, θα προσπαθήσουν να τα ενεργοποιήσουν» εκτίμησε η πηγή των μυστικών υπηρεσιών.

Πάντως η προστασία του δικτύου ηλεκτροδότησης και άλλων κρίσιμων υποδομών είναι βασική προτεραιότητα του απολογισμού της κυβερνοασφάλειας των ΗΠΑ που ζήτησε ο Μπαράκ Ομπάμα.

Στο μεταξύ, αξιωματούχοι του αμερικανικού στρατού παραδέχτηκαν ότι τους τελευταίους έξι μήνες το Πεντάγωνο χρειάστηκε να δαπανήσει 100 εκατ. δολάρια για να αποκαταστήσει τις ζημιές από κυβερνοεπιθέσεις και ιούς στα συστήματά του.

«Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι δεχόμαστε επίθεση» δήλωσε ο πτέραρχος Κέβιν Τσίλτον του Γενικού Επιτελείου Στρατηγικών Δυνάμεων (USSTRATCOM). Τόνισε ότι τα κίνητρα των επιθέσεων ποικίλουν από τον βανδαλισμό μέχρι το οικονομικό έγκλημα και την κατασκοπεία.

Το Πεντάγωνο έχει παραδεχτεί ότι οι υπολογιστές του δέχονται αναγνωριστικές συνδέσεις από έξω εκατομμύρια φορές κάθε μέρα. Πέρυσι, μια κυβερνοεπίθεση ανάγκασε το αμερικανικό υπουργείο Αμυνας να θέσει εκτός λειτουργίας 1.500 υπολογιστές, ενώ σε ένα άλλο περιστατικό το φθινόπωρο απαγόρευσε τη χρήση φορητών συσκευών αποθήκευσης για να σταματήσει την εξάπλωση ενός ιού.

in.gr

5.4.09

Αντιπροτάσεις πολιτών

Tου Χρήστου Γιανναρά
Ερώτημα, συχνό στις δημοσκοπήσεις, ποικιλότροπα διατυπωμένο: Ποιο κόμμα, από τα υπάρχοντα στην Ελλάδα σήμερα, θα μπορούσε να πετύχει ανάκαμψη της παρακμιακής αποσύνθεσης που μαστίζει τη χώρα; Και ένα ποσοστό 75 έως 85% των ψηφοφόρων απαντάει σταθερά: κανένα.
Ομως, η απερίφραστα βεβαιωμένη ανυποληψία όλων των κομμάτων παραμένει άγονη, δεν παράγει την παραμικρή κοινωνική δυναμική. Εντεχνα οι «επικοινωνιολόγοι» των κομμάτων, συνεπικουρούμενοι από τους κουκουλοφόρους του «επαναστατικού» τραμπουκισμού, σπέρνουν τον φόβο της «ακυβερνησίας», του χάους. Ετσι, οι ψηφοφόροι πειθαρχούν την ψήφο τους στη λογική της επιλογής του μη χείρονος, λογική του δικομματισμού.
Αυτή η λογική δεν διαιωνίζει απλώς την παρακμιακή διάλυση, την επιτείνει καταιγιστικά. Οι συντεχνίες στυγνής και στεγανής ιδιοτέλειας, οι υποδυόμενες τα πολιτικά κόμματα, αποθρασύνονται. Κραυγαλέα δείγματα αδιάντροπης αποθράσυνσης είναι η συνεχώς διευρυνόμενη οικογενειοκρατία στο κοινοβούλιο και στους υπουργικούς θώκους, η κατάφωρη πια «διαπλοκή» της εκάστοτε κυβέρνησης με «νταβατζήδες» και «λαμόγια», η αδιαμαρτύρητα αποδεκτή επιβασία στις αρχηγίες των κομμάτων φανερά ανίκανων ή εξόφθαλμα μειονεκτικών ή προκλητικά ιταμών ηγητόρων. Κορύφωμα αποθράσυνσης και η αναίδεια των σοσιαλεπώνυμων που επέβαλαν μεθοδικά στην Ελλάδα «κοινωνικό μετασχηματισμό» αδίστακτου αμοραλισμού, κομματικό κράτος ισοπεδωτικής αναξιοκρατίας. Και με διάλειμμα πενταετίας εμφανίζονται τώρα οι ίδιοι να επαγγέλλονται «σωτηρία» της χώρας και «ανάκαμψη»!
Αν η κοινή πείρα, καταγεγραμμένη στις δημοσκοπήσεις, επιβεβαιώνει τις παραπάνω διαπιστώσεις, τότε είναι σαφής η ανάγκη κάποιου δρομοδείχτη που να προσανατολίσει σε γόνιμη κατεύθυνση την ατελέσφορη ώς τώρα δυσφορία για τα υπάρχοντα κόμματα. Να εντοπίσουμε ποια μπορεί να είναι η αντιπρότασή μας των πολιτών στην καλοστημένη από τις κομματικές συντεχνίες εξαπάτησή μας.
Να διατυπωθούν προτάσεις, να αντιπαρατεθούν απόψεις. Πολύ συγκεκριμένα: Ποιο θα θέλαμε να είναι το πρόγραμμα ενός υγιούς πολιτικού σχηματισμού – αν η λέξη «υγιής» ορίζει προϋποθέσεις ανιδιοτέλειας, ετοιμότητα ρήξεων, θυσιαστικό κοινωνιοκεντρισμό και φιλοπατρία. Τι προτείνουμε ως επιτελική στρατηγική, ποια ιεράρχηση προτεραιοτήτων, ποια τελεσφόρα σε επιπτώσεις μέτρα που αν προηγηθούν, θα ακολουθήσει υποχρεωτικά η διαρραγή των επόμενων κρίκων στην αλυσίδα των δεσμών μας.
Παράδειγμα: Ο υγιής πολιτικός φορέας που θα σκοπεύσει στην ανάκαμψη της χώρας, πρέπει πρωταρχικά να έχει εξασφαλίσει τα νώτα του: Να έχει εδραιώσει τη δυνατότητα πραγμάτωσης του δημοκρατικά εγκεκριμένου στόχου του, δυνατότητα να επιβάλει τους όρους λειτουργίας της δημοκρατίας. Αυτό θα σήμαινε έμπρακτα: να ξεκινήσει το εγχείρημα της ανάκαμψης με θεσμική ριζική αλλαγή των προϋποθέσεων λειτουργίας των ΜΜΕ και με συνεπή αποκομματικοποίηση, εκ βάθρων ανασύνταξη, της αστυνομίας.
Η πρώτη κατασφάλιση θα απαιτήσει επαναδιαπραγμάτευση από μηδενική βάση της εκχώρησης τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών συχνοτήτων σε ιδιώτες. Οι συχνότητες είναι κοινωνικός πλούτος, όπως ο αέρας και το νερό. Δεν μπορούν να τις ιδιοποιούνται μεγιστάνες του πλούτου για να εκβιάζουν τους διαχειριστές της εξουσίας και τα κόμματα αλλοτριώνοντας την πληροφόρηση σε προπαγάνδα και την ψυχαγωγία σε μεθοδική εξηλιθίωση της μάζας – σε ηθικό και αισθητικό εκβαρβαρισμό της. Ανάκαμψη από την παρακμιακή κατρακύλα δεν νοείται χωρίς κοινωνικό έλεγχο της τηλεόρασης από Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο συγκροτημένο με την υψηλότερη ανθρώπινη ποιότητα που διαθέτει η ελληνική κοινωνία και παντοδύναμο.
