Σε μόνιμη προεκλογική περίοδο...

Του Κώστα Στούπα

Την εβδομάδα που πέρασε η κυβέρνηση αποδέχτηκε να προνομοθετήσει μέτρα μείωσης των συντάξεων κατά 1% του ΑΕΠ ή 1,8 δισ. ευρώ στις αρχές του 2019 και μείωσης του αφορολογήτου κάτω από τις 6.000 μονάδες από τις αρχές του 2020. Τα τεχνικά κλιμάκια επιστρέφουν για να προχωρήσουν τις λεπτομέρειες της συμφωνίας...

Δεν έχει αποσαφηνιστεί ακόμη το πλαίσιο της συμφωνίας για τα εργασιακά και τα προνόμια των συνδικαλιστών εκ των οποίων εκείνοι του δημοσίου αποτελούν και τους πραιτοριανούς του κομματικού πελατειακού κράτους.

Την εβδομάδα που πέρασε η κυβέρνηση έκανε ένα βήμα εγγύτερα στο κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης του τρίτου μνημονίου, όχι όμως και ένα βήμα εγγύτερα της εξόδου από την κρίση χρεοκοπίας που ταλανίζει τη χώρα μια επταετία.

Η κυβέρνηση όπως είναι φυσικό προσπαθεί να παρουσιάσει το συμβιβασμό της με τα αντίθετα από αυτά που κατά καιρούς έλεγε σε διάφορες φάσεις σαν επιτυχία.

Τα αντίθετα που διακήρυττε ήταν αρχικώς το σκίσιμο των μνημονίων και πριν από λίγους μήνες η βεβαιότητα πως δεν θα χρειαστούν ούτε 1 ευρώ νέα μέτρα.   Όχι μόνο, όταν αντίκρυσε την άβυσσο στην οποία οδηγούσαν αυτά που έλεγε, υπέγραψε τρίτο μνημόνιο αλλά είναι έτοιμη να υπογράψει και τέταρτο και όσα χρειαστούν αρκεί να καταφέρει να γλύφει το κοκαλάκι της εξουσίας για όσο γίνεται περισσότερο.

Οι περισσότεροι πολιτικοί των τελευταίων δεκαετιών αποδείχτηκαν "παρτάλια" που έβαζαν το προσωπικό τους συμφέρον όπως και εκείνο των πελατών που τους στήριζαν πάνω από το δημόσιο συμφέρον, αυτοί εδώ δείχνουν πως θα ξεπεράσουν κάθε προηγούμενο.

Ο οδικός χάρτης των εξελίξεων...

Μετά τη Μάλτα λοιπόν αυξάνονται αισθητά οι πιθανότητες κλεισίματος της δεύτερης αξιολόγησης. Αν κλείσει η συμφωνία ο χρόνος των πρόωρων εκλογών μετατίθεται περί τα τέλη του 2017 ή τις αρχές του 2018.

Κανονικά οι επόμενες βουλευτικές εκλογές είναι τον Οκτώβριο του 2019 και η θητεία του προέδρου λήγει στις αρχές του 2020.

Με τις νέες μειώσεις των συντάξεων από τις αρχές του 2019 και τις επιβαρύνσεις από τη μείωση του αφορολόγητου από τις αρχές του 2020 οι εκλογές στο ενδιάμεσο θα ήταν εκλογές "αφανισμού".

Η καθυστέρηση της αξιολόγησης λόγω διαπραγμάτευσης αφορούσε το βολικό χρόνο των νέων μέτρων σε σχέση με τις επιδιώξεις του κομματικού μηχανισμού.

Την κυβέρνηση λοιπόν τη συμφέρει να επιδιώξει πρόωρες εκλογές νωρίτερα. Πότε μπορεί να είναι αυτές;

Το τρίτο μνημόνιο λήγει το Καλοκαίρι του 2018, σε ένα χρόνο και τρεις μήνες. Με τα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα η έξοδος στις αγορές για την κάλυψη των αναγκών είναι απίθανη.

Αποτελεί ερωτηματικό γιατί ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος συνήθως δεν μασάει τα λόγια του και γι’ αυτό όσα λέει είναι εγγύτερα στην αλήθεια, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα πως η χώρα θα βγει στις αγορές. Προφανώς έχει να κάνει με την προεκλογική ανάγκη να κρύψει από τους Γερμανούς την αποτυχία της Ελλάδας.

Capital Controls και έξοδος στις αγορές είναι όροι ασύμβατοι. Αν οι καταθέτες δεν εμπιστεύονται τις ελληνικές τράπεζες θα εμπιστευτούν το ελληνικό κράτος εξ αιτίας του οποίου χρεοκόπησαν οι τράπεζες και αντί να μικρύνει μεγαλώνει;

Το αργότερο λοιπόν το 2018 θα χρειαστεί και επίσημα 4ο μνημόνιο το οποίο ανεπίσημα έχει δρομολογηθεί με τα μέτρα που αποδέχτηκε η κυβέρνηση για το 2019 και το 2020. Άρα, το δεύτερο εξάμηνο του 2018 δεν προσφέρεται για πρόωρες εκλογές με την αποτυχία του 3ου μνημονίου δεδομένη και ένα 4ο φρέσκο στην πλάτη και περικοπές στις αρχές  του 2019 και του 2020.

Απομένει ο χρόνος μετά τις γερμανικές εκλογές (όπως δεν θα πειράξει και τους Μέρκελ-Σόιμπλε) μέχρι το καλοκαίρι του 2018. Κατά συνέπεια το τελευταίο τρίμηνο του 2017 και το πρώτο του 2018 συγκεντρώνει τις μεγαλύτερες πιθανότητες.

Αν υποθέσουμε πως στις αρχές του 2018 γίνουν πρόωρες εκλογές υπάρχει η περίπτωση να προκύψει νέα κυβέρνηση και να μην προκύψει και να πάμε σε πρόωρες εκλογές οι οποίες θα γίνουν με απλή αναλογική.

Αν υποθέσουμε πως προκύψει νέα κυβέρνηση από τις πρόωρες εκλογές αυτή θα τεθεί σε δοκιμασία στις αρχές του 2020 όταν λήγει η θητεία του προέδρου της δημοκρατίας και θα χρειαστεί πλειοψηφία 180 βουλευτών για να εκλεγεί νέος...

Μια κυβέρνηση ΝΔ στις αρχές του 2018 θα μπορούσε προχωρήσει σε ένα εμπροσθοβαρές πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και να δημιουργήσει συνθήκες  πιεσμένου ελατηρίου στην οικονομία. Με την επιτυχία του σεναρίου αυτού θα μπορούσε να ξεπεραστεί ο σκόπελος της προεδρικής εκλογής του 2020...

Όπως είναι φανερό υπάρχουν πολλά "αν" στον ορίζοντα μέχρι να προκύψει κάποια προοπτική πολιτικής σταθερότητας που θα καθιστούσε τη χώρα ασφαλή για την προσέλκυση επενδύσεων. Κατά συνέπεια η χώρα βρίσκεται μακριά από την προοπτική βιώσιμης ανάπτυξης και εξόδου από την κρίση χρεοκοπίας που αποτελούν προϋποθέσεις για το τέλος της μείωσης μισθών, συντάξεων και βιοτικού επιπέδου.

Αυτό που θα μπορούσε κάποιος να εκτιμήσει με βεβαιότητα είναι πως το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, μπορεί να αποτελεί μια καλοκαιρινή ανάσα ανακούφισης, αλλά απέχει πολύ από το να αντιστρέψει το κλίμα στην οικονομία.

Εν τω μεταξύ το "σούρσιμο" της οικονομίας φέρνει πιο κοντά την πιθανότητα ενός ατυχήματος σε κάποιον από τους αδύναμους κρίκους που θα  μπορούσε να είναι κάποια τράπεζα ή η ΔΕΗ κλπ.

Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα έχει αποτύχει σε όλες τις επιλογές της τόσο τις αντιμνημονιακές όσο και τις μνημονιακές και αυτό θα έχει σαν συνέπεια να αφήσει πίσω της ερείπια...

capital.gr