Ροκάροντας στον Άρη

Eπαιζε ροκ μουσική σε μπαράκια, είχε μετατρέψει μια νεκροφόρα Κάντιλακ σε γκαρσονιέρα και πειραματιζόταν με τα ναρκωτικά. Σήμερα είναι ο νέος αμερικανός ήρωας, επειδή ήταν υπεύθυνος για την προσεδάφιση στον Αρη του διαστημικού οχήματος «Curiosity». Ο παλιός ροκάς έψαχνε να δώσει «μια σέξι διάσταση στη φυσική και τη μηχανολογία». Και τη βρήκε στην κατάκτηση του Διαστήματος. 

Σε λίγες ημέρες ο Ανταμ Στέλτσνερ περιμένει να έλθει στον κόσμο η δεύτερη κόρη του. Πριν από λίγες ημέρες, την περασμένη Δευτέρα, κατόρθωσε να προσεδαφίσει στον Αρη το «Curiosity», το πιο ακριβό όχημα που έχει στείλει ποτέ η ανθρωπότητα σε άλλον πλανήτη. Δύο «γέννες» μέσα σε έναν μήνα. Αυτός ο Αύγουστος θα του μείνει αξέχαστος. «Δεν τα είχα προγραμματίσει να συμβούν μαζί» λέει γελώντας καθώς αυτή τη στιγμή είναι ο πιο περιζήτητος άνθρωπος στην αμερικανική τηλεόραση. Δίνει σχεδόν 10 συνεντεύξεις ανά ώρα!

Υπεύθυνος της ομάδας της NASA που έφτιαξε το πρωτοποριακό σύστημα EDL - είσοδος, κάθοδος, προσεδάφιση του «Curiosity» στον Αρη - είχε να αντιμετωπίσει μια μεγάλη πρόκληση. Πώς να προσεδαφίσει το όχημα βάρους ενός τόνου, χωρίς να καταστραφεί και χωρίς να υποστούν ζημιές τα υπερσύγχρονα γεωλογικά και χημικά όργανα που μετέφερε προκειμένου να αναλύσει το έδαφος και την ατμόσφαιρα του Κόκκινου Πλανήτη. Δέκα χρόνια εργάζονταν ο Ανταμ και η ομάδα του, και τελικά - όπως αποδείχτηκε - ο καινοτόμος τρόπος στον οποίο κατέληξαν ήταν απόλυτα επιτυχημένος. Πρωτοπόρησε όχι μόνο με τη χρήση υπερηχητικού αλεξίπτωτου αλλά και ενός ιπτάμενου γερανού που κατέβασε σιγά σιγά το «Curiosity» στον Αρη, δίνοντας έναν τρόπο προσεδάφισης που θα χρησιμοποιηθεί πολύ στο μέλλον.

Ομως δεν έγινε για όλα αυτά ξαφνικά ο 49χρονος Ανταμ το αγαπημένο παιδί της Αμερικής. Με το σκουλαρίκι στο αριστερό του αυτί, τις μπότες από δέρμα φιδιού που είναι οι αγαπημένες του και τα μαλλιά κομμένα α λα Ελβις Πρίσλεϊ, δεν υπήρξε συνέντευξη από τις εκατοντάδες των τελευταίων ημερών στην οποία να μη ρωτήθηκε: «Πώς ένας λούζερ, ένας χαμένος, κατέκτησε τον Αρη;». Το απόλυτο αμερικάνικο όνειρο.

ΒΟΛΤΕΣ ΜΕ ΝΕΚΡΟΦΟΡΑ. Ο Ανταμ γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο. Στο σχολείο δεν τα πήγαινε καθόλου καλά, έμεινε δύο φορές στη Γεωμετρία «και στο τέλος ο καθηγητής μού έβαλε τη βάση για να περάσω επειδή δεν ήθελε να με ξαναδεί». Τον ενδιέφεραν άλλα. «Στο γυμνάσιο αντί για μαθήματα σπούδασα σεξ, ναρκωτικά και ροκ εν ρολ» λέει. Είχε μακριά μαλλιά, του άρεσε να φορά μια φόρμα της Αεροπορίας και οδηγούσε μια νεκροφόρα Κάντιλακ του '69, στο πίσω μέρος της οποίας είχε τοποθετήσει ένα κρεβάτι για να πηγαίνει βόλτα τις φιλενάδες του. Ο πατέρας του είχε τόσο απελπιστεί ώστε προέβλεψε ότι δεν θα κάνει τίποτα στη ζωή του. «Το πολύ να γίνεις σκαφτιάς» είπε - χαίρεται να το μετανιώνει.

Ο Ανταμ άρχισε να παίζει μπάσο και ντραμς σε συγκροτήματα ροκ και new age. Κατόπιν αποφάσισε να σπουδάσει τζαζ στο Κολέγιο Μουσικής Μπέρκλεϊ της Βοστώνης αλλά τα παράτησε γρήγορα.

Δεν σταματούσε όμως να κοιτάζει προς τα πάνω. Το 1984 κάθε βράδυ, όταν πήγαινε να παίξει σε κλαμπ του Σαν Φρανσίσκο και όταν έφευγε από αυτό, κοίταζε τον ουρανό και παρατηρούσε πώς άλλαζαν θέση τα άστρα. Αποφάσισε να γραφτεί σε μια τάξη Αστρονομίας στο τοπικό κολέγιο, όμως έπρεπε πρώτα να γράψει ένα διαγώνισμα φυσικής. Εκεί ανακάλυψε κάτι εντυπωσιακό: η φύση μπορεί να γίνει κατανοητή και προβλέψιμη. «Ηταν σαν να ανακάλυψα τη θρησκεία» θυμάται ο παλιός ροκάς. Εναν χρόνο αργότερα είχε εγκαταλείψει τη μουσική και είχε αφοσιωθεί στις σπουδές. Τα πτυχία στη Μηχανολογία και τη Φυσική ακολούθησαν ραγδαία το ένα το άλλο. «Ηθελα να καταλάβω τον κόσμο».

Και τον κατάλαβε. Ισως καλύτερα από τους περισσότερους, μια και η εφευρετικότητα και η επιμονή του βοήθησαν στην πιο πολλά υποσχόμενη αποστολή στον Αρη που θα ανακαλύψει όχι μόνο εάν υπάρχουν στοιχεία ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη αλλά και εάν οι συνθήκες θα επιτρέψουν στο μέλλον την πραγματοποίηση εκεί επανδρωμένων αποστολών. Ηθελε, λέει, να συνδυάσει το διδακτορικό του με «κάτι σέξι», γι' αυτό και προτίμησε να δουλέψει στη NASA. Τελικά, ήταν εκείνος και οι συνεργάτες του που έδωσαν στο όχημα το σωστό πρόγραμμα ώστε να μπορέσει να εκτελέσει μόνο του επί 7 λεπτά όλη τη διαδικασία προσγείωσης, 248 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά.

«Εχω επενδύσει σε αυτό το σχέδιο περισσότερα από ό,τι σε οτιδήποτε άλλο στη ζωή μου» δήλωσε σε μια από τις πρόσφατες συνεντεύξεις του. «Οπως είπα στους συνεργάτες μου, ελπίζω ότι αργότερα θα κάνω κάτι μεγαλύτερο. Ομως εάν αυτό είναι το μεγαλύτερο, είναι αρκετό». Διατηρούσε αμφιβολίες για την επιτυχία του εγχειρήματος; «Συναισθηματικά δεν άφησα ποτέ τον εαυτό μου να πιστέψει ότι θα πετύχαινε, λογικά κάνοντας τους υπολογισμούς και δοκιμάζοντας τα συστήματα το πίστευα».

Η μεγάλη του επιτυχία και η τεράστια ανατροπή της ζωής του που τον έφερε από τα μπαράκια του Σαν Φρανσίσκο στην κατάκτηση του Αρη έχουν συνεπάρει τους Αμερικανούς, δίνοντας νέα δυναμική στη NASA, τη διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ που φοβόταν ότι τα προγράμματά της θα περικοπούν λόγω κρίσης. Ο Στέλτσνερ έγινε το πρόσωπο της NASA, ένα πρόσωπο ανθρώπινο, με ελαττώματα, που ξεπέρασε τον εαυτό του και άλλαξε τη ζωή του, o οποίος όταν φεύγει από το κέντρο ελέγχου του Εργαστηρίου Πυραυλικής Προώθησης πηγαίνει σπίτι του και παίζει καμιά ροκιά στην κιθάρα.

ΕΠΤΑ ΛΕΠΤΑ ΤΡΟΜΟΥ. Εδειξε παντού το αγαπημένο του κόμικς, μια σειρά από όλα τα εξαρτήματα του «Curiosity» (το σκάφος, τη θερμική ασπίδα, το αλεξίπτωτο, τον γερανό) που έφευγαν ένα ένα προς το Σύμπαν στην πορεία του οχήματος προς τον Αρη και το αποχαιρετούσαν θλιμμένα ενώ χανόταν για πάντα στο Διάστημα. Στο τελευταίο καρέ το «Curiosity» ξεφυσούσε λέγοντας: «Πρώτα επτά λεπτά τρόμου και τώρα μια ζωή ενοχές»... Χθες, ο Στέλτσνερ έστειλε ένα tweet: «Σκέψου διαπλανητικά, δράσε τοπικά» έγραψε δίπλα από μια φωτογραφία με το πρωινό του, καφές και φρυγανιά με μαρμελάδα.

Η αίσθηση του χιούμορ όμως δεν περιόρισε το άγχος του καθώς πλησίαζε η ημέρα της προσεδάφισης. Δική του ιδέα ήταν να βάλουν στο κέντρο ελέγχου ένα βάζο με 365 χρωματιστές μπίλιες πριν από έναν χρόνο. Κάθε ημέρα έβγαζε μια μπίλια και την έβαζε σε διπλανό βάζο, για να φαίνονται έτσι οι ημέρες που απέμεναν μέχρι το πρωί της 6ης Αυγούστου. Στις συσκέψεις όλοι γελούσαν «αλλά μην κάνετε το λάθος να πιστέψετε ότι δεν ήμασταν φρικαρισμένοι». Του λείπει η εποχή που η μόνη έννοια του ήταν τι τραγούδια θα παίξει; «Τελικά, κατάλαβα ότι αυτή η εφήμερη αίσθηση από την οποία δεν μπορείς να πάρεις μια σαφή κατανόηση του καλού και του κακού ήταν δύσκολη. Η μηχανολογία και η φυσική με έκαναν να καταλάβω ότι υπάρχει μια σωστή απάντηση για το κάθε τι και ότι αν ψάξω θα τη βρω».

ΕΙΠΕ
Οποιος θέλει να μάθει τι είναι πίεση, ας δοκιμάσει να προσγειώσει ένα όχημα που κόστισε 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια στην επιφάνεια του Αρη

ΤΑ ΝΕΑ, 11/8/2012

 http://en.wikipedia.org/wiki/Adam_Steltzner

Και αυτός είναι το αλλο τυπάκι της αποστολής, ο Bobak Ferdowsi, εις εκ των flight controllers...Τελικά οι Αμερικανοί ξέρουν από marketing............