Δεύτερη προοιμιακή κατασφάλιση: να αποκτήσει το «άστυ» και σύνολη η χώρα «φύλακες» της έννομης ελευθερίας, αστυνομία ικανή να προστατεύει τόσο τον πολίτη όσο και τους θεσμούς από την ανομία, το έγκλημα, την ψυχανώμαλη παραβατικότητα, τους γκανγκστερικούς εκβιασμούς των τάχα συνδικαλιστών. Να μην υποχρεώνεται η εκάστοτε κυβέρνηση να διαπραγματεύεται το εγκεκριμένο από τον λαό πολιτικό της πρόγραμμα ικετεύοντας για «διάλογο» τις φασιστοειδείς κοινοβουλευτικές ή εξωκοινοβουλευτικές μειοψηφίες. Αποκομματικοποίηση της αστυνομίας σημαίνει: να μην μπορεί ο πασοκτζής αξιωματικός να σαμποτάρει τις εντολές του νεοδημοκράτη προϊσταμένου του ή το ανάπαλιν, ούτε να εγκαταλείπεται έρμαιο της εκδίκησης των κακοποιών ο αστυνομικός, που δίχως νομική προστασία, καταθέτει για τη δράση τους στο δικαστήριο.
Με εξασφαλισμένα τα νώτα του ένας υγιής πολιτικός σχηματισμός θα μπορέσει να τολμήσει την επανοικοδόμηση κοινωνικού κράτους: να αποκαταστήσει ιεαρχική αξιοκρατία στον δημόσιο τομέα. Εστω και μόνο για το έγκλημα της κατάργησης κάθε ελέγχου, κάθε αξιολογικής κρίσης, κάθε πειθαρχικής δικαιοκρισίας σε οποιαδήποτε πτυχή του κρατικού οργανισμού και του κοινωνικού βίου, το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να είχε καταδικαστεί από τους πολίτες σε οριστική εξαφάνιση από την πολιτική σκηνή. Το ίδιο και η Νέα Δημοκρατία για την εσκεμμένη αποδοχή (και αξιοποίηση) προϊόντων του στυγερού αυτού εγκλήματος.
Η αποκατάσταση ιεραρχικής αξιοκρατίας, αξιολογικού και πειθαρχικού ελέγχου των λειτουργών του κράτους, θα συνδεθεί με κοινωνιοκεντρικές προτεραιότητες ποιότητας της προσφοράς, αν κατατείνει στον συνεπή χωρισμό του κράτους από την εκάστοτε κομματική κυβέρνηση. Οι υπηρεσίες του κράτους να υπηρετούν το πολιτικό πρόγραμμα της κυβέρνησης, αλλά η κομματική καμαρίλα να μην μπορεί να υποκαταστήσει το κράτος. Και αν οι κρατικοί λειτουργοί αποκατασταθούν στη διαχείριση των κοινωνικών (υπερκομματικών) ευθυνών τους, θα είναι αυτονόητο να επιβληθεί με αυστηρότατη νομοθεσία η απεξάρτηση του δημοσιοϋπαλληλικού συνδικαλισμού από τα κόμματα. Είναι και στοιχειώδης όρος δημοκρατίας αυτή η απεξάρτηση. Οπως και η εφαρμογή των συνταγματικών περιορισμών του δημοσιοϋπαλληλικού συνδικαλισμού, του δικαιώματος απεργίας των κρατικών λειτουργών.
Μετά από όλα αυτά θα είναι η ώρα για να προχωρήσει ο υγιής πολιτικός σχηματισμός σε μια ριζοσπαστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Βασικοί άξονες δεν μπορεί παρά να είναι, εδώ που έχουμε φτάσει, η επανάκριση του διδακτικού προσωπικού όλων των βαθμίδων στα πανεπιστήμια από σώματα αξιολογητών, εντόπιων και αλλοδαπών, άκρας αμεροληψίας. Επανάκριση, επίσης, με σύστημα πολλαπλών, γενικών και κατά ειδικότητα εξετάσεων, όλων των διδασκόντων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και ιεράρχησή τους σε βαθμίδες ευθύνης.
Θα έρθει ύστερα η σειρά για ανάλογες εκ θεμελίων ανακατατάξεις στον τομέα της οικονομίας, της υγείας, της διπλωματίας, της αυτοδιοίκησης, της αγροτικής πολιτικής, τομέα κάθε υπουργείου. Με μέτρο πάντοτε την αξιολόγηση της ανθρώπινης ποιότητας και της δημιουργικής αποτελεσματικότητας στη λειτουργία του κράτους. Οσοι πολίτες έχουν συγκεκριμένες προτάσεις, εξειδικευμένες, να αντιτάξουν στη σημερινή παρακμιακή αποσύνθεση, ας το κάνουν.
Ισως με μόνη την απαίτηση του αληθινού, η ψεύτικη χαρτοκοπτική να καταρρέει από μόνη της.

ΝΑΤΟ: Συμφωνία και σφοδρές συγκρούσεις

Με συμφωνία στο πρόσωπο του Αντερς Φογκ Ράσμουσεν για τη θέση του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ, δέσμευση για ενισχύσεις στο Αφγανιστάν, την επιστροφή της Γαλλίας στις στρατιωτικές δομές και διακήρυξη για τη συμμαχική ασφάλεια ολοκληρώθηκε το απόγευμα του Σαββάτου η επετειακή Σύνοδος Κορυφής της Συμμαχίας στα γαλλογερμανικά σύνορα...

Η Σύνοδος Κορυφής για την 60ή επέτειο από την ίδρυση της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας στιγματίστηκε από σφοδρές συγκρούσεις διαδηλωτών και αστυνομίας με τραυματισμούς, εμπρησμούς, δακρυγόνα και συλλήψεις. Στις συγκεντρώσεις κατά του ΝΑΤΟ στο Στρασβούργο έδωσαν το «παρών» έως και 30.000 διαδηλωτές. Γιγαντιαία η επιχείρηση ασφαλείας με 10.000 αστυνομικούς επί ποδός.

Νέος γ.γ. ο Αντερς Φογκ Ράσμουσεν

Οι ηγέτες της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας κατέληξαν σε ομόφωνη συμφωνία για το διορισμό του Αντερς Φογκ Ράσμουσεν στη θέση του γενικού γραμματέα, μετά την κάμψη των αντιρρήσεων της Τουρκίας που κρατούσε κυριολεκτικά έως... το παρά πέντε την απειλή του βέτο πάνω από τις εργασίες τις Συνόδου Κορυφής.

Η τουρκική «γκρίνια» σφράγισε το δείπνο των ηγετών το βράδυ της Παρασκευής, και το πρωί του Σαββάτου το ζήτημα της διαδοχής συζητήθηκε σε συνάντηση του Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα με τον Τούρκο ομόλογό του Αμπντουλάχ Γκιουλ, παρουσία του ίδιου του Αντερς Φογκ Ράσμουσεν.

Μετά την ανακοίνωση της επίσημης συμφωνίας, ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε σε τηλεοπτική συνέντευξη από την Κωνσταντινούπολη ότι η Αγκυρα στήριξε τον Δανό πρωθυπουργό μετά από «εγγυήσεις» που έλαβε από τον Αμερικανό πρόεδρο.

Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν έδωσε διευκρινίσεις για τις «εγγυήσεις», πάντως πληροφορίες αναφέρουν ότι στην Τουρκία θα δοθούν τρεις επιτελικές θέσεις στη Βορειοατλαντική Συμμαχία.

Ταυτόχρονη, μεσολάβηση είχε αναλάβει ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος, όπως τελικά επιβεβαιώθηκε, μιλούσε στο τηλέφωνο με τον Ταγίπ Ερντογάν όταν είχε γυρισμένη την πλάτη στην Ανγκελα Μέρκελ την ώρα που η Γερμανίδα καγκελάριος υποδεχόταν τους ηγέτες του ΝΑΤΟ για να διασχίσουν τη γέφυρα του Ρήνου.

Μετά τη λήξη της Συνόδου Κορυφής ο Μπερλουσκόνι είπε στους δημοσιογράφους ότι ο γγ του ΝΑΤΟ Γιαπ ντε Χοπ Σέφερ του ανέθεσε να μιλήσει με τον Ερντογάν για να τον πείσει να αποδεχθεί το διορισμό του Αντερς Φογκ Ράσμουσεν.

«Η κυρία Μέρκελ γνώριζε καλά ότι μέσα στο αυτοκίνητο μιλούσα στο τηλέφωνο με τον Ερντογάν και πήγα παράμερα για να συνεχίσω τη δουλειά μου» είπε ο Ιταλός πρωθυπουργός, δίνοντας τέλος στην παρεξήγηση με το επίμαχο τηλεφώνημα που κράτησε συνολικά 32 λεπτά...

Η Τουρκία αντιδρούσε στο διορισμό του Δανού πρωθυπουργού εξαιτίας της στάσης που είχε κρατήσει στην υπόθεση της δημοσίευσης σειράς σκίτσων με τον προφήτη Μωάμεθ από εφημερίδα της Δανίας το 2006, αλλά και της αρνητικής στάσης του Αντερς Φογκ Ράσμουσεν έναντι της προοπτική ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ.

Η θητεία του νυν γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ, Ολλανδού Γιαπ ντε Χοπ Σέφερ, εκπνέει στις 31 Ιουλίου. Ο 56χρονος Αντερς Φογκ Ράσμουσεν πρόκειται να παραιτηθεί από την πρωθυπουργία της Δανίας την ερχόμενη εβδομάδα εν όψει της ανάληψης των ηνίων της Συμμαχίας.

Ενισχύσεις στο Αφγανιστάν

Οι αρχηγοί των 28 πλέον κρατών-μελών του ΝΑΤΟ -μετά και την επίσημη υποδοχή της Αλβανίας και της Κροατίας στους κόλπους της Συμμαχίας- συστρατεύτηκαν με την νέα στρατηγική των Ηνωμένων Πολιτειών στο Αφγανιστάν, συμφωνώντας στην αποστολή άλλων 5.000 οπλιτών και εκπαιδευτών στο Αφγανιστάν.

«Σε ό,τι αφορά το Αφγανιστάν, αυτή η σύνοδος, αυτή η συμμαχία, απέδωσε» δήλωσε ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιαπ ντε Χοπ Σέφερ ανακοινώνοντας την αποστολή ενισχύσεων.

Ο Μπαράκ Ομπάμα εξέφρασε ικανοποίηση για την αποστολή ενισχύσεων, χαιρετίζοντας ταυτόχρονα την «αποφασιστικότητα» της Γαλίας και της Γερμανίας, συνδιοργανωτών της Συνόδου Κορυφής, να συνδράμουν στο Αφγανιστάν. «Η δέσμευσή τους απέναντι στο Αφγανιστάν είναι μία ένδειξη της αποφασιστικότητας με την οποία προσεγγίζουν τις προκλήσεις του ΝΑΤΟ» δήλωσε.

«Χαιρετίζω το γεγονός οι σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ στήριξαν δυναμικά και ομόφωνα τη νέα μας στρατηγική» είπε ο Μπαράκ Ομπάμα στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μετά το πέρας της συνόδου, στέλνοντας προειδοποίηση στην Αλ Κάιντα ότι δεν πρόκειται να κερδίσει στο Αφγανιστάν.

«Είμαστε ενωμένοι, είμαστε ισχυροί, δεν θα μας νικήσουν και θα εκτελέσουμε την αποστολή μας για να διασφαλίσουμε την ασφάλεια των συμπολιτών μας» δήλωσε. Όσον αφορά το ζήτημα της πρόσθετης οικονομικής βοήθειας προς το Πακιστάν, ο Αμερικανός πρόεδρος είπε ότι θα εξαρτηθεί από το πώς θα χειριστεί η Ισλαμαμπάντ την απειλή της τρομοκρατίας.

Διαδηλώσεις στην Κροατία, εορτασμοί στην Αλβανία

Με παρελάσεις και συναυλίες η Αλβανία γιόρτασε το Σάββατο την ένταξή της στο ΝΑΤΟ, ενώ αντιθέτως, στην Κροατία οργανώθηκαν διαδηλώσεις κατά της Συμμαχίας, τόσο στην πρωτεύουσα Ζάγκρεμπ όσο και στο Ζάνταρ.

Την ώρα που η Κροατία συμμετείχε για πρώτη φορά ως πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ στη Σύνοδο της Συμμαχίας στο Στρασβούργο, διαδηλωτές στο Ζάγκρεμπ φώναζαν «ειρήνη για τους λαούς, πόλεμος στους καπιταλιστές» και «60 χρόνια ΝΑΤΟ» φτάνει πια.

Διαδηλώσεις κατά του ΝΑΤΟ πραγματοποιήθηκαν το Σάββατο σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, περιλαμβανομένης της Ελλάδας.

TA NEA, 5/4/2009

Εκτόξευσε πύραυλο η Β. Κορέα

Οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και η Ν. Κορέα είχαν απειλήσει να αναλάβουν δράση στην περίπτωση πραγματοποίησης της εκτόξευσης.

Η Βόρεια Κορέα έθεσε με επιτυχία σε τροχιά τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο, μετέδωσε το βορειοκορεατικό πρακτορείο ειδήσεων KCNA.

Σύμφωνα με το πρακτορείο, ο δορυφόρος ετέθη σε τροχιά στις 02.29 GMT ( 05.29 ώρα Ελλάδος) και τώρα γυρίζει γύρω από τη Γη.

Η Βόρεια Κορέα εκτόξευσε σήμερα Κυριακή πύραυλο που θα θέσει σε τροχιά τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο, προβαίνοντας σε μια ενέργεια που οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα θεωρούν συγκαλυμμένη δοκιμή ενός βαλλιστικού πυραύλου μεγάλου βεληνεκούς, μεταδίδει ο τηλεοπτικός σταθμός KBS TV, επικαλούμενος αξιωματούχο του Κυανού Οίκου, και το ειδησεογραφικό πρακτορείο Yonhap, που επικαλείται κυβερνητική πηγή στη Σεούλ.

Το Στέητ Ντιπάρτμεντ ανακοίνωσε ότι έχει πληροφορίες κατά τις οποίες η Βόρεια Κορέα προχώρησε στην εκτόξευση πυραύλου στις 05:30 [ώρα Ελλάδας].

«Ο πύραυλος που εκτοξεύθηκε από τη Βόρεια Κορέα σήμερα φαίνεται ότι πέρασε από πάνω μας και κατευθύνεται προς τον Ειρηνικό», ανέφερε το γραφείο του Ιάπωνα πρωθυπουργού Τάρο Άσο σε γραπτό ανακοινωθέν του. Κατά Νοτιοκορεάτικες πηγές, ο πύραυλος απέρριψε την μια δεξαμενή καυσίμων του στον Ειρηνικό.

Οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα είχαν απειλήσει να αναλάβουν δράση στην περίπτωση πραγματοποίησης της εκτόξευσης από την Πιονγκγιάνγκ.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 5/4/2009

1.4.09

Αυξημένα κονδύλια για έρευνα και τεχνολογία υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός

Δέσμευση για στήριξη της καινοτομίας, της έρευνας και της τεχνολογίας μέσω του προϋπολογισμού ανέλάβε ο πρωθυπουργός, μιλώντας σε ημερίδα που διοργάνωσαν, στο Μέγαρο Μουσικής, η ΓΓ Έρευνας και Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) και τα Ερευνητικά Κέντρα της Ελλάδας, με θέμα «Η συμβολή των Ερευνητικών Κέντρων στην έρευνα, την τεχνολογική ανάπτυξη και την καινοτομία».

Στην ημερίδα παρέστη και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας.

Ο κ. Καραμανλής είπε ότι στο ΕΣΠΑ 2007-2013 έχουν δεσμευτεί πάνω από 1 δισ. ευρώ για δράσεις στην τεχνολογία, έρευνα και καινοτομία, ποσό υπερτριπλάσιο περίπου των αντίστοιχων πόρων του Γ' ΚΠΣ.

Αναφερόμενος στην εθνική πολιτική ενίσχυσης της καινοτομίας επεσήμανε, μεταξύ άλλων, ότι ενισχύονται πλέον οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δίνεται έμφαση στην ενίσχυση της βασικής έρευνας σε ΑΕΙ και Ερευνητικά Κέντρα & Ινστιτούτα και παρέχονται ουσιαστικά κίνητρα στις επιχειρήσεις για επενδύσεις στην υψηλή τεχνολογία.

Ο κ. Καραμανλής ανέφερε επίσης ότι, υπό τις παρούσες αρνητικές διεθνείς οικονομικές συνθήκες, δεν είναι εύκολος στόχος η αφιέρωση του 1,5% του ΑΕΠ στην έρευνα και την τεχνολογία, διαβεβαίωσε όμως ότι τα επόμενα χρόνια θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια για στήριξη της καινοτομίας.

Ο υπουργός Ανάπτυξης Κωστής Χατζηδάκης επεσήμανε ότι ο τομέας της έρευνας και της τεχνολογίας καταλαμβάνει δεύτερη και τρίτη θέση στη δημόσια συζήτηση, αν και είναι ένας τομέας που σχετίζεται άμεσα με την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα, την βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών.

Απευθυνόμενος στην ελληνική επιχειρηματική κοινότητα, ο υπουργός απηύθυνε έκκληση να επενδύσουν στην έρευνα και στην τεχνολογία.

Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυναν επίσης ο γγ Έρευνας και Τεχνολογίας καθηγητής Φίλιππος Τσαλίδης και, εκ μέρους της Συνόδου των Προέδρων των Ερευνητικών Κέντρων, που εποπτεύονται από το υπουργείο Ανάπτυξης, ο καθηγητής Αλκιβιάδης Παγιατάκης, πρόεδρος του ΙΤΕ.

Ακολούθησε προβολή ταινίας με αντικείμενο το έργο των ελληνικών ερευνητικών κέντρων, καθώς και μουσικό πρόγραμμα.

in.gr

XAXAXAXAXAXAXA