Οι θανατεροί καρποί της μειονεξίας

Tου Χρήστου Γιανναρά

«Κλασική Ελλάδα: Εκεί γεννήθηκε ο δυτικός πολιτισμός». Αυτή η φράση διαφήμιζε, για κάποιες μέρες, τον δεύτερο τόμο μιας «Ελληνικής Ιστορίας». Αλλά το κυρίως διαφημιζόμενο ήταν ο ελλαδικός επαρχιωτισμός. Με τη συνεπόμενη (συμπλεγματική) διαστρέβλωση της Ιστορίας.

Για τη λογική του διαφημιστικού συνθήματος η κυρίως αξία και σπουδαιότητα της Κλασικής Ελλάδας είναι ότι «γέννησε» τον δυτικό πολιτισμό. Που σημαίνει: αυτό που μας γυαλίζει, στους επιγόνους, (χάντρες και καθρεφτάκια) το κάνουμε κριτήριο για την αποτίμηση του ιστορικού παρελθόντος, αλλά και για τη συγκριτική αξιολόγηση των πολιτισμών. Θα άξιζε τον κόπο να ξέραμε, τι γνώσεις έχει για την Κλασική Ελλάδα ο «ευρηματικός» διαφημιστής που σκαρφίστηκε το συγκεκριμένο σύνθημα. Τι βιβλία διάβασε, τι πληροφορίες έχει για τις απόπειρες πρόσληψης της αρχαιοελληνικής κληρονομιάς από τη βαρβαρική τότε Δύση, στον σκοτεινό της Μεσαίωνα. Να μας εξηγούσε ο διαφημιστής, τι θεωρεί πανανθρώπινα σημαντικό από τη δυτική κατανόηση και αξιοποίηση της Κλασικής Ελλάδας.

Το πιθανότερο που μπορεί να συνέβη: Ο ευρηματικός διαφημιστής να είναι εν πολλοίς και με καύχηση ανιστόρητος. Να διέβλεψε όμως οξυδερκέστατα ότι η μεγάλη μάζα του ελλαδικού πληθυσμού σήμερα αποκλείεται να ενδιαφερθεί (δεν δίνει δεκάρα) για το τι κατορθώθηκε στην Κλασική Ελλάδα. Και μοναδική δυνατότητα να προκληθεί περιέργεια και να αγοραστεί ο τόμος, θα ήταν να συνδέσει η διαφήμιση κάπως, στο υποσυνείδητο του αποχαυνωμένου ελλαδίτη καταναλωτή, τους «προγόνους» του με την πρώτη ιδέα για μια πόρσε-καγιέν ή για ένα άι-παντ.

Βέβαια, το παραμύθι ότι «εμείς δώσαμε τα φώτα στους Ευρωπαίους», δεν είναι τωρινό. Το πιστεύουν ακράδαντα, εκατόν ογδόντα χρόνια τώρα, οι ενιακόσιοι ενενήντα εννέα στους χίλιους Ελλαδίτες – από τότε που η θεωρία του Κοραή για τη «μετακένωση» έγινε επίσημη και κυρίαρχη κρατική ιδεολογία στο απελευθερωμένο κομμάτι του Ελληνισμού. Ο Κοραϊσμός παγίωσε στους άλλοτε Ελληνες την ανήκεστη μειονεξία του βαλκάνιου Ελλαδίτη επαρχιώτη: Κέντρο της Ιστορίας και του πολιτισμού είναι η Δύση, πρωτεύουσες των «φώτων» το Παρίσι, η Λόντρα, το Βερολίνο, η Βιέννη, η Χαϊδελβέργη, το Μόναχο, σήμερα και κάποια μεγάλα πανεπιστημιακά και τεχνολογικά κέντρα στις ΗΠΑ.

Μέσα σε αυτόν τον εκθαμβωτικό κόσμο «των πεφωτισμένων και λελαμπρυσμένων της Εσπερίας εθνών» η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι παρά μόνο μια καθυστερημένη επαρχία, «ψωροκώσταινα» στον αυτεξευτελισμό της μειονεξίας της. Δικό της δεν έχει τίποτα που να αξίζει, το μόνο που έχει αξία είναι ό,τι παράγεται στη Δύση – γενιές ολόκληρες Ελλαδιτών έμαθαν να εκτιμούν μόνο ό,τι ήταν «εφάμιλλον των ευρωπαϊκών». Ακόμα και τη γλώσσα των άλλοτε Ελλήνων πάψαμε να τη διδάσκουμε στα σχολειά, και στο ερώτημα: γιατί ο Παρθενώνας είναι σπουδαιότερο έργο Τέχνης από τον Πύργο του Αϊφελ, ούτε ένας στους χίλιους Ελλαδίτες δεν έχει απάντηση. Γιατί να μας ενδιαφέρει η Κλασική Ελλάδα; Ο,τι είχε να προσφέρει, το αξιοποίησε η Δύση, στη Δύση πρέπει να προλάβουμε να μοιάσουμε «να κόψουμε δρόμο» για να μετάσχουμε στα ηδονικά αγαθά της.

Εκατόν ογδόντα χρόνια παλεύουμε να γίνουμε «Ευρωπαίοι» και τελικά ούτε Ευρωπαίοι είμαστε ούτε πια Ελληνες, αλλά ένα μπάσταρδο είδος τεταρτοκοσμικής υπανάπτυξης. Θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί αλλιώς τα πράγματα; Ναι, αν είχε έγκαιρα πολεμηθεί η μειονεξία. Οχι με ρητορικές υπεραναπληρώσεις και εθνικιστικά φούμαρα, αλλά με τις αυτονόητες πρακτικές που πρόλαβε να εφαρμόσει (όσο πρόλαβε) ο εκτός ελλαδικού κράτους Ελληνισμός: ο αιγυπτιώτης, ο μικρασιατικός, ο κωνσταντινουπολίτικος, της Οδησσού, της Τραπεζούντας. Ελληνες στη γλώσσα, στην εκπληκτική τους παιδεία και στην ιστορική τους συνείδηση, με ταυτόχρονη οργανική πρόσληψη του επικαιρικού πολιτισμού της Δύσης και κοσμοπολίτικη άνεση. Φορούσαν το φράκο ή τη μακριά τουαλέτα στον εξωελλαδικό Ελληνισμό και ήταν άρχοντες, τα φορούσαν οι Ελλαδίτες και ήταν καραγκιόζηδες. Τη διαφορά την κάνει η ταυτότητα: Οταν είσαι κάποιος, πατάς στέρεα σε ιστορική συνείδηση και έμπρακτη μετοχή σε παράδοση πολιτισμού, προσλαμβάνεις ό,τι θέλεις και το κάνεις υπηρετικό των αναγκών σου. Δεν υποτάσσεις τις ανάγκες σου στο πρόσλημμα για να φανείς τάχα πρωτευουσιάνος και εσύ, ο κωμικός μίμος του φανταχτερού που σε θαμπώνει.

Σήμερα πια δεν έχει κανένα νόημα να εξηγήσεις στον επινοητικό διαφημιστή ότι η μεταρωμαϊκή Δύση, που κυριαρχεί πολιτιστικά (και όχι μόνο) σε ολόκληρο τον πλανήτη, γεννήθηκε στους σκοτεινούς μεσαιωνικούς δρυμούς και όχι στην Κλασική Ελλάδα. Στα μέσα του 12ου αιώνα άρχισε να πρωτοσυλλαβίζει σε λατινική μετάφραση (από τα αραβικά) τον Αριστοτέλη αναποδογυρίζοντας τους όρους κατανόησής του. Την ταύτιση του «αληθεύειν» με το «κοινωνείν» τη διέστρεψαν σε πρωτογονισμό ατομοκεντρικής νοησιαρχίας. Το «μεγαλόψυχον» της ελευθερίας το υπέταξαν στην απόλυτη προτεραιότητα του «χρησίμου» που οι Ελληνες το λογάριαζαν βαρβαρότητα. Την πολιτική, από «κοινόν άθλημα» να αληθεύει ο βίος, την αλλοτρίωσαν σε μηχανισμούς θωράκισης ατομοκεντρικών «δικαιωμάτων». Τη μεταφυσική αναζήτηση «νοήματος» της ύπαρξης και της βιοτής τη διαστρέβλωσαν σε επίσης ατομοκεντρική θρησκεία νομικίστικου ηθικισμού και ψυχολογικής αστυνόμευσης.

Να αναλύσει κανείς τέτοιες καισαρικές διαφορές Ελλάδας και Δύσης στον σημερινό Ελλαδίτη, είναι σαν να του μιλάει κινέζικα. Η επίγνωση της διαφοράς, της ενεργητικής ετερότητας, έχει χαθεί, που σημαίνει ότι ο Ελληνισμός ιστορικά έχει τελειώσει. Νομίζουμε ότι περνάμε κρίση οικονομική, δεν μπορούμε ούτε θέλουμε να δούμε ότι ξεπεράσαμε το κρίσιμο όριο αλλοτρίωσής μας. Η ιστορική εξαφάνιση δεν τεκμηριώνεται μόνο με μετονομασίες. Ονομάζουμε ακόμα «Αττική» ή «βόρεια ακτή της Κρήτης» περιοχές ελληνικής γης που τις καταστρέψαμε ολοκληρωτικά και ανεπανόρθωτα – δεν υπάρχουν πια. Τη γλώσσα που κουτσομιλάει ο πρωθυπουργός μας τη λέμε ακόμα «ελληνικά». Το στυγνό πολίτευμά μας, της κομματοκρατίας, το ονομάζουμε ακόμα «δημοκρατία». Τους εγκληματίες αυτουργούς του σκοταδισμού τους λέμε ακόμα «υπουργούς Παιδείας» – και πάει λέγοντας.

Λογικά, θα μπορούσε να αντιπαλέψει το συντελεσμένο ιστορικό μας τέλος ένας ιδιοφυής κοινωνικός αναμορφωτής (όχι ένα κοίτασμα πετρελαίου ή μια φλέβα χρυσού). Αλλά κοινωνικοί αναμορφωτές δεν εμφανίζονται κατά παραγγελίαν. Να συνεχίσουμε να βλέπουμε σε κάθε σπιθαμιαία μετριότητα της επαγγελματικής πολιτικής έναν πιθανό μεσσία και σωτήρα, είναι πια «τέλη επαίσχυντα».

(Γκροτέσκα εικονογράφηση του ιστορικού μας ψυχορραγήματος: η απόφαση της αξιωματικής αντιπολίτευσης να στηρίξει εκλογικά, για δεύτερη τετραετία, τον πιο αδιάντροπα αποτυχημένο δήμαρχο που γνώρισε ποτέ η Αθήνα μετά την κυρία Ντόρα Μητσοτάκη. Τέσσερα χρόνια ανύπαρκτος ως δήμαρχος, έχει ο οιηματίας τα προσόντα και για υπουργός Εξωτερικών στο Ελλαδιστάν, γιατί όχι;).

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 25/07/2010

Με όπλο της Σέχτας Επαναστατών η δολοφονία Γκιόλια

Με το όπλο που χρησιμοποίησε η Σέχτα Επαναστατών στη δολοφονία του υπαρχιφύλακα Αντώνιου-Νεκτάριου Σάββα δολοφονήθηκε ο Σωκράτης Γκιόλιας.

Από τη βαλλιστική εξέταση που ολοκληρώθηκε νωρίς το απόγευμα, προκύπτει ότι στο καρτέρι θανάτου που είχε στηθεί στο δημοσιογράφο χρησιμοποιήθηκαν δύο πιστόλια διαμετρήματος εννέα χιλιοστών, που έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν από την οργάνωση Σέχτα Επαναστατών.

Όπως ανακοινώθηκε από το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, στον τόπο του εγκλήματος βρέθηκαν 16 κάλυκες διαμετρήματος 9 mm Parabellum, οι οποίοι -όπως διαπιστώθηκε- έχουν πυροδοτηθεί από δύο όπλα που έχουν χρησιμοποιηθεί σε ενέργειες της οργάνωσης.

Πιο συγκεκριμένα, δεκατρείς κάλυκες έχουν πυροδοτηθεί από το ίδιο όπλο, το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί στην ανθρωποκτονία του υπαρχιφύλακα Αντωνίου-Νεκταρίου Σάββα, στις 17 Ιουνίου του 2009. Οι υπόλοιποι τρεις έχουν πυροδοτηθεί από δεύτερο όπλο, το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί στην επίθεση της 3ης Φεβρουαρίου 2009 κατά του Αστυνομικού Τμήματος Κορυδαλλού, αλλά και στην ένοπλη επίθεση κατά των εγκαταστάσεων του τηλεοπτικού σταθμού Alter, στις 17 Φεβρυαρίου 2009. Ταυτίζονται δε με κάλυκα, που είχε βρεθεί επί του μνήματος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στις 4 Φεβρουαρίου 2009.

Μετά την απροσδόκητη τροπή που έλαβε η υπόθεση, την διερεύνηση της δολοφονίας αναλαμβάνει η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, ενώ την προανάκριση για την ανθρωποκτονία του δημοσιογράφου διεξάγει η Διεύθυνση Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας.

Ο Σωκράτης Γκιόλιας έπεσε νεκρός έξω από το σπίτι του στην Ηλιούπολη, στις 5:25 το πρωί. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες, άγνωστος τού χτύπησε το κουδούνι του διαμερίσματός του, στην οδό Δαιδάλου 21, και του ζήτησε να βγει στην είσοδο, καθώς -όπως του είπαν- κάποιος προσπαθούσε να κλέψει το αυτοκίνητό του.

Εκεί τον περίμεναν δύο ή τρεις άγνωστοι, οι οποίοι τον γάζωσαν πυροβολώντας με δύο πιστόλια των εννέα χιλιοστών. Όπως προκύπτει από τα πρώτα ευρήματα της ιατροδικαστικής έρευνας, ο Σωκράτης Γκιόλιας δέχθηκε 13 σφαίρες στο κεφάλι, το θώρακα και την κοιλιά. Τα βλήματα εισήλθαν από το μπροστινό και το πίσω μέρος του σώματός του, κάτι που μαρτυρά είτε ότι το θύμα επιχείρησε να φύγει, είτε ότι ήταν περικυκλωμένος.

Στο σημείο της δολοφονίας βρέθηκαν συνολικά 16 κάλυκες. Νεκροψία και νεκροτομή διενεργεί ο προϊστάμενος της ιατροδικαστικής υπηρεσίας, Φίλιππος Κουτσάφτης.

Οι δράστες διέφυγαν με ΙΧ αυτοκίνητο, μάρκας Honda Civic, το οποίο είχε κλαπεί και η απώλειά του είχε δηλωθεί το Σάββατο, 17 Ιουλίου, στο Αστυνομικό Τμήμα Αλίμου.

Λίγα μέτρα πιο μακριά από το σημείο της δολοφονίας, στη συμβολή των οδών Βουλιαγμένης και Λεωνιδίου, οι αστυνομικοί εντόπισαν το ΙΧ καμένο. Πιθανότατα οι δράστες διέφυγαν από εκεί με άλλο όχημα.

Σε κατάσταση σοκ η σύζυγός του δεν ήταν σε θέση να δώσει ακριβείς πληροφορίες. Από τους αστυνομικούς εξετάζεται μαρτυρία σύμφωνα με την οποία οι δράστες φορούσαν στολές, πιθανόν εταιρείας σεκιούριτι ή δημοτικής αστυνομίας.

Τα αίτια και τις συνθήκες της δολοφονίας ερευνά το Τμήμα Εγκλημάτων Κατά Ζωής της Ασφάλειας Αττικής.


Ποιος ήταν ο Σωκράτης Γκιόλιας

Ο Σωκράτης Γκιόλιας γεννήθηκε στο Κουξχάφεν της Γερμανίας το 1973. Ήταν διευθυντής στον ραδιοφωνικό σταθμό ΘΕΜΑ 9,89 από το φθινόπωρο του 2009 και για πολλά χρόνια διετέλεσε αρχισυντάκτης στις τηλεοπτικές εκπομπές του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου.

Επίσης φημολογείται ότι συνεργαζόταν με το μπλογκ Troktiko (http://troktiko.blogspot.com), πληροφορία που δεν υιοθετεί επισήμως το ιστολόγιο, το οποίο όμως σε ανάρτησή του αναφέρει ότι «η ιδέα και το όραμα αυτού του blog άνηκε στον Σωκράτη Γκιόλια». Ήταν παντρεμένος και πατέρας ενός δίχρονου αγοριού.

Η κηδεία του Σωκράτη Γκιόλια θα γίνει αύριο στις 16.30 από τον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων στην Ηλιούπολη.


Σόμπολος: «Μαφιόζικη δολοφονία»

«Πρόκειται για καθαρά μαφιόζικη επίθεση, για μια μαφιόζικη δολοφονία. Του είχαν στήσει καρτέρι, τον ειδοποίησαν ότι του κλέβουν το αυτοικίνητο και τον γάζωσαν. Ηταν χτύπημα κατά της δημοσιογραφίας και της ενημέρωσης». δήλωσε ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Πάνος Σόμπολος.

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, με ανακοίνωσε που εξέδωσε, «καταγγέλλει με αποτροπιασμό τη στυγερή δολοφονία του συναδέλφου Σωκράτη Γκιόλια, ο οποίος «έφυγε» σήμερα τα ξημερώματα, χτυπημένος άνανδρα σε ενέδρα θανάτου. Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ εκφράζει τη θλίψη του για την απώλεια του συναδέλφου και συλλυπείται βαθύτατα την οικογένειά του, καλεί δε την Κυβέρνηση και τις αρμόδιες Αρχές να διαλευκάνουν αμέσως το έγκλημα και να παραδώσουν στη Δικαιοσύνη τους δράστες.

»Η ΕΣΗΕΑ δηλώνει ότι οι δημοσιογράφοι δεν πτοούνται από δολοφονίες, τραυματισμούς και απειλές και επισημαίνει ότι: θα προασπίσει την ελευθερία του Τύπου και την ανεμπόδιστη εργασία των δημοσιογράφων απέναντι σε κάθε πίεση και απειλή, πολύ περισσότερο απέναντι σε μαφιόζικες πρακτικές και εγκληματικά σχέδια».

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (Π.Ο.Ε.ΣΥ.) εκφράζει την οδύνη του για τη δολοφονία του συναδέλφου Σωκράτη Γκιόλια. Σε ανακοίνωσή του, σημειώνει ότι «ο τρόπος της δολοφονίας του, παραπέμπει στις πιο άγριες μεθόδους που έχει βιώσει η ελληνική κοινωνία και καθιστά επιτακτική την άμεση και δραστική παρέμβαση των αρχών, προς πάσα κατεύθυνση για την εξιχνίαση του εγκλήματος και την τιμωρία των υπευθύνων».

ΤΑ ΝΕΑ, 19/07/2010

"Διέβη τον Ρουβίκωνα" το "Πίρι Ρέϊς" - Ερευνά στην υφαλοκρηπίδα - Μηδενική αντίδραση από την Αθήνα!

«Διέβη τον Ρουβίκωνα» το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Πίρι Ρέϊς» - όπως άλλωστε αναμενόταν αφού είχε δεσμεύσει την περιοχή - όταν από χθες αργά το βράδυ, πέρασε στην ελληνική υφαλοκρηπίδα (αυτή την στιγμή βρίσκεται μεταξύ Ρόδου και Καστελλόριζου στο σημείο ερευνών "Α" του χάρτη που δημοσιεύουμε) και ξεκίνησε έρευνες για πετρέλαιο. Το πρωί έκανε ένα πέρασμα νότια του Καστελλόριζου, σε απόσταση περίπου 45 μιλίων και πλέον διενεργεί έρευνες για υποθαλάσσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων εντός περιοχής καθαρά ελληνικών συμφερόντων.

Σε πρακτικό επίπεδο η απόφαση της κυβέρνησης να αποφύγει να «ενοχλήσει» το «Πίρι Ρέϊς», έδωσε από μόνη της απάντηση στο ερώτημα «Υπερασπιζόμαστε ή παραχωρούμε».

Η de facto παραχώρηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων έχει ουσιαστικά τελεστεί, παρά τους «λεονταρισμούς» κυβερνητικών παραγόντων, οι οποίοι προφανώς νομίζουν ότι «ψιχαλίζει», αλλά φευ...

Η ευθεία παραβίαση από το "Πίρι Ρέϊς" του Πρωτοκόλλου της Βέρνης του 1976 και της συμφωνίας Παπούλια-Γιλμάζ το 1987, έχουν μεταβάλει σε κουρελόχαρτα τις συμφωνίες αυτές και επιβεβαιώνουν για άλλη μιά φορά ότι η Τουρκία σέβεται τις συμφωνίες μέχρις ότου νιώσει ισχυρότερη. Μετά τις χρησιμοποιεί για χαρτί τουαλέτας...

Τριαντατέσσερα χρόνια μετά το «Χόρα» και 23 χρόνια μετά το «Σισμίκ» η αντιμετώπιση του νυν επεισοδίου καταδεικνύει ανάγλυφα την «ολική υποχώρηση» της ελληνικής πολιτικής βούλησης να υπερασπίσει τα δικαίωματα του ελληνικού κράτους.

Χαρακτηριστικό είναι ότι αυτή την στιγμή δίπλα από την «κλέφτη» που έχει μπει στην «αυλή του σπιτιού» είναι ένα μικρό σκάφος του ... Λιμενικού, ως να επρόκειτο για λαθρομετανάστες ή παραβάτες των κανονισμών περί θαλάσσιας ρύπανσης. Δεν είναι θέμα κλιμάκωσης, είναι θέμα επίδειξης από την κυβέρνηση πολιτικής-εθνικής βούλησης.

Mάλιστα ... έχει αφαιρεθεί(!) η όλη διαχείριση του θέματος από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το ΓΕΕΘΑ και το υπουργείο Εξωτερικών, δηλαδή ο πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου και ο ΑΝΥΠΕΞ Δημήτρης Δρούτσας έχουν αναλάβει να εμποδίσουν με διπλωματικά διαβήματα το τουρκικό σκάφος.

Σε ότι αφορά τα Επιτελεία, το μεν ΓΕΝ έχει σε ετοιμότητα την κανονιοφόρο ΤΟΛΜΗ στη Ρόδο, αλλά έχουν πάρει εντολή «να μην κινηθούν», ενώ για στην Πολεμική Αεροπορία εκφράζονται φόβοι ότι μπορεί το σαββατοκύριακο «να μην είναι τόσο ήσυχο» και ο Αρχηγός Βασίλης Κλόκοζας έχει δώσει εντολές για αυξημένη ετοιμότητα. Θεωρείται πολύ πιθανό να έχουν παράλληλη κίνηση και στο Αιγαίο, όπως έγινε πριν τρεις ημέρες με την υπέρπτηση μετά από πολύ καιρό επάνω από το Αγαθονήσι...

Για οτιδήποτε νεότερο θα σας ενημερώσουμε άμεσα.

defencenet.gr

Απίθανη, αλλά μόνη ελπίδα

Tου Χρήστου Γιανναρά

Είναι μάλλον φανερό ότι ο ελλαδικός Ελληνισμός δεν έχει ακόμη αντιληφθεί τι συμβαίνει στην Ελλάδα τους τελευταίους εννέα μήνες. Αλλά μοιάζει να μην το έχει αντιληφθεί ούτε ο Ελληνισμός της διασποράς, που συνήθως βλέπει καθαρότερα, γιατί βλέπει από μακριά.

Οι έξω από την Ελλάδα Ελληνες ξεσηκώθηκαν δυναμικά, στη δεκαετία του ’70, για το Κυπριακό. Πέτυχαν τότε, ειδικά στις ΗΠΑ, να ανασταλεί από το Κογκρέσο η παροχή αμερικανικής εξοπλιστικής βοήθειας στην Τουρκία. Και ανέτρεψαν την πολιτική Καραμανλή-Μπήτσιου που βιαζόταν να «κλείσει» οπωσδήποτε, με οποιουσδήποτε όρους, το Κυπριακό. Γεγονός αυθόρμητης οργάνωσης, συντονισμού και μαζικών κινητοποιήσεων ήταν και ο ξεσηκωμός, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, για το Μακεδονικό: οι λαοθάλασσες στα συλλαλητήρια της Νέας Υόρκης, του Τορόντο, του Σύντνεϋ, που τόσο λοιδορήθηκαν αργότερα (και λοιδορούνται) από κονδυλοφόρους περίεργων κινήτρων στο εσωτερικό.

Είτε για την οικονομική ανάπτυξη πρόκειται και την ανάκαμψη από ύφεση βαθιά είτε για την άμυνα πατρώας γης και παράδοσης πολιτισμού, το βασικό προαπαιτούμενο είναι το λαϊκό «φρόνημα». Και «φρόνημα» θα πει, να είναι αυτονόητα και εμπειρικά βεβαιωμένος ο πολίτης (όχι ψυχολογικά ντοπαρισμένος από ρητορείες) ότι η κοινωνία στην οποία ανήκει και μετέχει του εξασφαλίζει ποιότητα ζωής πραγματικά πολύτιμη. Οτι η γλώσσα αυτής της κοινωνίας, με τον πλούτο της μακραίωνης ιστορικής της διαδρομής και την εκφραστική της πληρότητα, είναι προνόμιο ξεχωριστό για τη ζωή του. Οτι η γη και οι οικισμοί της πατρίδας του έχουν ομορφιά και πατίνα αρχοντιάς που του υπαγορεύουν αξιοπρέπεια. Οτι συνεχίζει η συλλογικότητα στον τόπο του να σαρκώνει συμπεριφορές, ήθη και παραδόσεις που παραπέμπουν σε «νόημα» της ύπαρξης και της συνύπαρξης πέρα από την τυφλή αναγκαιότητα των ενστίκτων. Μόνο με τέτοιες προϋποθέσεις «φρονήματος» ανασκουμπώνεται ένας λαός, για να βγει από μια οικονομική καταστροφή ή να αποσοβήσει έξωθεν απειλή.

Τέτοιο «φρόνημα» δεν υπάρχει πια στην Ελλάδα. Σώζεται ίσως μια συναισθηματική, επιδερμική παραλλαγή του στους έξω από την Ελλάδα Ελληνες, που μπορεί να ξεσηκώνει ενθουσιαστικές εκρήξεις όταν θίγεται το «εθνικό φιλότιμο». Αλλά είναι αδύνατο να προκαλέσει κοινωνική ανάκαμψη στο εσωτερικό της χώρας. Οι Ελληνες σήμερα είμαστε ένας λαός που μοιάζει να μην πιστεύει σε τίποτα, ούτε στην ιστορία του, στη γλώσσα του, στον άλλοτε πολιτισμό του, ούτε στο κράτος του, στους κοινωνικούς θεσμούς, στη συλλογική αξιοπρέπεια. Λαός με ανήκεστα κατεστραμμένη τη γλώσσα του και τη γη του, με δραματικά χαμηλό επίπεδο κατά κεφαλήν καλλιέργειας, στερημένος λογική και κρίση, παραδομένος σε αντικοινωνικές συμπεριφορές, σε κτηνώδη εγωκεντρικά ορμέμφυτα, στον πρωτογονισμό της ζούγκλας των διεκδικήσεων δίχως την παραμικρή αίσθηση σχέσεων κοινωνίας.

Γι’ αυτό και δεν μπορούμε να καταλάβουμε, ούτε οι ελλαδικοί ούτε της διασποράς οι Ελληνες, τι ακριβώς συμβαίνει στην πατρίδα μας τους τελευταίους εννέα μήνες. Οτι δεν πρόκειται για εφήμερη «κρίση», συνέπεια της παγκόσμιας, ούτε απλώς για κατάρρευση του καραγκιοζίδικου πολιτικού μας συστήματος. Δεν πρόκειται αυτή τη φορά για έξωθεν απειλές που επιδέχονται διαμαρτυρίες και συλλαλητήρια, για επιβουλές του χερσαίου ή θαλάσσιου χώρου, δόλιο σφετερισμό ονομάτων, ιστορίας, κυριότητας. Αυτή τη φορά πρόκειται για συντελεσμένη καταστροφή. Για απώλεια της σύνολης εθνικής κυριαρχίας, πρόκειται για διακυβέρνηση της χώρας από ξένους ελεγκτές και επιτρόπους. Μπορεί η κηδεμονία να μας προσφέρθηκε σαν σωτήρια λύση, λίγο πριν η κυβέρνηση κηρύξει «στάση πληρωμών» και αρχίσουμε να σφαζόμαστε στους δρόμους για λίγα τρόφιμα. Αλλά δεν παύει να συνιστά συντελεσμένη καταστροφή.

Και ούτε συγκρίνεται με τις περιπτώσεις άλλων χωρών που τέθηκαν επίσης, για κάποιο διάστημα, υπό κηδεμονίαν. Εδώ έχουμε νόσο που έχει αχρηστέψει ζωτικά όργανα του κοινωνικού σώματος. Ο εγκέφαλος (η κυβέρνηση, υποτίθεται) εμφανίζει απίστευτη ανικανότητα θετικών ενεργημάτων: Αρνείται να πάρει μέτρα για πρόκληση και ανάπτυξη της παραγωγικότητας, περιορίζεται να τσεκουρώνει τα μικρά και μεσαία εισοδήματα πνίγοντας την αγορά και επιτείνοντας την ύφεση. Οι μηχανισμοί της διαφθοράς ανέγγιχτοι, το κομματικό χρήμα αναιδέστατα προκλητικό, το κράτος παραλυμένο, έρμαιο του γκανγκστερικού συνδικαλισμού. Στον ιδιωτικό τομέα η ασυδοσία των εκβιασμών και της απανθρωπίας ξαναζωντανεύει τη φρίκη μυθιστορημάτων του Ντίκενς στον 19ο αιώνα. Με κυβέρνηση εδώ «σοσιαλιστική»!

Τα κόμματα βυθισμένα σε παντελή αυτισμό, εγκλωβισμένα στην ψυχοπαθολογική ιδιοτέλεια και μονομανία της οψέποτε εκλογικής επιτυχίας. Τα ΜΜΕ εμπορευματοποιημένα ώς το μεδούλι (και τα κρατικά: εξευτελισμένη δημοσιογραφία λακέδων της κάθε κυβέρνησης) κυνηγάνε μόνο τηλεθέαση σκυλεύοντας την αγωνία μισθωτών και συνταξιούχων με αναλύσεις, από το πρωί ώς το βράδυ, της σαδιστικής μείωσης των εισοδημάτων τους. Χωρίς να ξεχνάμε το γεγονός που έχει κυριολεκτικά διαλύσει τον κοινωνικό ιστό στην Ελλάδα, εδώ και πολλά χρόνια: τη θεσμοποιημένη ατιμωρησία, την κοινή βεβαιότητα ότι «όλα επιτρέπονται». Ηταν το μεγάλο ψηφοθηρικό κατόρθωμα του Ανδρέα Παπανδρέου, ο έμπρακτος θρίαμβος του λαϊκιστικού αμοραλισμού του.

Αυτή η καταστροφή δεν ανατάσσεται. Η παραβατικότητα στην Ελλάδα, το ψέμα, η ατιμία, η κλοπή δημόσιου χρήματος, η φοροδιαφυγή, το «λάδωμα», η κατάχρηση, η αναίδεια, το νταϊλίκι του εκβιαστή, του παραβάτη των νόμων, ο χλευασμός της ηθικής και των κοινωνικών αναστολών, είναι οι «λαϊκές κατακτήσεις» των τελευταίων τριάντα χρόνων. «Κατακτήσεις» που θεμελιώθηκαν και παγιώθηκαν χάρη στην ειδεχθή ανηθικότητα όλων των κομμάτων, άσχετα με τις παραπλανητικές τους επωνυμίες και τις ψυχωτικές τους εμμονές.

