Ο Αντώνης Σαμαράς νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας

Με την καθαρή επικράτηση του Αντώνη Σαμαρά και ενωτικά μηνύματα από όλες τις πλευρές ξεκαθάρισε το εσωκομματικό τοπίο στη Νέα Δημοκρατία χωρίς την ανάγκη προσφυγής στην περιπέτεια ενός δεύτερου γύρου εκλογών για την επιλογή προέδρου.

Με καταμετρημένο το 72,68% (που αντιστοιχεί περίπου σε 550.000 ψηφοφόρους), ο Αντώνης Σαμαράς λαμβάνει 50,18%, η Ντόρα Μπακογιάννη 39,76% και ο Παναγιώτης Ψωμιάδης 10,06%.

Στο μήνυμά του από τη Ρηγίλλης, ο νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας μίλησε για νέα εποχή για το κόμμα του μετά το «ηχηρό και αδιαμφισβήτητο», όπως το χαρακτήρισε, μήνυμα των εσωκομματικών εκλογών.

«Με εντολή των ψηφοφόρων της ΝΔ αναλαμβάνω τη τιμή και την ευθύνη να οδηγήσω την παράταξη σε νέους αγώνες» δήλωσε ο Αντώνης Σαμαράς αμέσως μετά την εκλογή του στην προεδρία της ΝΔ.

Ο νέος πρόεδρος της ΝΔ εμφανίστηκε ενωτικός, τονίζοντας ότι στο εξής «θα είμαστε όλοι μαζί», είπε πως αφήνει πίσω του ότι λέχθηκε μέχρι τώρα («σφουγγάρι», είπε χαρακτηριστικά») αλλά προειδοποίησε ότι η βάση δεν θα ανεχτεί φαινόμενα υπονόμευσης της ενότητας.

Νικήσαμε όλοι, δεν υπάρχουν ηττημένοι αυτή τη βραδιά, είπε χαρακτηριστικά ο κ. Σαμαράς και πρόσθεσε: «Δεν ήμασταν αντίπαλοι και, κατά μείζονα λόγο, δεν θα είμαστε αντίπαλοι στο εξής».

Παράλληλα, αναφέρθηκε στους συνυποψήφιους του με τα μικρά τους ονόματα, ευχαριστώντας ιδιαίτερα τη Ντόρα Μπακογιάννη για το τηλεφώνημα με τον οποίο τον συνεχάρη, αλλά και στον Κώστα Καραμανλή. Από αύριο, είπε ο κ. Σαμαράς, «θα είμαστε όλοι μαζί».

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο νέος πρόεδρος της ΝΔ στη συμμετοχή στις εκλογές, η οποία «ξεπέρασε κάθε προσδοκία» και έκανε λόγο για «λαοθάλασσα».

Η κα Μπακογιάννη αποδέχτηκε τη νίκη του Αντώνη Σαμαρά πριν ακόμη η Οργανωτική Επιτροπή ανακοινώσει επίσημο αντιπροσωπευτικό αποτέλεσμα και εμφανίστηκε και εκείνη ενωτική τονίζοντας ότι «το αποτέλεσμα είναι απολύτως σεβαστό» και ότι την επόμενη ημέρα «θα είμαστε όλοι παρόντες».

Ακολούθησε ο Παναγιώτης Ψωμιάδης που με γραπτή του δήλωση, από το νοσοκομείο όπου εισήχθη με πνευμονία, συνεχάρη τον Αντώνη Σαμαρά και περιέγραψε το ρόλο του την επόμενη ημέρα λέγοντας: «Είναι τώρα η ώρα, να 'καθαρίσουμε' το σπίτι μας, να διώξουμε τα «παράσιτα», να ανασυνταχτούμε για να φέρουμε τη ΝΔ ξανά στη θέση που της αρμόζει».

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΝΔ, από την καταμέτρηση που είχε γίνει έως τις 04:00, σε 1.192 τμήματα που αντιστοιχούν στο 72,68% των ψηφισάντων (ή 549.646 άτομα), ο Αντώνης Σαμαράς λαμβάνει 50,18%, η Ντόρα Μπακογιάννη 39,76% και ο Παναγιώτης Ψωμιάδης 10,06%.

in.gr

Ενεργειακή συμφωνία Γαλλίας και Ρωσίας

Εντυπωσιακή πρόοδος επετεύχθη στην οικονομική συνεργασία των δύο χωρών, δήλωσε ο Ρώσος πρωθυπουργός Πούτιν. «Η κρίση στο Ντουμπάι δείχνει ξανά τη δυσκολία εξόδου από την οικονομική κρίση», είπε.

Εντυπωσιακή πρόοδος επετεύχθη στην οικονομική συνεργασία Ρωσίας και Γαλλίας με τη σημερινή υπογραφή σειράς επιχειρηματικών συμφωνιών, δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ο Ρώσος πρωθυπουργός, Βλαντίμιρ Πούτιν. «Πιστεύω ότι πρόκειται για ένα πραγματικό επίτευγμα στη σφαίρα της οικονομικής συνεργασίας», δήλωσε ο Πούτιν έπειτα από συνομιλίες που είχε με τον Γάλλο ομόλογό του Φρανσουά Φιγιόν στο Ραμπουγέ, έξω από το Παρίσι.

Καταρχάς, η συνάντηση του Ρώσου πρωθυπουργού με τον Γάλλο ομόλογό του κ. Φρανσουά Φιγιόν ανέδειξε την πρόοδο στην ενεργειακή συνεργασία Ρωσίας-Γαλλίας. «Μόλις επετεύχθη συμφωνία μεταξύ της Electricite de France και της Gazprom για τη συμμετοχή της γαλλικής εταιρίας σε ένα μεγάλο διεθνές πρόγραμμα μεταφοράς ενεργειακών πόρων, στην κατασκευή ενός υποθαλάσσιου αγωγού στον Εύξεινο Πόντο, τον οποίο καλούμε South Stream», ανακοίνωσε μετά τη συνάντηση ο κ. Πούτιν.

«Οι Γάλλοι εταίροι μας απέκτησαν μειοψηφικό μερίδιο συμμετοχής στο πρόγραμμα South Stream, στο υποθαλάσσιο τμήμα του αγωγού. Ο όμιλος EdF αποκτά συμμετοχή σε ποσοστό 10%. Οι τελικές αποφάσεις λαμβάνονται από κοινού με τους Ιταλούς εταίρους μας της Eni SpA», δήλωσε, σύμφωνα με το ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο RIA NOVOSTI, ο πρόεδρος της Gazprom κ. Αλεξέι Μίλερ.

«Καταλήξαμε σε συμφωνία συνεργασίας επί γαλλικού εδάφους και επί των εδαφών τρίτων ευρωπαϊκών χωρών. Πρακτικά, πρόκειται για ανταλλαγή μετοχών», σχολίασε ο κ. Πούτιν. «Είναι η μέθοδος που ακολουθήσαμε, στο παρελθόν, με τους Γερμανούς εταίρους μας σε αυτόν τον τομέα. Τώρα, πράττουμε το ίδιο με τους Γάλλους εταίρους μας», πρόσθεσε ο Ρώσος πρωθυπουργός.

Γαλλική κυβερνητική πηγή είχε δηλώσει, πριν το «κυβερνητικό σεμινάριο», ότι με τη συμφωνία αυτή η EdF «θα αποκτούσε μεγαλύτερη πρόσβαση στο φυσικό αέριο της Gazprom» και ότι ο ρωσικός ενεργειακός κολοσσός θα επετύγχανε να εξασφαλίσει «δικαίωμα μεγαλύτερης άντλησης από την παραγωγή ηλεκτρισμού της EdF».

Η ίδια πηγή υπογράμμισε ότι η απόφαση της εισόδου της EdF στο South Stream δεν συνιστά γεωπολιτική επιλογή του Παρισιού. «Η Γαλλία υποστηρίζει και τον Nabucco, επίσης», είπε η εν λόγω κυβερνητική πηγή, αναφερόμενη στο πρόγραμμα κατασκευής του αγωγού μέσω του οποίου οι εμπνευστές του επιθυμούν να μεταφέρουν φυσικό αέριο από την Κεντρική Ασία, παρακάμπτοντας τον έλεγχο της Μόσχας. Η ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια συνίσταται «στη διαφοροποίηση των πηγών και τη διαφοροποίηση των οδών μεταφοράς. Σε αυτό το πρόγραμμα διαφοροποιούμε τις οδούς μεταφοράς», κατέληξε η κυβερνητική πηγή.

Πρόοδος σημειώνεται, παράλληλα, στις συνομιλίες για ενδεχόμενο συμμετοχής της επίσης γαλλικής εταιρίας GDF-Suez στο πρόγραμμα του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream. Η GDF-Suez διεξάγει συνομιλίες εδώ και πάνω από ένα χρόνο για την εξασφάλιση συμμετοχής στον αγωγό που κατασκευάζει η Gazprom και η γερμανική επιχείρηση κοινής ωφελείας E.ON για τη μεταφορά, από το 2012 και μετά, 55 δισ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου ετησίως από τη Ρωσία στη Γερμανία μέσω της Βαλτικής.

Σε σημερινή ανακοίνωση της η GDF-Suez αναφέρει ότι «τα μέλη του κονσόρτσιουμ του Nord Stream συνεχίζουν εποικοδομητικό διάλογο για τον προσδιορισμό των όρων για την εξασφάλιση από τη GDF-Suez μειοψηφικής συμμετοχής σε ποσοστό 9% στο μετοχικό κεφάλαιο του Nord Stream». Χθες, πηγή προσκείμενη στις συνομιλίες είχε δηλώσει ότι «είμαστε στα πρόθυρα υπογραφής συμφωνίας».

Πιθανή πώληση πολεμικού πλοίου

Η Γαλλία εξετάζει την πιθανή πώληση στη Ρωσία ενός πολεμικού πλοίου κατηγορίας Μιστράλ, παρά τις ανησυχίες που εξέφρασε η Γεωργία, δήλωσε παράλληλα ο Φρανσουά Φιγιόν. «Επιβεβαιώνω ότι εξετάζουμε τώρα επίσημο αίτημα της ρωσικής κυβέρνησης για την αγορά ενός πλοίου αυτής της κατηγορίας», δήλωσε ο Γάλλος πρωθυπουργός στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν οι δύο ηγέτες. «Η Γαλλία είναι ανοιχτή στη συνεργασία με τη Ρωσία, συμπεριλαμβανομένου του τομέα της Άμυνας», προσέθεσε.

Η Ρωσία δεν έχει ακόμη πάρει μια οριστική απόφαση όσον αφορά την αγορά πολεμικού πλοίου της κατηγορίας Μιστράλ από τη Γαλλία, σχολίασε παράλληλα ο Πούτιν. Σε ερώτηση που του έγινε για το αν η Ρωσία θα αναπτύξει τα πλοία της κατά της Γεωργίας, ο Ρώσος πρωθυπουργός απάντησε ότι η Μόσχα θα χρησιμοποιήσει τα πολεμικά της πλοία όπου χρειάζονται.

Κατά την ίδια συνέντευξη Τύπου, ο Πούτιν δήλωσε, αναφερόμενος στην κρίση στο Ντουμπάι, ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει δείχνουν για άλλη μια φορά ότι θα είναι δύσκολο για τον κόσμο να εξέλθει από την οικονομική κρίση. «Η έξοδος από την κρίση δεν θα είναι εύκολη και είναι πιθανές οι διακυμάνσεις. Αυτό (η κρίση στο Ντουμπάι) είχε αντίκτυπο στη ρωσική οικονομία- το χρηματιστήριο έπεσε ελαφρά και το δολάριο ενισχύθηκε έναντι του ρουβλίου», σημείωσε. «Ωστόσο πέρα από όλα, πιστεύω ότι η τάση για μια έξοδο από την κρίση θα υπερισχύσει», προσέθεσε.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 27/11/2009

Επιμένουν οι ερευνητές που ανακάλυψαν «ίχνη ζωής από τον Αρη»

Οι ερευνητές της NASA που έγιναν πρωτοσέλιδο το 1996, όταν υποστήριξαν ότι βρήκαν ίχνη μικροβιακής ζωής σε έναν μετεωρίτη από τον Αρη, επιμένουν τώρα με νέα μελέτη ότι η επιστημονική κοινότητα είχε άδικο να απορρίψει τον ισχυρισμό τους.

«Πρόκειται για πολύ ισχυρές ενδείξεις για την ύπαρξη ζωής στον Αρη» δήλωσε στους Times του Λονδίνου ο Ντέιβιντ Μακέι, ερευνητής στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον της NASA και μέλος της ομάδας που μελετά τον επίμαχο μετεωρίτη από την ανακάλυψή του το 1984.

Η νέα έρευνα επανεξέτασε τις μικροσκοπικές, μακρόστενες δομές που είχαν ανακαλυφθεί κάτω από τα επιφανειακά στρώματα του βράχου και απέκλεισε το ενδεχόμενο να προέρχονται από μη βιολογικές διεργασίες.

«Νοιώθουμε δικαιωμένοι. Δείξαμε ότι η εναλλακτική εξήγηση είναι εντελώς λανθασμένη, επομένως οδηγούμαστε πίσω στην αρχική μας θέση ότι οι δομές αυτές σχηματίστηκαν από βακτήρια στον Αρη» υποστηρίζει ο Μακέι.

Ο μετεωρίτης Allan Hills 84001 βρέθηκε το 1984 στην Ανταρκτική. Οι σχετικές αναλογίες διαφόρων αερίων στο εσωτερικό του ταίριαζαν με τα φασματικά δεδομένα από την αραιή ατμόσφαιρα του Αρη. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο μικρός βράχος αποσπάστηκε από την επιφάνεια του πλανήτη κατά την πρόσκρουση κάποιου αστεροειδή και ταξίδευε στο διάστημα 16 εκατομμύρια χρόνια πριν φτάσει στη Γη.

Λίγο κάτω από την επιφάνεια του μετεωρίτη, η ομάδα του Μακέι είχε ανακαλύψει ραβδοειδείς σχηματισμούς που παραπέμπουν στα γήινα βακτήρια. Ωστόσο άλλοι επιστήμονες απέρριψαν τη θεωρία της εξωγήινης ζωής και έκαναν λόγο για δομές που προέκυψαν από χημικές διεργασίες, για παράδειγμα κατά την έκθεση του βράχου σε ακραίες θερμοκρασίες από την πρόσκρουση.

Αυτή τη φορά, ο Μακέι και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν ηλεκτρονικά μικροσκόπια υψηλής ανάλυσης για να εξετάσουν μικροσκοπικούς κρυστάλλους μαγνητίτη μέσα στον μετεωρίτη. Η ανάλυση έδειξε ότι οι επίμαχοι σχηματισμοί δεν θα μπορούσαν να είχαν δημιουργηθεί από τη θερμότητα. Επιπλέον, το 25% των δομών αυτών ταίριαζε χημικά με την εξήγηση της βιολογικής προέλευσης.

Παραμένει άγνωστο πώς θα αντιδράσει στη νέα μελέτη η επιστημονική κοινότητα. Ο Ντένις Μπαζιλίνσκι, αστροβιολόγος του Πανεπιστημίου της Νεβάδα που αξιολόγησε τη μελέτη, δήλωσε εντυπωσιασμένος από τα ευρήματα, εκτίμησε όμως ότι ένας μικρός μετεωρίτης ποτέ δεν θα είναι αρκετός για να απαντήσει οριστικά στο μεγάλο ερώτημα.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Geochimica et Cosmochimica Acta και αναμένεται να παρουσιαστεί από τη NASA τη Δευτέρα.

in.gr

Θεωρία του Πολέμου

Ένα φοβερό βιβλίο!!! το συνιστώ ανεπιφύλακτα...ειδικά το επίμετρο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις αποτελεί σπάνιο δείγμα ελληνικής γεωστρατηγικής σκέψης.

ΤτΕ: «Ισορροπία τρόμου» με το αξιόχρεο της χώρας

Κίνδυνο για τις ελληνικές τράπεζες να αντιμετωπίσουν πρόβλημα ρευστότητας, λόγω των αρνητικών αξιολογήσεων της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας από διεθνείς οίκους, επεσήμανε χθες, από το βήμα της Βουλής, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιώργος Προβόπουλος, κάνοντας λόγο για «ισορροπία του τρόμου» στην ελληνική οικονομία.

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιώργος Προβόπουλος

O κ. Προβόπουλος βάσισε μάλιστα την εκτίμησή του στις τελευταίες αξιολογήσεις των οίκων Fitch και Moody's, προβλέποντας ότι η επόμενη αξιολόγηση θα είναι «μάλλον προς το χειρότερο παρά προς το καλύτερο».

Παρουσιάζοντας την ενδιάμεση έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος για την νομισματική πολιτική του 2009, ο κ. Προβόπουλος προέβη σε γενική εκτίμηση των οικονομικών μεγεθών και της πορείας της οικονομίας, περιγράφοντας με μελανά χρώματα την πορεία της ελληνικής οικονομίας.

«Λόγω της χειροτέρευσης των δημοσιονομικών στοιχείων, βρισκόμαστε σήμερα σε μια φάση, κατά την οποία, δυστυχώς, οι οργανισμοί αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας μας έχουν υποβαθμίσει και μας έχουν τοποθετήσει σε αρνητική προοπτική (negative outlook)», ανέφερε.

«Ακόμη είμαστε σε απόσταση ασφαλείας από τις επόμενες αξιολογήσεις. Φοβάμαι, όμως, ότι κάποια στιγμή θα βρεθούμε σε ''ισορροπία τρόμου'', αλλά δεν θέλω να το σκέπτομαι. Αν αυτό συμβεί, όμως, θα κινδυνεύσουν να μη γίνονται αποδεκτά τα ομόλογα ελληνικού Δημοσίου από τις ελληνικές τράπεζες», υπογράμμισε ο κ. Προβόπουλος και εξήγησε ότι, σε μια τέτοια περίπτωση, δεν θα μπορούν οι εμπορικές τράπεζες να παίρνουν ρευστότητα από την ΕΚΤ.

Με γνώμονα την έξοδο της ελληνικής οικονομίας από την κρίση, ο κ. Προβόπουλος υποστήριξε ότι ο βασικός άξονας του μεσοπρόθεσμου προγράμματος πρέπει να στοχεύει στη μείωση των ελλειμμάτων και την επιτάχυνση των δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων.

Οσον αφορά στο δημοσιονομικό έλλειμμα και το χρέος, που έχουν φθάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα σήμερα, ο κ. Προβόπουλος υπογράμμισε ότι η δημοσιονομική προσαρμογή θα πρέπει να έχει στόχο, από το 2010, τη μείωση του «διαρθρωτικού» δημοσιονομικού ελλείμματος (δηλαδή του ελλείμματος όπως εκτιμάται, αφού αφαιρεθούν οι επιδράσεις του οικονομικού κύκλου, αλλά και προσωρινών μέτρων ή παραγόντων) κατά 1,5% - 2% του ΑΕΠ ετησίως.

«Θα απαιτηθεί σωρευτική μείωση του διαρθρωτικού ελλείμματος κατά 5 εκατοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ και, επιπλέον, χρειάζεται να επιτευχθούν μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα, για να μειωθεί ουσιαστικά το δημόσιο χρέος σε λογικό βάθος χρόνου», συμπλήρωσε. Ανέφερε δε ότι, εάν επιτευχθεί εξάλειψη της σπατάλης και της φοροδιαφυγής σταδιακά εντός 10 ετών, το δημοσιονομικό όφελος θα μπορούσε να είναι της τάξεως των 3 έως 5 δισ. ευρώ ή 1,2% έως 2,2% του ΑΕΠ ετησίως.

Δαπάνες - έσοδα

Ο κ. Προβόπουλος υποστήριξε ότι η μεγαλύτερη προσπάθεια πρέπει να καταβληθεί στον τομέα περικοπής δαπανών και λιγότερο στην ενίσχυση των εσόδων. Συγκεκριμένα, τόνισε ότι η διαρθρωτική δημοσιονομική προσαρμογή θα ήταν σκόπιμο να προέλθει περίπου κατά τα δύο τρίτα από την πλευρά των δαπανών και κατά το ένα τρίτο από την πλευρά των εσόδων.

Εκτίμησε, μάλιστα, ότι οι περικοπές των δαπανών μπορούν να φτάσουν το 30% και να εξοικονομηθούν έτσι 20 δισ. ευρώ. Οσον αφορά δε τη φοροδιαφυγή, τόνισε ότι απαιτείται ενίσχυση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και κατάργηση των φοροαπαλλαγών με τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης.

Επιπλέον, κάλεσε την κυβέρνηση να προχωρήσει σε αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος με τολμηρά βήματα, καθώς μακροπρόθεσμα οι δημοσιονομικές επιπτώσεις από τη γήρανση του πληθυσμού θα αποτελέσουν οξύτατο πρόβλημα.

ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 25/11/2009

Η «ρεαλίστρια» και ο «εθνικιστής»

Tου Χρήστου Γιανναρά

Ο απροκατάληπτος πολίτης προσπαθεί, με όσα στοιχεία πληροφόρησης διαθέτει, να λύσει το αίνιγμα: Πόσο πραγματικά «αδέσμευτη», «ανεξάρτητη», «αυτόνομη» και «αυτοκυβέρνητη» είναι η πατρίδα του. Πόσο ο ίδιος, με την ψήφο του, επιβάλλει τις πολιτικές επιλογές του ή πόσο τα πολιτικά του δικαιώματα είναι απλώς διακοσμητικά, ψυχολογικού κυρίως χαρακτήρα. Αν οι πολιτικές αποφάσεις των αρχόντων και οι πολιτικές επιλογές των ψηφοφόρων στη χώρα του επηρεάζονται ή κατευθύνονται, έντεχνα, μεθοδικά, δυσδιάκριτα από τον ξένο παράγοντα.

Αραγε δικαιολογείται ορθολογικά (και όχι ψυχολογικά) ένας τέτοιος προβληματισμός; Γιατί είναι «αίνιγμα» η ελευθερία του λαού και η ανεξαρτησία του πολιτικού βίου στην Ελλάδα, ακόμα σήμερα, γιατί δεν είναι οι συμπλεγματικές φοβίες, ο σχεδόν ηδονικός (αυτοδικαιωτικός) ρόλος του θύματος, που παρασύρουν τον Ελληνα συνεχώς στην ενασχόληση με «συνωμοσιολογίες» και φαντασιώσεις «έξωθεν απειλών»;

Κάποιες ψύχραιμες απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα θα μπορούσαν να είναι οι ακόλουθες:

Η πλειονότητα των σημερινών Ελλήνων (τουλάχιστον όσων ξεπερνούν τα σαράντα χρόνια) έχουν ακόμη ζωντανά στην ακοή τους τα συνθήματα του μεγάλου λαϊκού ξεσηκωμού το 1981: «Η Ελλάδα στους Ελληνες!» φώναζε τότε στις λαοσυνάξεις ο Ανδρέας Παπανδρέου, «Οχι πια υποταγή σε ξένα κέντρα αποφάσεων!», «Θέλουμε περήφανη και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική»! Μάλλον δεν υπήρχε τότε Ελληνας (ψηφοφόρος ή όχι του αμοραλιστή δημεγέρτη) που να μην αναγνώριζε σε αυτά τα συνθήματα την επιβεβαίωση ιστορικών εμπειριών του. Ούτε τόλμησαν ποτέ οι σημερινοί τάχα προοδευτικοί Διεθνιστές να χλευάσουν τον Ανδρέα για «εθνικιστή», «Ελληνάρα», «μαξιμαλιστή πατριώτη».

Ο απροκατάληπτος πολίτης γνώριζε τότε, γνωρίζει και τώρα τα προφανή: Οτι η Ελλάδα έχει ακόμα κάποια, μικρή ή μεγάλη, στρατηγική σημασία. Επομένως είναι αυτονόητο (ίσως και φυσιολογικό για τις διεθνείς αναμετρήσεις ισχύος), κράτη που επιδιώκουν ηγετικό ρόλο στον διεθνή στίβο ή ρόλο περιφερειακής υπερίσχυσης να θέλουν να υποτάξουν και την ελληνική πολιτική στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Φυσικό να προσπαθούν να προσεταιριστούν, να εξαγοράσουν, να εκβιάσουν στην Ελλάδα κυβερνήσεις, κόμματα, πολιτικούς, κρατικά στελέχη, εφημερίδες και κανάλια για να προωθήσουν δικές τους βλέψεις και στρατηγικές. Είναι εντελώς ηλίθιο να τους κατακρίνουμε, να βλαστημάμε τον «ξένο παράγοντα» επειδή φροντίζει τα συμφέροντά του, όταν ξέρουμε καλά ότι η αποτελεσματικότητα των φροντίδων του είναι συνάρτηση των δικών μας αντιστάσεων. Που αποδείχνονται κατά κανόνα ανύπαρκτες.

Αν εξαιρέσει κανείς την επιβολή και υποβολή που φαίνεται πως ασκούσε η φυσική παρουσία του Ελευθέριου Βενιζέλου στους αλλοεθνείς συνομιλητές του· το «Οχι» του Ιωάννη Μεταξά στους Ιταλούς· την επίδειξη πυγμής από τον πρεσβύτερο Καραμανλή με την αποχώρηση από το ΝΑΤΟ· και το «Οχι» στο Σχέδιο Ανάν του Τάσσου Παπαδόπουλου – το υπόλοιπο της νεότερης πολιτικής ιστορίας του Ελλαδισμού μάλλον κυριαρχείται από τις συμπλεγματικές συμπεριφορές σπιθαμιαίων αναστημάτων. Οι σπιθαμιαίοι ή φοβούνται τους «ισχυρούς της γης» και τους θρασείς γειτόνους, που θα μας «συντρίψουν» αν διανοηθούμε να αντιταχθούμε στις στρατηγικές τους, ή εκλιπαρούν σαν λακέδες τους ίδιους αυτούς, για να κερδίσουν την εύνοιά τους και να προωθηθούν με τη βοήθειά τους σε θέσεις επιφανείς του ελλαδικού πολιτικού συστήματος. Κανένας όμως ποτέ πολιτικός δεν τεκμηρίωσε τις φοβίες ή τον λακεδισμό του με ορθολογική πολιτική ανάλυση των «συμφορών» που μας αναμένουν αν ασκήσουμε την ανεξαρτησία μας με αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια.

Αυτό πάντως που θα θέλαμε οι πολίτες να μπορούσαμε να εντοπίσουμε σαφέστερα είναι οι μέθοδοι και οι συγκεκριμένες πρακτικές με τις οποίες ο «ξένος παράγων» πετυχαίνει να παρεμβαίνει αποφασιστικά στον πολιτικό μας βίο. Και η επίκαιρη περίπτωση της εκλογής νέου αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης» μοιάζει να προσφέρει αποκαλυπτικές ευκαιρίες για έναν τέτοιο εντοπισμό. Το ενδιαφέρον του «ξένου παράγοντα» για την προώθηση συγκεκριμένης υποψηφιότητας πρέπει να συναρτάται με τόσο καίρια συμφέροντά του στην περιοχή, ώστε η έλλειψη ψυχραιμίας να γυμνώνει την παρέμβασή του και από στοιχειώδη προσχήματα.

Εχει μία κυρίως δυνατότητα ο «ξένος παράγων» να καθορίσει αυτός το εσωκομματικό εκλογικό αποτέλεσμα: Εχει τον εκφοβισμό. Να πείσει τους αποδεδειγμένα ευπτόητους Ελλαδίτες ότι οι απόψεις των υποψήφιων αρχηγών της Ν.Δ. για την εξωτερική πολιτική ενδιαφέρουν άμεσα εταίρους και συμμάχους – επομένως, «μην παίζετε μαζί μας»! Κατατίθεται ωμά ότι οι σημαντικές ξένες πρωτεύουσες θεωρούν «ρεαλίστρια» (με διάθεση συμβιβασμού) την κ. Θεοδώρα Μητσοτάκη και «εθνικιστή» τον κ. Αντώνη Σαμαρά. Και υπογραμμίζεται πως, αν από τους χαρακτηρισμούς αυτούς κάποιος συμπεράνει ότι εταίροι και σύμμαχοι θα προτιμούσαν τη «ρεαλίστρια», δεν θα έχει άδικο. «Ο ρεαλισμός και η αναζήτηση λειτουργικών λύσεων μέσω συμβιβασμών» καθιστούν την υποψηφία «ελκυστική» στον ξένο παράγοντα. Ενώ «ο πατριωτικά φορτισμένος λόγος του υποψηφίου» ενοχλεί εταίρους και συμμάχους.

Ποτέ ώς τώρα δεν λέχθηκαν τα πράγματα καθαρότερα. Οι λέξεις «εθνικιστής», «ρεαλισμός μέσω συμβιβασμών», η απερίφραστη και κυνική, δίχως προσχήματα «προτίμηση εταίρων και συμμάχων» για τη Θεοδώρα Μητσοτάκη, ο εκνευρισμός τους για τον «πατριωτικά φορτισμένο λόγο, ιδιαίτερα στο παρελθόν»(!) του Σαμαρά, φωτίζουν αποκαλυπτικά τον ρόλο που θέλει να διαδραματίζει ο ξένος παράγων στην Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση. «Εταίροι και σύμμαχοι», υπέρμαχοι στα λόγια της δημοκρατίας και των ελευθεριών, απαιτούν να χειρίζονται την Ελλάδα σαν προτεκτοράτο.

Είναι περισσότερο από φανερό: Θέλουν επειγόντως «λύσεις» στο Κυπριακό, στο Σκοπιανό, στη διανομή του Αιγαίου, στο μειονοτικό της Θράκης. Ισως πιστεύουν ότι εξασφάλισαν δικό τους τον πρωθυπουργό και τον αναπληρωτή του στο υπουργείο Εξωτερικών – και τους δυο «με διάθεση λειτουργικών συμβιβασμών». Δεν θα ανεχθούν έναν «εθνικιστή» αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να τους χαλάσει τη μαγιονέζα.

Για πρώτη φορά, το αποχαυνωμένο, είκοσι χρόνια τώρα, άσκεπτο και δίχως κριτικά αντανακλαστικά ποιμνιοστάσιο των οπαδών της Ν.Δ. δέχεται τόσο ισχυρή πρόκληση πολιτικής αφύπνισης. Θα καταλάβουν, τουλάχιστον τώρα, ότι η επιλογή κόμματος διαφέρει από την προτίμηση ποδοσφαιρικής ομάδας και η επιλογή κομματικού αρχηγού έχει συνέπειες για τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους;

Το όνομα του Ελληνα στον διεθνή στίβο θα απηχεί αξιοπρέπεια και υψηλή καλλιέργεια ή θα παραπέμπει σε «προοδευτικό» ραγιαδισμό εξαργυρωμένης με υποτέλεια πλασματικής ευζωίας;

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 22/11/2009

Γεγονός η ύπαρξη νερού στη Σελήνη, σύμφωνα με τους επιστήμονες της NASA

Απόλυτα επιτυχημένη ήταν η «αποστολή καμικάζι» της NASA προκειμένου να διαπιστωθεί αν υπάρχει νερό στη Σελήνη. Οι επιστήμονες της NASA ανακοίνωσαν ότι μετά τη μελέτη των δεδομένων διαπιστώνονται «σημαντικές ποσότητες» νερού. «Η Σελήνη κρύβει πολλά μυστικά και η αποστολή μας προσέθεσε ένα λιθαράκι στην προσπάθεια να τα αποκωδικοποιήσουμε» δήλωσαν οι επιστήμονες.

Η επιχείρηση βομβαρδισμού της Σελήνης έγινε στις αρχές Οκτωβρίου. Ο άδειος πύραυλος Centaur, βάρους 2,2 τόνων, προσέκρουσε στη λεκάνη του κρατήρα Cabeus με ταχύτητα γύρω στα 9.000 χλμ/ώρα, και δημιούργησε ένα νέφος σκόνης που εκτιμάται ότι είχε διάμετρο 20 χλμ και ύψος 10 χλμ. Από την πρόσκρουση εκτοξεύτηκαν περίπου 95 λίτρα νερού.

Η συσκευή οργάνων LCROSS, από την οποία είχε απελευθερωθεί ο χρησιμοποιημένος πύραυλος, πέρασε μέσα από τα συντρίμμια, μεταδίδοντας συνεχώς εικόνες και μετρήσεις, και συνετρίβη στο ίδιο σημείο τέσσερα λεπτά μετά την πρώτη πρόσκρουση.

in.gr

UΕFΑ: ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΕΛ Ποινικοποιεί τις ελληνικές σημαίες στο γήπεδο

«Ανφέρ» της UΕFΑ στον ΑΠΟΕΛ. Η ευρωπαϊκή συνομοσπονδία καταγγέλλει τον κυπριακό σύλλογο για τις ελληνικές σημαίες που υπήρχαν στο «ΓΣΠ» στον τελευταίο αγώνα του Τσάμπιονς Λιγκ με την Πόρτο!

Ο ΑΠΟΕΛ θεωρεί τη στάση της UΕFΑ απαράδεκτη, υπερβολική και εκτός νομικών πλαισίων.

Είναι βέβαιο πως θα υπάρξουν έντονες αντιδράσεις από τον κυπριακό σύλλογο στην περίπτωση που του επιβληθεί τιμωρία, ενώ ο πρόεδρός του Φοίβος Ερωτοκρίτου τονίζει πως οι ελληνικές σημαίες θα συνεχίσουν να υπάρχουν στο «ΓΣΠ» όποια απόφαση κι αν ληφθεί. Την έκπληξή του για την παραπομπή του ΑΠΟΕΛ εξέφρασε και ο Κύπριος αντιπρόεδρος της UΕFΑ Μάριος Λευκαρίτης. Οι σχέσεις ΑΠΟΕΛ και ευρωπαϊκής ομοσπονδίας έχουν εξελιχθεί σε βεντέτα.

Η πρώτη σύγκρουση συνέβη στο παιχνίδι με την Τσέλσι, όταν οι φίλοι του ΑΠΟΕΛ ανάρτησαν πανό σε όλο το γήπεδο, που ανέγραφε «Η Κύπρος είναι ελληνική», γραμμένο σε όλες τις γλώσσες. Η UΕFΑ προχώρησε σε απλές συστάσεις προς τους Κύπριους, καθώς ο παρατηρητής έκανε λόγο για πολιτικό περιεχόμενο, κάτι που απαγορεύεται σε όλα τα ευρωπαϊκά ματς.

Εν όψει του αγώνα στο «ΓΣΠ» με την Πόρτο, οι φίλαθλοι του ΑΠΟΕΛ είχαν ετοιμάσει ένα αρκετά μεγάλο και ευδιάκριτο ψηφιδωτό, στο οποίο υπήρχε η ελληνική σημαία και η Κύπρος, ωστόσο δεν αναρτήθηκε ποτέ έπειτα από παρέμβαση των παραγόντων. Η αντίδραση όμως της UΕFΑ για τις ελληνικές σημαίες αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

«ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ ΟΡΙΑ»
Ο αντιπρόεδρος και νομικός σύμβουλος της ομάδας Άντης Πολυδώρου υπογραμμίζει πως «... η στάση της UΕFΑ είναι υπερβολική και εκτός νομικών πλαισίων. Δεν πρόκειται να σκύψουμε το κεφάλι. Όταν οι Τούρκοι έβγαζαν σημαίες του ψευδοκράτους στους αγώνες της Τραμπζονσπόρ, δεν είχε κανένα πρόβλημα». Και συνεχίζει: «Υπάρχει και στο Σύνταγμα του κράτους μας ότι ως Ελληνοκύπριοι μπορούμε να αναρτούμε τις ελληνικές σημαίες όπου θέλουμε και η ελληνική σημαία είναι αναρτημένη σε όλα τα δημόσια κτίρια. Υπάρχει ευαισθησία για μας ως ΑΠΟΕΛ, αφού η ιστορία του σωματείου μας είναι ταυτισμένη με τη σημαία του Έθνους μας».

Ο υπεύθυνος επικοινωνίας του κυπριακού συλλόγου Πανίκος Χατζηλιασής θυμίζει πως «ΑΠΟΕΛ σημαίνει Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος Ελλήνων Λευκωσίας. Η ελληνική μας ταυτότητα και η ιστορία της ομάδας μας είναι αδιαπραγμάτευτες. Υπάρχουν κόκκινες γραμμές και η UΕFΑ έχει ξεπεράσει τα όρια».

Ασφαλώς το θέμα έχει και πολιτικές προεκτάσεις και ουδείς μπορεί να προβλέψει τι θα αποφέρει μία σύγκρουση σε δικαστικό επίπεδο μεταξύ της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας και του κυπριακού συλλόγου.

ΤΑ ΝΕΑ, 11/11/2009

Κορώνα ή γράμματα: Γιατί οι πιθανότητες δεν είναι 50% - 50%

Όλοι γνωρίζουν ότι όταν κανείς παίζει «κορώνα ή γράμματα», οι πιθανότητες είναι πάντα μισές-μισές, όσον αφορά την πλευρά που θα προσγειωθεί το νόμισμα. Αυτό, άλλωστε, λένε θεωρητικά και οι νόμοι των πιθανοτήτων στη στατιστική. Μόνο που, σύμφωνα με τρεις Αμερικανούς ερευνητές, αυτό δεν είναι αλήθεια!

Μετά από καταγραφή με βιντεοκάμερα υψηλής ανάλυσης της πορείας των νομισμάτων στον αέρα, υποστηρίζουν ότι ένα νόμισμα είναι τελικά πιο πιθανό, όταν πέσει κάτω, να έχει προς τα πάνω την επιφάνεια εκείνη, την οποία είχε από πάνω και πριν ξεκινήσει η «πτήση» του.

Με άλλα λόγια, αν κάποιος κρατά στα δάχτυλα του ένα νόμισμα, με πάνω πλευρά τα γράμματα, και στη συνέχεια ρίξει στον αέρα το νόμισμα, αυτό είναι πιθανότερο, όταν φτάσει στο έδαφος, να συνεχίσει να δείχνει την πλευρά με τα γράμματα.

Πόσο πιο πιθανό είναι να συμβεί αυτό; Τουλάχιστον 51%, λένε οι αμερικανοί επιστήμονες, αλλά το ποσοστό μπορεί να ανέβει στο καθόλου ευκαταφρόνητο 55% ή και στο 60%, ανάλογα με τον τρόπο που ρίχνει το νόμισμα στον αέρα αυτός που παίζει. Συνεπώς, δεν έχουμε να κάνουμε με ένα παιγνίδι καθαρής τύχης, αλλά με ένα παιγνίδι στο οποίο υπεισέρχονται κι άλλοι παράγοντες.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η έκβαση δεν έχει να κάνει τόσο με το πόσο ψηλά πετάγεται το νόμισμα, την ταχύτητα και την φορά του ανέμου κατά τη στιγμή της ρίψης, την θερμοκρασία κλπ., όσο με τον τρόπο της ρίψης, ώστε το νόμισμα να μείνει στον αέρα περισσότερη ώρα στην πλευρά με την οποία ξεκίνησε, κάτι που αυξάνει τις πιθανότητες να προσγειωθεί και στην ίδια πλευρά.

Τα πειράματα ρίψης νομίσματος που βιντεοσκοπήθηκαν, έδειξαν ότι μια σκληρή επιφάνεια προσγείωσης (π.χ. ένα ξύλινο τραπέζι) μπορεί, μετά την πρόσκρουση, να φέρει τα πάνω-κάτω στο νόμισμα.

Συνεπώς, το κλειδί, κατά τους ερευνητές, είναι να βλέπει κανείς ποια πλευρά του νομίσματος είναι ορατή, πριν ριχτεί στον αέρα. Ας το έχουν υπόψη τους όσοι ρίχνουν «κορώνα-γράμματα», για παράδειγμα διαιτητές και παίκτες σε ένα παιγνίδι.

Η πρωτότυπη έρευνα έγινε από την καθηγήτρια Στατιστικής του Στάνφορντ Σούζαν Χολμς, τον σύζυγό της Πέρσι Ντιακόνις (πρώην «μάγο» και νυν καθηγητή μαθηματικών και στατιστικής του Στάνφορντ) και τον καθηγητή μαθηματικών Ρίτσαρντ Μοντγκόμερι του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας.

ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, 10/11/2009

Ξανά στο τραπέζι οι συμφωνίες για Μπουργκάς και South Stream

ΘΕΜΑ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗΣ των όρων συμμετοχής της Ελλάδας σε δύο σημαντικές ενεργειακές συμφωνίες, για τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολης και South Stream αντίστοιχα, έθεσε χθες με δηλώσεις του ο αρμόδιος για τα ενεργειακά υφυπουργός, Γιάννης Μανιάτης.

Σε ημερίδα που έγινε στο υπουργείο Εξωτερικών και την οποία διοργάνωσε το Ινστιτούτο Ενέργειας ΝΑ Ευρώπης, ο κ. Μανιάτης με τις θέσεις που εξέφρασε δεν έκρυψε τον προβληματισμό της κυβέρνησης για μια σειρά από θέματα, όπως κατά πόσο συμφέρουν την Ελλάδα οι συμφωνίες με τη Ρωσία για τους αγωγούς Saouth Stream και Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης. Και έθεσε σαφώς θέμα επανεξέτασης των δύο συμφωνιών, προκειμένου να διασφαλιστούν καλύτερα τα ελληνικά συμφέροντα, ενώ έβαλε ευθέως κατά της κυβέρνησης Καραμανλή μιλώντας για επικοινωνιακό χειρισμό των εν λόγω ζητημάτων.

«Δυστυχώς τα προηγούμενα χρόνια η Ελλάδα απλώς ακολούθησε πρωτοβουλίες άλλων και εντάχθηκε σε projects χωρίς πυξίδα, χωρίς σκληρή διαπραγμάτευση των όρων συμμετοχής της. Έκτοτε παρακολουθούσε απλά και μόνο τις εξελίξεις, αντί τουλάχιστον να τις συν-καθορίζει», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Μανιάτης. Για να συμπληρώσει ότι «αυτό άλλωστε διαπιστώθηκε και από την εκκωφαντική σιωπή της Αθήνας, τόσο στις πρόσφατες δημόσιες δηλώσεις της Βουλγαρίας αναφορικά με τη συμμετοχή της σε δύο σχέδια που μας αφορούν άμεσα, όσο και από τη συνακόλουθη θεαματική στροφή της Μόσχας προς την Άγκυρα».

Εν συνεχεία κατηγόρησε την προηγούμενη κυβέρνηση λέγοντας πως «η διαχείριση των διμερών μας σχέσεων με την ενεργειακά ισχυρή Ρωσία δεν μπορεί να γίνεται μόνο με επικοινωνιακά κριτήρια, αφού αποδείχθηκε ότι εταίροι και μη δεν μας υπολόγιζαν στον βαθμό που νομίζαμε ή πιστεύαμε». Τέλος ο κ. Μανιάτης έριξε την ιδέα δημιουργίας μεικτών ενεργειακών εταιρειών στην περιοχή, ώστε να αναλάβουν την εμπορία αερίου και πετρελαίου για το σύνολο της περιοχής.

ΤΑ ΝΕΑ, 10/11/2009

Επικοινωνία με ριζοσπάστη κληρικό είχε ο δράστης του μακελειού στο Τέξας

Οι αμερικανικές Αρχές αναφέρουν ότι γνωρίζουν πως ο ταγματάρχης Νιντάλ Μαλίκ Χασάν, ο οποίος κατηγορείται ότι σκότωσε 13 άτομα στη στρατιωτική βάση Φορντ Χουντ στο Τέξας, είχε επικοινωνία με ριζοσπάστη κληρικό, φιλικά διακείμενο προς την Αλ Κάιντα.

Σύμφωνα με τις υπηρεσίες πληροφοριών που εξετάζουν το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του στρατιωτικού ψυχιάτρου, ο Νιντάλ Μαλίκ Χασάν είχε επικοινωνήσει με τον Ανβάρ αλ-Αουλάκι, ο οποίος βρίσκεται στην Υεμένη, τουλάχιστον δέκα φορές. Ωστόσο, οι αμερικανικές Αρχές αποφάσισαν να μη διερευνήσουν περαιτέρω το ζήτημα, λέγοντας ότι η επικοινωνία αφορούσε τη δουλειά του ταγματάρχη και το μετα-τραυματικό στρες που αντιμετωπίζουν πολλοί στρατιώτες επιστρέφοντας από τις εμπόλεμες ζώνες.

Οι Αρχές των ΗΠΑ θεωρούν ότι ο ταγματάρχης έδρασε μόνος και αποκλείουν ότι η ενέργειά του ήταν τρομοκρατική. Ο Ανβάρ αλ-Αουλάκι ήταν ιμάμης σε τζαμί στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ, όπου ο ταγματάρχης και η οικογένειά του πήγαιναν συχνά. Φυλακίστηκε στην Υεμένη και τώρα διαχειρίζεται ιστοσελίδα που αποκηρύσσει την αμερικανική πολιτική.

Ο 39χρονος ταγματάρχης άνοιξε πυρ την Πέμπτη, οπλισμένος με δύο περίστροφα σε κτίριο της βάσης Φορντ Χουντ, όπου οι στρατιώτες περνούσαν από ιατρικές εξετάσεις πριν από την αποστολή τους στο Ιράκ ή στο Αφγανιστάν.Στη συνέχεια κατευθύνθηκε προς μια αίθουσα όπου διεξαγόταν τελετή επίδοσης διπλωμάτων, στην οποία συμμετείχαν 600 άτομα. Ο ίδιος τραυματίστηκε στη διάρκεια του επεισοδίου και τελικά τέθηκε υπό κράτηση. Οι Αρχές διερευνούν τώρα τα αίτια της επίθεσης.

in.gr

Σε ετοιμότητα για πόλεμο με την Κολομβία ο Τσάβες

ΣΕ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ για πιθανή πολεμική σύγκρουση με την Κολομβία έθεσε τον στρατό της Βενεζουέλας ο πρόεδρος της χώρας Ούγκο Τσάβες, υποστηρίζοντας ότι οι στρατιώτες του θα πρέπει να είναι έτοιμοι σε περίπτωση που οι ΗΠΑ επιχειρήσουν να προκαλέσουν πόλεμο ανάμεσα στα δύο γειτονικά κράτη.

Προέβλεψε, επίσης, ότι εάν ξεσπάσει πόλεμος ανάμεσα στη Βενεζουέλα και την Κολομβία, θα εξαπλωθεί σε ολόκληρη την ήπειρο. «Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγεις τον πόλεμο είναι να προετοιμαστείς γι΄ αυτόν», δήλωσε ο Τσάβες στην εβδομαδιαία τηλεοπτική και ραδιοφωνική εκπομπή του. Ο ηγέτης της Βενεζουέλας αναφέρθηκε επίσης σε πρόσφατη συμφωνία ανάμεσα στην Μπογκοτά και την Ουάσιγκτον, με την οποία παρέχεται μεγαλύτερη πρόσβαση των αμερικανικών δυνάμεων σε στρατιωτικές βάσεις της Κολομβίας. Σύμφωνα με τον Τσάβες, η συμφωνία αυτή απειλεί τη σταθερότητα στην περιοχή.

Οι αντιδράσεις

Οι δηλώσεις του Τσάβες προκάλεσαν την άμεση αντίδραση της Κολομβίας. Εκπρόσωπος της κυβέρνησης του προέδρου Αλβάρο έκανε λόγο για «πολεμική απειλή» προσθέτοντας ότι η κυβέρνησή του θα κάνει διάβημα στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και την Ένωση Αμερικανικών Κρατών. Σχετικά με τη συμφωνία στην οποία αναφέρθηκε ο Τσάβες, Κολομβιανοί και Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν υποστηρίξει ότι προσβλέπει μόνο στην ενίσχυση του αγώνα κατά του λαθρεμπορίου της κοκαΐνης. Τις τελευταίες εβδομάδες, πάντως, η ένταση ανάμεσα στα δύο γειτονικά κράτη έχει αυξηθεί εξαιτίας μιας σειράς από αιματηρά επεισόδια.

ΤΑ ΝΕΑ, 10/11/2009

ΗΠΑ: Οι μυστικές υπηρεσίες γνώριζαν για τις σχέσεις του δράστη της επίθεση στο Φορτ Χουντ με την Αλ Κάιντα

Οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών γνώριζαν ότι ψυχίατρος του στρατού είχε προσπαθήσει να έρθει σε επαφή με ανθρώπους που συνδέονταν με την Αλ Κάιντα και ενημέρωσαν τις αρμόδιες αρχές.

Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν πληροφορηθεί ότι ψυχίατρος του αμερικανικού στρατού προσπάθησε να έρθει σε επαφή με ανθρώπους που συνδέονται με την Αλ Κάιντα και ενημέρωσαν σχετικά τις ομοσπονδιακές αρχές πριν από το μακελειό στο Τέξας την περασμένη εβδομάδα, δήλωσαν χθες, Δευτέρα, αμερικανικές πηγές. Ακόμη δεν έχει αποσαφηνιστεί ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποίησαν τις πληροφορίες αυτές οι ομοσπονδιακές αρχές επιβολής του νόμου.

Δεκατρείς άνθρωποι σκοτώθηκαν σε στρατιωτική βάση στο Φορτ Χουντ του Τέξας, όταν ο φερόμενος ως δράστης της επίθεσης, ο αξιωματικός του αμερικανικού στρατού Νιντάλ Μαλίκ Χάσαν, άνοιξε πυρ εναντίον τους.

Ενώπιον στρατιωτικού δικαστηρίου θα προσαχθεί ο Χάσαν

Ο Νιντάλ Μαλίκ Χάσαν θα δικαστεί από στρατιωτικό δικαστήριο, όπως έγινε γνωστό από Αμερικανούς κυβερνητικούς αξιωματούχους. Οι πηγές τις οποίες επικαλείται το Reuters αναφέρουν ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ο φερόμενος ως δράστης της επίθεσης, Νιντάλ Μαλίκ Χασάν, μουσουλμάνος γεννημένος στις Ηνωμένες Πολιτείες από γονείς μετανάστες, είχε προσχεδιάσει την επίθεσή του στο στρατόπεδο.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 10/11/2009

Θερμό επεισόδιο μεταξύ Βορείου και Νοτίου Κορέας στην Κίτρινη Θάλασσα

Θερμό ναυτικό επεισόδιο, μεταξύ πολεμικών σκαφών της Νοτίου και της Βορείου Κορέας, σημειώθηκε την Τρίτη στην Κίτρινη Θάλασσα. Υπήρξε, μάλιστα, και ανταλλαγή πυρών, με αποτέλεσμα το βορειοκορεατικό πλοίο να υποστεί ζημιές. Τη συγγνώμη της Σεούλ απαιτεί η Πιονγιάνγκ.

«Ένα περιπολικό σκάφος της Β.Κορέας πέρασε την Βόρεια Οριογραμμή και δεν σταμάτησε όταν έγινε βολή προειδοποιητικών πυρών» δήλωσε πηγή του υπουργείου Αμυνας της Νότιας Κορέας στο πρακτορείο Yonhap. Σύμφωνα με το BBC, από τα πυρά του νοτιοκορεατικού πλοίου το βορειοκορεατικό πολεμικό σκάφος, που ανταπέδωσε τα πυρά, υπέστη ζημιές, αλλά κατέφερε να επιστρέψει στα χωρικά ύδατα της χώρας. Λίγη ώρα μετά, το καθεστώς της Πιονγιάνγκ απαίτησε από τη Σεούλ να ζητήσουν συγγνώμη οι νοτιοκορεατικές αρχές. «Οι νοτιοκορεατικές αρχές πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη για την ένοπλη αυτή πρόκληση και να λάβουν τα μέτρα που επιβάλλονται ώστε να μην επαναληφθεί ανάλογο επεισόδιο» τονίζεται σε ανακοίνωση του βορειοκορεατικού Γενικού Επιτελείου.

Το επεισόδιο έγινε λίγο πριν από την επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου Μπάρακ Ομπάμα στην Ασία και την ώρα που η Πιονγιάνγκ επιδιώκει απευθείας συνομιλίες με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, πριν επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τη Δύση, αναφορικά με τον πυρηνικό αφοπλισμό της. Όπως αναφέρει την Τρίτη η Washington Post, ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα στείλει κορυφαίο διπλωμάτη στη Β.Κορέα για συνομιλίες με στόχο την επανάληψη των συνομιλιών. Ο διπλωμάτης στον οποίο αναφέρεται το δημοσίευμα είναι ο Στίβεν Μπόσγουορθ, ειδικός αντιπρόσωπος του Ομπάμα για τη Β.Κορέα και η απόφαση να σταλεί στην Πιονγιάνγκ ελήφθη την περασμένη εβδομάδα. Μέχρι στιγμής δεν έχει οριστεί ημερομηνία για την επίσκεψή του εκεί αλλά αυτή θα πραγματοποιηθεί πιθανότατα πριν από το τέλος του έτους, ύστερα από αίτημα του βορειοκορεατικού καθεστώτος.Οι συνομιλίες αυτές θα είναι οι πρώτες απευθείας συνομιλίες ανάμεσα στις ΗΠΑ και Βορειοκορεάτες αξιωματούχους σε διάστημα άνω του ενός έτους.

in.gr

Η απληστία ως πολιτικό παρεπόμενο

Tου Χρήστου Γιανναρά

Σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη βαλκανική κοινωνία, η σημερινή ελλαδική απολαμβάνει την υψηλότερη κατά κεφαλήν ευζωία, τη μακρότερη σε διάρκεια: πενήντα χρόνια τώρα, μισόν αιώνα. Υπάρχει αναξιοκρατική κατανομή πλούτου, όμως η μέγιστη πλειονότητα του πληθυσμού έχει πρόσβαση στα βασικά καταναλωτικά αγαθά. Οι οικιακές ηλεκτρικές συσκευές, το ιδιωτικό αυτοκίνητο, ίσως και η εξοχική κατοικία είναι αυτονόητα κεκτημένα σχεδόν κάθε ελλαδικής οικογένειας. Καμία σύγκριση με την αλβανική κοινωνία, τη βουλγαρική, τη σερβική, τη ρουμανική.

Παρ’ όλα αυτά, οι δικές μας συμπεριφορές έχουν έκτυπα τα γνωρίσματα κοινωνιών που μόλις βγαίνουν από πείνα, στέρηση, βασανιστική ανασφάλεια. Και είναι μάλλον φανερό ότι οι βουλιμικές συμπεριφορές χαρακτηρίζουν τις ευκατάστατες κοινωνικές ομάδες, όχι τα χαμηλά εισοδήματα. Ισως επειδή τα χαμηλά εισοδήματα οικοδομούν αργά και οργανικά την αστικοποίησή τους, δεν έχουν και οικονομικά περιθώρια να επιδείξουν με νεοπλουτίστικα (κιτς) ψιμυθιώματα την ακόμα ακατέργαστη κτηνώδη ορμή αυτοσυντήρησης.

Βλέπει κανείς τη βουλιμική απληστία να εκφράζεται με αναιτιολόγητη αδηφαγία, λαιμαργία λιμασμένων ανθρώπων και αυτό σε «επίσημες» δεξιώσεις επιστημονικών σωματείων, κρατικών αξιωματούχων, πετυχημένων επιχειρηματιών. Η ίδια αρπαχτικότητα πεινασμένων ανθρώπων και στην αχαλίνωτη κερδοσκοπία, όχι μόνο μικρεμπόρων το καλοκαίρι που μας καταληστεύουν στα νησιά, αλλά και πανελληνίως –στις υπεραγορές όλο τον χρόνο– σε σημείο που να είναι ασύγκριτα φθηνότερη η διαβίωση στο Βερολίνο και στη Νέα Υόρκη παρά στην Ελλάδα. Λιμασμένη συμπεριφορά πειναλέων ανθρώπων προδίδει και η ακόρεστη αισχροκέρδεια μεγαλεργοληπτών του Δημοσίου, προμηθευτών που λυμαίνονται, ναι, νοσοκομεία και κοινωνικά ιδρύματα οι ασυνείδητοι, ή τις Ενοπλες Δυνάμεις, την άμυνα και αξιοπρέπεια της κοινής πατρίδας. Γνωρίσαμε αυτή τη βουλιμική, τυφλή ιδιοτέλεια και στα πολυποίκιλα σκάνδαλα τιμημένων στον δημόσιο βίο ανθρώπων: υπουργών, αρχόντων σε κρατικούς θώκους επιφανείς, όπως και παρ’ αξίαν ευνοημένων της κομματικής καμαρίλας.

Το φαινόμενο κατά περιόδους συζητείται έντονα, γίνεται πρώτο θέμα στα ΜΜΕ και κατ’ επέκταση στις ιδιωτικές συζητήσεις. Αλλά το κυρίαρχο «κλίμα» είναι μάλλον να προσεγγίζεται με κριτήρια ηθικολογικά, δηλαδή νομικισμού, γι’ αυτό και με προδιαγεγραμμένη την αναποτελεσματικότητα. Οπωσδήποτε μια κοινωνία έχει μόνο τους θεσμούς για να οργανώσει την αντίστασή της στη ζούγκλα της ιδιοτέλειας, στην κτηνώδη απληστία. Αλλά η θεσμική αυτοάμυνα της οργανωμένης συλλογικότητας δεν εξαντλείται στους ρόλους των εισαγγελέων, των δικαστών, των σωφρονιστικών ιδρυμάτων, ούτε, βέβαια, στους μύδρους των ηθικολόγων. Οι βουλιμικές συμπεριφορές τυφλού ενστικτώδους εγωκεντρισμού είναι σύμπτωμα κοινωνικής παθολογίας, έχει άμεση σχέση με την κοινωνική ψυχολογία, άρα με κεντρικούς παράγοντες λειτουργίας του κοινωνικού γεγονότος. Γι’ αυτό και είναι πρόβλημα πολιτικό, η θεσμική αντιμετώπισή του απαιτεί σοβαρό επιτελικό σχεδιασμό, έκτακτη ευφυΐα και κριτική ωριμότητα από την πλευρά των διαχειριστών της εξουσίας.

Τα υπανάπτυκτης κοινωνικής ευαισθησίας άτομα με βουλιμικές συμπεριφορές δεν έχουν συνήθως αντιρρήσεις για στόχους «ποιότητας της ζωής». Προφανώς λογαριάζουν την «ποιότητα» σαν επιπλέον κομφόρ για εγωκεντρική απόλαυση, υιοθετούν το νόημα που της αποδίδουν οι κορυφαίοι της κοινωνικής υπανάπτυξης: θιασώτες του Ιστορικού Υλισμού (απλοϊκοί παλαιοημερολογίτες του Περισσού ή καριερίστες «φωταδιστές» της «προόδου») που μετράνε τη ζωή μόνο με τη μεζούρα της οικονομίας. Με ανύπαρκτη κάθε πολιτική αντιπρόταση στον ιστορικο-υλιστικό μονόδρομο των «προοδευτικών» δυνάμεων, η ελλαδική κοινωνία μοιάζει να αξιολογεί την «ποιότητα της ζωής» με αποκλειστικό κριτήριο τον κυβισμό του ιδιωτικού αυτοκινήτου, τα τετραγωνικά μέτρα της κύριας κατοικίας, τη «σινιέ» ένδυση και υπόδηση.

Δίχως ρομαντικές εξιδανικεύσεις ή πλασματικές αισιοδοξίες, μια ρεαλιστική πολιτική οπτική θα μπορούσε να δεχθεί, έστω ως υπόθεση εργασίας και αφορμή δημιουργικού πειραματισμού, ότι ο αυτεξευτελισμός μέσω βουλιμικών συμπεριφορών δεν ανήκει στον χαρακτήρα του Ελληνα, δεν τον εκφράζει. Σε όχι μακρινές εποχές που υπήρχε πολλή φτώχεια στην Ελλάδα (ίσως μέχρι και σήμερα) ο Ελληνας προσπαθούσε να κρύβει τη φτώχεια του, να καμουφλάρει τη στέρησή του, την ανάγκη του. Δανειζόταν για να δεξιωθεί τους φίλους του ή να φιλοξενήσει τον άγνωστο ξένο, ήθελε τη χαρά των σχέσεων κοινωνίας να μη τη σκιάζει η παραμικρή έγνοια ανέχειας βιοποριστικής. Αυτόν τον άρχοντα, μέσα σε μια γενιά, τον μεταμόρφωσε η ψευδώνυμη Αριστερά της «προόδου» σε ευτελισμένον ζήτουλα που σέρνεται πίσω από μια ντουντούκα αναμηρυκάζοντας σαν διατεταγμένος λακές κονσερβοποιημένα συνθήματα.

Στον χαρακτήρα του Ελληνα είναι η δίψα για ανάδειξη, επιτυχία, αναγνώριση. Θέλει «τον έπαινο του δήμου και των σοφιστών, τα δίκαια και ανεκτίμητα εύγε». Να σπουδάσει, να μορφωθεί, να καλλιεργηθεί, ο ίδιος ή το παιδί του, να διακριθεί, να διαπρέψει. Να διπλασιάσει τα πατρογονικά κτήματα, να εμπορευθεί καινούργιες καλλιέργειες, να επενδύσει τολμηρά, με ρίσκο, ξέρει ότι οι αγρότες πρόγονοί του κοίταζαν αφ’ υψηλού τη σιγουρεμένη καχεξία της δημοσιοϋπαλληλίας, η αριστοκρατία στην Ελλάδα βρισκόταν στα χωριά, όχι στις αφύσικα τεχνητές πόλεις.

Αν έχουν κάποιον ρεαλισμό αυτές οι πιστοποιήσεις, τότε η πιο εγκληματική πολιτική που ασκήθηκε ποτέ στην Ελλάδα (πολιτική αντικοινωνική, αντιπαραγωγική, αντιαναπτυξιακή, ασύμβατη με τον χαρακτήρα του Ελληνα) ήταν η κατάργηση της αξιοκρατικής διαβάθμισης σε κάθε τομέα του δημόσιου βίου, κατάργηση θεσμική των κινήτρων και προϋποθέσεων της άμιλλας, της έμπρακτης βράβευσης των αρίστων. Αυτή η πολιτική έχει την αδιαμφισβήτητη σφραγίδα του ΠΑΣΟΚ, ήταν η ηροστράτεια έμπνευση του Ανδρέα Παπανδρέου και ασκήθηκε απαραχάρακτη από τους συνεπέστατους πασοκικούς Κ. Μητσοτάκη, Κ. Σημίτη, Κ. Καραμανλή τον βραχύ.

Και όπως φαίνεται, θα συνεχίσει να ασκείται για πολλά ακόμα χρόνια.

Η αξιωματική αντιπολίτευση καθημερινά βεβαιώνει την τελεσίδικη πια πολιτική της ανυπαρξία: Υστερα από πέντε χρόνια κυβερνητικής ντροπής, τα όσα τώρα φλυαρούν οι υποψήφιοι αρχηγοί της αφορούν μόνο την εσωκομματική τους καμαρίλα, όχι την ελληνική κοινωνία. Σύμβολο πολιτικής ανυπαρξίας η κ. Θεοδώρα Μητσοτάκη επισείει ως μοναδικό της προσόν το πόσο πιστή υπήρξε στην «παράταξη» – δεν έχει τίποτε άλλο να πει, ούτε μια φράση πολιτικού προβληματισμού δεν είναι ικανή να αρθρώσει. Και ανταγωνίζεται την ευπρεπέστερη μεν, αλλά επίσης ασπόνδυλη πολιτικά, άτολμη ρητορεία του καταπτοημένου Σαμαρά. Et tertium non datur.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 8/11/2009

Γεννήθηκες στην Ελλάδα; Έλληνας

Δικαίωση σε χιλιάδες μετανάστες δίνει διπλή ρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση. Ψήφος στις δημοτικές εκλογές και ιθαγένεια στη δεύτερη γενιά αποτελούν χρόνια αιτήματα των αλλοδαπών που διαμένουν στην Ελλάδα και θα ικανοποιηθούν τους επόμενους μήνες.

Τη χορήγηση των δικαιωμάτων αυτών σε μετανάστες ανακοίνωσε χθες ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου μιλώντας στο 3ο Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Μετανάστευση και επιβεβαιώνοντας πως θα υπάρξει άμεση υλοποίηση των προεκλογικών εξαγγελιών του κυβερνώντος κόμματος.

Κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στην «τόνωση της συμμετοχής των μεταναστών στην πολιτική ζωή της χώρας», ο κ. Παπανδρέου κατέστησε σαφές πως αυτή θα επιτευχθεί «μέσα από τη δυνατότητα απόκτησης ελληνικής ιθαγένειας, κυρίως βεβαίως της λεγόμενης δεύτερης γενιάς», καθώς και «με τη συμμετοχή των μακροχρόνια διαμενόντων μεταναστών στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, που είναι και μια επιταγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Σύμφωνα με κυβερνητικά στελέχη, σε πρώτη φάση θα προχωρήσει η νομοθετική ρύθμιση για την παροχή ψήφου στους μετανάστες, δεδομένου ότι στόχος είναι να μπορέσουν να ασκήσουν το δικαίωμα αυτό στις επικείμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του 2010. Στόχος είναι στις αρχές του έτους να έχει ψηφιστεί η ρύθμιση ώστε στη συνέχεια να μπορέσουν οι δήμοι να καταρτίσουν τους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους.

Το επόμενο βήμα θα αφορά τις διατάξεις και για τη χορήγηση ιθαγένειας. Στο πλαίσιο αυτό βέβαιη θεωρείται η υπαγωγή στο καθεστώς όσων παιδιών μεταναστών γεννήθηκαν στη χώρα, ενώ θα εξειδικευθούν τυχόν προϋποθέσεις και για άλλες κατηγορίες μεταναστών δεύτερης γενιάς, όπως οι περιπτώσεις παιδιών που ήρθαν μικρά στη χώρα και φοίτησαν σε ελληνικά σχολεία.

Εκτός από την χορήγηση δικαιωμάτων στους νόμιμους μετανάστες, ο Πρωθυπουργός επανέλαβε πως «στόχος μας είναι να αντιμετωπίσουμε την παράνομη μετανάστευση». Παράλληλα επισήμανε πως αυτό πρέπει να γίνει, μεταξύ των άλλων, με εδραίωση των ενταξιακών μας πολιτικών, αποτελεσματικότερη φύλαξη των συνόρων, επαναπροσδιορισμό των σχέσεων με τις χώρες προέλευσης των μεταναστών.

Στην απόφαση της χώρας «να συγκρουστεί με τη λαθραία διακίνηση προσώπων καθώς και με όλα τα εγκληματικά δίκτυα» αναφέρθηκε και ο υπουργός Εσωτερικών Γ. Ραγκούσης, ο οποίος ωστόσο μιλώντας στο Φόρουμ υποστήριξε πως πρέπει να υπάρξει «διαχείριση του όλο και αυξανόμενου πληθυσμού των αλλοδαπών χωρίς χαρτιά».

ΤΑ ΝΕΑ, 5/11/2009

Η «δουλική φύση» του δανειολήπτη

Tου Χρήστου Γιανναρά

Η στοιχειώδης λογική λέει: Δεν γίνεται να είμαστε και καταχρεωμένοι και ελεύθεροι. Να έχουμε δεσμεύσει τρεις ή τέσσερεις γενιές μετά από μας με κρατικά χρέη, και όμως να απολαμβάνουμε κρατική ανεξαρτησία, πολιτικές ελευθερίες, εδαφική ακεραιότητα. Δεν γίνεται, είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο.

Οποιος χρωστάει λίγα, είναι δεσμευμένος. Οποιος χρωστάει πολλά, είναι υποτελής. Οι δανειστές του ή τα αφεντικά των δανειστών του, του κρατάνε το δελτίο τροφίμων. Δεν έχει περιθώριο να αρνηθεί τίποτα, δεν έχει μερτικό στην αξιοπρέπεια. Είτε άτομο είτε λαός. Η Χάννα Αρεντ έλεγε: Ο δούλος, είτε άτομο είτε λαός, έχει αποδείξει τη δουλική του φύση, αφού, χωρίς πια δικαίωμα αυτοκαθορισμού και αξιοπρέπειας, δεν αυτοκτονεί, ανέχεται να επιβιώνει.

