Παρίσι, Γαλλία
Τα καιρικά φαινόμενα στη Ρωσία και άλλες περιοχές του κόσμου είναι πράγματι ακραία το φετινό καλοκαίρι, από επιστημονική άποψη όμως είναι μεμονωμένα συμβάντα και δεν μπορούν να θεωρηθούν άμεσες συνέπειες της παγκόσμιας θέρμανσης, διευκρινίζουν κορυφαίοι ειδικοί του κλίματος.
«Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι η αυξημένη συχνότητα αυτών των ακραίων καλοκαιριών τις τελευταίες δεκαετίες συνδέεται με την κλιματική αλλαγή» σχολίασε στο AFP ο Άντριου Ουάτσον του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας.
«Δεν μπορείς όμως να πεις ότι ένα μεμονωμένο συμβάν ή ένα μεμονωμένο καλοκαίρι οφείλεται αναμφισβήτητα στην κλιματική αλλαγή: Εξ ορισμού, αυτό είναι καιρικό και όχι κλιματικό φαινόμενο» διευκρίνισε.
Όπως εξήγησε ο Ουάτσον, ο πρωτοφανής καύσωνας στη Ρωσία, οι καύσωνες στη Δυτική Ευρώπη και οι πρωτοφανείς πλημμύρες στο Πακιστάν και στην Κίνα βρίσκονται μεν σε συμφωνία με τις προβλέψεις του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, θα μπορούσαν όμως να οφείλονται στη λήξη του (φυσικού) φαινομένου Ελ Νίνιο στον Ειρηνικό το 2009.
Η επιφυλακτική στάση του Ουάτσον έχει σημασία, δεδομένου ότι ο καθηγητής είναι κάθε άλλο παρά σκεπτικιστής του κλίματος: πέρυσι βρέθηκε στο επίκεντρο του λεγόμενου «σκανδάλου» climategate και κατηγορήθηκε ότι υπερέβαλλε εσκεμμένα όσον αφορά το ρόλο της ανθρώπινης δραστηριότητας στην παγκόσμια θέρμανση.
Ανάλογη στάση με τον Ουάτσον κρατά ο Ζαν Πασκάλ Ιπερσέλ, αντιπρόεδρος της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC). Σχολιάζοντας το θέμα στο AFP εκτίμησε ότι οι καύσωνες και οι πλημμύρες πιθανότατα συνδέονται με την κλιματική αλλαγή, ωστόσο απέφυγε να τα χαρακτηρίσει αποτελέσματα της παγκόσμιας θέρμανσης.
Ο καύσωνας στη Ρωσία είναι πράγματι ο χειρότερος από τότε που άρχισε επίσημα η καταγραφή των θερμοκρασιών στα τέλη του 19ου αιώνα, ωστόσο το συμβάν αυτό είναι μεμονωμένο και δεν επαρκεί ως ένδειξη από μόνο του, ανέφερε.
«Δεν μπορούμε να καταλήξουμε με βεβαιότητα 100% ότι δεν έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο τα τελευταία 200 χρόνια, ωστόσο η υποψία υπάρχει -ακόμα κι αν πρόκειται μόνο για υποψία» επισήμανε.
Και ο Ιπερσάλ αναγνώρισε πάντως ότι, παρόλο που για τα μεμονωμένα φαινόμενα δεν μπορεί διαπιστωθεί σχέση αιτίας-αποτελέσματα, οι γενικές τάσεις που καταγράφονται τα τελευταία χρόνια είναι εμφανείς και ανησυχητικές. «Τα ακραία φαινόμενα είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους η κλιματική αλλαγή γίνεται εμφανής με δραματικό τρόπο» είπε.
Σύμφωνα με την αμερικανική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA), το πρώτο εξάμηνο του 2010 ήταν το θερμότερο που έχει καταγραφεί ποτέ.
Στη Ρωσία, το ρεκόρ θερμοκρασίας καταρρίφθηκε φέτος δύο φορές, τον Ιούλιο και ξανά τον Αύγουστο, ενώ στο Πακιστάν οι πλημμύρες ήταν πρωτοφανείς, ανέφερε από την πλευρά του ο Ομάρ Μπαντούρ του Παγκόσμιου Οργανισμού Μετεωρολογίας
«Και στις δύο περιπτώσεις, πρόκειται για καταστάσεις χωρίς προηγούμενο. Η διαδοχή ακραίων καταστάσεων και η επιτάχυνση της κατάρριψης των ρεκόρ βρίσκεται σε συμφωνία με τις προβολές της IPCC. Πρέπει όμως κανείς να παρατηρήσει τα ακραία φαινόμενα σε μακροπρόθεσμη βάση προκειμένου να εξάγει συμπεράσματα για την κλιματική αλλαγή» διευκρίνισε ο Μπαντούρ.
in.gr
«Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι η αυξημένη συχνότητα αυτών των ακραίων καλοκαιριών τις τελευταίες δεκαετίες συνδέεται με την κλιματική αλλαγή» σχολίασε στο AFP ο Άντριου Ουάτσον του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας.
«Δεν μπορείς όμως να πεις ότι ένα μεμονωμένο συμβάν ή ένα μεμονωμένο καλοκαίρι οφείλεται αναμφισβήτητα στην κλιματική αλλαγή: Εξ ορισμού, αυτό είναι καιρικό και όχι κλιματικό φαινόμενο» διευκρίνισε.
Όπως εξήγησε ο Ουάτσον, ο πρωτοφανής καύσωνας στη Ρωσία, οι καύσωνες στη Δυτική Ευρώπη και οι πρωτοφανείς πλημμύρες στο Πακιστάν και στην Κίνα βρίσκονται μεν σε συμφωνία με τις προβλέψεις του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, θα μπορούσαν όμως να οφείλονται στη λήξη του (φυσικού) φαινομένου Ελ Νίνιο στον Ειρηνικό το 2009.
Η επιφυλακτική στάση του Ουάτσον έχει σημασία, δεδομένου ότι ο καθηγητής είναι κάθε άλλο παρά σκεπτικιστής του κλίματος: πέρυσι βρέθηκε στο επίκεντρο του λεγόμενου «σκανδάλου» climategate και κατηγορήθηκε ότι υπερέβαλλε εσκεμμένα όσον αφορά το ρόλο της ανθρώπινης δραστηριότητας στην παγκόσμια θέρμανση.
Ανάλογη στάση με τον Ουάτσον κρατά ο Ζαν Πασκάλ Ιπερσέλ, αντιπρόεδρος της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC). Σχολιάζοντας το θέμα στο AFP εκτίμησε ότι οι καύσωνες και οι πλημμύρες πιθανότατα συνδέονται με την κλιματική αλλαγή, ωστόσο απέφυγε να τα χαρακτηρίσει αποτελέσματα της παγκόσμιας θέρμανσης.
Ο καύσωνας στη Ρωσία είναι πράγματι ο χειρότερος από τότε που άρχισε επίσημα η καταγραφή των θερμοκρασιών στα τέλη του 19ου αιώνα, ωστόσο το συμβάν αυτό είναι μεμονωμένο και δεν επαρκεί ως ένδειξη από μόνο του, ανέφερε.
«Δεν μπορούμε να καταλήξουμε με βεβαιότητα 100% ότι δεν έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο τα τελευταία 200 χρόνια, ωστόσο η υποψία υπάρχει -ακόμα κι αν πρόκειται μόνο για υποψία» επισήμανε.
Και ο Ιπερσάλ αναγνώρισε πάντως ότι, παρόλο που για τα μεμονωμένα φαινόμενα δεν μπορεί διαπιστωθεί σχέση αιτίας-αποτελέσματα, οι γενικές τάσεις που καταγράφονται τα τελευταία χρόνια είναι εμφανείς και ανησυχητικές. «Τα ακραία φαινόμενα είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους η κλιματική αλλαγή γίνεται εμφανής με δραματικό τρόπο» είπε.
Σύμφωνα με την αμερικανική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA), το πρώτο εξάμηνο του 2010 ήταν το θερμότερο που έχει καταγραφεί ποτέ.
Στη Ρωσία, το ρεκόρ θερμοκρασίας καταρρίφθηκε φέτος δύο φορές, τον Ιούλιο και ξανά τον Αύγουστο, ενώ στο Πακιστάν οι πλημμύρες ήταν πρωτοφανείς, ανέφερε από την πλευρά του ο Ομάρ Μπαντούρ του Παγκόσμιου Οργανισμού Μετεωρολογίας
«Και στις δύο περιπτώσεις, πρόκειται για καταστάσεις χωρίς προηγούμενο. Η διαδοχή ακραίων καταστάσεων και η επιτάχυνση της κατάρριψης των ρεκόρ βρίσκεται σε συμφωνία με τις προβολές της IPCC. Πρέπει όμως κανείς να παρατηρήσει τα ακραία φαινόμενα σε μακροπρόθεσμη βάση προκειμένου να εξάγει συμπεράσματα για την κλιματική αλλαγή» διευκρίνισε ο Μπαντούρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου