Με στόχο να συρρικνώσει την εξεταστέα ύλη, να περάσει με επιτυχία την
εξεταστική περίοδο Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου και με ενισχυμένη αξιοπιστία
να διεκδικήσει στη συνέχεια, μέχρι το τέλος του χρόνου, την εισαγωγή της
Ελλάδας στο κλαμπ των χωρών χωρίς Μνημόνιο, αναχωρεί την Τρίτη για το
Παρίσι το κλιμάκιο των υπουργών που θα συναντηθεί με την τρόικα. Υπό
αυτή την έννοια, η διαβούλευση στη γαλλική πρωτεύουσα, εάν είναι
επιτυχής θα αποτελέσει το πρώτο καθοριστικό βήμα για μια πορεία στο
τέλος της οποίας –τον Δεκέμβριο ή τον Ιανουάριο- οι δύο πλευρές ελπίζουν
να κηρύξουν το τέλος του προγράμματος διάσωσης και την αντικατάστασή
του από κάτι άλλο, που θα έχει περισσότερο ελληνικό άρωμα, λιγότερη
εποπτεία και ενισχυμένη αναπτυξιακή διάσταση.
Στην Κομισιόν επεξεργάζονται ήδη εναλλακτικά σενάρια για την εποχή μετά τα προγράμματα διάσωσης, με ή χωρίς ΔΝΤ, με ή χωρίς χρηματοδοτικό κενό, με περισσότερο ή λιγότερο αυστηρή εποπτεία. Ωστόσο, ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς, γεμάτος πολιτικά και τεχνικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν και καθίσταται ακόμη πιο δύσβατος εξαιτίας του ελλείμματος εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων προς το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Ετσι:
Πρώτος στόχος της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας είναι να περιοριστούν όσο το δυνατόν περισσότερο τα μέτρα που έχει δεσμευτεί να υλοποιήσει η Αθήνα με την τελευταία επικαιροποίηση του Μνημονίου. Ο αριθμός τους είναι τεράστιος, περίπου 600 και σε αυτή τη μακρά λίστα συνυπάρχουν σοβαρά θέματα, αλλά και ασήμαντα για τα οποία αναλώνεται χρόνος και πολιτικό κεφάλαιο, χωρίς λόγο. Σύμφωνα με την τρόικα, το ποσοστό υλοποίησης είναι κάτω από 30%, καθώς αν λείπει έστω και η παραμικρή λεπτομέρεια σε κάποια από τις 600 δράσεις, θεωρείται εκκρεμής. Η ελληνική πλευρά θεωρεί ότι το ποσοστό συμμόρφωσης είναι 75%, καθώς υπολογίζει στις υλοποιημένες δράσεις και αυτές που έχουν έναν υψηλό βαθμό ωρίμανσης και απλώς απομένουν τυπικές λεπτομέρειες για να ολοκληρωθούν. Η διαπραγματευτική ομάδα θα επιδιώξει να βγάλει από τη λίστα όσα θεωρεί η ίδια ασήμαντα (συχνά δεν έχει την ίδια άποψη η τρόικα ή κάποιο από τα μέλη της), αλλά κυρίως όσα προκαλούν πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις. Για παράδειγμα, η τρόικα ζητεί αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για τις απεργίες και τη θεσμοθέτηση του λοκ άουτ, δηλαδή τη δυνατότητα του εργοδότη να κλείνει την επιχείρηση σε περίπτωση που οι εργαζόμενοι κηρύσσουν απεργία. Επίσης, ζητάει αξιολόγηση του νέου νόμου για τις απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα και προσαρμογές με βάση τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές. Και στα δύο αυτά ζητήματα έχει θέσει βέτο το ΠΑΣΟΚ, και ο υπουργός Εργασίας κ. Γιάννης Βρούτσης θα προσπαθήσει είτε να τα ακυρώσει είτε –πιο ρεαλιστικό- να κερδίσει χρόνο. Εάν συμφωνήσει στο Παρίσι να βγάλει από την εξεταστέα ύλη τα «περιττά» και κάποια από τα δύσκολα, η κυβέρνηση αυξάνει τις πιθανότητες να κλείσει γρήγορα, έως τα μέσα Οκτωβρίου, η κύρια φάση της αξιολόγησης, η οποία θα αρχίσει το τρίτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου. Κάτι τέτοιο θα ενισχύσει την αξιοπιστία της έναντι των πιστωτών, διεθνώς και στο εσωτερικό.
Δεύτερος στόχος της αποστολής είναι να πείσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να εκταμιεύσει τη δόση των 3,5 δισ. ευρώ, όταν η αξιολόγηση ολοκληρωθεί, και να μην εξαρτήσει την καταβολή της από το αποτέλεσμα των στρες τεστ των τραπεζών και την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού. Η κυβέρνηση θέλει να πάει στην επόμενη φάση της διαπραγμάτευσης για το χρέος και τη μετά Μνημόνιο εποχή, έχοντας επαρκή ταμειακά αποθέματα. Από την άλλη, το ΔΝΤ εκ του καταστατικού του δεν μπορεί να εκταμιεύσει δόση, εάν το πρόγραμμα δεν είναι πλήρως χρηματοδοτημένο για τους επόμενους 12 μήνες και το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Ωστόσο, τα ζητήματα του χρηματοδοτικού κενού, ο τρόπος κάλυψης και η διευθέτηση του χρέους θα συζητηθούν στην επόμενη φάση, υπό το φως των αποτελεσμάτων των στρες τεστ και του εάν οι τράπεζες θα χρειαστούν κεφάλαια από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Τρίτος στόχος του υπουργικού κλιμακίου και κυρίως του υπουργού Οικονομικών, Γκίκα Χαρδούβελη, του αναπληρωτή υπουργού, Χρήστου Σταϊκούρα και του υφυπουργού Γιώργου Μαυραγάνη είναι να πείσει την τρόικα ότι όχι μόνο δεν υπάρχει δημοσιονομικό κενό το 2015, δηλαδή επιτυγχάνεται χωρίς νέα μέτρα ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3% του ΑΕΠ, αλλά επιπλέον υπάρχουν περιθώρια για φοροελαφρύνσεις. Η τρόικα στην προηγούμενη αξιολόγησή της υπολόγιζε το δημοσιονομικό κενό σε 2 δισ. ευρώ. Το υπουργείο Οικονομικών το εκτιμούσε σε 900 εκατ. με την υπόθεση ότι καταργείται πλήρως η έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης. Σε αυτά θα πρέπει να προστεθεί η «τρύπα» που δημιούργησαν οι αποφάσεις του ΣτΕ για την αποκατάσταση των αποδοχών των δικαστικών και των ενστόλων και ενδεχομένως όσες θα έρθουν στη συνέχεια. Επίσης, θα πρέπει να υπολογιστούν τυχόν επιπτώσεις από τις διορθώσεις στον ΕΝΦΙΑ. Και τέλος, σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί το κόστος από το πακέτο φοροελαφρύνσεων:
• Η μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης κατά 50%.
• Η μείωση του ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης κατά 20%.
Στην Κομισιόν επεξεργάζονται ήδη εναλλακτικά σενάρια για την εποχή μετά τα προγράμματα διάσωσης, με ή χωρίς ΔΝΤ, με ή χωρίς χρηματοδοτικό κενό, με περισσότερο ή λιγότερο αυστηρή εποπτεία. Ωστόσο, ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς, γεμάτος πολιτικά και τεχνικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν και καθίσταται ακόμη πιο δύσβατος εξαιτίας του ελλείμματος εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων προς το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Ετσι:
Πρώτος στόχος της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας είναι να περιοριστούν όσο το δυνατόν περισσότερο τα μέτρα που έχει δεσμευτεί να υλοποιήσει η Αθήνα με την τελευταία επικαιροποίηση του Μνημονίου. Ο αριθμός τους είναι τεράστιος, περίπου 600 και σε αυτή τη μακρά λίστα συνυπάρχουν σοβαρά θέματα, αλλά και ασήμαντα για τα οποία αναλώνεται χρόνος και πολιτικό κεφάλαιο, χωρίς λόγο. Σύμφωνα με την τρόικα, το ποσοστό υλοποίησης είναι κάτω από 30%, καθώς αν λείπει έστω και η παραμικρή λεπτομέρεια σε κάποια από τις 600 δράσεις, θεωρείται εκκρεμής. Η ελληνική πλευρά θεωρεί ότι το ποσοστό συμμόρφωσης είναι 75%, καθώς υπολογίζει στις υλοποιημένες δράσεις και αυτές που έχουν έναν υψηλό βαθμό ωρίμανσης και απλώς απομένουν τυπικές λεπτομέρειες για να ολοκληρωθούν. Η διαπραγματευτική ομάδα θα επιδιώξει να βγάλει από τη λίστα όσα θεωρεί η ίδια ασήμαντα (συχνά δεν έχει την ίδια άποψη η τρόικα ή κάποιο από τα μέλη της), αλλά κυρίως όσα προκαλούν πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις. Για παράδειγμα, η τρόικα ζητεί αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για τις απεργίες και τη θεσμοθέτηση του λοκ άουτ, δηλαδή τη δυνατότητα του εργοδότη να κλείνει την επιχείρηση σε περίπτωση που οι εργαζόμενοι κηρύσσουν απεργία. Επίσης, ζητάει αξιολόγηση του νέου νόμου για τις απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα και προσαρμογές με βάση τις βέλτιστες διεθνείς πρακτικές. Και στα δύο αυτά ζητήματα έχει θέσει βέτο το ΠΑΣΟΚ, και ο υπουργός Εργασίας κ. Γιάννης Βρούτσης θα προσπαθήσει είτε να τα ακυρώσει είτε –πιο ρεαλιστικό- να κερδίσει χρόνο. Εάν συμφωνήσει στο Παρίσι να βγάλει από την εξεταστέα ύλη τα «περιττά» και κάποια από τα δύσκολα, η κυβέρνηση αυξάνει τις πιθανότητες να κλείσει γρήγορα, έως τα μέσα Οκτωβρίου, η κύρια φάση της αξιολόγησης, η οποία θα αρχίσει το τρίτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου. Κάτι τέτοιο θα ενισχύσει την αξιοπιστία της έναντι των πιστωτών, διεθνώς και στο εσωτερικό.
Δεύτερος στόχος της αποστολής είναι να πείσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να εκταμιεύσει τη δόση των 3,5 δισ. ευρώ, όταν η αξιολόγηση ολοκληρωθεί, και να μην εξαρτήσει την καταβολή της από το αποτέλεσμα των στρες τεστ των τραπεζών και την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού. Η κυβέρνηση θέλει να πάει στην επόμενη φάση της διαπραγμάτευσης για το χρέος και τη μετά Μνημόνιο εποχή, έχοντας επαρκή ταμειακά αποθέματα. Από την άλλη, το ΔΝΤ εκ του καταστατικού του δεν μπορεί να εκταμιεύσει δόση, εάν το πρόγραμμα δεν είναι πλήρως χρηματοδοτημένο για τους επόμενους 12 μήνες και το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Ωστόσο, τα ζητήματα του χρηματοδοτικού κενού, ο τρόπος κάλυψης και η διευθέτηση του χρέους θα συζητηθούν στην επόμενη φάση, υπό το φως των αποτελεσμάτων των στρες τεστ και του εάν οι τράπεζες θα χρειαστούν κεφάλαια από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Τρίτος στόχος του υπουργικού κλιμακίου και κυρίως του υπουργού Οικονομικών, Γκίκα Χαρδούβελη, του αναπληρωτή υπουργού, Χρήστου Σταϊκούρα και του υφυπουργού Γιώργου Μαυραγάνη είναι να πείσει την τρόικα ότι όχι μόνο δεν υπάρχει δημοσιονομικό κενό το 2015, δηλαδή επιτυγχάνεται χωρίς νέα μέτρα ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3% του ΑΕΠ, αλλά επιπλέον υπάρχουν περιθώρια για φοροελαφρύνσεις. Η τρόικα στην προηγούμενη αξιολόγησή της υπολόγιζε το δημοσιονομικό κενό σε 2 δισ. ευρώ. Το υπουργείο Οικονομικών το εκτιμούσε σε 900 εκατ. με την υπόθεση ότι καταργείται πλήρως η έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης. Σε αυτά θα πρέπει να προστεθεί η «τρύπα» που δημιούργησαν οι αποφάσεις του ΣτΕ για την αποκατάσταση των αποδοχών των δικαστικών και των ενστόλων και ενδεχομένως όσες θα έρθουν στη συνέχεια. Επίσης, θα πρέπει να υπολογιστούν τυχόν επιπτώσεις από τις διορθώσεις στον ΕΝΦΙΑ. Και τέλος, σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί το κόστος από το πακέτο φοροελαφρύνσεων:
• Η μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης κατά 50%.
• Η μείωση του ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης κατά 20%.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου