Αυτός ο διαστημικός βράχος δεν είναι όμως πάντα ο ίδιος, πιστεύει η ομάδα. Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι υπάρχει ένας διαστημικός βράχος γύρω από τη Γη ανά πάσα στιγμή, ένα αντικείμενο με μήκος τουλάχιστον 1 μέτρο. Ωστόσο, κάθε βράχος φεύγει μακριά μετά από παραμονή 9 μηνών, και αντικαθίσταται από ένα άλλο με τα ίδια χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με την την πρόταση αυτή – που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Ίκαρος – ένα θεωρητικό μοντέλο που ανέπτυξαν δείχνει την παρουσία των εν λόγω αντικειμένων σε τροχιές σχήματος ντόνατ γύρω από τη Γη. Ωστόσο, αυτή ακριβώς η τροχιά είναι που αναγκάζει συνεχώς τους βράχους να διαφεύγουν έξω από αυτήν μη συγχρονιζόμενοι με τον πλανήτη μας.
Η προσομοίωση δείχνει ότι η Γη είναι ικανή να προσελκύσει μερικούς από τους αστεροειδείς που η τροχιά τους είναι στο εσωτερικό τμήμα του ηλιακού συστήματος, δεδομένου ότι προετοιμάζονται να εκσφενδονιστούν σαν σφεντόνα γύρω από τον Ήλιο και ακολουθήσουν μία τροχιά προς τις εξωτερικές πλευρές του συστήματος για άλλη μια φορά.
Κάθε ένας από τους συνοδούς βράχους του πλανήτη μας αιχμαλωτίζεται και μένει μαζί μας για περίπου 9 μήνες, συμπληρώνοντας 3 τροχιές γύρω από τη Γη πριν τελικά στο εξωτερικό τμήμα του ηλιακού συστήματος. Αυτό το σενάριο δεν είναι καθόλου υπερβολή, λένε οι αστρονόμοι, δεδομένου ότι δεν έχει δοθεί πολύ λίγη προσοχή σε αντικείμενα που είναι σε τροχιά γύρω από τη Γη.
Προφανώς, αυτό δεν συμβαίνει με τη Σελήνη, αλλά οι επιστήμονες πάντα ήξεραν βαθιά μέσα τους ότι πρέπει να υπάρχουν κι άλλα αντικείμενα που ακολουθούν μία τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας. Η έρευνα έγινε από τον αστρονόμο Jeremie Vauballion στο Αστεροσκοπείο του Παρισιού .
«Υπάρχουν πολλοί αστεροειδείς στο ηλιακό σύστημα, έτσι οι πιθανότητες να συλλάβει η Γη έναν τέτοιοι σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή δεν είναι, κατά μία έννοια, έκπληξη.», προσθέτει ο ειδικός. Και προσθέτει ότι αυτό είναι ένα από τα πρώτα μοντέλα που θα προσπαθήσει να προσομοιώσει την επίδραση της Γης στους γύρω αστεροειδείς, σύμφωνα με το Space.
Ένα από τα προσωρινά φεγγάρια που προτείνει η ομάδα ανακαλύφθηκε από το Catalina Sky Survey, στην Αριζόνα, πριν περίπου 5 χρόνια, και πήρε το όνομα 2006 RH120. Το αντικείμενο αυτό ήταν διαμέτρου μεταξύ 3 έως 6 μέτρων και ήταν πιθανότατα ο μεγαλύτερος από άλλους συντρόφους της Γης.
Ο Mikael Gravnik λέει ότι “τα αντικείμενα αυτού του μεγέθους είναι πολύ εξασθενημένο για να ανιχνευθούν όταν είναι σε απόσταση, ας πούμε, μερικές σεληνιακές αποστάσεις από τη Γη." Ο Gravnik, από το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι, είναι ο επικεφαλής συντάκτης της δημοσίευσης στο περιοδικό Ίκαρος.
«Όταν έρχονται πιο κοντά σε μας κατά τη διάρκεια της τροχιάς τους, κινούνται πάρα πολύ γρήγορα και δεν μπορούν να ανιχνευθούν, επειδή η περιορισμένη ποσότητα των φωτονίων που μας έρχεται κατανέμεται σε ένα μεγάλο αριθμό pixels," καταλήγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου