Είναι πλέον θέμα ημερών, αν όχι ωρών, να εγκριθεί από το Κογκρέσο το αμερικανικό σχέδιο διάσωσης των πιστωτικών ιδρυμάτων της χώρας αυτής, με κόστος 700 δισ. δολαρίων. Εν τω μεταξύ ακόμα μια τράπεζα στη Βρετανία κρατικοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο, για να διασφαλισθούν οι καταθέτες. Η Bradford & Bingley, που αποτελεί συνδυασμό στεγαστικής και εμπορικής τράπεζας, είχε συγκεντρώσει μεγάλο χαρτοφυλάκιο κτηματικών δανείων μειωμένης εξασφάλισης.
Δεν χωράει λοιπόν αμφιβολία ότι οι ΗΠΑ και η Βρετανία βρίσκονται στον ίδιο παρονομαστή προβλημάτων, που ξεκινούν από την απολύτως ανεξέλεγκτη ανάπτυξη του επενδυτικού κομματιού του πιστωτικού συστήματος. Στις δύο χώρες οι επενδυτικές δραστηριότητες του τραπεζικού συστήματος, αποκόπηκαν από την κλασική δράση της συγκέντρωσης καταθέσεων και χορήγησης δανείων, για να εξελιχθούν όμως σε παγκόσμια δίκτυα απορρόφησης αποταμιεύσεων.
Ευτυχώς το ευρωπαϊκό, αλλά ακόμα περισσότερο το ελληνικό πιστωτικό σύστημα, δεν ακολούθησαν τις ΗΠΑ στην ξέφρενη αυτή πορεία. Οι ελληνικές τράπεζες αναπτύχθηκαν ταχύτατα λόγω ευτυχούς συγκυρίας, από την εισαγωγή του ευρώ, τη μείωση των επιτοκίων και την ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική της εγχώριας οικονομίας τα τελευταία δέκα χρόνια. Σήμερα τα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας μας, όχι μόνο έχουν συσσωρεύσει υψηλή κερδοφορία, αλλά παραμένουν σε ανοδική πορεία, λόγω της επέκτασης τους σε ταχύτατα αναπτυσσόμενες χώρες της ευρύτερης περιοχής.
Επιστρέφοντας στις επενδυτικές τράπεζες των ΗΠΑ, εκ των οποίων οι πέντε μεγαλύτερες δεν υπάρχουν πια, να παρατηρήσουμε ότι δεν είναι τυχαίο που η Lehman, έφθασε να έχει απορροφήσει αποταμιεύσεις από τη Λάρισα. Οι μεγάλες επενδυτικές τράπεζες της Wall Street δημιούργησαν τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια παγκόσμια δίκτυα συγκέντρωσης της διεθνούς αποταμίευσης. Τα κεφάλαια αυτά ωστόσο οδηγήθηκαν σε τρεις μεγάλες «φούσκες». Τις επιχειρήσεις τεχνολογίας στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας με την επακολουθήσασα κατάρρευση των χρηματιστηρίων, την αγορά παραγώγων ενέργειας που διαλύθηκε και αυτή (Enron) και τώρα, με τις πιστώσεις μειωμένης εξασφάλισης.
Και στις τρεις περιπτώσεις εκατοντάδες δισ. δολαρίων πραγματικών αποταμιεύσεων οδηγήθηκαν σε χρηματοπιστωτικούς δαιδάλους, από όπου δεν θα βγουν ποτέ. Ευτυχώς η Ευρώπη, στηρίζει μεν τη ρευστότητα των «Ατλαντικών» αγορών χρήματος, όμως όλοι στη «γηραιά» ήπειρο συμφωνούν, ότι όχι μόνο δεν κινδυνεύει από την Αμερικανική ασθένεια αλλά και ότι θα θωρακιστεί, ώστε να αποφευχθούν αντίστοιχα προβλήματα στο μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου