Και δεύτερο πολεμικό πλοίο του Στόλου στη Λιβύη - Δραματικές ώρες στη Τρίπολη

Και δεύτερο πλοίο του Στόλου αποπλέει από το Ναύσταθμο της Σαλαμίνας για τη Λιβύη. Η επιχείρηση του ΠΝ παίρνει πλέον άλλες διαστάσεις, καθώς δόθηκε διαταγή για απόπλου του πλοίου γενικής υποστήριξης Προμηθέας.

Ο απόπλους κρίθηκε αναγκαίος για να υποστηρίξει τον πλου της φρεγάτας ΣΑΛΑΜΙΣ αλλά και για να συνοδεύσει πλοίο "πολιτικό" - το Ελευθέριος Βενιζέλος μάλλον- που πλεει για τη Λιβύη.

Ο αριθμός των εγκλωβισμένων που ζητάνε να επιβιβαστούν στα ελληνικά πλοία μεγαλώνει ώρα με την ώρα και η φρεγάτα ΣΑΛΑΜΙΣ δεν αρκεί.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο αριθμός των εγκλωβισμένων έχει φθάσει τους 400, με τη φρεγάτα να μπορεί να υποδεχτεί το πολύ 100.

Κρίθηκε αναγκαία λοιπόν η αποστολή και του ΠΡΟΜΗΘΕΑ που μπορεί να υποστηρίξει τη φρεγάτα σ΄ ότι χρειαστεί αλλά κι ενός επιβατηγού πλοίου ώστε να μπορέσουν να απεγκλωβιστούν όσο το δυνατόν περισσότεροι πολίτες.

Οι Κινέζοι είναι οι περισσότεροι. Υπήρξε μάλιστα και επικοινωνία του ΥΕΘΑ Δημήτρη Αβραμόπουλου με τον κινέζο πρέσβη στην Αθήνα,για την επιχείρηση που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Οι κρίσιμες ώρες αρχίζουν από το απόγευμα ,όταν και θα αρχίσει η επιχείρηση απεγκλωβισμού.

onalert.gr

Χρεοκοπεί ξανά η Αργεντινή

Αντιμέτωπη με τη δεύτερη χρεοκοπία της σε διάστημα 13 ετών βρίσκεται η Αργεντινή καθώς οι συνομιλίες της τελευταίας στιγμής οι οποίες είχαν ως στόχο να βρεθεί μια συμφωνία μεταξύ της χώρας και των πιστωτών της κατέρρευσαν, με το δικαστικό διαμεσολαβητή Daniel Pollack να κάνει λόγο για επικείμενη χρεοκοπία της Αργεντινής.

Σε συνέντευξη Tύπου μετά την κατάρρευση των συνομιλιών ο υπουργός Οικονομικών της Αργεντινής, Axel Kicillof, δήλωσε "δεν θα υπογράψουμε μια συμφωνία η οποία θα θέσει σε κίνδυνο το μέλλον της Αργεντινής".  Αργότερα, ένας εκπρόσωπος της χώρας δήλωσε πως οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν χωρίς ωστόσο να παρουσιάσει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.

Η εξέλιξη επηρέασε άμεσα τις αγορές της χώρας, με τις μετοχές να καταγράφουν απώλειες στις συναλλαγές μετά από το κλείσιμο της συνεδρίασης, παρά το αρχικό ράλι που είχαν δημιουργήσει οι προσδοκίες ότι θα μπορούσε να επιτευχθεί μια συμφωνία την τελευταία στιγμή.

"Η χρεοκοπία δεν είναι μια ΄τεχνική΄ κατάσταση, αλλά ένα αληθινό και επώδυνο γεγονός το οποίο θα πληγώσει αληθινούς ανθρώπους" δήλωσε ο δικαστικός διαμεσολαβητής. "Οι πλήρεις συνέπειες της χρεοκοπίας δεν είναι προβλέψιμες, αλλά σίγουρα δεν είναι θετικές".

Οι εξελίξεις αυτές είναι οι τελευταίες σε μια μακρά "διαμάχη" μεταξύ της Αργεντινής και μιας μικρής ομάδας hedge funds που απαιτούσαν την πλήρη αποπληρωμή των ομολόγων τα οποία αθέτησε η χώρα το 2001.

Η Αργεντινή έχει αρνηθεί να πληρώσει, παρά την απόφαση αμερικανικού δικαστηρίου που απαιτούσε την αποπληρωμή του χρέους στα Hedge funds. Το Μπουένος Άιρες υποστηρίζει ότι εάν συμφωνούσε στις απαιτήσεις των hedge funds για την πλήρη αποπληρωμή τους θα παραβίαζε τη ρήτρα που του απαγορεύει να προσφέρει καλύτερους όρους από ό,τι πρόσφερε στις αναδιαρθρώσεις του 2005 και του 2010 με την ανταλλαγή ομολόγων που πραγματοποίησε.

Η ρήτρα ("Rights Upon Future Offers" – RUFO) ορίζει ότι εφόσον η χώρα παρουσιάσει κάποια εθελοντική πρόταση προς τα hedge funds θα πρέπει να παρουσιάσει την ίδια πρόταση και στους ομολογιούχους με το αναδιαρθρωμένο χρέος. Η Αργεντινή υποστηρίζει ότι εάν πληρώσει τα hedge funds θα πρέπει να πληρώσει επίσης ένα ποσό που ενδεχομένως να φτάσει τα 120 δισ. δολ. σε άλλους ομολογιούχους προκειμένου να συμμορφωθεί με την εν λόγω ρήτρα.

Το ζήτημα κορυφώθηκε χθες το βράδυ, καθώς η Αργεντινή "έχασε" την προθεσμία αποπληρωμής σε άλλους κατόχους ομολόγων, καθώς το απαγόρευε απόφαση δικαστηρίου.

Συγκεκριμένα, χθες ήταν το τέλος της 30ημερης περιόδου χάριτος στην Αργεντινή προκειμένου να πληρώσει τόκους 539 εκατ. δολαρίων στους κατόχους 29 δισ. δολαρίων αναδιαρθρωμένων ομολόγων της χώρας, που έπρεπε να είχαν πληρωθεί στις 30 Ιουνίου.

Η απόφαση του Αμερικανού δικαστή Thomas Griesa δεν επιτρέπει στην Αργεντινή να πληρώσει τους κατόχους ομολόγων που έχουν αναδιαρθρωθεί, μέχρι να αποζημιωθούν οι holdouts πιστωτές (τα hedge funds).

Ακόμη κι αν η Αργεντινή έλθει σε συμφωνία με τα hedge funds, πιθανώς δεν θα είναι αρκετό από την πλευρά της να διορθώσει τα οικονομικά της χώρας, τονίζει ο Roberto Sinof-Arevalo, επικεφαλής της S&P για τη Λατινική Αμερική. "Μια συμφωνία, ασφαλώς θα είναι καλό πράγμα. Δε νομίζω ότι θα αποτελέσει αυτομάτως μια λύση, ή ένα δραματικό game-changer. Το μακροοικονομικό περιβάλλον στη χώρα έχει επιδεινωθεί σημαντικά. Είναι ασθενές και αποδυναμώνεται συνεχώς. Αυτή η κατάσταση ασφαλώς δεν βοηθάει", τόνισε ο ίδιος.

Η χρεοκοπία θα μπορούσε να επηρεάσει το ρυθμό ανάπτυξης της χώρας κατά μια μονάδα φέτος, αναγκάζοντας την οικονομία της Αργεντινής η οποία ήδη βρίσκεται σε ύφεση να συρρικνωθεί περαιτέρω, δήλωσε ο Martin Redrado, πρώην κεντρικός τραπεζίτης της Αργεντινής.

Αναλυτές εκτιμούν ότι η χρεοκοπία θα μπορούσε να δώσει ώθηση στον πληθωρισμό ο οποίος σύμφωνα με ορισμένους οικονομολόγους βρίσκεται συνολικά στο 40%, βαθαίνοντας ακόμη περισσότερο την ύφεση.

Οι επαφές της τελευταίας στιγμής, ξεκίνησαν στις 11 ώρα Νέας Υόρκης (18:00 ώρα Ελλάδας) στο γραφείο του μεσολαβητή που διορίστηκε από το δικαστήριο για να διεξάγει τις διαπραγματεύσεις και ολοκληρώθηκαν πριν από λίγο. Επρόκειτο για ένα νέο γύρο επαφών αντιπροσωπείας της Αργεντινής με  εκπροσώπους των hedge funds τα οποία διεκδικούν το ποσό του 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων βάσει απόφαση Αμερικανού δικαστή, ενώ  χώρα έχει εξαντλήσει κάθε νομικό μέσο για να αποφύγει την πληρωμή.

Μάλιστα αργά χθες το βράδυ η S&P υποβάθμισε την αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας της Αργεντινής σε ξένο νόμισμα σε "επιλεκτική χρεοκοπία" (SD- Selective default) η Standard & Poor΄s, τη στιγμή μάλιστα που οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονταν.

Προηγουμένως ο οίκος αξιολόγησης είχε ορίσει διαβάθμιση "CCC-" για την Αργεντινή, που ήδη εντάσσεται στην κλίμακα "junk".

H ένδειξη "επιλεκτική χρεοκοπία" σημαίνει πως μια χώρα ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της για κάποια ομόλογα, αλλά για άλλα δεν τα καταφέρνει.

"Αν και όποτε η Αργεντινή διορθώσει την αδυναμία πληρωμής των discount ομολόγων, θα αναθεωρήσουμε την αξιολόγησή μας με βάση το εναπομείναν ρίσκο της Αργεντινής, την πρόσβασή της στις διεθνείς αγορές χρέους και το συνολικό πιστωτικό της προφίλ τη δεδομένη χρονική στιγμή", ανέφερε η Standard & Poor΄s.

Η S&P πρόσθεσε πως αν και όταν η Αργεντινή διορθώσει το πρόβλημα, θα αναβαθμίσει πιθανότατα την αξιολόγηση σε "CCC" ή ακόμη και χαμηλά, στην κλίμακα του "Β".

capital.gr

Πηγή:www.capital.gr

Κυρώσεις ΗΠΑ-ΕΕ προς Ρωσσία

NEA AΠΟ ΟΥΚΡΑΝΙΑ-ΡΩΣΙΑ/31-7-2014.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΡ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ.Ε.ΔΡΟΥΓΟΣ

1)ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΟΓΕΜΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΟΙ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΜΟΣΧΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΣΩΠΗΤΑ ΣΚΛΗΡΕΣ.

2)ΑΥΡΙΟ ΟΛΕΣ ΟΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ.

3)ΡΩΣΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΘΑ ΠΛΗΞΟΥΝ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ, ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΑΡΘΟΥΝ ΣΥΝΤΟΜΑ...

4)Η ΜΟΣΧΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ ΣΚΛΗΡΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ.

5)ΑΛΛΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΙΣΩΣ Η ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΗΤΤΑ ΤΩΝ ΑΝΤΑΡΤΩΝ ΣΤΟ ΝΤΟΝΜΠΑΣ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΜΟΣΧΑ ΑΠΟ ΑΣΧΗΜΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ.ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ Ο ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΝΑΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗΝ ΜΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ. Η ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΜΑΧΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΧΙΣΤΕΣ....

6)Η ΡΩΣΙΑΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΣΤΡΑΦΕΙ ΠΟΛΥ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ ΔΥΝΑΤΗ ΣΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΕΔΙΟ.

7)ΓΝΩΣΤΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ ΤΗΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΘΑ ΠΟΝΕΣΕΙ ΑΡΚΕΤΑ, ΕΝΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ Η ΚΙΝΑ ΤΩΡΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ...ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΧΡΟΝΟΣ.

8)ΘΑ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ Η ΑΜΥΝΑ, Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ.

9)ΩΣ ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΗ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ Η ΣΕΙΡΑ ΚΥΡΩΣΕΩΝ ΠΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΕΙ ΤΙΣ 3 ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ ΡΩΣΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΑΠΟ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ...

10)ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΜΕΣΩ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΓΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΤΟΝ ΑΡΚΤΙΚΟ ΚΥΚΛΟ ΠΑΝΕ ΠΙΣΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ.

11)ΡΩΣΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΜΟΣΧΑ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝΤΟΝ ΟΜΠΑΜΑ ΟΤΙ ΠΑΡΑ ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΟΥ ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΝΟΜΠΕΛ, ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΥΠΕΡ ΝΕΟΥ ΨΥΧΡΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.

12)Π ΡΩΣΟΣ ΥΠΕΞ ΛΑΒΡΩΦ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΟΙ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΙΕΣ,ΟΜΩΣ ΘΑ ΤΙΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ...ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΥΣΤΕΡΙΑ....

13)ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΠΟΥΤΙΝ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ-ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΟΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΤΡΕΨΕ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΟΥΝ ΠΡΟΣ ΑΛΛΕΣ ΑΓΟΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ.

14)214 ΕΙΔΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΝΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΑΠΟ ΛΟΝΔΙΝΟ ΠΡΟΣ ΜΟΣΧΑ ΤΕΛΟΣ. ΑΚΟΜΑ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΤΟΥ ΣΟΥΧΟΙ-30 ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ.

15)Η ΜΟΣΧΑ ΘΑ ΣΤΡΑΦΕΙ ΠΡΟΣ ΚΙΝΑ ΑΛΛΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΧΡΟΝΟΣ....ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 5 ΧΡΟΝΙΑ.

16)ΠΑΓΩΝΟΥΝ ΤΑ PROJECTS ΤΗΣ EXXON MOBIL ME TH ROSNEFT ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΞΟΡΡΥΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΚΤΙΚΗ ΖΩΝΗ.

17)ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟ 85% ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΔΥΣΗ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΥΣ ΠΥΡΑΥΛΟΥΣ!!!

18)ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ.
ΟΙ ΑΝΑΛΥΤΕΣ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ ΟΤΙ
Η ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΗ ΝΥΦΗ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ.
ΣΤΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ 4 ΠΡΟΣ 1
ΣΤΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΕΠΙΣΗΣ 4 ΠΡΟΣ 1
ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ 5 ΠΡΟΣ 2.
ΚΑΙ ΣΤΑ ΤΡΑΠΕΖΙΚΑ 4 ΠΡΟΣ 1.
ΟΛΕΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ. ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΠΙΝΑΚΕΣ.
ΗΔΗ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΟΥ ΑΝΕΒΑΣΑ ΔΥΟ ΕΙΔΙΚΑ ΑΡΘΡΑ.

Η Φρεγάτα ΣΑΛΑΜΙΣ στη Λιβύη για εκκένωση της ελληνικής πρεσβείας - Κόλαση στη χώρα

Κόλαση επικρατεί στην Λιβύη όπου ανθρώπινες ζωές χάνονται από ανεξέλεγκτη βία. Η κυβέρνηση αποφάσισε να προχωρήσε σε εκκένωση της πρεσβείας μας στην Λιβυυή και την επικίνδυνη αποστολή ανέλαβε το ΠΝ. Η φρεγάτα ΣΑΛΑΜΙΣ στην οποία επιβαίνει ομάδα βατραχανθρώπων απέπελευσε από το ναυάσταθμο και αναμένεται αύριο το πρωί να φθάσει στη Λιβυή.

Τα βατράχια μας έχουν αποστολή να μεταφέρουν με ασφάλεια το προσωπικό της πρεσβείας στη φρεγάτα και όχι μόνο. Γίνονται συνεννοησεις και με άλλες χώρες ώστε αν καταστεί δυνατόν να πάρουν και δικό τους προσωπικό στη φρεγάτα. Το ΠΝ και οι βατραχάνθρωποί του έχου εμπειρία από τέτοιες αποστολές.

Δεν είναι εύκολα τα πράγματα στη Λιβύη και χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Να σημειωθεί ότι έγινε προσπάθεια χωρίς επιτυχία από γαλλικό πλοίο .

Τουλάχιστον 75 ανθρώπινες σοροί, οι οποίες στην πλειονότητά τους ανήκαν σε στρατιώτες, βρέθηκαν στη Βεγγάζη της ανατολικής Λιβύης έπειτα από δύο ημέρες σφοδρών συγκρούσεων ανάμεσα σε ισλαμιστές μαχητές και παραστρατιωτικές ομάδες που έχουν συμμαχήσει μαζί τους, από την μια πλευρά, και τις ένοπλες δυνάμεις απο την άλλη, κατά τη διάρκεια των οποίων οι ισλαμιστές κατέλαβαν μια βάση του στρατού, όπως ανέφεραν η Ερυθρά Ημισέληνος της Λιβύης και ιατρικές πηγές νωρίτερα σήμερα. Η Ερυθρά Ημισέληνος ανακάλυψε πάνω από 50 σορούς μέσα στη βάση αυτή, την οποία εγκατέλειψαν οι ειδικές δυνάμεις του στρατού χθες. «Προσπαθούμε να τις βγάλουμε από τη βάση», δήλωσε ο Μοχάμεντ αλ Μισράτι της λιβυκής επιτροπής της Ερυθράς Ημισελήνου. Πηγές στα νοσοκομεία της πόλης δήλωσαν εξάλλου ότι διακομίστηκαν σε αυτά άλλα τουλάχιστον 25 πτώματα.

onalert.gr

Ο ηλιακός «δράκος» δεν μας πέτυχε. Ευτυχώς!

Μερικά πράγματα είναι καλύτερα να τα μαθαίνεις εκ των υστέρων - αν και όταν τα μαθαίνεις. Η Γη γλύτωσε παρατρίχα μια σοβαρή καταστροφή το 2012, όταν μια τεράστια ηλιακή "καταιγίδα" πέρασε ξυστά από τον πλανήτη μας, όπως αποκάλυψαν τώρα οι επιστήμονες. Αν είχε "χτυπήσει" τη Γη, η ζωή δεν θα ήταν πια αυτή που ξέρουμε και ο ανθρώπινος πολιτισμός θα είχε γυρίσει στον 18ο αιώνα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις επιστημόνων της NASA.

Το συμβάν

 

Στις 23 Ιουλίου 2012, ο Ήλιος, μετά από μία εκτίναξη στεμματικής μάζας, έστειλε προς την κατεύθυνση του πλανήτη μας μια πανίσχυρη μαγνητική "καταιγίδα", με ταχύτητα 3.000 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, η οποία στο «τσακ» δεν βρήκε τον στόχο της. Η NASA ανακοίνωσε ότι επρόκειτο για την ισχυρότερη ηλιακή καταιγίδα των τελευταίων 150 ετών και είχε τη δυνατότητα να «ταρακουνήσει» για τα καλά τον σύγχρονο πολιτισμό. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για δύο διαδοχικές εκτινάξεις στεμματικής μάζας με χρονική απόσταση μόλις δέκα έως 15 λεπτών, με αποτέλεσμα το φαινόμενο να έχει ασυνήθιστη συνδυασμένη ένταση. 

«Αν η ηλιακή έκρηξη είχε συμβεί μόνο μια εβδομάδα νωρίτερα, η Γη θα είχε βρεθεί ακριβώς στη γραμμή του πυρός», δήλωσε ο καθηγητής ατμοσφαιρικής και διαστημικής φυσικής του Πανεπιστημίου του Κολοράντο Ντάνιελ Μπέικερ. Ελάχιστοι κάτοικοι της Γης πήραν τότε είδηση τι συνέβη - ή τι θα μπορούσε να είχε συμβεί.

Οι προηγούμενες εμπειρίες

Η "καταιγίδα" έπληξε τη διαστημοσυσκευή STEREO-A, το ηλιακό παρατηρητήριο της NASA. Στη συνέχεια, οι επιστήμονες ανέλυσαν τα δεδομένα που εστάλησαν στη Γη και συμπέραναν ότι, αν ο πλανήτης μας είχε «χτυπηθεί» τότε, θα επρόκειτο για το χειρότερο συμβάν από την ηλιακή καταιγίδα του 1859 (γνωστή και ως «συμβάν Κάρινγκτον»), όταν το σέλας που είχε προκληθεί, ήταν ορατό νότια μέχρι την Ταϊτή στον Ειρηνικό, ενώ το «διαδίκτυο» της Βικτωριανής εποχής, το τηλεγραφικό δίκτυο, είχε βγει εκτός λειτουργίας. Το συμβάν του 2012 ήταν επίσης διπλάσιας έντασης από αυτήν που έπληξε το Κεμπέκ του Καναδά το 1989, προκαλώντας καθολικό «μπλακ-άουτ».

«Είμαι πεπεισμένος περισσότερο από ποτέ ότι η Γη και οι κάτοικοί της ήταν απίστευτα τυχεροί, όταν συνέβη η ηλιακή έκρηξη του 2012», δήλωσε ο Ντάνιελ Μπέικερ. «Αν είχαμε χτυπηθεί, ακόμη θα μαζεύαμε τα κομμάτια», πρόσθεσε και προειδοποίησε ότι η ανθρωπότητα πρέπει να προετοιμαστεί καλύτερα για ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Οι επιπτώσεις

Μία μελέτη της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ εκτίμησε πρόσφατα ότι μια "καταιγίδα" ανάλογη εκείνης του 1859 θα είχε κοστίσει πάνω από δύο τρισεκατομμύρια δολάρια στην παγκόσμια οικονομία (20 φορές περισσότερα από τις ζημιές του τυφώνα «Κατρίνα») και θα είχε προκαλέσει εκτεταμένες καταστροφές σε κάθε είδους υποδομές και υπηρεσίες, που θα χρειάζονταν πολλά χρόνια για να αποκατασταθούν. 

Μια τέτοια ηλιακή καταιγίδα μπορεί να επιφέρει εκτεταμένες και όχι εύκολα αποκαταστάσιμες διακοπές του ηλεκτρικού ρεύματος (βγαίνουν εκτός λειτουργίας οι μετασχηματιστές των ηλεκτρικών δικτύων), κατάρρευση ζωτικών συστημάτων επικοινωνιών και GPS, ζημιές στα συστήματα ύδρευσης - αποχέτευσης (που βασίζονται συνήθως σε ηλεκτρικές αντλίες), διάφορα επικίνδυνα προβλήματα ασφάλειας κ.α. 

Η ηλιακή δραστηριότητα, που επηρεάζει καθοριστικά τον διαστημικό καιρό, είναι ένα σύνθετο φαινόμενο. Περιλαμβάνει τις ηλιακές εκλάμψεις (που στέλνουν ακτίνες-Χ και ισχυρή υπεριώδη ακτινοβολία στη Γη), την εκτόξευση τεράστιων ποσοτήτων φορτισμένων ηλιακών σωματιδίων, ηλεκτρονίων και πρωτονίων (που κάνουν ζημιά στα ηλεκτρονικά συστήματα των δορυφόρων), καθώς και τις εκτινάξεις στεμματικής μάζας, οι οποίες στέλνουν προς τον πλανήτη μας δισεκατομμύρια τόνους μαγνητισμένου νέφους ηλιακού πλάσματος, που πέφτουν πάνω στην "ασπίδα" του γήινου μαγνητικού πεδίου (συνήθως προκαλούν απλώς το θεαματικό σέλας στους πόλους, αλλά ένα απευθείας μαζικό χτύπημα θα ήταν καταστροφικό).

Υπάρχει πιθανότητα 12% μια σούπερ ηλιακή καταιγίδα να χτυπήσει τη Γη μέσα στην επόμενη δεκαετία, σύμφωνα με τον φυσικό Πιτ Ράιλι, ο οποίος έκανε τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Space Weather». Η εκτίμηση αυτή βασίζεται σε στατιστική ανάλυση των στοιχείων για τις ηλιακές καταιγίδες κατά τα τελευταία 50 χρόνια.

ΤΟ ΒΗΜΑ, 25/7/2014

EU's Next Challenges Are Geopolitical

Until recently, the greatest risks to European stability were internal. The euro-zone debt crisis triggered tensions between and within member states that at various times looked likely to lead to serious social unrest and even a breakup of the currency union. 

Those risks haven't gone away, as was clear from the European Parliament elections in May, which delivered big gains for euroskeptic parties. Even so, the probability that domestic economic conditions will lead to an extreme outcome in the euro zone has clearly fallen markedly since 2012.

Instead, the most pressing threats to European stability are now external. 

The shooting down of Malaysia Airlines Flight 17 with 298 people on board has dramatically raised the stakes in the war between the government of Ukraine and the pro-Russia separatists in the Donetsk region on the EU's eastern border. If Russian involvement is proved, calls for a far tougher European response than has so far been contemplated will surely be impossible to resist.

Meanwhile, the EU faces massive instability along its southern border in Syria, Israel and the Palestinian territories, Egypt and Libya. European leaders have also been anxiously looking at recent political unrest in Turkey. 

No wonder investors cited geopolitical risks as the second-biggest threat to the U.K.'s financial stability—after a collapse in the housing market—in a recent survey for the Bank of England. 

Yet there is little sign of this anxiety over geopolitical risks in financial markets. Markets barely budged in the wake of the Flight 17 disaster. Indeed, financial conditions have rarely been more buoyant. The Bank of England notes that at short horizons, measures of volatility are at, or are below, precrisis levels in equity, currency and interest-rate markets. Spreads on corporate bonds over benchmark government bonds have tightened to just above 2003-06 levels.

Are markets being complacent? In the short term, perhaps not. There are two main channels of contagion. 

The first is directly through trade. But these linkages are already well understood and European companies and investors have taken steps to limit their exposure to Russia and other conflict zones. German economic growth has softened as a result of the impact of sanctions on Russia, causing Berenberg Bank last week to downgrade its growth forecast for the euro zone in 2014 by 0.1 percentage point, to 1.5%. Fresh sanctions promised by the EU last week before the downing of Flight 17 will clearly hurt growth in countries most directly exposed to trade with Russia, including Germany and the U.K., but they wouldn't likely derail the nascent European recovery. 

The second channel for potential contagion is via financial markets. The risk of a market seizure has been heightened by postcrisis reforms to the banking industry, which have sharply reduced liquidity in financial markets. Bank of England officials estimate that inventories of financial assets held for market-making have fallen by two-thirds since the crisis, reflecting higher capital charges. 

Regulators argue that the core financial system is now more resilient to shocks and that there are now improved facilities to provide emergency liquidity. But these facilities are untested and steep falls in asset prices in response to a shock can't be ruled out. However, such a shock doesn't yet seem likely, nor is it clear how the market should price this tail-risk. 

But while the short-term risks from geopolitical instability on Europe's borders may be manageable, the long-term challenges are sizable. Violent upheavals in the eastern and southern Mediterranean are already creating refugee crises across southern Europe. In Greece and Italy in particular, the challenge of dealing with large influxes of migrants is a hot political issue. 

Thanks to the principle of free movement of people enshrined within the EU's single market, the borders of countries on the periphery of EU are the borders of the EU itself. That means that tensions on the periphery are quickly transmitted to the core, as migrants head to the richer north, fueling support for right-wing, anti-immigrant euroskeptic parties. Yet the EU has no common policy to police its borders, the burden of which falls on countries often least able to afford it—a point made forcibly by Italian Prime Minister Matteo Renzi in a recent speech to the European Parliament. 

Instability on the EU's borders also fuels instability within the EU. There are concerns in northern European countries such as France and the U.K. at the domestic impact that Middle East conflicts are having on elements of their large Muslim communities. Similarly, Eastern European governments with large ethnic Russian minorities worry about the destabilizing local consequences of the war in Ukraine. 

Until recently, the EU was able to stabilize its borders by holding out the prospect of membership or privileged market access to a queue of other countries knocking at the door, including Turkey, Ukraine, Armenia, Georgia, Moldova and Serbia. 

But concerns over the consequences of free movement within the single market and the crisis in Ukraine have shown that the EU has reached the limits of this approach. Incoming European Commission President Jean-Claude Juncker said last week that no new members would be admitted over the next five years. Yet the EU is struggling to identify an alternative relationship that it can offer its eastern and southern neighbors to enable them to coexist harmoniously.

Besides, soft power alone is unlikely to stabilize the EU's borders. The U.K. government argues that the greatest risk to European security is the failure to defend the principle of national sovereignty. One reason why the situation in Ukraine has escalated out of control is that the EU struggles to exert pressure. EU foreign-policy decisions require a unanimity among the 28 member states that is hard to achieve, given competing priorities. 

At the same time, the EU's defense capabilities are weak. Europe spends only 1.4% of gross domestic product on defense, the lowest of any region in the world, and a lack of coordination among member states further reduces its effectiveness. The result is that the EU lacks credible deterrence capability of its own.

Ultimately, these geopolitical risks could represent a threat every bit as severe as the euro crisis to Europe's cohesion and financial stability. And as with the euro crisis, the solution is likely to lie in closer integration. But the fact that integration is necessary doesn't make it any easier to achieve.

THE WALL STREET JOURNAL, 20/7/2014 

Τι είναι το tapering και γιατί τρομάζει οικονομίες - αγορές

Από τον Γιάννη Αγγέλη

Η μεγαλύτερη κάννουλα χρηματοδότησης στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα από την πτώση της Lehman Brothers μέχρι σήμερα, το πρόγραμμα «ποσοτικής χαλάρωσης» των ΗΠΑ, άρχισε να κλείνει (tapering), όπως είχε προειδοποιήσει τις διεθνείς αγορές από τον Μάιο του 2013 ο αποχωρήσας πρόεδρος της Fed, κ. Μπεν Μπερνάνκι.

Και ανοίγει νέο κύκλο αναταραχής στην παγκόσμια οικονομία και τις αγορές, δρομολογώντας την απόσυρση κεφαλαίων από τα Ε.Μ.

Τι είναι το tapering;

Με τη λέξη αυτή σηματοδοτείται η απόφαση των ΗΠΑ να σταματήσουν σταδιακά τη χρηματοδότηση του τραπεζικού συστήματος με 85 δισ. δολ. τον μήνα. Τον Ιανουάριο μειώθηκε σε 75 δισ. δολ. και τον Φεβρουάριο σε 65 δισ. δολ. Η απόφαση προβλέπει την ολική διακοπή αυτής της χρηματοδότησης (λέγεται «ποσοτική χαλάρωση» ή «QE») μέχρι τον Ιούνιο.

Το tapering, σε συνδυασμό με το πρόγραμμα μείωσης ελλείμματος και χρέους των ΗΠΑ, τρομοκρατεί τις αγορές.

Γιατί η αλλαγή αυτή είναι σημαντική;

Με αυτό το πρόγραμμα χρηματοδότησης η Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα (Fed) των ΗΠΑ αντιμετώπιζε τη χρηματοπιστωτική κρίση την τελευταία πενταετία μετά την πτώση της Lehman Brothers. To tapering ισοδυναμεί με σταδιακό κλείσιμο αυτής της κάννουλας χρηματοδότησης για την παγκόσμια οικονομία και το τραπεζικό σύστημα. Η απόφαση διακοπής της αποδίδεται στην εκτίμηση ότι εξάντλησε τον ρόλο της και η συνέχισή της αξιολογείται πλέον ως επικίνδυνη για τις ΗΠΑ.

Γιατί χτυπά τις αναδυόμενες οικονομίες;

Το tapering έχει προκαλέσει την αναστροφή/επιστροφή της ροής κεφαλαίων στις αγορές από τις αναπτυσσόμενες οικονομίες πίσω στις ΗΠΑ, καθώς το τέλος της QE τροφοδοτεί την αβεβαιότητα για το τι θα ακολουθήσει (αύξηση επιτοκίων, περιορισμός ρευστότητας, πληθωριστικές προσδοκίες) και προκαλεί ανεξέλεγκτες υποτιμήσεις εθνικών νομισμάτων και σπασμούς υπερχρέωσης στις οικονομίες με μεγάλα ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών (Τουρκία, Αργεντινή, Ινδία κ.ά.).

Τι συμβαίνει με τα χρηματιστήρια και τα ομόλογα;

Η αντίδραση των αγορών προς το παρόν προεξοφλεί τη συνέχιση του tapering (για την οποία αρχικά οι αγορές είχαν επιφυλάξεις), με αποτέλεσμα τη μαζική μετακίνηση κεφαλαίων προς ασφαλή καταφύγια (μετοχές, ομόλογα, νομίσματα). Αποτέλεσμα αυτού είναι η παρατηρούμενη «υπεραιμία» στα αμερικανικά ομόλογα / μετοχές / δολάριο, αλλά και στην Ευρώπη.

Ποιες οι επιπτώσεις στην Ευρώπη;

Η αλλαγή νομισματικής πολιτικής στις ΗΠΑ, ενώ προκαλεί μια προσωρινή εισροή κεφαλαίων και στην Ευρωζώνη από τις αναδυόμενες αγορές, τροφοδοτεί, ταυτόχρονα, τις ανησυχίες για το αν μπορεί να προχωρήσει πλέον η τραπεζική ενοποίηση, που, όταν δρομολογήθηκε, είχε στην αφετηρία της την πολιτική του QE, δηλαδή την άπλετη χρηματοδότηση των ευρω-τραπεζών τόσο από τη Fed όσο και από την ΕΚΤ. Τώρα η ΕΚΤ καλείται να καλύψει μόνη της τις πιέσεις από το κεφαλαιακό κενό σε συνθήκες stress test και μαζικής απομόχλευσης στην Ευρωζώνη.

Ποιες είναι οι πολιτικές συνέπειες;

Το tapering, σύμφωνα με μερίδα αναλυτών, αυξάνει τη γεωπολιτική ένταση ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ευρωζώνη. Εντείνει την οικονομική και, κατά συνέπεια, την πολιτική πίεση στις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης πέντε μήνες πριν από τις ευρωεκλογές και αυξάνει τις αποκλίσεις μεταξύ ευρωπαϊκού Βορρά και Νότου, λόγω των συνεπειών στο κόστος του χρήματος και της αναταραχής στα χρηματιστήρια και στην αγορά συναλλάγματος.

Οι επιπτώσεις για την Ελλάδα;

Το εύρος και το βάθος της αναταραχής θα κρίνουν τις επιπτώσεις στην Ελλάδα, η οποία έχει καταταχθεί -προσωρινά- στις αναπτυσσόμενες αγορές. Η συμμετοχή της, όμως, στο ευρώ (και η προοπτική βιωσιμότητας του χρέους) την καθιστά «περιφερειακό» σταθμό στη νέα διαδρομή των κεφαλαίων στις διεθνείς αγορές. Παραμένει, ωστόσο, εξαιρετικά ευάλωτος «σταθμός», λόγω της αβεβαιότητας της νέας κατάστασης.

capital.gr, 8/2/2014

Πηγή:www.capital.gr

Πηγή:www.capital.gr

Η κατάρρευση θα γραφτεί πρώτα στο ταμπλό...

1) Η ελληνική κατάρρευση θα γραφτεί πρώτα στο ταμπλό…

Αν τα χρηματιστήρια προβλέπουν μέσω των διακυμάνσεων των τιμών τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις, το Χ.Α. τους τελευταίους μήνες εμπεριέχει κάποιο μήνυμα, με άγνωστο προς το παρόν τον παραλήπτη.

Από το Νοέμβριο του 2013 και μετά ο ΓΔ έχει τεθεί σε μια τροχιά απότομων διακυμάνσεων πέριξ των 1.200 μονάδων με υψηλότερο σημείο τις 1.380 περί την 20η Μαρτίου και χαμηλότερο τις 1.058 μονάδες περί την 20η Μαΐου. Οι δυο γύροι των εκλογών του 2014 διεξήχθησαν στις 18 και 25 Μαΐου.

Η αγορά δυο μήνες νωρίτερα άρχισε να προεξοφλεί το πιθανό πολιτικό αδιέξοδο που προέκυψε από το εκλογικό αποτέλεσμα και επιδεινώθηκε στη συνέχεια από τους κυβερνητικούς χειρισμούς.

Βλέπε: Χρονιά αναταράξεων το 2014…

Αν οι διπλές εκλογές του περασμένου Μαΐου ήταν μια μεγάλη δημοσκόπηση, το μήνυμα που έβγαλαν ήταν η καταγραφή του αδιεξόδου και της σύγχυσης της ελληνικής κοινωνίας.

Τα δυο μεγαλύτερα κόμματα πέτυχαν ποσοστά κάτω από αυτά των βουλευτικών εκλογών του 2012, γεγονός που αποτυπώνει τη δυσπιστία του εκλογικού σώματος σε αμφότερα. Το εκλογικό σώμα έδειξε να ανέχεται την συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ γιατί φοβάται την ασυναρτησία και τις μηδενιστικές διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Καθένας που διαθέτει ελάχιστη κοινή λογική όταν ακούει το δημαγωγικό λόγο του Αλέξη Τσίπρα, κακέκτυπο του ύφους του Ανδρέα Παπανδρέου, χωρίς τη επάρκεια του τελευταίου να αντιλαμβάνεται τη κατεύθυνση του ανέμου, τον λούζει κρύος ιδρώτας.

Η κυβέρνηση

Η δικομματική συγκυβέρνηση μετά τον ανασχηματισμό προσπαθεί να συναγωνιστεί το ΣΥΡΙΖΑ σε λαϊκισμό, εν όψει της ανάγκης συγκέντρωσης 180 βουλευτών για την εκλογή προέδρου ή την πιθανότητα πρόωρων εκλογών.

Η κυβέρνηση με τον ανασχηματισμό έδειξε πως προτιμά να επανασυσπειρώσει την παραδοσιακή πελατειακή βάση πέριξ των απασχολούμενων στο δημόσιο, αναβάλλοντας για άλλη μια φορά εκλογικά επώδυνες μεταρρυθμίσεις.

Για τον ιδιωτικό τομέα έδωσε υποσχέσεις πως κάποτε στο μέλλον όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες θα μειώσει τη φορολογία και συνέχισε την καταστροφή της μικρομεσαίας τάξης με κατασχέσεις για φόρους και εισφορές που δεν καταβάλλονται κυρίως λόγω αδυναμίας.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πορεύονται κυρίως με τα στελέχη πρώτης γραμμής των κυβερνήσεων Κ. Καραμανλή και Γ. Παπανδρέου που ήταν αυτές που έριξαν τη χώρα στα βράχια.

Κανένα από τα δυο κόμματα δεν διαθέτει «πάγκο» άφθαρτων νέων στελεχών ικανών να στηρίξει μια ανανέωση του πολιτικού σκηνικού της κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς.

Αμφότερα φαίνεται να έχουν επιλέξει την αργή φθορά, λόγω απουσίας αξιόπιστης εναλλακτικής λύσης εκ των έσω.

Ο ΣΥΡΙΖΑ

Η αξιωματική αντιπολίτευση αποτελούμενη από ένα συνονθύλευμα στελεχών του βαθέως πελατειακού και διεφθαρμένου ΠΑΣΟΚ (μια συμμορία που ψάχνει κολυμβήθρα του Σιλωάμ) και αριστεριστών της μεταπολίτευσης (που εξέλαβαν την κρίση όπως οι μάρτυρες του Ιεχωβά μια θεομηνία σαν προπομπό της Δευτέρας Παρουσίας) στο πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα διέγνωσε τα όρια της εκλογικής επιρροής κάτω από αυτά που επιτρέπουν πρόσβαση στην εξουσία. Αποφάσισε λοιπόν να προσανατολίσει το σχήμα προς τον κέντρο, γεγονός που άρχισε να προκαλεί ήδη τριγμούς.