Λέγεται ότι έλεγε ο Λένιν (πριν από τον πραγματικό ή φανταστικό Κίσινγκερ) πως αν θέλεις να εξαφανίσεις ιστορικά έναν λαό, τον αποκόβεις από τη γλώσσα του. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα και τα διδακτικά βιβλία στα ελληνικά σχολειά, τριάντα έξι χρόνια τώρα, προσφέρονται για να σπουδάσει κανείς το πόσο μεθοδικά και δόλια μπορεί να συντελεστεί αυτή η αποκοπή ενός λαού από τη γλώσσα του. Δεν φτάσαμε αιφνίδια στην κηδεμόνευση από το ΔΝΤ και στην εξουδετέρωση της Ελλάδας στον διεθνή πολιτικό στίβο. Προηγήθηκαν η μεθοδική αποχαύνωση του πληθυσμού με τη μονοτροπία μεγιστοποίησης της καταναλωτικής ευχέρειας, η προγραμματική αγλωσσία, η διάλυση δημοτικού - γυμνασίου και η αχρήστευση του λυκείου, ο ευτελισμός και το μπάχαλο των πανεπιστημίων, η συστηματική διαστροφή της ιστορικής αυτοσυνειδησίας του Ελληνα, η χλεύη για τη μεταφυσική και για τον πολιτισμό που μόνο αυτή γεννάει.

Η Ελλάδα έχει τελειώσει. Ελάχιστες οι πιθανότητες να ξαναβγεί από τη στάχτη φλόγα με Συντακτική Εθνοσυνέλευση και καινούργιο Σύνταγμα. Αλλά μοναδική ελπίδα.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 18/07/2010

Κρυφό μήνυμα βρέθηκε στο έμβλημα της αμερικανικής Διοίκησης Κυβερνοχώρου

Ουάσινγκτον

Λίγοι είχαν προσέξει μια μυστηριώδη αλληλουχία αλφαριθμητικών χαρακτήρων που εμφανίζεται στο επίσημο σήμα της νεοσύστατης Διοίκησης Κυβερνοχώρου στο αμερικανικό Πεντάγωνο. Το περιεχόμενο του κωδικοποιημένου μηνύματος αποκαλύφθηκε έπειτα από διαγωνισμό που οργάνωσε το περιοδικό Wired.

«9ec4c12949a4f31474f299058ce2b22a» είναι οι 32 ακατάληπτοι χαρακτήρες που εμφανίζονται γύρω από τον φαλακραετό, εθνικό σύμβολο των Ηνωμένων Πολιτειών.

Όπως επιβεβαίωσε ο εκπρόσωπος της Διοίκησης Στιβ Κάρι, η αλφαριθμητική αλληλουχία είναι στην πραγματικότητα η επίσημη δήλωση αποστολής της υπηρεσίας, κρυπτογραφημένη με τον αλγόριθμο MD5.

Η δήλωση αποστολής της Διοίκησης Κυβερνοχώρου γράφει σε απλή γλώσσα: «Η Διοίκηση Κυβερνοχώρου των ΗΠΑ σχεδιάζει, ολοκληρώνει, συγχρονίζει και διεξάγει δραστηριότητες για: να κατευθύνει τις επιχειρήσεις και την άμυνα συγκεκριμένων δικτύων πληροφοριών του υπουργείου Άμυνας, και να· προετοιμάζει, και όταν δεχθεί την εντολή να πραγματοποιεί, στρατιωτικές επιχειρήσεις στον κυβερνοχώρο, προκειμένου να επιτρέψει ενέργειες σε όλους τους τομείς, να διασφαλίσει την ελευθερία δράσης ΗΠΑ/Συμμάχων στον κυβερνοχώρο και να αρνηθεί αυτή την ελευθερία στους αντιπάλους μας».

Το περιεχόμενο του μυστηριώδους μηνύματος έγινε γνωστό έπειτα από διαγωνισμό που οργάνωσε το περιοδικό Wired, με έπαθλο ένα μπλουζάκι ή ένα ταξίδι στο Διεθνές Μουσείο Κατασκόπων.

«Πρέπει να είναι ο κωδικός πρόσβασης για το δίκτυο Wi-Fi στα αρχηγεία» αστειεύτηκε ο χρήστης «kmadams85», ένας από τους εκατοντάδες αναγνώστες που συμμετείχαν στο διαγωνισμό.

Ο νικητής πάντως χρειάστηκε μόλις τρεις ώρες για να καταλήξει στη σωστή απάντηση.

Όπως διευκρίνισε ο εκπρόσωπος της Διοίκησης, η ιδέα για το κρυπτογραφημένο μήνυμα προήλθε από τη γραφίστρια που κέρδισε το διαγωνισμό για το σχεδιασμό του εμβλήματος.

Η αμερικανική Διοίκηση Κυβερνοχώρου συστάθηκε το Μάιo, υπάγεται στο υπουργείο Άμυνας, και έχει στόχο να κάνει δύσκολη τη ζωή των χιλιάδων χάκερ που προσπαθούν κάθε μέρα να εισβάλλουν σε κυβερνητικά δίκτυα.

Επικεφαλής της είναι ο στρατηγός Κιθ Αλεξάντερ, ο οποίος είναι επικεφαλής και της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.

in.gr