Στον χορό των πακέτων στήριξης και η Κίνα

Σε μια χρονιά γεμάτη επετείους εμβληματικών οροσήμων της ιστορίας της, όπως η τριακονταετία από την εισαγωγή της οικονομίας της αγοράς από τον Ντενγκ Ξιάο Πινγκ, η εξηκονταετία από την επανάσταση του 1949, αλλά και η εξέγερση της πλατείας Τιενανμέν, ο ασιατικός γίγαντας παραμένει σε μια άρρηκτη σχέση αλληλεξάρτησης με τις ΗΠΑ εξαιτίας των εκτεταμένων επενδύσεών της σε αμερικανικό χρέος. Εχει τοποθετήσεις σε ομόλογα του αμερικανικού Δημοσίου αξίας 652 δισ. δολαρίων και λαμβανομένων υπόψη όσων διατηρεί στη Fannie Mae, υπολογίζεται πως έχει στην κατοχή της ένα δολάριο για κάθε 10 δολάρια του δημόσιου χρέους των ΗΠΑ. Η έκταση του δανεισμού των ΗΠΑ από την Κίνα με πολύ χαμηλά επιτόκια έχει μάλιστα πυροδοτήσει διαμάχη μεταξύ Αμερικανών οικονομολόγων, καθώς πολλοί τον θεωρούν υπεύθυνο για τη μεγάλη μείωση των αμερικανικών επιτοκίων και έμμεσα για την κρίση. Κι ενώ ο κόκκινος δράκος υφίσταται συνεχείς πιέσεις από τις ΗΠΑ για να επιτρέψει μια περαιτέρω ανατίμηση του νομίσματός της, η χαμηλή ισοτιμία του οποίου ανέδειξε την Κίνα σε παγκόσμια υπερδύναμη της μεταποίησης, αντιμετωπίζει την προοπτική μιας ανάπτυξης πενιχρής για τα δεδομένα του, ίσως 6%-6,5% αλλά ίσως και μόλις 5%, και μιας κοινωνικής έκρηξης οφειλόμενης στις στρατιές των ανέργων. Η Κίνα χρειάζεται ανάπτυξη 10% για να διασφαλίσει θέσεις εργασίας στα 10 με 15 εκατ. φτωχών αγροτών που συρρέουν κάθε χρόνο στα αστικά κέντρα. Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, η αστυφιλία τείνει ήδη να αντιστραφεί και σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, περί τα 10 εκατ. Κινέζοι εγκατέλειψαν τα αστικά κέντρα το 2008 για να επιστρέψουν στην ύπαιθρο, όπου το μέλλον τους είναι εξίσου αβέβαιο. Τα ευρέως αμφισβητούμενα κρατικά στατιστικά στοιχεία μιλούν για 8,3 εκατ. ανέργους, αλλά διεθνείς οργανισμοί εκτιμούν πως στη διάρκεια του επαχθούς 2008 χάθηκαν 6,7 εκατ. θέσεις εργασίας καθώς έκλεισαν 670.000 μικρές επιχειρήσεις. Ετσι τον περασμένο μήνα η κινεζική ηγεσία, το –κατ’ όνομα μόνον– Κομμουνιστικό Κόμμα μπήκε στον χορό των πακέτων στήριξης της οικονομίας, εξαγγέλλοντας δαπάνες 586 δισ. δολαρίων για μια σειρά μεγάλων έργων υποδομής, αλλά και για τη στήριξη των κινεζικών νοικοκυριών.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 4/1/2009