Ο «ιστορικός συμβιβασμός» Ομπάμα – Wall

ZEZA ZHKOY

Oντως, η φθορά δεν έχει ιδεολογικό χαρακτήρα, στις αγορές. Ωστόσο, η ελίτ της Wall Street και της Aμερικής των «WASP», των λευκών δηλαδή Αγγλοσαξόνων και Προτεσταντών, έκανε την επανάστασή της επιλέγοντας ως εκλεκτό της τον Μπαράκ Ομπάμα ως τον επόμενο πρόεδρο των HΠA, μου μετέδωσαν πριν από 20 μέρες εκεί στην Oυάσιγκτον και τη Wall Street.

OXI... Δεν επρόκειτο για μια παγίδα της αμερικανικής πολιτικής και χρηματιστικής κερδοσκοπίας. Tο πιστεύουν! Απόδειξη στην κρίσιμη αυτή, προεκλογικά, εβδομάδα, την τελευταία του αιματηρού Οκτωβρίου με θύμησες που παραπέμπουν ευθέως στο Μεγάλο Κραχ του Οκτωβρίου του 1929, η Wall έκλεισε προχθές Παρασκευή με σημαντικά κέρδη.

Ο Μπαράκ Ομπάμα με σύνεση και περισσή αυτοπεποίθηση ξανάγραψε τους κώδικες επικοινωνίας με τη Wall Street και την Ουάσιγκτον. Αρχικώς συναίνεσε στην έγκριση του διαβλητού σχεδίου Πόλσον, που εξουσιοδοτεί το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ να αγοράσει με 700 δισ. δολάρια των Αμερικανών φορολογουμένων τα δομημένα τραπεζικά ομόλογα, δηλαδή τα «τοξικά απόβλητα» και τα υπόλοιπα άχρηστα δάνεια για να αποφευχθεί ένα «χρηματοοικονομικό τσουνάμι» που θα προκαλούσε ντόμινο τραπεζικών χρεοκοπιών.

Προφανώς η αμερικανική οικονομία δεν αντέχει στη διάλυση του τραπεζικού και πιστωτικού συστήματος. Και ο Ομπάμα συμμερίστηκε την άποψη ότι αυτό που επείγει είναι να διασωθεί η Αμερική και ολόκληρος ο κόσμος από τον κίνδυνο ενός Μεγάλου Κραχ της Wall Street, όπως έγινε τη «Μαύρη Tρίτη» στις 29 Οκτωβρίου του 1929 που οδήγησε στην οικονομική καταστροφή (Great Depression) του 1930-32. Σήμερα βιώνουμε τη σύγχρονη εκδοχή του τραπεζικού κραχ, όπως εκείνο του 1929. Βέβαια, δεν είδαμε σκηνές ντροπής με ουρές χιλιάδων πανικόβλητων Αμερικανών να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες ούτε τραπεζίτες να πηδούν στο κενό από τους γυάλινους ουρανοξύστες. Αλλά να επισημανθεί ότι τότε σημειώθηκαν συνολικώς τέσσερα τραπεζικά κραχ στις αρχές της δεκαετίας του 1930 και έκλεισαν 9.000 τράπεζες, με εφιαλτικές συνέπειες για την οικονομία και τους εργαζομένους.

Ετσι, λοιπόν, το αμερικανικό Κογκρέσο με τη συναίνεση Ομπάμα κρατικοποποίησε τα «τοξικά ομόλογα» των αμερικανικών τραπεζών, που τα κατέχουν (και έχουν πλημμυρίσει τον κόσμο με αυτά), για να σωθεί ο αμερικανικός καπιταλισμός της Wall Street. Αλλά... υπάρχει και συνέχεια. Ο Ομπάμα εξαναγκάστηκε να αποδεχθεί και το νέο α λα Μπράουν σχέδιο Πόλσον ύψους 250 δισ. δολαρίων για τη διάσωση των τραπεζών με αγορά προνομιούχων μετοχών.

Πάντως, αν είσαι μετοχή της Wall Street, κερδίζεις. Aλλά, όταν είσαι λαός χάνεις.Ο θεωρητικός οικονομολόγος της καταστροφής, ο Νουριέλ Ρουμπίνι, του Stern School of Business του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, προσκεκλημένος του Συλλόγου Αποφοίτων του Χάρβαρντ για να μιλήσει σε ειδική εκδήλωση για τον εορτασμό της επετείου του Αιώνα από την ίδρυση του ιστορικού Πανεπιστημίου, την ερχόμενη Παρασκευή 7 Νοεμβρίου, είναι εφιαλτικά απαισιόδοξος: έχει προβλέψει την κατάρρευση στο «σκιώδες χρηματοοικονομικό σύστημα» (shadow financial system), την περαιτέρω πτώση των τιμών των μετοχών της Wall Street και η οικονομική ύφεση θα γίνεται πιο βαθιά, παρατεταμένη και σοβαρή. Δηλαδή, ένας φαύλος κύκλος από ζημίες, συρρίκνωση κεφαλαίου, ύφεση πιστώσεων, αναγκαστική ρευστοποίηση και απεγνωσμένες πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων σε χαμηλές τιμές, που οδηγούν προς την οικονομική καταστροφή την Αμερική...

Μπορεί η FED να αντιμετωπίσει τους κινδύνους; Ο καθηγητής Ρουμπίνι εκτιμά ότι δεν μπορεί. Επειδή, η περαιτέρω χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής των ΗΠΑ ενέχει κινδύνους για το δολάριο και τον πληθωρισμό. Η επιθετική μείωση των επιτοκίων επιτυγχάνει μόνο στην έλλειψη ρευστότητας και όχι σε περιπτώσεις πτωχεύσεων, επισημαίνει ο Ρουμπίνι.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 2/11/2008