Το «σκαρί» αυτό όμως έχει δομηθεί σαν «σχεδία» που πρέπει να επιπλέει σε άγρια αντιμνημονιακά κύματα και ως εκ τούτου είναι απίθανο να πλεύσει ποτέ ως εύδρομο «καταδρομικό» στις ανοιχτές θάλασσες του απαιτητικού κέντρου.

Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα απομακρύνεται από την προοπτική της εξουσίας και της κουτάλας τόσο τα τρωκτικά του ΠΑΣΟΚ θα αναζητούν αλλού κολυμβήθρες.

Η Χρυσή Αυγή

Η εκτόξευση της Χρυσής Αυγής μέσα σε 2-3 χρόνια στο 10% δείχνει τη απόγνωση ενός μέρους της ελληνικής κοινωνίας που προσπαθεί να εκφραστεί αντισυστημικά, στο πολιτικό σκηνικό της μεταπολίτευσης.

Αν η ηγεσία της ΧΑ δεν ήταν μια ακραία σέχτα με ναζιστικά πρόσημα και ρίζες στο κόσμο της νύχτας, ο σχηματισμός αυτός θα μπορούσε να έχει πολλαπλάσια εκλογική δύναμη και να αποτελεί ρυθμιστή.

Ο ευκαιριακός λόγος του ΛΑΟΣ που προσπαθούσε να ψαρεύει στα θολά νερά από την ακροδεξιά μέχρι την κεντροαριστερά και τα κοσμικά και τηλεοπτικά κοινά, έδειξε πως το κομμάτι αυτό απαιτεί ριζοσπαστικό λόγο και λύσεις. Κυρίως απαιτεί τάξη, πειθαρχία προστασία από την ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση και ισχυρή παρουσία του κράτους στην οικονομία.

Το πολιτικό σύστημα παίζει τη «νέα μεταπολίτευση» κορώνα-γράμματα με την προσπάθεια αντιμετώπισης της ΧΑ με δικαστικές αποφάσεις και όχι με πολιτική αντιπαράθεση, όπου αδυνατεί γιατί δεν έχει απέναντι τρόφιμους των κομματικών συνδικαλιστικών σωλήνων.

Το Ποτάμι

Το Ποτάμι εμφανίστηκε στις Ευρωεκλογές και απέσπασε ένα 7%, ποσοστό ικανό να λειτουργήσει σαν εφαλτήριο για τη συνέχεια. Η ρευστότητα και η απογοήτευση στη Κοινωνία είναι τέτοια που εύκολα θα μπορούσαν να το εκτοξεύσουν στις επόμενες εκλογές στις δυο πρώτες θέσεις. Το ίδιο εύκολα όμως θα μπορούσε να εξαφανιστεί και πριν τις εκλογές.

Με το μέχρι τώρα στίγμα του το Ποτάμι έχει δείξει πως μπορεί να τραβά ψήφους από όλο το πολιτικό φάσμα, καθώς εντοπίζει πως τα ελληνικά προβλήματα, προσχηματικά είναι προβλήματα αριστερής ή δεξιάς οπτικής γωνίας και λύσης. Κυρίως είναι προβλήματα που αντιμετωπίζονται με την Κοινή Λογική και Πρακτικές λύσεις.

Η αναγνωρισιμότητα του Σ.Θ. και η αποδοχή του από μερικές δεκάδες γνωστών προσώπων της δημόσιας ζωής, που έχουν διατηρήσει ίχνη σοβαρότητας και κύρους στην κοινωνία, είναι το μυστικό της επιτυχίας του Ποταμιού, εκεί που απέτυχαν άλλοι νέοι μεταρρυθμιστικοί σχηματισμοί. Το «θολό» πολιτικό στίγμα για το οποίο το κατηγορούν, είναι ίδιον των πολυσυλλεκτικών σχηματισμών, σε πρώτη ανάγνωση. Σε δεύτερη νομίζω πως το στίγμα είναι καθαρό και ευανάγνωστο.

Αν ξεπεράσει τις αντιφάσεις της πολιτικής οργάνωσης που τώρα ξεκινά και τη επίθεση του πολιτικού και μιντιακού κατεστημένου που άρχισε να διαγνώθει σ’ αυτό την απειλή, μπορεί να παίξει ρόλο στις εξελίξεις.

Κοινωνία σε μετάβαση

Οι παραπάνω διεργασίες δείχνουν πως η ελληνική κοινωνία είναι μια κοινωνία σε μετάβαση. Σιγά-σιγά συνειδητοποιεί τα αίτια του ελληνικού προβλήματος που είναι σύνθετο καθώς αφορά σε εσωτερικά αλλά και διεθνή αίτια. Το παλιό πολιτικό σκηνικό ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να διεκδικήσει ένα 60% μέσω μιας νέας εκδοχής διπολισμού.
Ένα κομμάτι προσανατολίζεται σε μια δεξιά συντηρητική στροφή βρίσκεται εγκλωβισμένο στην ΧΑ λόγω απουσίας άλλης περισσότερο αξιόπιστης απάντησης.

Και ένα μεταρρυθμιστικό κομμάτι φιλοευρωπαϊκό της κεντροαριστεράς με φιλοδοξίες και δυνατότητες και στη κεντροδεξιά λόγω απουσίας ανταγωνισμού προς το παρόν δείχνει να βρίσκει έκφραση μέσω του Ποταμιού.

Η σταθερά που κρατά όρθια την ελληνική οικονομία και κοινωνία, παραμένει η απόφαση της Ευρωζώνης, του ΝΑΤΟ και της Κίνας: Η Ελλάδα θα μείνει σταθερή εντός του Ευρώ. Όλες οι παραπάνω δυνάμεις μεθοδεύουν την χρηματοδότηση αυτής της σταθερότητας με αντάλλαγμα μεταρρυθμίσεις τις οποίες το εγχώριο πολιτικό σύστημα προσπαθεί να απονευρώσει από την ουσία τους προκειμένου να διατηρήσει τα προνόμιά του.

Η πιθανότητα ενός ατυχήματος είναι μειωμένη εμφανώς πλέον σε σχέση με το 2012, αλλά παραμένει ορατή. Επίσης η εύθραυστη ισορροπία που επιτυγχάνουν οι εισροές από την τουριστική βιομηχανία συν οι θέσεις εργασίας από τα έργα υποδομής που χρηματοδοτούν οι Ευρωπαίοι και μισθοί των 500 Ευρώ (δίκην ταμείου ανεργίας) από τα ΕΣΠΑ μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανατραπεί από μια διεθνή κρίση ή μια εσωτερική κατάρρευση δημοσίων εσόδων και ασφαλιστικών ταμείων… Αμφότερα με πιθανότητες αυξάνουσες συν τω χρόνω…

Την έξοδο από αυτή την κατάσταση θα δείξει πρώτο το ελληνικό χρηματιστήριο, με έξοδο προς τα κάτω ή προς τα πάνω… ή και τα δύο με σειρά και διάρκεια ανάλογη των εξελίξεων.

capital.gr

Πηγή:www.capital.gr

Η απαιδευσία των πολιτικών κυοφορεί τερατογενέσεις

Ο όρος «λαϊκή δεξιά» μοιάζει λεκτικό πυροτέχνημα, κενό από κάθε πολιτικό ρεαλισμό – όπως και το κενολόγημα «κεντροαριστερά». Οταν η εκδοχή της πολιτικής είναι μόνο διαχειριστική και ολική η έκλειψη κοινωνικών στόχων άλλων πέρα από την αύξηση της καταναλωτικής ευχέρειας, τότε η πολιτική γίνεται παιχνίδι παραγωγής ψευδαισθήσεων. Το παιχνίδι οργανώνεται με τους κανόνες εντυπωσιασμού του καταναλωτή, κανόνες του μάρκετινγκ – η «λαϊκή δεξιά» ή η «κεντροαριστερά» είναι τα λεκτικά ισοδύναμα στην πολιτική με το «λευκότερο του λευκού» στα απορρυπαντικά ή με το «διπλό φλουοράιντ» στις οδοντόκρεμες.

Το 1974 ο Κων. Καραμανλής ίδρυσε ένα καινούργιο κόμμα: σαφώς σχήμα - όχημα για να ασκήσει την προσωπική του δεξιότητα στη διαχειριστική πολιτική. Προδικτατορικά ονόμαζε το κόμμα του «Εθνική Ριζοσπαστική Ενωση», μεταδικτατορικά το ονόμασε «Νέα Δημοκρατία». Και οι δύο ονομασίες ήταν απολύτως εμπορικές (διαφημιστικές), δεν απηχούσαν κοινωνικούς στόχους ούτε πολιτικές προτεραιότητες. Πολιτική φιλοσοφία του Κων. Καραμανλή ήταν, σαφέστατα, ο Ιστορικός Υλισμός, με άψογο (χρησιμοθηρικό) σέβας για το εθνικοθρησκευτικό «εποικοδόμημα».

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ίσως πανουργότερος, διέβλεψε τις συνέπειες του κενού που είχε αφήσει στις συνειδήσεις η γελοιοποίηση του εθνικοθρησκευτικού «εποικοδομήματος» από τη χούντα. Δεν δίστασε να αγνοήσει τον διεθνιστικό χαρακτήρα των «σοσιαλιστικών» (υποτίθεται) αρχών του και να συνθηματολογήσει με μια ρητορική πατριωτικού ελληλοκεντρισμού, ολοφάνερα ιδεοληπτικού αλλά αρεστού στη μάζα. Αποδείχθηκε όμως και αυτός ο «πατριωτισμός» παροδικό διαφημιστικό τέχνασμα, που ταχύτατα θάφτηκε, μαζί με τον «σοσιαλισμό», στη θυελλώδη και αδίστακτη υστερία απόλυτης προτεραιότητας του καταναλωτισμού. Υστερία που ισοπέδωσε το πολιτικό τοπίο εξαφανίζοντας και τα τελευταία ίχνη διαφοροποιήσεων λογικής του «δημοσίου συμφέροντος» ή στοχεύσεων «ποιότητας» του κοινού βίου.

Για λόγους που δύσκολα ανιχνεύονται, η εμφανιζόμενη ως «αριστερά» στην Ελλάδα, μετά τη μεταπολίτευση, προσπάθησε με κάθε τρόπο και πολύ πάθος να χαρίσει στη χούντα των μικρονοϊκών δικτατόρων του 1967 - 1974 (και μετά την έκλειψη του πανάθλιου συμπτώματος) την εσαεί αποκλειστικότητα εκπροσώπησης και διαχείρισης (μονοπώλιο) όχι μόνο του εθνικιστικού πρωτογονισμού και της ψυχολογικής πατριδοκαπηλίας, αλλά κάθε εκδοχής του πατριωτισμού: Η χρήση και μόνο της λέξης «πατρίδα». Η αναφορά σε ελληνική ιδιαιτερότητα (αναγκών, ιστορικών εθισμών, ιεράρχησης προτεραιοτήτων, νοοτροπίας και πολιτισμού). Η παραδοχή οργανικής, εξελικτικής συνέχειας της ελληνικής γλώσσας από την αρχαιότητα ώς σήμερα, συνέχειας της ιστορικής συνείδησης των Ελλήνων. Ο ουσιαστικός, δημιουργικός εξελληνισμός της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η αποκαλυπτική ελληνικότητα της Τέχνης, των θεσμών της παιδείας της – τέτοια και πλήθος ανάλογα θέματα χαρακτηρίστηκαν από την «αριστερά» ότι προδίδουν σαφή προσχώρηση στη χουντική «εθνικοφροσύνη», εκφράζουν «τον αμυντικό εθνικισμό του ελληνικού εθνολαϊκισμού», δεν απέχουν πολύ από τον φασισμό, συντηρούν το φάσμα μιας αενάως επαπειλούμενης χούντας.

Εντεχνα και μεθοδικά θάφτηκε, αποσιωπήθηκε, αγνοήθηκε κάθε έκφραση πατριωτισμού – ελληνοκεντρισμού που βρισκόταν στους αντίποδες (αναιρούσε την ψευτιά) της εθνικιστικής καπηλείας ή υστερίας. Καμιά ποτέ παραμικρή νύξη από την «αριστερά» για τον ελληνοκεντρισμό λ.χ. του Μάνου Χατζιδάκι και τη συναρπαστική, ανεπανάληπτη πολιτική πραγμάτωση αυτού του ελληνοκεντρισμού στο «Τρίτο Πρόγραμμα». Απόλυτη αποσιώπηση του πατριωτικού μανιφέστου της μεταπολίτευσης, που είναι το κείμενο του Οδυσσέα Ελύτη «Τα δημόσια και τα ιδιωτικά»: η ελληνική ετερότητα ως δυνατότητα ενεργητικής μετοχής στο παγκοσμιοποιημένο σήμερα. Αγνόησε χυδαία και προκλητικά η «αριστερά» τον πολιτικό Σεφέρη, τις συγκλονιστικές του υποθήκες και νουθεσίες, αγνόησε την πολιτική σκέψη του συνεπέστατου στις εκσυγχρονιστικές του απαιτήσεις, ελληνοκεντρικού ευρωπαϊστή, Γιώργου Θεοτοκά.

Εσκεμμένα και δόλια επιδίωξε η «αριστερά» να αγνοηθεί και παρακαμφθεί η γνησιότητα του πατριωτισμού, να ταυτιστεί ο πατριωτισμός στις συνειδήσεις «με την πολιτική κουλτούρα και τις αξίες των λαϊκών στρωμάτων του συντηρητισμού... Αγροτικοί πληθυσμοί, ηλικιωμένοι και θρησκευόμενοι (δηλαδή: λούμπεν στοιχεία της ελλαδικής κοινωνίας), όλοι εχθρικοί απέναντι στη δυτική πολυπολιτισμική κουλτούρα (αλήθεια: πολυπολιτισμικός ο Γερμανός; πολυπολιτισμικός ο Γάλλος;) με ροπή στον αυταρχισμό, κάνουν δυναμικές εμφανίσεις σε συλλαλητήρια για το Μακεδονικό ή για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες». Αυτό θέλει η «αριστερά» να είναι ο πατριωτισμός στην Ελλάδα.

Για λόγους που ακόμα πιο δύσκολα ανιχνεύονται, αυτήν ακριβώς την αντίληψη για τον πατριωτισμό και την ελληνικότητα εγκολπώθηκε και η «Νέα Δημοκρατία» – παλεύει με κάθε τρόπο, χρόνια τώρα, να αποφύγει τη «ρετσινιά» του πατριωτικού κόμματος ή των κριτηρίων φιλοπατρίας (αξιοπρέπειας) στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής. Η καταγραφή και μόνο των συμπτωμάτων αυτής της υστερικής φοβίας θα απαιτούσε πολυσέλιδο σύγγραμμα – θυμηθείτε την εκπαιδευτική πολιτική της κυρίας Γιαννάκου, τον πελιδνό και άφωνο Καραμανλή, τον βραχύ, τη νύχτα που η Τουρκία παζάρευε τον τίτλο του υποψήφιου μέλους της Ε.Ε., χωρίς να υπάρχει κανένας να της θέσει στοιχειώδεις όρους σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου.

Η Ν.Δ. αρνήθηκε μετά βδελυγμίας να αποτελέσει κόμμα πατριωτικό, να υπηρετήσει την κοσμοπολίτικη ελληνικότητα του Σεφέρη, του Θεοτοκά, του Ελύτη, του Μάνου Χατζιδάκι. Το νοητικό επίπεδο και η στάθμη καλλιέργειας των στελεχών της καθήλωσαν το κόμμα σε ουραγό της «αριστεράς»: να ταυτίζει την ελληνικότητα με τον επαρχιώτικο εθνικισμό και τη βαλκανική μιζέρια, να αποκλείει κάθε ενεργό ρόλο ελληνικής ετερότητας στον εντόπιο και στον διεθνή πολιτικό στίβο.

Ετσι φτάσαμε «κάποιοι κλόουν της πολιτικής σκηνής» να διεκδικούν στο κοινοβούλιο και στην κοινωνία την εκπροσώπηση του πατριωτισμού και της ελληνικότητας, ακριβώς με τις προδιαγραφές που βολεύουν απολύτως τη δολιότητα της «αριστεράς» και την ευτέλεια της Ν.Δ. Τα ονόματα των κλόουν γνωστά, γραφικά, «της πλάκας». Μήπως και ο εθνικιστικός τραμπουκισμός της Χ.Α. είναι επίσης αποκύημα της ίδιας πολιτικής;

Χρήστος Γιανναράς

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 6/7/2014

Μελανό κεφάλαιο της Μεταπολίτευσης;

Η Δημόσια Ιστορία στη χώρα μας είναι σαν τον δημόσιό της διάλογο. Πάει με τις μπάντες. Από εμπεδωμένη άποψη της «καταραμένης Δεξιάς που κατέστρεψε την Ελλάδα» (κάτι που καλλιέργησε επιτυχώς σύμπασα η Αριστερά), περνάμε σταδιακά στο «καταραμένο ΠΑΣΟΚ που κατέστρεψε την Ελλάδα» , κάτι που καλλιεργείται αμφίπλευρα -από τη Δεξιά και από την Αριστερά- και για διαφορετικούς λόγους. Βασικός στόχος της κριτικής είναι η δεκαετία του ’80 που παρουσιάζεται ως το μελανό κεφάλαιο της Μεταπολίτευσης. Αν και αυτήν τη δεκαετία φούντωσαν πολλά αρνητικά δαιμόνια (με κορυφαία τον λαϊκισμό και τη διόγκωση του κράτους), αυτά δεν ήταν καινά δαιμόνια. Προϋπήρχαν...

Για παράδειγμα, οι εθνικοποιήσεις σημαντικών τομέων της οικονομίας γίνονται κατά τη διακυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή (1977-1980), ενώ στη δεκαετία του ’80 η χώρα βιώνει απλώς τον επίλογο της κατάρρευσης της μέχρι τότε προστατευμένης ελληνικής βιομηχανίας και έχουμε την κρατικοποίηση των προβληματικών επιχειρήσεων. Βεβαίως η διαχείριση αυτών των προβληματικών ήταν ένα διαρκές σκάνδαλο με κομματικές προσλήψεις και κομισάριους ως διοικητές, αλλά η κρατικοποίησή τους ήταν τότε πολιτικός μονόδρομος. Πέρα από κάποιες ελάχιστες φιλελεύθερες φωνές στη Νέα Δημοκρατία, υπήρχε γενική συναίνεση ότι «το κράτος πρέπει να κάνει κάτι γι’ αυτό». Οι φιλελεύθερες ιδέες ήταν υπό διωγμόν και στη Νέα Δημοκρατία. Να σημειώσουμε εδώ ότι το 1983 το Πειθαρχικό της Ν.Δ. επέβαλε «επιεικώς» στον κ. Στέφανο Μάνο την ποινή της «εγγράφου επιπλήξεως και τον αποκλεισμό του από τα όργανα του κόμματος επί εξάμηνο», διότι μίλησε για την ανάγκη αποκρατικοποιήσεων, απελευθέρωσης του τραπεζικού συστήματος, κατάργησης ελέγχου των τιμών κ.ά.

Βεβαίως στη δεκαετία του ’80 το κράτος μεγαλώνει δραματικά και για να χωρέσουν και «τα δικά τους παιδιά» αλλά και για να ικανοποιηθούν κοινωνικές ανάγκες πρόνοιας, όπως ήταν το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Να σημειώσουμε εδώ ότι οι δημόσιες δαπάνες στην Ελλάδα το 1980 ήταν 29% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος των δεκαπέντε ευρωπαϊκών χωρών -που μετά έγινε Ευρωπαϊκή Ενωση- ήταν 45,6% (Χρυσάφης Ιορδάνογλου, «Κράτος και ομάδες συμφερόντων», εκδ. Πόλις). Το 1989 οι δαπάνες «εξευρωπαΐζονται» ως ποσοστό του ΑΕΠ (όχι όμως ως προς τη διάρθρωσή τους: οι σπατάλες είναι τεράστιες) αλλά δεν «εξευρωπαΐζονται» τα έσοδα του κράτους. Το 1980 οι φόροι ήταν 21,8% του ΑΕΠ, 7,2 μονάδες λιγότερες των δαπανών. Το 1990 τα φορολογικά έσοδα παρέμεναν τα χαμηλότερα στην ΕΟΚ: 26,4% του ΑΕΠ, έναντι 34,8% στη Γερμανία ή 42% στη Γαλλία ή 41,9% στο Βέλγιο κ.ο.κ.

Η κληρονομιά του Εμφυλίου

Η μεγάλη αναπηρία όμως της χώρας δεν είναι η κληρονομιά του μεγάλου κράτους. Αυτό διορθώνεται, όπως έγινε και σε πολλές χώρες της Ευρώπης μετά τη δεκαετία του ’90. Μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το συγκεντρωτικό κράτος, το οποίο δεν είναι κληρονομιά της δεκαετίας του ’80, αλλά στήνεται από τις μετεμφυλιακές κυβερνήσεις έχοντας σαφή πολιτική στόχευση. Είναι αστείο, αλλά όλα σχεδόν όσα υπερασπίστηκε και υπερασπίζεται σήμερα η Αριστερά ως «λαϊκές κατακτήσεις» είναι Δεξιά δημιουργήματα και μάλιστα όχι της καλύτερης Δεξιάς. Ενα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η «επετηρίδα» των εκπαιδευτικών για την κατάργηση της οποίας έγιναν πραγματικές μάχες με τα ΜΑΤ έξω από τα σχολεία το 1998. Το κεκτημένο όμως της «επετηρίδας» (όπως αποκάλυψαν οι Χάρης Αθανασιάδης και Νίκος Μαραντζίδης στο άρθρο τους «Συγκρούσεις του παρελθόντος και αβεβαιότητες του μέλλοντος», 1999) θεσπίστηκε το 1937 από τη δικτατορία Μεταξά για να αποκλειστεί ο διορισμός, από τα αποκεντρωμένα εποπτικά συμβούλια των σχολείων, όσων είχαν «ανατρεπτικά φρονήματα».

Κατά τον ίδιο τρόπο, οι μετεμφυλιακές κυβερνήσεις της Δεξιάς φοβούνταν ότι στους αποκεντρωμένους θεσμούς που είχε το ελληνικό κράτος -όπως ήταν οι δήμοι, τα πανεπιστήμια, οι τράπεζες κ.λπ.- μπορούσαν να εκλεγούν ή να ανελιχθούν άτομα που είχαν αριστερές απόψεις. Συγκεντρώνοντας τα πάντα στο κεντρικό κράτος, το οποίο ήλεγχαν οι νικητές του Εμφυλίου, τέτοιος κίνδυνος δεν υπήρχε. Η αλήθεια επίσης είναι ότι, ενώ η διακηρυγμένη πολιτική του κράτους ήταν μόνο εναντίον του κομμουνισμού, οι διαγκωνισμοί και οι φιλοδοξίες σε κατώτερο επίπεδο απέκλειαν και όσους βαφτίζονταν «συνοδοιπόροι του τέρατος». Κάποιος, για παράδειγμα, που εποφθαλμιούσε κάποια θέση μπορούσε εύκολα να διαβάλει τον πιο άξιο ανθυποψήφιό του, διότι όλοι είτε είχαν κάποιον συγγενή που ήταν κομμουνιστής είτε κάποια στιγμή είπε κάτι εκτός της «εθνικής γραμμής». Είναι δε περίεργο ότι σε μια χώρα που είχε πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων για την πρόσληψη στο Δημόσιο διαβάλλεται το ΠΑΣΟΚ ως πατέρας του κομματικού κράτους. Στην πραγματικότητα, ο Ανδρέας Παπανδρέου παρέλαβε ένα εν πολλοίς κομματικό κράτος (δεν πρόλαβαν να κάνουν πολλά στην περίοδο 1974-1981 οι κυβερνήσεις Κωνσταντίνου Καραμανλή) και το έκανε δικομματικό ή καλύτερα διακομματικό. Φυσικά η πρόσληψη Πρασίνων ως αντιστάθμισμα στην κυριαρχία των Βένετων δεν απαντούσε στις ανάγκες του σύγχρονου Δημοσίου, αλλά σάμπως απαντούσε η διάρθρωση του Δημοσίου με τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων μετά τον Εμφύλιο;

Το βασικό πρόβλημα ήταν ότι η πολιτική διαχείριση του μετεμφυλιακού κράτους άφησε ως κληρονομιά συγκεντρωτικούς θεσμούς, οι οποίοι ακόμη και σήμερα είναι η μεγάλη αναπηρία του ελληνικού κράτους. Οι θεσμοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης μαράζωσαν και τώρα οι τοπικές κοινωνίες (μέσα από λάθη, διαφθορά, εκλογική τιμωρία) προσπαθούν να τους αναστήσουν. Τα μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια, που υπήρχαν πριν από τη δεκαετία του ’40, έγιναν παραρτήματα του υπουργείου Παιδείας κι ακόμη σήμερα προσπαθούμε με πολλά πισωγυρίσματα να τα ξεκολλήσουμε. Ακόμη και εθιμικές νησίδες αυτονομίας καταπατήθηκαν, όπως ήταν η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας. Πολύ πριν η Τράπεζα της Ελλάδος γίνει ανεξάρτητη αρχή, με τον διοικητή της αμετακίνητο από τις κυβερνήσεις, η Εθνική Τράπεζα ήταν προπύργιο των αστών της χώρας και ο διοικητής παρέμενε αμετακίνητος καθ’ όλη τη θητεία του. Οπως γράφει στην Ιστορία του ο Σπύρος Μαρκεζίνης: «Ο πρωθυπουργός ήθελε καταρχήν άμεση απαλλαγή της Εθνικής από την εποπτεία του (κεντρώου) Γ. Πεσμαζόγλου, προέδρου του Δ.Σ., και υπέδειξε την απομάκρυνσή του, καθώς και την αντικατάσταση του διοικητού (επίσης φιλελεύθερου) Στ. Κωστόπουλου». Τελικώς διά της συγχώνευσης με την Τράπεζα των Αθηνών η Εθνική έγινε ένα από τα παρακλάδια της κεντρικής κυβέρνησης.

Λάθη και υπερβολές

Στο πλαίσιο ενός μικρού σημειώματος για μια τόσο σύνθετη δεκαετία, δεν θα αναφερθούμε στα πολλά και μεγάλα αρνητικά της περιόδου, όπως ο νόμος πλαίσιο για τα ΑΕΙ, η ενίσχυση των συνδικαλιστικών ελίτ διά της εργατικής νομοθεσίας, η αντικατάσταση της στρεβλής ιεραρχίας στο Δημόσιο με μια ακόμη χειρότερη κ.λπ. Αυτά συζητιούνται και με το παραπάνω. Δεν θα αναφερθούμε επίσης στις κοινωνικά φιλελεύθερες τομές της περιόδου, όπως ήταν η αναμόρφωση του οικογενειακού δικαίου· μην ξεχνάμε ότι μέχρι το 1982 οι μοιχοί διαπομπευόταν τυλιγμένοι σε σεντόνια στα αστυνομικά τμήματα. Αυτά ουδόλως συζητιούνται. Απλώς πρέπει να επισημάνουμε ότι, αποτυπώνοντας λάθος και με υπερβολές τις ιστορικές περιόδους, καταλήγουμε να διορθώνουμε τα λάθος προβλήματα. Η δεκαετία του ’80 ήταν επιζήμια για τη χώρα όχι επειδή γκρέμισε τις στρεβλές ιεραρχίες που είχαν οικοδομηθεί μετά τον Εμφύλιο, αλλά επειδή τις αντικατέστησε λαϊκιστικά με χειρότερες. Για παράδειγμα, η παντοκρατορία της «έδρας» στα ΑΕΙ έπρεπε να τελειώσει. Αλλά δεν έπρεπε να αντικατασταθεί από την παντοκρατορία των μειοψηφιών, ασχέτως αν αυτές είχαν δημοκρατικό προσωπείο. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ εκείνη τη δεκαετία είναι ότι παρέλαβαν ένα «δεξιό» συγκεντρωτικό κράτος για να παραδώσουν ένα «σοσιαλιστικό» συγκεντρωτικό κράτος. Βεβαίως υπήρξαν ρωγμές αποκέντρωσης (όπως ήταν η ενίσχυση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης το 1984, κάτι που οδήγησε δύο χρόνια μετά στην εκλογή Εβερτ, Ανδριανόπουλου Κούβελα και στο σπάσιμο του κρατικού μονοπωλίου στα ερτζιανά), αλλά αυτά δεν ήταν παρά αναλαμπές. Η βασική φιλοσοφία παρέμεινε ανέπαφη κι απλώς συμπεριέλαβε και τους «άλλους», τους ηττημένους του Εμφυλίου.

Πάσχος Μανδραβέλης

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Ρωσία: Εμφάνιση κρατήρα από άγνωστη αιτία στη Σιβηρία

Κρατήρας αγνώστου προελεύσεως εμφανίστηκε στη Σιβηρία της βόρειας Ρωσίας, σε περιοχή πλούσια σε κοιτάσματα φυσικού αερίου. Η περιοχή ονομάζεται Γιαμάλ και στα ρωσικά σημαίνει «Τέλος του Κόσμου».

 Η εμφάνιση του κρατήρα οδήγησε στη διατύπωση διάφορων θεωριών συνωμοσίας στο Διαδίκτυο για εμφάνιση UFO, καθώς και για περίπτωση πτώσης μετεωρίτη στη Γη.

Η πλέον αληθοφανής εξήγηση είναι η άνοδος της θερμοκρασίας παγκοσμίως δημιούργησε συνθήκες έκρηξης στο υπέδαφος της περιοχής, σχετιζόμενης με το λιώσιμο των πάγων, με αποτέλεσμα μείγμα αερίου, αλάτων και νερού να εκραγεί. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει τα σκούρα πλευρικά του κρατήρα, τα οποία πιθανόν να προέρχονται από τη φωτιά της έκρηξης.

ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 16/7/2014

Συμπεράσματα από το Μουντιάλ

1ο Συμπέρασμα. Όσο και να εμπορευματοποιηθεί το ποδόσφαιρο, δεν θα σταματήσει να είναι ένα φαινόμενο πολέμου. Τι θέλω να πω; Σε πείσμα όλων των δήθεν πολιτισμένων, φιλο- ευρωπαϊστών, η αντίδραση του Τόμας Μίλερ δείχνει ποιό είναι το αληθινό διακύβευμα του αγώνα. Συγχαίρω τους Γερμανούς, όπως και τους κατά καιρούς αποικιοκράτες, διότι με σαφήνεια και παρρησία εκφράζουν αυτό που πάντα τους απασχολεί- πέραν από τα γλυκανάλατα ευ αγωνίζεσθαι, όχι στον ρατσισμό, πολυπολιτισμικά κ.α.

2ο Συμπέρασμα. Ο Μέσι δεν είναι Μαραντόνα. Είναι διαφορετικός. Ο Μέσι είναι διανοούμενος της μπάλας. Ένα ανθρώπινο κομπιούτερ που βλέπει χώρους και μοιράζει πάσες. Ο Μαραντόνα ήταν, πέρα από τρελάρας, ένας τσαμπουκάς της αλάνας. Με έντονο βουλητικό. Όλοι έχουν αναλύσει το γκολ με το χέρι, κανείς όμως δεν έχει δει σ' αυτήν την "αν- ηθικότητα" τη δήλωση μίας έντονης βούλησης να πετύχει, σε πείσμα και πάρα τους νόμους και τους κανόνες. Ήταν ένας νιτσεϊκός της αλάνας και της φτώχειας. Ο Μέσι δεν είναι έτσι. Και γι' αυτό δεν έχει τον τσαμπουκά να πάρει πάνω του ένα παιχνίδι. Αυτός μόνος του. Ο Μέσι ως διανοούμενος της μπάλας είναι επιτελικός. Αυτό σημαίνει ότι όταν έλθει η στιγμή ένα έθνος ολόκληρο να περιμένει απ' αυτόν την σωτηρία του (ίσως και άλλα πολλά έθνη...), αυτός θα συνθλιβεί από το βάρος της ευθύνης. Και θα κάνει εμετό. Οι διανοούμενοι δεν αντέχουν τις επικές συγκρούσεις. Ανήκουν στον κόσμο της στρατηγικής, και όχι στον κόσμο του Ομήρου. Από την άλλη, βέβαια, οι "Αχιλλείς", τύπου Μαραντόνα, εύκολα και νομοτελειακά όταν φύγει η υπέρτατη στιγμή, αυτοκτονούν μέσα στο ο,τιδήποτε. Είναι αυτοκαταστροφικοί. Διότι έχουν μάθει να ζουν με πάθος. 

3o Συμπέρασμα. Και οι Γερμανοί; Είναι μεθοδικοί, ακούραστοι και σου βγάζουν το λάδι, όπως οι Ρωμαίοι της Αυτοκρατορίας. Θα επιτίθενται και θα επιτίθενται, μέχρι να σου βρουν το λάθος. Την αδύνατη στιγμή. Θαυμάζεις το κουράγιο του σύγχρονου Ρωμαίου λεγεωνάριου. Μέχρι εκεί. Τα υπόλοιπα σε τέσσερα χρόνια.

Μαν. Βαρδής
democracycrisis.com

Πτήση ΜΗ17: Χάθηκαν 100 επιστήμονες ειδικοί κατά του AIDS

Ογδόντα παιδιά, εκ των οποίων τρία βρέφη, και 100 επιστήμονες, ειδικοί για το AIDS, ήταν ανάμεσα στους 298 επιβαίνοντες της μοιραίας πτήσης που συνετρίβη στην ανατολική Ουκρανία.

Ανθρωποι από 40 εθνικότητες ταξίδευαν από το Αμστερνταμ προς την Κουάλα Λουμπούρ της Μαλαισίας: 173 Ολλανδοί, 38 Μαλαίοι, 27 Αυστραλοί, 23 Αμερικανοί, 11 Ινδονήσιοι, 9 Βρετανοί, τέσσερις Γερμανοί, τέσσερις Βέλγοι, τρεις Φιλιππινέζοι και ένας Καναδός είναι επιβεβαιωμένα νεκροί.

Η επιστημονική κοινότητα θρηνεί, επίσης, πολλά θύματα, καθώς στην πτήση ταξίδευαν ερευνητές καθ' οδόν προς ένα διεθνές συνέδριο για το AIDS, που διεξάγεται την Κυριακή, στην Μελβούρνη της Αυστραλίας. Ανάμεσα στους νεκρούς είναι και ο Βρετανός υπεύθυνος Τύπου της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, πολυμελής αποστολή της οποίας κατευθυνόταν επίσης προς την Μελβούρνη.

Δημοσιεύματα αυστραλιανών εφημερίδων αναφέρουν σήμερα ότι περίπου 100 από τους επιβάτες ήταν επαγγελματίες ή ακτιβιστές που πήγαιναν στο συνέδριο για το AIDS. Οι διοργανωτές ανακοίνωσαν ότι το συνέδριο θα διεξαχθεί, αφιερωμένο στη μνήμη των συναδέλφων που έχασαν τόσο τραγικά την ζωή τους.

 

ΤΟ ΒΗΜΑ

Χερσαία επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου διέταξε τον στρατό της χώρας του να αρχίσει χερσαία επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας, αναφέρει επίσημη ανακοίνωση του γραφείου του που δόθηκε στη δημοσιότητα πριν από λίγο. Ανακοίνωση του Γενικού Επιτελείου Στρατού του Ισραήλ που δόθηκε αμέσως μετά ανέφερε ότι η επιχείρηση αυτή αρχίζει.

Οι άκαρπες προσπάθειες για εκεχειρία κόστισαν τη ζωή και άλλων ανθρώπων, ενώ ανάμεσά τους βρίσκονται και παιδιά. Τρεις ανήλικοι Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν το απόγευμα της Πέμπτης κατά τη διάρκεια ισραηλινής επιδρομής στο κέντρο της πόλης της Γάζας, όπως ανακοίνωσαν οι παλαιστινιακές Αρχές. «Τουλάχιστον τρία παιδιά της ίδιας οικογένειας σκοτώθηκαν από ένα ισραηλινό πλήγμα στη συνοικία Σάμπρα, στο κέντρο της πόλης της Γάζας», δήλωσε ο Άσραφ αλ Κόντρα, εκπρόσωπος των υπηρεσιών αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών των Παλαιστινίων.

Υπενθυμίζεται πως την Τετάρτη τέσσερα αγόρια σκοτώθηκαν ενώ έπαιζαν ποδόσφαιρο σε παραλία της Γάζας από πλήγμα ισραηλινού πλοίου. Οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις ανακοίνωσαν πως ερευνούν το περιστατικό. Τα θύματα αναγνωρίστηκαν ως Τζιχάντ και Ουάσιμ Σεχέιμπαρ, δύο αδελφοί ηλικίας 8 και 7 ετών, και ο Φούλα Σεχέιμπαρ, ένας εξάδελφός τους 10 ετών, διευκρίνισε ο κ. Κόντρα.

Πέντε ακόμη άνθρωποι τραυματίστηκαν από το πλήγμα, σημείωσε ο ίδιος.Στους 235 ανέρχονται πλέον οι νεκροί στη Γάζα από την έναρξη των επιδρομών, πριν από 10 μέρες, στις 8 Ιουλίου. Από την πλευρά του Ισραήλ, ένας άμαχος έχει χάσει τη ζωή του λόγω όλμου που εκτοξεύτηκε από τα εδάφη της Γάζας.

Ρουκέτες και αεροπορικές επιδρομές ανάμεσα σε Γάζα και Ισραήλ

Μια ρουκέτα που εκτοξεύθηκε από τη Γάζα έπληξε την πόλη Ασκελόν, στο νότιο Ισραήλ, αμέσως μετά τη λήξη της ανθρωπιστικής εκεχειρίας που τηρήθηκε σήμερα επί πέντε ώρες έπειτα από αίτημα του ΟΗΕ, ανακοίνωσε ο ισραηλινός στρατός. «Στις 15:00 (τοπική ώρα και ώρα Ελλάδας), μόλις έληξε η ανθρωπιστική εκεχειρία, μια ρουκέτα που εκτοξεύθηκε από τη Γάζα έπληξε την Ασκελόν». Η ρουκέτα προσγειώθηκε σε ένα άδειο χωράφι στην παραθαλάσσια αυτή πόλη, σύμφωνα με τα ισραηλινά μέσα.

Παράλληλα και το Ισραήλ εξαπέλυσε την πρώτη του αεροπορική επιδρομή εναντίον της Λωρίδας της Γάζας μετά τη λήξη της προσωρινής εκεχειρίας, την οποία σεβάστηκαν και οι δύο πλευρές. Στο μεταξύ η υπηρεσία του ΟΗΕ για την αρωγή των παλαιστίνιων προσφύγων (UNRWA) ανακοίνωσε σήμερα ότι εντόπισε για πρώτη φορά ρουκέτες σε ένα από τα σχολεία της στη Γάζα. «Χθες (Τετάρτη) στη διάρκεια μιας τακτικής επιθεώρησης στα κτίρια της η UNRWA εντόπισε περίπου 20 ρουκέτες κρυμμένες σε ένα άδειο σχολείο στη Λωρίδα της Γάζας. Η UNRWA καταδικάζει έντονα την ή τις οργανώσεις που είναι υπεύθυνες για την τοποθέτηση όπλων σε μια από τις εγκαταστάσεις της», σύμφωνα με ανακοίνωση της υπηρεσίας, στην οποία διευκρινίζεται ότι είναι το «πρώτο» συμβάν αυτού του είδους.