Το σημερινό ελλαδικό κράτος ζει με δανεικά. Το έχει οδηγήσει σε αυτή τη δουλική μειονεξία μια συγκεκριμένη συντεχνιακή κάστα: οι επαγγελματίες της πολιτικής. Η εξωφρενική δανειοληψία ξεκίνησε με τον Ανδρέα Παπανδρέου, αποχαλινώθηκε με τον Κ. Μητσοτάκη, δικαιολογήθηκε με τη φιέστα των Ολυμπιακών Αγώνων και κατέληξε εφιαλτική απειλή με τον Κ. Καραμανλή τον βραχύ. Οι διαχειριστές της εξουσίας δανείζονταν αλόγιστα όχι για παραγωγικές επενδύσεις, όχι για έργα υποδομής, όχι για κοινωνικές ανάγκες. Δανείζονταν μόνο για να χρυσοπληρώνουν «ημετέρους», να εξαργυρώνουν ψήφους με άσκοπους διορισμούς στο δημόσιο, με ξέφρενη σπατάλη επιδείξεων κομματικής αλαζονείας.

Ζούμε με δανεικά. Η συντριπτική πλειονότητα του παραγωγικού δυναμικού της χώρας είναι παροπλισμένη, ηδονικά αδρανοποιημένη στην περίπου αεργία της δημοσιοϋπαλληλίας. Το ιδανικό, το όνειρο, η φιλοδοξία της νεολαίας είναι μια θέση, οποιαδήποτε, στο δημόσιο – «το κράτος να παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι» (Ροΐδης, 1875). Η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων (που εφευρέθηκε για να αποκλειστεί θεσμικά η αυθαιρεσία των κομματικών απολύσεων) αποδείχθηκε το ειδεχθέστερο κοινωνικό έγκλημα από την ίδρυση του ελλαδικού κράτους: Δημιούργησε ένα κράτος ραστώνης, ατομικού βολέματος, χυδαίας ιδιοτέλειας. Παρέδωσε τη διαχείριση της συλλογικότητας στους παραιτημένους από φιλοδοξίες. Οι δημιουργικοί Ελληνες ή μαραζώνουν ή φεύγουν.

Βασικός μοχλός για την αναρρίχηση στην εξουσία ή για τη διατήρηση της εξουσίας ήταν και είναι οι διορισμοί στο δημόσιο. Οι πολίτες δεσμεύουν την ψήφο τους στον οποιοδήποτε πολιτευόμενο, αρκεί να τους εξασφαλίσει τον διορισμό, τη διά βίου ραστώνη. Με την είσοδο της Ελλάδας στην Ε.Ε. φάνηκε προς στιγμήν ότι η κομματική αυθαιρεσία των διορισμών θα χαλιναγωγηθεί: Εγινε ο «νόμος Πεπονή», δημιουργήθηκε το ΑΣΕΠ. Αλλά η δυναμική της ιδιοτέλειας και η αξιοποίησή της από τα κόμματα αποδείχθηκαν ακαταμάχητες. Βρήκαν μεθόδους να παρακάμπτουν το ΑΣΕΠ (με προσλήψεις συμβασιούχων, εποχιακών «σταζιέρ», κριτήρια «μορίων» και χίλια δυο ακόμη στρατηγήματα), ο νόμος Πεπονή διατηρείται σαν γραφική διακόσμηση της κομματικής αθλιότητας.

Αλλά το μεγάλο, οργιαστικό φαγοπότι έγινε με τους πακτωλούς των χρημάτων που έρρευσαν, για πρώτη φορά στην ιστορία του ελλαδικού κράτους, προκειμένου να επιτευχθεί «σύγκλιση» της ελληνικής οικονομίας με τις οικονομίες των ευρωπαϊκών χωρών που μας δέχθηκαν ως εταίρους. Ονειρο και καημός των Ελλαδιτών, από ιδρύσεως κρατιδίου, ήταν να γίνουν «Ευρώπη», αλλά δεν είχαν τον πλούτο για να το πετύχουν, η χώρα ήταν ανεκκλήτως «ψωροκώσταινα». Και να, που απρόσμενα σαν σε παραμύθι, οι «Ευρωπαίγοι», που έλεγε κι ο Μακρυγιάννης, έρχονται να δώσουν τον πλούτο, για να στήσουμε κι εμείς κράτος ίδιο με τα δικά τους: Να αποκτήσει κάθε παραμικρή γωνιά της χώρας υπερσύγχρονα τρένα, άψογο οδικό δίκτυο, μοντέρνα λιμάνια, αεροδρόμια, ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες που να ζωντανέψουν το αρχιπέλαγος, μετρό οι μεγαλουπόλεις, στρατηγική οργάνωση της αγροτικής παραγωγής, εργοστάσια αξιοποίησης των αγροτικών προϊόντων, χωροταξικό σχεδιασμό με σύγχρονο κτηματολόγιο, σχολειά, νοσοκομεία, ασφάλιση και κρατική πρόνοια ίδια με των Ευρωπαίων πολιτών.

Αυτή τη μοναδική και ανεπανάληπτη ευκαιρία την ξεπούλησαν τα κόμματα σε ένα ξέφρενο όργιο σπατάλης, για να εξαγοράσουν «νταβατζήδες» και τη ραδιοτηλεοπτική τους υποστήριξη, να μπουκώσουν με εφήμερες «επιδοτήσεις» την κοντόφθαλμη απληστία αγροτών, τον αναίσχυντο γκανγκστερισμό συνδικαλιστών, την κτηνώδη αδηφαγία προμηθευτών του δημοσίου. Η Ε.Ε. ζητούσε αποκέντρωση διοικητική και αποκρατικοποίηση της οικονομικής δραστηριότητας των υπουργείων, για ευελιξία και αποδοτικότερο έλεγχο διαχείρισης των προγραμμάτων στήριξης της οικονομίας. Και τα κόμματα διεύρυναν την κραιπάλη της καταλήστευσης σε επίπεδο νομαρχιών, δημαρχιών και ιδρύοντας χιλιάδες (κυριολεκτικά) εταιρείες όπου μεταβιβάστηκαν αρμοδιότητες υπουργείων σε προέδρους, διευθύνοντες συμβούλους, απλούς συμβούλους με αποδοχές Κροίσων.

Στη Μικρασία χάθηκαν οριστικά πανάρχαιες κοιτίδες του ελληνικού πολιτισμού, στα είκοσι οκτώ χρόνια από την είσοδο της Ελλάδας στην Ε.Ε. χάθηκε η μοναδική δυνατότητα να μεταμορφωθεί η «ψωροκώσταινα» σε κράτος με σοβαρότητα και αξιοπρέπεια. Το δεύτερο αυτό έγκλημα έχει ιστορικές συνέπειες, ίσως ανάλογες με το πρώτο. Αλλά «νέμεσις» δεν λειτουργεί, οι αυτουργοί εξακολουθούν να νέμονται τις προνομίες που τους εξασφάλισαν τα κλοπιμαία. Η ευρωπαϊκή γενναιοδωρία (ναι, είναι η σωστή λέξη), έχει εξαργυρωθεί σε μυθώδεις βίλες, νεοπλουτίστικα κότερα, θηριώδη τζιπ, οφ-σορ εταιρείες. Και μόλις άρχισαν να περιορίζονται οι δωροδοτικές εισροές από την Ε.Ε., στράφηκαν οι κυβερνήσεις στον αχαλίνωτο δανεισμό. Αν το εξωτερικό χρέος από δανεισμό είναι, όπως λένε, τριακόσια δισ. ευρώ και αν οι Ελλαδίτες είμαστε δέκα εκατομμύρια, τότε τον καθένα μας τον έχουν φορτώσει τα κόμματα με οφειλή τριάντα χιλιάδων ευρώ: ένα ετήσιο εισόδημα που λίγοι απολαμβάνουν. Χρωστάνε αυτό το ποσό και τα βρέφη και οι υπερήλικες, υγιείς και ανάπηροι, όλοι.

Ετσι ίσως εξηγείται γιατί προωθήθηκε μεθοδικά να γίνει πρωθυπουργός ο πολιτικός που, ως προπαγανδιστής του Σχεδίου Ανάν, είχε δώσει έμπρακτο δείγμα για το πώς αντιλαμβάνεται την ευθύνη διαχείρισης ελληνικών κοιτίδων πολιτισμού. Και γιατί τώρα ανέλαβε ο ίδιος το υπουργείο Εξωτερικών με αναπληρωτή τον συγκεκριμένο εκλεκτό του. Δεν γίνεται να χρωστάει η χώρα τριακόσια δισ. και όμως να απολαμβάνει ανεξαρτησία, πολιτικές ελευθερίες, εδαφική ακεραιότητα. Είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο.

Ομως, το κυρίως σκάνδαλο είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η κοινή (όλων μας) συνείδηση ποδηγετούμενη από τα κόμματα: Φρίττουμε όλοι και καταδικάζουμε μετά βδελυγμίας το ενδεχόμενο ένας «λοχίας» να μας στερήσει τις ελευθερίες μας, αλλά βρίσκουμε φυσικό να μας υποδουλώνουν σε δανειστές και στα αφεντικά των δανειστών οι κομματικοί μας φεουδάρχες. Κανείς μας δεν τολμάει να διερωτηθεί, σε τι διαφέρει η ασυδοσία του «λοχία», από την ασυδοσία των κομματανθρώπων, αφού και στις δύο περιπτώσεις ξεπουλιώνται η κρατική μας ανεξαρτησία, οι πολιτικές μας ελευθερίες, η εδαφική μας ακεραιότητα, η συλλογική μας αξιοπρέπεια.

Ο «λοχίας» ενδέχεται να παραπεμφθεί σε «ειδικό δικαστήριο», οι κομματάνθρωποι ποτέ.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 1/11/2009