Το Ισραήλ κατηγορεί τη Χαμάς ότι κρύβει όπλα σε πολιτικές εγκαταστάσεις και ότι με αυτό τον τρόπο χρησιμοποιεί «ανθρώπινες ασπίδες» για να εξηγήσει τον μεγάλο αριθμό των αμάχων που σκοτώνονται από τις επιδρομές του στρατού που έχουν στόχο να εμποδίσουν τη Χαμάς να πλήττει με τις ρουκέτες της το εβραϊκό κράτος.

Εξάλλου η οικία του επικεφαλής του γαλλικού προξενείου στη Γάζα, του Μάτζντι Σάκουρα, ενός γαλλοπαλαιστίνιου, υπέστη ζημιές σήμερα από μια αεροπορική επιδρομή του ισραηλινού στρατού.

Εξάλλου το γειτονικό σπίτι από αυτό που ζουν τα παιδιά του, στη συνοικία αλ Σουντάνια, καταστράφηκε ολοσχερώς από μια δεύτερη αεροπορική επιδρομή, σύμφωνα με τις φωτογραφίες που ανέβασε ο Σάκουρα στη σελίδα του στο Facebook. Κανένα μέλος της οικογένειας του Σάκουρα δεν βρισκόταν στο εσωτερικό των δύο σπιτιών την ώρα των επιδρομών.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Παγκόσμιο σοκ από την συντριβή Boeing 777 των Μαλαισιανών αερογραμμών πάνω από την Ανατολική Ουκρανία

Νεκροί 280 επιβάτες και 15 μέλη του πληρώματος - Αλληλοκατηγορούνται φιλορώσοι και ουκρανοί για την κατάρριψή του - Ομπάμα: «Θα συνεργαστούμε στενά με την ουκρανική κυβέρνηση για να διαπιστώσουμε τι συνέβη» - Σοκαρισμένοι οι ηγέτες της παγκόσμιας κοινότητας

Για κατάρριψη του αεροσκάφους των μαλαισιανών αερογραμμών τύπου Boeing 777 που εκτελούσε την πτήση MH17 από Αμστερνταμ προς Κουάλα Λουμπούρ, κάνουν λόγο οι  πληροφορίες από την Ουκρανία, οι οποίες αναμεταδίδονται από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Το αεροσκάφος συνετρίβη σε περιοχή της ανατολικής Ουκρανίας, κοντά στο Ντόνετσκ, σε μικρή απόσταση από τα σύνορα με τη Ρωσία.

Οι 295 επιβαίνοντες στο Boeing 777, επιβάτες και μέλη πληρώματος, είναι όλοι νεκροί, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση του ουκρανικού υπουργείου Εσωτερικών. Ακόμα, αναφέρθηκε ότι η αιτία της συντριβής του αεροσκάφους είναι, πιθανότατα, η κατάρριψη του από συστοιχία πυραύλων εδάφους-αέρους.

Το αεροπλάνο σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες μετέφερε δεκάδες Ολλανδούς, Αμερικανούς και Βρετανούς τουρίστες, ενώ συνεχίζονται οι έρευνες για το αν υπήρχαν και Γάλλοι επιβάτες. Το Reuters μεταδίδει ότι ο ανταποκριτής του στην περιοχή αντίκρισε φλεγόμενα συντρίμμια του αεροσκάφους και δεκάδες πτώματα στο έδαφος κοντά στο χωριό Γκράμποβο.

Το αεροπλάνο κατερρίφθη ενώ πετούσε σε ύψος 10χλμ από περιοχή του Ντονέτσκ, περίπου πέντε λεπτά πριν εισέλθει στον ρωσικό εναέριο χώρο. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τη Malaysian Airlines, η οποία  έγραψε στο Twitter ότι έχασε επαφή με την πτήση ΜΗ17 όταν βρισκόταν πάνω από την Ουκρανία. Νωρίτερα, ρωσική πηγή επιβεβαίωσε στο πρακτορείο Reuters ότι το αεροπλάνο δεν μπήκε στον ρωσικό εναέριο χώρο την ώρα που αναμενόταν.

«Εργαζόμουν στο χωράφι μου και ήμουν πάνω στο τρακτέρ μου όταν άκουσα τον ήχο αεροπλάνου και στη συνέχεια μια έκρηξη και πυροβολισμούς. Στη συνέχεια, είδα το αεροπλάνο να πέφτει στο έδαφος και να κόβεται στα δύο. Υψώθηκε πυκνός μαύρος καπνός» είπε αυτόπτης μάρτυρας στο πρακτορείο Reuters.

Διασώστες του υπουργείου αντιμετώπισης εκτάκτων περιστατικών της Ουκρανίας έχουν μεταβεί στην περιοχή. Η Ρωσία ανακοίνωσε ότι ζήτησε άδεια από το Κίεβο να στείλει σωστικά συνεργεία στην περιοχή του δυστυχήματος. Τα συντρίμμια έχουν εκτοξευθεί ακόμα και 15 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο της συντριβής.

Αλληλοκατηγορούνται Κίεβο - φιλορώσοι

Ο ουκρανικός στρατός κατηγορεί τους φιλορώσους αυτονομιστές για την κατάρριψη του αεροσκάφους, κάτι που εκείνοι διαψεύδουν, κατηγορώντας με τη σειρά τους τις ουκρανικές δυνάμεις. Το Κίεβο αρνείται, πάντως, οποιαδήποτε ανάμειξη.

Το γραφείο Τύπου του προέδρου της Ουκρανίας εξέδωσε ανακοίνωση, η οποία αναφέρει: «Αυτό είναι το τρίτο περιστατικό -μετά από την κατάρριψη ενός An-26 και SU-25. Δεν αποκλείουμε να κατερρίφθη και τονίζουμε ότι οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας δεν έχουν προβεί σε καμία κίνηση καταστροφής στόχων στον εναέριο χώρο».

Ο Π. Ποροσένκο είπε ότι πιστεύει πως μία «τρομοκρατική πράξη» ευθύνεται για τη συντριβή του αεροσκάφους, ενώ ο ίδιος δήλωσε ότι οι ουκρανοί δεν βάλλουν κατά οποιουδήποτε στόχου.

Από την πλευρά του, ο Αντρέι Πουργκίν, ένας από τους ηγέτες της αυτοανακηρυχθείσας Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ, διαψεύδει ότι οι φιλορώσοι αυτονομιστές ευθύνονται για την συντριβή του Boeing, λέγοντας ότι δεν διαθέτουν τον εξοπλισμό για μια τέτοια επίθεση.

Οι φιλορώσοι αυτονομιστές τάσσονται υπέρ προσωρινής εκεχειρίας (διάρκειας δύο ή τριών ημερών) για να βοηθηθούν οι επιχειρήσεις διάσωσης, ενώ βρίσκονται σε συνομιλίες για να επιτρέψουν την πρόσβαση στην περιοχή διεθνών οργανώσεων.

Οι φιλορώσοι αυτονομιστές αντάρτες της ανατολικής Ουκρανίας ανακοίνωσαν ότι βρήκαν το «μαύρο κουτί», τον καταγραφέα των δεδομένων της πτήσης του αεροσκάφους Μπόινγκ 777, μετέδωσε το Interfax. Η πληροφορία δεν έχει επιβεβαιωθεί από άλλη πηγή.

Έρευνα διέταξε ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας, Αρσένι Γιάτσενιουκ, για την «αεροπορική καταστροφή», όπως τη χαρακτήρισε.

Ο επικεφαλής της υπηρεσίας εκτάκτων αναγκών της Ουκρανίας καταγγέλει ότι οι προσπάθειες διάσωσης εμποδίζονται από ενόπλους, τους οποίους χαρακτήρισε «τρομοκράτες».

Έρευνα διέταξε και η Μαλαισία. Σοκαρισμένος από τις πληροφορίες ότι το αεροσκάφος συνετρίβη δήλωσε ο μαλαισιανός πρωθυπουργός Νατζίμπ Ραζάκ.

Ο Ολλανδός πρωθυπουργός επιστρέφει από τη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες. «Είμαι βαθιά σοκαρισμένος από τις δραματικές πληροφορίες για τη συντριβή της πτήσης ΜΗ17 της Malaysia Airlines» είπε, αναφέροντας ότι βρίσκεται σε επαφή με τον ουκρανό πρόεδρο. Τουριστικά γραφεία δήλωσαν σε τοπικά μέσα ενημέρωσης ότι είχαν κλείσει θέσεις στην πτήση σε δεκάδες Ολλανδούς πολίτες. «Πολλά παραμένουν αδιευκρίνιστα σχετικά με τα γεγονότα, τις συνθήκες και τους επιβάτες» είπε ο ολλανδός πρωθυπουργός.

Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δήλωσε ότι οι ΗΠΑ προσπαθούν να μάθουν εάν στο αεροσκάφος επέβαιναν αμερικανοί πολίτες. Ο Ομπάμα δήλωσε ότι η Ουάσινγκτον βρίσκεται σε επικοινωνία με το Κίεβο και ότι θα βοηθήσει την ουκρανική κυβέρνηση, ώστε να ξεκαθαριστεί το τι συνέβη. «Οι προσευχές και οι σκέψεις μας είναι με τις οικογένειες των επιβατών, όποιο μέρος και αν αποκαλούν αυτοί πατρίδα» είπε. Ο Μπαράκ Ομπάμα συζήτησε το θέμα και σε τηλεφωνική συνομιλία που είχε με τον ρώσο ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν.

Σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Ρώσος απεσταλμένος στον ΟΗΕ, Βιτάλι Τσέρκιν, αρνήθηκε οποιαδήποτε ανάμειξη στην κατάρριψη του αεροσκάφους. «Δεν το κάναμε εμείς» είπε σε δημοσιογράφους στη Νέα Υόρκη.

Νωρίτερα, το Κίεβο κατηγόρησε τη Ρωσία ότι κατέρριψε με αντιαεροπορικό πύραυλο ουκρανικό μαχητικό αεροσκάφος Sukhoi-25, το οποίο βρισκόταν σε στρατιωτική αποστολή στην ανατολική Ουκρανία. Δεν είναι γνωστό εάν τα δύο περιστατικά συνδέονται. Η Ρωσία αρνείται τις κατηγορίες για την κατάρριψη του μαχητικού.

Να σημειωθεί ότι στις 8 Μαρτίου είχε εξαφανιστεί από τα ραντάρ ένα αεροσκάφος της Malaysia Airlines. Το αεροσκάφος δεν έχει βρεθεί μέχρι σήμερα.

Σοκαρισμένη η διεθνής κοινότητα από τη συντριβή

Σημείο καμπής για την εξέλιξη της ουκρανικής κρίσης αποτελεί η συντριβή του μαλαισιανού Boeing. Το μέγεθος της τραγωδίας, καθώς και το γεγονός ότι στο αεροσκάφος επέβαιναν ξένοι πολίτες, αναμένεται να αποτελέσουν καταλύτη εξελίξεων και να οδηγήσουν σε διεθνείς πιέσεις για να βρεθεί λύση στην διαμάχη του Κιέβου με τους φιλορώσους αυτονομιστές.

Ήδη ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι η Ουάσινγκτον βρίσκεται σε επικοινωνία με το Κίεβο και ότι θα βοηθήσει την ουκρανική κυβέρνηση, ώστε να ξεκαθαριστεί το τι συνέβη. Όπως ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος, ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν μίλησε με τον πρόεδρο της Ουκρανίας, προσφέροντας τη βοήθεια των ΗΠΑ. Ο Μπαράκ Ομπάμα έκανε λόγο για «τρομερή τραγωδία» και τόνισε ότι οι ΗΠΑ προσπαθούν να μάθουν εάν στο αεροσκάφος επέβαιναν αμερικανοί πολίτες. «Οι προσευχές και οι σκέψεις μας είναι με τις οικογένειες των επιβατών, όποιο μέρος και αν αποκαλούν αυτοί πατρίδα» είπε.

Οι ξένοι ηγέτες δηλώνουν σοκαρισμένοι από τη συντριβή του αεροσκάφους των μαλαισιανών αερογραμμών στην ανατολική Ουκρανία, καθώς Κίεβο και φιλορώσοι αυτονομιστές αλληλοκατηγορούνται για κατάρριψη του Boeing και τα σωστικά συνεργεία μετρούν νεκρούς.

Ο Μπαράκ Ομπάμα συζήτησε το θέμα και σε τηλεφωνική συνομιλία που είχε με τον ρώσο ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν.

Ο Ρώσος πρόεδρος εξέφρασε τα συλλυπητήριά του στον πρωθυπουργό της Μαλαισίας. «Ο Βλαντιμίρ Πούτιν εξέφρασε τα βαθιά του συλλυπητήρια προς τον πρωθυπουργό της Μαλαισίας Νατζίμπ Ράζακ για τη συντριβή του επιβατικού αεροπλάνου της Μαλαισίας στο έδαφος της Ουκρανίας, που προκάλεσε πολυάριθμα θύματα» ανέφερε σχετική ανακοίνωση του Κρεμλίνου. «Ο πρόεδρος της Ρωσίας ζήτησε από τον πρωθυπουργό της Μαλαισίας να μεταφέρει τη βαθύτατη συμπάθεια και συμπαράστασή του στις οικογένειες των θυμάτων», προστέθηκε στην ίδια ανακοίνωση. Νωρίτερα, ο Ρώσος απεσταλμένος στον ΟΗΕ, Βιτάλι Τσέρκιν, αρνήθηκε οποιαδήποτε ανάμειξη στην κατάρριψη του αεροσκάφους. «Δεν το κάναμε εμείς» είπε σε δημοσιογράφους στη Νέα Υόρκη.

Η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφάλειας βαρόνη Κάθριν Άστον ζήτησε να διεξαχθεί μια διεθνής έρευνα για να εξακριβωθούν τα αίτια της συντριβής του επιβατικού αεροσκάφους Μπόινγκ 777 της Malaysia Airlines στην ανατολική Ουκρανία και όλα τα μέρη να «μοιραστούν όλες τις σχετικές πληροφορίες».

 «Είμαστε συγκλονισμένοι από τις πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες της τραγικής συντριβής στην ουκρανική επικράτεια της πτήσης των Malaysia Airlines από το Άμστερνταμ στην Κουάλα Λουμπούρ και την απώλεια τόσων πολλών ζωών», ανάφερε ανακοίνωση που εξέδωσε το γραφείο της Άστον. «Οι συνθήκες (της συντριβής του αεροσκάφους) πρέπει να εξακριβωθούν χωρίς καθυστέρηση και η διεθνής έρευνα πρέπει να ρίξει άπλετο φως σε αυτήν την τραγωδία», προσέθεσε η Άστον. «Χωρίς να κάνουμε πρόωρες κρίσεις για τα γεγονότα που οδήγησαν στη συντριβή, καλούμε όλες τις πλευρές να σταματήσουν τον παραλογισμό της απώλειας ζωών στην ανατολική Ουκρανία, να απέχουν από κάθε κλιμάκωση και να συμφωνήσουν σε άμεση κατάπαυση του πυρός», ανέφερε η ανακοίνωση.

H κυβέρνηση της Γαλλίας ζήτησε «να γίνουν τα πάντα προκειμένου να πέσει φως στις συνθήκες» πίσω από τη συντριβή του Μπόινγκ 777 της εταιρείας Malaysia Airlines στην ανατολική Ουκρανία, τόνισε ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ σε ανακοίνωσή του η οποία διανεμήθηκε στον Τύπο απόψε.

Σοκαρισμένος δήλωσε και ο βρετανός πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμερον, με μήνυμά του στο Twitter.

ΤΟ ΒΗΜΑ

Γονιδιακές ομοιότητες μεταξύ φίλων

Η ρήση «οι φίλοι είναι η οικογένεια που διαλέγεις» φαίνεται να επαληθεύεται επιστημονικά καθώς αμερικανική μελέτη αποδεικνύει ότι οι φίλοι μοιάζουν γενετικά μεταξύ τους, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences».

Ο ελληνικής καταγωγής καθηγητής Κοινωνιολογίας και Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Γέιλ, δρ Νικόλας Χρηστάκης και ο συνεργάτης του, καθηγητής Γενετικής και Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο, δρ Τζέιμς Φάουλερ, ανέλυσαν το DNA 1.932 ατόμων και συνέκριναν ζεύγη φίλων και ζεύγη ξένων ατόμων. Μεταξύ των εθελοντών δεν υπήρχε βιολογική συγγένεια, παρά μόνο διαφοροποίηση στο επίπεδο του κοινωνικού συσχετισμού μεταξύ τους.

Κοινά γονίδια, στενή σχέση

Από την επεξεργασία των δεδομένων προέκυψε ότι, κατά μέσο όρο, κάθε άτομο έχει πιο πολλές γονιδιακές ομοιότητες με τους φίλους που έχει επιλέξει, απ' ότι με αγνώστους. Μάλιστα, σύμφωνα με τους επιστήμονες η γονιδιακή αυτή ομοιότητα δεν οφείλεται στην τάση των ανθρώπων να κάνουν παρέα με άτομα με κοινό φυλετικό υπόβαθρο, καθώς η γενετική ομοιότητα υπερβαίνει την αναμενόμενη ομοιότητα μεταξύ των ανθρώπων που μοιράζονται μια κοινή εθνική κληρονομιά.

Αν και οι ερευνητές δεν είναι ακόμη σε θέση να γνωρίζουν ποιοι μηχανισμοί κρύβονται πίσω από την γενετική αυτή ομοιότητα, εξηγουν ότι οι φίλοι μεταξύ τους έχουν τέτοια γενετική συγγένεια με αυτή που έχουν δύο τετάρτου βαθμού ξαδέλφια μεταξύ τους, δηλαδή 1% κοινά γονίδια.

«Το 1% δεν ακούγεται μεγάλος αριθμός σε έναν μέσο άνθρωπο, όμως για τους γενετιστές είναι σημαντικός. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν καν ποιοί είναι τέταρτα ξαδέλφια τους γύρω τους, αλλά με κάποιο τρόπο, ανάμεσα σε τόσες πιθανές περιπτώσεις, καταφέρνουμε να διαλέγουμε ως φίλους εκείνους τους ανθρώπους με τους οποίους μοιάζουμε γενετικά», εξηγεί ο δρ Χρηστάκης.

Οι ειδικοί ανέπτυξαν μια «βαθμολογία φιλίας», με την οποία προβλέπουν ποιός θα γίνει φίλος κάποιου, με το ίδιο περίπου ποσοστό αξιοπιστίας που οι επιστήμονες προβλέπουν, με βάση τα γονίδια, τις πιθανότητες ενός ανθρώπου να εμφανίσει παχυσαρκία ή σχιζοφρένεια.

Εστιάζοντας σε επιμέρους γονίδια, η έρευνα έδειξε ότι οι φίλοι μοιάζουν περισσότερο μεταξύ τους σε γονίδια που σχετίζονται με την αίσθηση της όσφρησης, ενώ το αντίθετο ακριβώς ισχύει για τα γονίδια που ελέγχουν την ανοσία, με συνέπεια οι φίλοι να διαφέρουν γενετικά όσον αφορά την προστασία τους έναντι διαφόρων ασθενειών. Αυτό όμως μάλλον εξυπηρετεί γενικότερα την κοινωνία, καθώς το να έχει κανείς φίλους που δεν είναι ευάλωτοι στις ίδιες ασθένειες, συνιστά φραγμό στην εύκολη εξάπλωση μιας επιδημίας από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Όσον αφορά στην ομοιότητα της όσφρησης, οι ερευνητές υποπτεύονται ότι βοηθά τους φίλους να μοιράζονται τα ίδια περιβάλλοντα. Αν, για παράδειγμα, τους αρέσει εξίσου η μυρωδιά του καφέ, τότε είναι πιο εύκολο να συχνάζουν στις καφετέριες. Επίσης, η όσφρηση ίσως υποσυνείδητα αποτελεί τον τρόπο που κρίνουμε αν ένας ξένος μάς μοιάζει γενετικά και άρα ταιριάζει περισσότερο να γίνει φίλος μας.

Εξελικτικός παράγοντας η φιλία

Μια άλλη αξιοσημείωτη διαπίστωση είναι ότι, τα γονίδια που είναι κοινά μεταξύ των φίλων, φαίνονται να εξελίσσονται ταχύτερα από τα υπόλοιπα. Αυτό κατά τον δρ Χρηστάκη, πιθανώς εξηγεί εν μέρει, γιατί η ανθρώπινη εξέλιξη φαίνεται να έχει επιταχυνθεί κατά τα τελευταία 30.000 χρόνια, καθώς το φιλικό και κοινωνικό περιβάλλον (με ζωτικό παράγοντα τη γλωσσική κοινωνία μεταξύ των ανθρώπων) αποτελεί από μόνο του έναν σημαντικό εξελικτικό παράγοντα.

«Η νέα έρευνα ενισχύει την αντίληψη ότι οι άνθρωποι είναι "μεταγονιδιακά" όντα, όχι μόνο λόγω των μικροβίων που συμβιούν μαζί μας, αλλά και εξαιτίας των ανθρώπων που μας περιβάλλουν. Φαίνεται πως η ικανότητά μας εξαρτάται όχι μόνο από τη δική μας γενετική σύσταση, αλλά επίσης από τη γενετική σύσταση των φίλων μας», συμπληρώνει ο δρ Χρηστάκης.

Σε κάθε περίπτωση, η νέα μελέτη θέτει ξανά στο προσκήνιο το ερώτημα γιατί οι άνθρωποι έχουν φίλους. Είμαστε ένα από τα ελάχιστα είδη θηλαστικών που έχουν φίλους, μαζί με μερικούς πιθήκους, τους ελέφαντες και τις φάλαινες. Εξάλλου, μια παρεμφερής γενετική έρευνα που είχε δημοσιευτεί φέτος τον Μάιο, είχε βρει ότι οι άνθρωποι τείνουν να διαλέγουν συζύγους με παρόμοιο DNA.

 

ΤΟ ΒΗΜΑ, 15/7/2014

Συνελήφθη ο καταζητούμενος Νίκος Μαζιώτης στο κέντρο της Αθήνας

Συνελήφθη ο καταζητούμενος για υποθέσεις τρομοκρατίας Νίκος Μαζιώτης ο οποίος νοσηλεύεται τραυματισμένος στον Ευαγγελισμό ύστερα από συμπλοκή με ανταλλαγή πυροβολισμών στο κέντρο της Αθήνας λίγο πριν από τη μία το μεσημέρι της Τετάρτης.

Το χρονικό

Ο Ν. Μαζιώτης εντοπίστηκε τυχαία από άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ οι οποίοι βρίσκονταν στην περιοχή του κέντρου στο πλαίσιο της επιχείρησης «Θησέας» της ΕΛ.ΑΣ. κατά του παρεμπορίου, των ναρκωτικών και της παράνομης μετανάστευσης – υπήρχαν πάντως πληροφορίες για χτύπημα από ένοπλες οργανώσεις και γενικά υπήρχε επιφυλακή από πλευράς αστυνομικών.

Στην ΕΛ.ΑΣ. έφτασε σήμα για ένα άτομο το οποίο φέρεται να οπλοφορεί και βρισκόταν σε κατάστημα με είδη κάμπινγκ στη συμβολή των οδών Αθηνάς και Ερμού στο Μοναστηράκι. Επί τόπου έφτασαν οι άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ και επιχείρησαν να τον ελέγξουν. Εκεί έγινε η πρώτη ανταλλαγή πυροβολισμών, στις 12.35 όπως αναφέρει η ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ.

Ο Ν. Μαζιώτης, που φορούσε περούκα, κατάφερε να μπει σε ταξί προκειμένου να διαφύγει. Οι αστυνομικοί ενημέρωσαν το κέντρο για τον ύποπτο δίνοντας τα χαρακτηριστικά του.

Καθοδηγούμενοι από αξιωματικό της Αντιτρομοκρατικής που βρισκόταν στο κέντρο επιχείρησεων στη ΓΑΔΑ, ο οποίος αντελήφθη ότι πρόκειται για τον Ν. Μαζιώτη, κατάφεραν να τον εγκλωβίσουν στην οδό Μητροπόλεως 44, στην Καπνικαρέα. Εκεί ακολούθησε συμπλοκή.

Κατά την ανταλλαγή πυροβολισμών –πηγές που δεν έχουν επιβεβαιωθεί λένε ότι έγινε και προσπάθεια για ρίψη χειροβομβίδας– τραυματίστηκε ένας αστυνομικός στο γόνατο καθώς και ο Νίκος Μαζιώτης, αλλά και δύο τουρίστες, ένας Αυστραλός και ένας Γερμανός, ελαφρότερα.

Αρχικά, πληροφορίες ανέφεραν ότι στην ανταλλαγή πυροβολισμών συμμετείχε και ένα δεύτερο άτομο που θεωρείται συνεργός του καταζητούμενου για τη δράση του Επαναστατικού Αγώνα – πιθανολογείται ότι ήταν τουλάχιστον ένας. Μέχρι στιγμής ωστόσο δεν έχουν επιβεβαιωθεί.

Ο Νίκος Μαζιώτης, ο οποίος φέρεται τραυματισμένος στο δεξί χέρι, συνελήφθη και μεταφέρθηκε στον Ευαγγελισμό ενώ ο 29χρονος ειδικός φρουρός Νίκος Παναγιωτόπουλος διακομίσθηκε στο 401 ΓΣΝΑ. Οι δύο τουρίστες μεταφέρθηκαν στον Ερυθρό Σταυρό.

Μόλις έγινε γνωστό το συμβάν, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη κ. Βασίλης Κικίλιας έφυγε εσπευσμένα από εκδήλωση στην οποία παρίστατο και πήγε στο γραφείο του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. προκιμένου να ενημερωθεί για τις εξελίξεις.

Ο συλληφθείς καταζητούμενος αναμένεται –μόλις είναι σε θέση– να μεταβεί στην Εισαγγελεία Εφετών καθώς φυγοδικεί.

ΤΟ ΒΗΜΑ